Al een aantal jaren integreren wij hier in huis een groeigerichte mindset. Ook in de klas is een bewuste beleving van hoe je kijkt naar groei en intelligentie erg belangrijk. Ikzelf paste die groeimindset al toe in mijn klas, voor ik er ooit van gehoord had. Want van fouten maken kan je leren. In 2020 stond de Mindset kalender van uitgeverij Bazalt op mijn bureau. En met zo’n jaar als 2020 was dat geen overbodige luxe zullen we maar zeggen. Helaas is er in 2021 geen nieuwe mindset kalender gemaakt en ik ging hem heel erg missen. Daarom maakt ik een mindset kalender 2021 die jullie gratis kunnen downloaden en afdrukken.
Wat is dat toch, die mindset theorie?
Professor Carol Dweck is dé persoon om aan te halen als je spreekt over de mindset theorie. Ze onderzocht motivatie en hoe het komt dat sommige mensen steevast kiezen voor uitdaging en fouten durven maken, terwijl anderen net bang zijn om te falen en uitdaging uit de weg gaan.
Volgens Dweck ligt dat aan hun mindset. Als je een groeigerichte mindset hebt geloof je dat je kan groeien door fouten te maken, dat faalervaringen leerkansen zijn en dat je net daarvan beter gaat worden. Mensen die een heel vaste mindset hebben houden niet van fouten, gaan uitdaging uit de weg en geloven dat intelligentie een vaststaand gegeven is.
Ondertussen is het ook geweten dat je niet altijd groeigericht of vast bent. Je kan wisselen, afhankelijk van je interesses of keuzes. Maar inzicht in mindset is wel erg belangrijk.
Als je meer wil lezen, kan ik je zeker en vast het boek Mindset van Dweck aanraden.
Kinderen en mindset
Het is erg belangrijk om kinderen al kennis te laten maken met een groeigerichte mindset. Er bestaan prachtige boeken om dat te doen. Het lijstje mindset boeken voor kinderen vul ik telkens aan als er een nieuw boek voorbij komt dat een plaatsje in die lijst verdient.
Je kan de mindset boeken voor kinderen hier vinden.
Mindset kalender 2021
Ik maakte dus een eigen mindset kalender 2021 met quotes die gericht zijn op een groeimindset. Elke maand een kleine reminder dat je soms maar kleine stapjes moet zetten om ergens te geraken, dat je uit je comfortzone moet durven stappen als je iets wil kunnen of leren, dat je moet blijven geloven in jezelf en kleine stappen voorwaarts kan zetten, dat uitstellen je niet gaat helpen, dat nieuwe dingen doen je nieuwe kansen zal brengen, dat je voor je passie moet durven gaan, dat je voor jezelf en je mening mag en moet opkomen, dat je moet focussen op wat echt belangrijk is.
Er is een verschil tussen mogen en moeten, laat me daar even mee starten, voor er een paar op hun paard gaan zitten. Uiteraard mag een hoogbegaafd kind dat naar de secundaire school gaat, wel de richting Latijn kiezen. Maar lieve mama’s en papa’, leerkrachten en vooral ook hoogbegaafd kind zelf: het MOET niet!
Een fictief verhaaltje:
Ergens te lande op een klassenraad van een A-stroom richting met meer nadruk op techniek worden de punten getoond van leerling X. Leerling X haalt allemaal scores boven de 90 procent en vaak zelfs dichter bij de 100. De voorzitter van de klassenraad vertelt dat de ouders blij zijn dat het kind zich zo goed voelt, want verveling was in de lagere school echt een probleem. Het kind is namelijk hoogbegaafd.
Meteen komt daar reactie vanuit een leerkracht in de klassenraad: “Waarom zit X dan niet op latijn, als X dan toch hoogbegaafd is?!”
Goed zijn in veel dingen
Vaak zijn hoogbegaafde leerlingen goed in veel verschillende zaken. Ze leren 3 tot 6 keer sneller dan een normaal begaafd kind. Ze zijn dus vaak in meerdere dingen goed. Zowel in taal als in rekenen, wetenschap en muziek. Ze hebben een grote leerhonger en misschien kan Latijn echt in hun interesseveld liggen. Toch zijn er ook hoogbegaafde kinderen die op school nergens echt in uitblinken. (Dat kan door onderpresteren zijn, maar het kan ook zijn dat het talent van de hoogbegaafde totaal ergens anders ligt dan op school.)
Mijn man is niet getest, dus zeker zijn we niet. 😉 Toch herkent hij zich héél erg in onze zoon. De rapporten van hem en onze zoon kunnen we naast elkaar leggen – net dezelfde commentaar!
Hij is ook ooit gestart op Latijn, maar na twee jaar had hij het wel gehad. Hij wilde een vak leren, zodat hij kon gaan werken op zijn 18de. (Dat liep toch even anders!)
Op zijn vorige job waren er veel taken die hij op zich kon nemen. Eigenlijk was hij programmeur. Maar ondertussen waren er heel veel extra taken in zijn pakket geslopen. Vergaderingen met het management, klantencontacten, crisis controle, storingen, …
En hij heeft voor al die taken talent. Hij is enorm goed met mensen, vooruitziend denken en visie… Maar hij wilde die niet doen… Hij wil programmeren.
En toen zei hij me eens een zinnetje dat binnenkwam:
“Het is niet omdat je iets goed kan, dat je het ook graag doet!”
En daar lieve mensen zit de essentie van het hele verhaal. Het is niet omdat een kind hoogbegaafd is, dat het graag Latijn zal doen. Het is niet omdat het hoogbegaafd is, dat het een zware wiskundige richting moet doen. Het is niet omdat een kind hoogbegaafd is, dat het graag zal schaken.
Hoogbegaafd en geen Latijn
Het kan dus een heel bewuste keuze zijn van het kind (en zijn ouders) om niet op de Latijnse richting te starten. Als daar zijn interesses niet liggen, is dat helemaal oké. Jij leest toch ook geen boek uit als het na een paar hoofdstukken niet je ding is?!
Als het kind toch nog dokter wil worden, ga er maar vanuit dat de Latijnse benamingen er wel in zullen gaan, 3 tot 6 keer sneller, weet je nog!
Het is belangrijk dat een kind een richting kiest dat het graag doet. Wil je hoogbegaafd kind graag Latijn gaan studeren, zeker laten doen! Maar wil het liever de wetenschapskant op, laat het dan ook gewoon zijn ding doen. Ik ben er vast van overtuigd dat doen wat je graag doet, enorm belangrijk is in het leven. En dat heeft niets met hoogbegaafdheid te maken! 😉
Take care en tot snel
Liefs Ilse
De zieke kleuter die niet ziek was … of toch wel?!
De geschiedenis lijkt zich hier te herhalen. Levendig herinner ik me dat onze oudste ergens in de tweede kleuterklas niet meer wilde blijven eten op school. “Er is te veel lawaai, mama!”. Maar helaas kan dat soms niet anders… Het resulteerde vlak voor de herfstvakantie zieke kleuter die niet ziek was … of toch wel?!
Aan de ontbijttafel
“Ik wil niet blijven eten!” “Ja, schatteke, dat kan vandaag niet anders. Papa moet werken, mama moet werken. Je moet echt blijven eten.” Ze sputterde nog wel wat, maar vulde toch haar yumbox. (Ja, onze vierjarige maakte zelf haar brooddoos!).
Aan de schoolpoort.
“Ik heb buikpijn” “Oei, dan zal je even naar het toilet moeten!” De juf liet haar binnen, ze gaf nog snel een knuffel en een ‘neuzie neuzie” en weg was ze. Ik ging naar huis en begon aan wat schoolwerk.
Telefoon over een zieke kleuter
De juf belde me op. Blijkbaar had de jongste echt gehuild in de klas en klaagde ze van buikpijn. Of ik haar misschien kon ophalen. Ik belde mijn man, die terug naar huis kwam. Bij mij op school moest ik nog rapporten uitdelen. Dat kon dus even niet anders. Ik ging haar halen. Ze zag er helemaal niet ziek uit. Niet wit weggetrokken, geen koorts,… en ze vertelde vrolijk dat er een kindje jarig was en wees op het Halloween cakeje aan het tafeltje dat ze mee naar huis mocht nemen.
Niets aan de hand
Ik appte mijn man in de namiddag om te vragen hoe het ermee was. Kreeg ik terug: “Die is niet ziek!” Ze had vrolijk gespeeld, gegeten,… Haar cakeje had ze ook willen opeten. Toen papa dan had gezegd dat zieke kindjes die buikpijn hebben geen cakejes eten, wilde zelfs terug naar school gaan… Dat klopte dus langs geen kanten. Tijd voor een mama dochter gesprekje.
Ik krijg buikpijn in de eetzaal
En daar kwam het eruit. De kinderen in de eetzaal luisteren niet. (Nee, daar kan ze niet tegen! Je hoort te doen wat de juf zegt!). En daardoor zijn ze ook gewoon te luid en gebeurt er te veel. (Ze is hoogsensitief op het auditieve, net als haar grote broer). Daar kreeg ze buikpijn van! Met andere woorden: Geen rustmoment tijdens het eten, maar te veel prikkels, te veel lawaai en stress. Gewoon omdat ze al bang was om naar die eetzaal te moeten!
Groter broer had het opgevangen: “Ja, mama, dat is ook zo in de eetzaal hè! Ik heb dat ook!” (Hij heeft er ondertussen al veel beter mee om leren gaan!)
Met grote ogen keek mijn kleuter me aan. Een beetje schuldig precies. Ik zeg: “Schatteke als er zo van die dingen zijn, dan moet je dat mama en de juf vertellen. Wat we niet weten, kunnen we ook niet oplossen. Wij zijn er om jou te helpen bij van die dingen hè. Zal ik aan de juf vragen of je hoofdtelefoon mee naar de eetzaal mag?” En twee grote opgeluchte ogen zuchtte: “Jaaaaaaa!”
Contact met de juf
Ondertussen is er al contact met de juffen geweest. Ze gaat na de herfstvakantie met haar hoofdtelefoon proberen. Lukt dat niet, dan zullen we het dan verder moeten bekijken. Uiteraard heeft ze ‘echt’ wel buikpijn gehad.
Ook grote broer zeurde als kleuter over te veel lawaai, over kindjes die niet deden wat de juf vroeg,… Hij klaagde van hoofdpijn en ja, ook hij heeft het gepresteerd om eens ‘nep’ ziek te zijn… Het is de mini-versie van haar broer! Helemaal! Maar zij heeft het geluk dat we nu wel weten waar het van komt! Gelukkig maar!
Een kleuter of kind dat niet naar school wil, dat uitvluchten zoekt of niet echt ziek is… dat is niet oké. Uiteraard is dat niet oké! Het is niet simpel om tot mijn kinderen door te dringen dat ze niet alles zelf moeten oplossen. Onze zoon kwam bijvoorbeeld voordat hij zes was niet vertellen als hij ziek was geweest. Hij haalde zijn beddengoed met overgeefsel van zijn bed, deed een andere pyjama aan en ging op de zetel slapen. Het heeft echt jaren geduurd voor ik hem overtuigd had dat hij ECHT moest komen zeggen dat hij ziek was. “Schatteke, mama’s weten gewoon graag dat hun kindjes ziek zijn! Je hoeft dat niet allemaal alleen te doen!” Ze moeten echt leren dat het oké is om hulp te vragen. Mijn zoon heeft daar bij de HB coach enorm veel over geleerd. En ik, als mama, heb ook enorm veel geleerd… al doende, met vallen en opstaan!
“Het is precies of ik dat tellen tot 1000 ook al kon”, zuchtte je diep toen je een paar dagen geleden weer eens niet naar school wilde vertrekken. En weet je, kleine man, dat ik dan gewoon niet weet wat ik daarop nog moet zeggen? Want uiteraard kon je dat tellen tot 1000 al, veel verschil met tellen tot 100 is er niet. Toen je vorige week het verschil tussen rekenen en wiskunde vroeg en papa je een voorbeeld liet zien, was je weg met die wiskunde – rekenen met letters! Cool! Dolenthousiast vroeg je wanneer je dat dan zou gaan doen op school. Je schouders zakten diep, toen je hoorde dat het nog ongeveer vier jaar zal duren.
Het “ik wil niet naar school monster”
Het was even voorbij, toen je veranderde van school, maar nu steekt het ‘ik wil niet naar school-monster‘ weer af en toe zijn kop op. Ze doen hun best op school. Er wordt aan gewerkt. Maar methodes op school zijn nu eenmaal niet aangepast aan kinderen zoals jij.
“Ik ken dat al”, zei je me, een beetje boos, toen ik vroeg of je voor je toets van WO had geleerd. En ja, ik weet het wel, je kan dat al. Ook moet ik het je eigenlijk niet vragen, want ik weet dat je behoefte hebt aan autonomie. En zeker WO, dat in je interesseveld ligt, dat moet je helemaal niet leren, dat heb je al opgenomen, de allereerste keer dat je het hoorde. Maar weet je, mijn hoofd werkt zo niet. En ik ben leerkracht. Dus ik ben er zo een beetje in getraind om de zeurkous uit te hangen, ik moet dat nog afleren! Ik werk eraan! Beloofd.
*Zucht* “Waarom moet ik al die oefeningen maken!?” Ruzie om je huiswerk, want je ziet er het nut echt niet van in. Mijn slappe excuus: “Je zal in je leven nog meer dingen moeten doen die niet leuk zijn! Dat moet ik ook nog steeds. ” houdt eigenlijk geen steek en ik weet het! Je zou je tijd nuttiger kunnen besteden, maar ja… huiswerk is wel verplicht! Thuis komt er soms een kleine rebel naar boven, maar 95 procent van de tijd, doe je ‘gewoon’ wat van je wordt verwacht.
Van ondergaan naar rebel?!
Je doet die saaie oefeningen in de klas wel, je ondergaat. Je interesse ligt totaal ergens anders en je verveelt je eigenlijk vaak gewoon kapot. Maar je geeft het nog steeds te weinig aan. Je wil geen lastpak zijn. Je wil het de juf en ons niet moeilijk maken. Je strompelt er wel doorheen… ‘Het moet’
Als je nu eens een rebel zou zijn, zou weigeren van de dingen te doen die je al kan. Zou dat een oplossing zijn? Zou het helpen? Want zo zijn er ook heel veel kinderen zoals jij. De rebellen, die de klas op stelten zetten en waar de leerkrachten geen raad mee weten. Soms, zo heel soms, zou ik willen dat je zou gaan rebelleren; gewoon zodat iedereen zou kunnen zien, dat het helemaal niet zo goed met je gaat als ze denken.
Maar kleine man, IK ZIE JE! Ik voel je strijd en ik strijd met je mee, samen met je papa. En, ik wil even zeggen dat ik super trots op je ben! Want zelfs bij dingen die je totaal niet goed kan, zoals een loopwedstrijd, hou je vol. Je doorzettingsvermogen is misschien nog wel je sterkste eigenschap. Dat stelt me dan ook weer voor een stuk gerust. Je bent geen rebel, dat past niet echt bij je karakter. Jij bent de empaat.
Ik geloof ook echt dat het goed komt! “Vertrouwen hebben en loslaten”, waren belangrijke woorden van de expert hoogbegaafdheid. Het komt goed… op de één of andere manier, komt het goed! Er is alleen (nog steeds) een hele lange (saaie) weg te gaan.
Een hele lange tijd heb ik rondgelopen met de vraag: Is mijn kind hoogbegaafd. Het heeft mij en ons gezin enorm veel twijfels gebracht en verschrikkelijk veel stress. Zowel de zoektocht als dan het uiteindelijke ‘verdict’ dat mijn instinct helemaal juist was. Ik wil heel graag de hele weg die wij hebben afgelegd hier uitschrijven. Mijn overtuiging dat anderen in hetzelfde schuitje er iets aan gaan hebben, is te groot en ik vind het te belangrijk. In ieder geval weet ik dat ik zelf heel veel gehad heb aan alle ervaringsverhalen die ik kon vinden. Het is namelijk nog steeds niet altijd zo gemakkelijk om een hoogbegaafd kind te herkennen. Laat staan om aan de school duidelijk te maken wat er precies aan de hand is of om de juiste hulp te vinden. Een hoogbegaafd kind opvoeden is ook een echte uitdaging voor de ouders, dat ondervinden wij dagelijks.
Vandaar dit artikel waarin ik ons verhaal chronologisch zal ordenen met heel veel informatie en ervaring, die wij gaandeweg hebben opgedaan. De keuze om open en eerlijk hierover te schrijven op mijn blog is een weloverwogen keuze geweest. Ouders die zeggen dat hun kind hoogbegaafd is, worden vaak als opscheppers gezien. Maar eigenlijk zwijgen ouders vaak als ze denken dat hun kind hoogbegaafd is, net om dat label van ‘opschepper’ te vermijden. En daar schuilt voor een stuk ook gevaar voor het kind in. Er zijn nog zoveel onduidelijkheden en er zijn nog zoveel misverstanden. Om die uit de wereld te helpen trek ik bewust al een tijdje alle registers open!
Is mijn kind hoogbegaafd? Onze kleuter
Het eerste wat altijd opgevallen is bij onze zoon is dat hij vroeg kon babbelen. Heel snel ook maakte hij volledige volzinnen en gebruikte hij werkwoorden met de juiste vervoegingen. Mensen konden echt verbaasd staan kijken naar zijn woordkeuzes. Wij wisten uiteraard niet beter. Hij was ons eerste kind en we hadden geen vergelijkingspunt. Mijn mama zei al wel snel iets over zijn taalgebruik. Ons kleine ventje was super nieuwsgierig en had honderden vragen. Als peuter kon hij zich al echt uren met één ding bezig houden met opperste concentratie. Maar nog een keer… ik wist niet beter.
Toen hij op een keer begon te vertellen over een reis naar Italië die hij als 2,5 jarig ventje had meegemaakt en hij ondertussen vijf was… toen begon het mij te dagen dat er misschien meer aan de hand was.
Ook had hij een enorme behoefte aan dingen zelf doen. Alle kinderen gaan wel op een bepaald moment door zo een fase. Maar hij bleef erin hangen. Hij werd door iedereen bestempeld als ‘een plantrekker’, maar die behoefte aan autonomie is ook iets typisch voor hoogbegaafde kinderen.
De vraag: “Is mijn kind hoogbegaafd?” kwam toen voor het eerst in mij op, maar ik deed er verder niets meer. Ook omdat het bij kleuters niet ‘hoogbegaafd’ wordt genoemd, maar een ontwikkelingsvoorsprong. (Of dat zo correct is, dat is een ander verhaal, zo leerde ik in de verdiepingsopleiding!)
Later, na het lezen van heel wat lectuur op aanraden van het expertisecentrum hoogbegaafdheid, bleek dat ik het aan nog veel meer had kunnen zien.
Lees ook: Waarom ik dacht dat ons kind hoogbegaafd was.
De overgang naar het eerste leerjaar
Het liep allemaal niet zo super vlot van kleuter naar leerling! Hij zeurde over het feit dat de speeltijd te kort was en dat hij wilde spelen. Maar goed, ik veronderstelde dat de overgang hem parten speelde. Omdat het leren lezen helemaal niet vlot ging en ik dacht dat hoogbegaafden zichzelf bijna altijd leren lezen, dacht ik dat ik helemaal fout zat met mijn hoogbegaafd piste.
Langzaam aan veranderde ons gelukkig ventje in een kind van zeven dat helemaal niet meer naar school wilde. In november, toen hij in het tweede leerjaar zat, werd ik op zorgcontact uitgenodigd. De school had gezien dat hij ongelukkig was is de klas. Ze konden niet meteen zeggen waarom dat zo was, maar vroegen me contact op te nemen met het CLB. Als mama is het ongelofelijk hard om te moeten horen dat je kind van zeven ongelukkig is. De zoektocht naar waarom hij zich dan zo slecht voelde kon beginnen. Achteraf bleek ook dat hij nog veel dieper heeft gezeten dan dat ooit wij hadden kunnen vermoeden.
Elk kind leert graag
Kinderen zijn sponzen, ze leren graag en zeker op jonge leeftijd! Als zo een jong kind dus al niet meer naar school wil, dan is dat alles behalve normaal. Het kan natuurlijk zijn dat er andere dingen aan de hand zijn. Misschien wordt je kind gepest of is er een andere oorzaak. Ik typte ‘Kind ongelukkig op school’ in op Google en vond al snel terug sites die vertelden over hoe ongelukkig hoogbegaafde kinderen zich kunnen voelen. Toen zei ik tegen mijn man dat ik toch verder die weg wilde laten onderzoeken. Ik dacht het al zo lang! Na wat zoeken kwam ik terecht bij Hoogbloeier. Een expertisecentrum hoogbegaafdheid in Gent. Ik nam contact met hen op en we mochten op intake gesprek komen.
Coach Bjorn
We hebben 2,5 uur met de coach van hoogboeier gebabbeld. Hij liet ons uitvoering ons verhaal vertellen en stelde gerichte vragen. Toen het gesprek was afgelopen zei hij dat hij natuurlijk geen ‘diagnose’ kon stellen, maar dat hij aan de hand van ons verhaal al een grote indicatie was dat onze zoon wel degelijk hoogbegaafd was. Hij stelde voor om aan de school te vertellen dat differentiatie naar boven toe echt wel gewenst was. Maar ik werk zelf op een school en zonder ‘attest’ zonder een ‘zwart op witje’ doen veel scholen gewoon niets. Ik wilde dus graag dat hij een IQ test zou laten doen.
Gespecialiseerde psycholoog
Er zijn vele instanties die een IQ test doen. Het CLB doet dat bijvoorbeeld ook. Bij vele hoogbegaafden komt het bij die test er wel uit. Helaas is dat niet voor allemaal het geval. Hoogbegaafdheid is namelijk veel meer dan enkel een hoog IQ. Je kan namelijk perfect een hoge intelligentie hebben en toch niet hoogbegaafd zijn. Hoogbegaafd zijn is een combinatie van een hoog IQ met een aantal andere ‘zijnsluiken’. Er werd ons aangeraden om de test bij een gespecialiseerde psycholoog te doen omdat zo de test naar alle waarschijnlijkheid een juister resultaat zou geven. Onze zoon was, als hij hoogbegaafd zou zijn, aan het onderpresteren en dat kon ook bij de test problemen geven. Bovendien had ik zelf al hier en daar kleine tekenen gezien van een fixed mindset. De test werd ingepland. De psycholoog wilde graag wachten op een nieuwe test. (wiscV). Deze zou beschikbaar zijn in januari, we zaten op dat moment eind november.
Boeken
In afwachting van de test werden ons enkele boeken aangeradenals must reads als je denkt een hoogbegaafd kind (in de klas) te hebben. Ik bestelde de boeken en kon echt overal de voorbeelden bijschrijven. Ons kind bleek een echt tekstboekkind! Toen de test dichterbij kwam werd ik zenuwachtig. Niet zozeer omdat ik bang was dat hij niet hoogbegaafd zou zijn, maar omdat het voor mij nu zo duidelijk was geworden dat ik me niet kon voorstellen wat het dan wel zou zijn dat hem parten speelde als het niet hoogbegaafdheid zou zijn.
Mijn man ging met onze zoon naar Leuven voor de test. Ik bleef bewust thuis. Want nog zoiets ’tof’ aan onze zoon is dat hij super goed is in mensen aanvoelen. Ik kan niets voor hem verbergen. Als ik stress heb of verdrietig ben, dan voelt hij dat, dan weet hij dat. Hoe goed ik het soms ook probeerde te verbergen. (Ja, je mag verdrietig zijn, maar kinderen hoeven nog niet altijd alles te weten, dacht ik dan!). En omdat ik zo opgejaagd was, bleef ik bewust thuis.
Onder de middag (de testing duurde een volledige dag!) kreeg ik bericht van mijn man dat hij het leuk vond bij de psychologe. En ergens in de namiddag kreeg ik een appje waarin stond. “Ze moet het verslag nog uitschrijven, maar hij overduidelijk hoogbegaafd”
Niet gezien dat hij hoogbegaafd was.
Zowel de school als de juf hadden het nooit aan hem gezien. Maar ik moet er ook bij vertellen dat zij een totaal ander kind zagen dan dat ik kende. Het rapport dat ik onder ogen kreeg, leek het rapport van een vreemde voor mij. Daaruit bleek dan ook dat hij zich echt niet goed voelde.
Pinnen voor later?
Dankbaar voor de coaching
Ik ben zo blij om die coaching geweest. In de tijden van onzekerheid, mailde ik soms naar Bjorn en dan kon hij me moed inpraten. Het hele proces hebben ze ons met raad en daad bijgestaan. Zij hebben ook aangegeven, samen met de psychologe, dat we er rekening mee moesten houden dat een verandering van school zich soms opdringt.
Het beste voor je kind
Al snel bleek dat er voor onze zoon niets anders op zat dan van school te veranderen. Ik ga niet in detail treden, daar heeft niemand iets aan. Maar de nieuwe school had duidelijk een andere visie en een andere aanpak. Eén waar wij ons een pak beter bij voelden. Het was een hele zware keuze om te maken en wij hebben die ook helemaal niet licht opgevat. Ik vond het enorm spannend om de knoop door te hakken.
De kracht in jezelf
Toen hij dan een beetje gewoon was aan zijn nieuwe school en klas, hebben we een coaching traject gestart bij hoogbloeier. Dit traject heet ‘de kracht in jezelf’ en daar heeft hij echt enorm veel aan gehad. De coaching, de verandering van school en weten wat er aan de hand is, zodat je juist kan handelen, bleek een sleutel om onze kleine man terug gelukkiger te zien!
We weten dat het hard werken zal blijven om hem op te voeden en om er, samen met de school en de omgeving, voor te zorgen dat hij gelukkig blijft en niet gaat onderpresteren. En zelfs met alles wat we weten en doen, geeft het geen garanties voor de toekomst. Ik ben ook bang voor het secundair onderwijs. Want ik zie elke dat dat er nog enorm veel werk aan de winkel is bij scholen en leerkrachten. Maar de verdiepingsopleiding die ik ging volgen voor professionelen vertelde vooral dat vertrouwen in je kind en durven loslaten zal zorgen dat het (meestal) wel in orde komt.
Mijn toekomst.
Ik volgde de verdiepinsgopleiding voor professionelen bij The Gifted Academy. Daar kreeg ik echt goesting om verder te gaan met de expertopleiding. Wat ik er dan precies mee ga doen weet ik niet. Scholen helpen, kinderen helpen, zelf coachen, De toekomst op dat gebied is nog wel wat onduidelijk! Maar dat ik iets met die kennis wil gaan doen is een zekerheid.
Wat als je denkt: “Is mijn kind hoogbegaafd?”
Ik geef je nu al als raad mee: ga erachter aan! Blijf niet wachten tot er zich problemen voordoen! Wees ze voor! Moest ik opnieuw beginnen? Ik deed het anders! Ik was al hulp gaan zoeken in de kleuterklas, toen ik dacht dat ik het gezien had! Want dames en heren, het moeder instinct (of vader instinct) is zelden fout – geloof me maar!
Heb je vragen of kan ik je ergens mee helpen, aarzel dan niet om contact op te nemen! Ik heb dit allemaal bewust open getrokken om andere ouders en kinderen te kunnen helpen, als is het maar met herkenning!
Liefs Ilse
Eerste schooldag printable – gratis voor fotoshoot
De eerste schooldag, wat heb ik er een haat-liefde verhouding mee opgebouwd zeg! Als leerkracht kijk ik gelukkig nog steeds uit naar die 1 september hier in België! Ook als kind ging ik altijd graag naar school. Mijn kinderen gingen als kleuter ook erg graag, maar met de oudste liep het dus vorig schooljaar een beetje mis en nu dat onze middelste spruit ook aan haar lagere school carrière gaat beginnen, vind ik het toch wel spannend. Maar goed, ik maakte een leuke eerste schooldag printable voor jullie.
Een eerste schooldag traditie!
Fleur van MizFlurry heeft een super toffe eerste schooldag traditiemet foto’s en vragen! Daarop heb ik me een beetje geïnspireerd. Ik maakte een leuke printable voor elke eerste schooldag in het leven van je kind. Je kan de twee vragen ‘Wat wil je later worden’ en ‘Waar hou je van’ laten invullen of bij de kleintjes gewoon zelf invullen!
Wel alvast een tip: niet te klein (laten) schrijven op die eerste schooldag printable!
Eerste schooldag printable test met onze kinderen
Uiteraard moest ik even testen met deze afdrukbare formuliertjes. Ook al is het nog geen eerste schooldag! Op 1 september, of ja, 3 september dit schooljaar doe ik nog een ‘echte’. Maar voor het artikel van vandaag laat ik toch al even de resultaten zien van de test met de eerste schooldag printable:
Onze zoon – derde leerjaar:
Hij wordt in oktober acht jaar en hij wil legerman worden. Hij wisselt van job als van T-shirt hoor! Een paar weken geleden wilde hij wetenschapper worden en de week daarvoor was het Pizza kok! Als ridder nog een optie was, dan koos hij nog liever dat, maar ja, ridders leefden in de Middeleeuwen hè!
Hij is gek op lego en op Star Wars en heeft een paar weken geleden Tom en Jerry gevonden op TV. Daar kan hij echt enorm hard om lachen!
De oudste dochter – eerste leerjaar
Ze is zes geworden in het begin van de vakantie en gaat naar het eerste leerjaar. Bij de vraag wat ze wilde worden kreeg ik eerst te horen: “Dat weet ik niet hoor, wat ik wil worden.” Maar uiteindelijk kreeg ik hetzelfde antwoord als ik altijd krijg als ik de vriendenboekjes moet invullen: Prinses.
Ze is gek van K3, zingt, danst en rolschaatst met K3 en zou in slaap vallen met een K3 verkleedpak aan. Ze houdt van de zwemles of ja, van alles wat bewegen is. Ze heeft net YouTube ontdekt, maar kiest toch voor studio 100 TV. Zou K3 daar voor iets tussen zitten?
De jongste kleine meid
De jongste gaat al naar de tweede kleuterklas! Ze wil, net als grote zus, prinses worden. Ze is, net als grote zus, gek van K3 (vandaar de jurk!) Maar toch wilde ze ook zeker haar knuffel hond en knuffel aapje op het formulier hebben. Voor haar verjaardag kreeg ze een paarse aap met van die grote glimmende ogen. Dat ding moet nu overal mee naartoe!
En dan nu alle eerste schooldag printables op een rij:
Klik op de afbeelding om de PDF te kunnen downloaden. De afbeeldingen zijn vrij van gebruik en staan onder creative commons licentie!
Woon je in Nederland en wil je een bepaalde printable graag proberen? Laat me even weten welke jij mist en ik maak hem even en zet hem erbij!
Maak je een foto en zet je hem op instagram openbaar? Gebruik je dan de hashtag #kreanitried? Ik kom zeker eens kijken!
Bij mijn collega Sofie kan je een soortgelijke printable maken in de stijl van mijlpaalkaartjes. Als je dus al foto’s hebt van je kindjes met dat soort kaartjes, kan dat ook super tof zijn!
Kleuterklassen:
Lagere school
Printables voor Nederlandse ouders en leerkrachten.
Eerste schooldag printable bewaren voor later? Pinnen maar!
Linkparty Crea-Cross – back to school
Zoals elke donderdag staat er een creatieve linkparty online! Heb jij iets leuks wat past binnen het thema op je blog of als openbare foto als niet blogger? Gebruik gerust de blauwe knop!
Bij Natascha vinden jullie vandaag een oprolbare etui. Ook weer super leuk gedaan. Diegenen die handig zijn met de naaimachine kunnen daar dus ook best eens gaan kijken! Melanie maakte een hele andere etui – maar ook een hele mooie! Ga zeker ook eens bij haar langs!
Voor de mensen die Star Wars helemaal niet volgen zal het vreemd in de oren klinken die May the fourth, maar voor echte fans is het een echte hoogdag! Eén van de meeste gebruikte zinnetjes in de Star Wars saga is namelijk: “May the Force be with you!” en dat klinkt natuurlijk nogal zoals ‘May the Fourth!”.
Vandaag deel ik met jullie Star Wars inspiratie van bloggers door de jaren heen… Voor de fans of voor de mama’s en papa’s met kleine fans in huis… May the Fourth be with you!
De leukste Star Wars Boekjes
Er zijn heel wat boekjes over Star Wars die de moeite zijn! Amanda van KiDDowZ was onder de indruk van de luxe gouden boekjes reeks en ook het boek Star Wars voor beginners kon haar bekoren. Dat laatste hebben wij ook en het is zoals ze zegt echt een super complete boek voor mensen die nog helemaal van nul moeten beginnen met heel het Star Wars gegeven! Toch is hij ook leuk voor de iets gevorderde fan, zoals onze zoon! 😉
Verkleden als een Jedi
Ik weet niet of jullie kinderen zich graag verkleden, maar hier is de kist met verkleedkleding zowat het top speelgoed na lego en puzzels. Er is al een hele collectie ondertussen. We hebben Darth Vader en een Stormtrooper en ook een Luke Skywalker pak en een Jedi cape en uiteraard lichtzwaarden in alle kleuren – “Mamaaaaaaa, Luke heeft geen rood lichtzwaard hoor!” – Tja…
Nathalie van volgmama maakte super toffe Darth Vader uitnodigingen!Maar weer eens het bewijs dat iets simpel super cool kan zijn!
Yoda – Piñata
Yoda is toch wel één van mijn favoriete karakters. Ik was zo blij dat hij nog eens ten tonele kwam in ‘The Last Jedi!’. Piñata’s zijn de laatste tijd ook héél er in en Nathalie van volgmama maakte een super toffe Yoda Piñata met een klein budget!
Star Wars inspiratie voor Kinderfeestjes bij bloggers:
Verschillende bloggers deden al een cool Star Wars feestje en deelden hun inspiratie op hun blog:
Bij Sannekregen de kinderen instructies op TV te zien van hoe ze een lichtzwaard juist moeten hanteren en waren er zelfgemaakte Jedi kostuums voor handen! Heel tof gedaan, ik ben onder de indruk!
Bij Nathalievan de Yoda piñata en de Darth Vader uitnodiging mochten we ook even meekijken aan de feesttafel.
Trakteren in de klas doe je met deze toffe ideetjes!
BB8 traktatie zakjes Printable
Vroeger was R2D2 mijn favoriete Droïd, maar sinds BB8 er bij is gekomen heeft die ook een plaatsje op dezelfde trede op de ladder gekrengen! Zo een schattige ‘rolliebollie’! Bij Yoldanda op Annekoen digitaal kan je gratisBB8 traktatie labelsafdrukken! Haar blog staat trouwens vol met leuke printables, als je die nog niet kent moet je er echt eens naartoe!
Een gezonde Star Wars Traktatie…
dat doe je volgens Fleur van MizFlurry zo door lichtzwaarden te maken met druiven! Ze zien er super leuk uit EN ze zijn nog lekker en gezond ook! Bij ons op school zouden deze toegelaten zijn om uit te delen!
Elke laat helemaal onderaan haar artikel ook een super coole Vader lampion zien! In haar artikel vind je een heleboel toffe lampionnen om te maken!
Lego Star wars op May the fourth
Traditioneel brengt Lego ook nieuwe sets uit op May the Fourth. Op de blog bouwplezier vind je niet alleen vandaag Star Wars inspiratie, maar alles wat met lego te maken heeft! De nieuwe y-wing starfighterkan vanaf vandaag worden gekocht en je leest er dus meer over bij Marianne op veel bouwplezier! Ze laat ook nog andere nieuwe sets zien die vanaf vandaag te koop zijn!
Strijkkraal figuurtje van BB8
Bij Loes krijg je dan weer Star Wars inspiratie in de vorm van een strijkparel patroon van BB8!
Die kleine bol droïde heeft al veel hartjes verovert!
Ik wil alle bloggers bedanken die zo lief waren om hun linkjes te laten delen in dit artikel! Als je nog Star Wars inspiratie ergens weet staan op het web, plak gerust een linkje in de reacties!
Alle fans wens ik een hele fijne May the Fourth!
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Staat er JUF op mijn voorhoofd? Vertel het me maar!
Een dikke twee maand geleden zijn onze drie kinderen van school veranderd. Nieuwe locatie, nieuwe klas, nieuwe juf en nieuwe vriendjes. Toen ze gingen veranderen hebben we natuurlijk alle voordelen van de nieuwe school op een rijtje gezet voor de kinderen. Eén van die voordelen was het feit dat de nieuwe school vlak naast de speeltuin van het dorp ligt. Je moet dus gewoon even de weg oversteken en voilà! Ik had dus gezegd dat als het mooi weer zou worden, we wel eens een middagpauze in de speeltuin zouden doen op het moment dat ze normaal thuis konden komen eten. De laatste dagen is het prachtig weer geweest, dus kon ik er ook niet meer onderuit! We gingen lunchen in de speeltuin.
Bende kinderen met hun juf
Er waren nog scholen in de buurt die het lumineuze idee hadden gehad om hun schoolreisjes te vervroegen of een extra speelmoment in te lassen! De speeltuin zat vol met kinderen met rugtasjes. Hier en daar stond een juf in de kring, er werd gespeeld en gegeten. De kinderen zagen al lekker vuil van het spelen! Héérlijk.
Plekje zoeken
Ik nam plaats op een bankje en deelde fruit en broodjes uit aan mijn kinderen. Ik begon rustig zelf aan mijn slaatje en plots stond er een kindje voor mijn neus van een jaar of vier. Het had een brooddoosje vast en keek van het doosje naar mij en terug. “Krijg je het niet open? Wil je dat ik help?” en het kindje knikte. Ik deed het doosje open en ze ging een beetje verder zitten.
De slak
Ik nam nog een hap en plots duwde een jongetje een picknickbordje met een slak onder mijn neus. “Kijk ik heb deze gevonden!” “Oh wat leuk!” ” We gaan een naam voor hem zoeken en hij wordt mijn nieuwe huisdier!” en hij rende weer weg.
De toiletten
Ondertussen waren mijn eigen kinderen beginnen spelen, hun lunch was op. (Of ze hadden geen tijd meer om te eten, want ze wilden spelen?!) De jongste moest plassen en dus liep ik met haar naar de toiletten. Er was nog een mama met haar dochter en er liepen een heleboel kinderen (zonder juf) binnen en buiten bij de toiletten. Een meisje zag me. Ze stond in haar blote achterwerk in de toiletten. Her en der lag haar onderbroek, short, één sok en schoenen op de grond van de toiletten verspreid. Eén sok hield ze omhoog: “Deze is nat!”
De andere mama vroeg: “Bent u de juf?” “Nee, gewoon hier om te picknicken onder de middagpauze met mijn eigen kinderen” “Waar is jouw juf? Misschien moet je haar even gaan roepen, maar ik zou toch eerst even terug een broekje aandoen!”
Het petje
Ik wandelde terug naar mijn plekje en nam plaats. Mijn kinderen waren aan het spelen, mijn slaatje was op en ik keek rustig rond. En daar was weer een ander meisje, een jaar of drie deze keer. Ze hield me haar petje voor waarvan de sluiting met gesp helemaal los was. Ze vroeg niets, maar ze wilde duidelijk dat ik haar hielp met haar petje terug op te zetten. Ik deed het gespje terug vast en zette het op haar hoofd.
De zonnecrème
Naast me probeerde een grote zus een kleine zus zonnecrème op haar gezicht te smeren. “Flink dat je dat doet, maar let op dat je het niet in haar oogjes smeert hoor!” – Ik kon het niet laten, ook al was ik haar juf niet!
Ondertussen was de slakkenjongen terug: “Wilt u even op hem passen?” en hij zette het bordje naast me op de bank…
Ik ben een juf, zo blijkt
Elk kind dat in die speeltuin zat dacht dat ik een juf was geloof ik! “Ik ben wel geen juf hè.” Zei ik op een bepaald moment tegen een kindje. Maar dat was buiten onze zoon gerekend: “Je bent wel juf, alleen ben je niet hun juf, hè mama!”
Helemaal gelijk natuurlijk! Volgens mij staat er ook gewoon JUF op mijn voorhoofd zonder dat ik het zelf kan zien!
Mijn rustige lunchpauze was toch niet iets anders uitgedraaid. Terwijl we de toiletten passeerden op onze weg terug naar school zag ik een juf nog tegen het kindje zonder broekje praten. “Maar zijn dan je schoenen en je shortje gebleven?”
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Gaan jullie ook ooit iets leuks doen tijdens de middagpauze van jullie kinderen?
Toen een half jaar geleden bleek dat onze zoon problemen had, schreef ik er open over op mijn blog, maar eerder verdoken. Ik benoemde niets en liet lezers een beetje in het ongewisse. Ik deed dit heel bewust! Ik wist namelijk dat als zou uitkomen wat ik dacht ik al snel de stoefende mama stempel zou riskeren en daar had ik helemaal geen zin in! Na het ‘verdict’ heb ik toch bewust gekozen om wel over hoogbegaafdheid te schrijven. Héél bewust en met een doel!
Mijn zoon blijft mijn zoon
Die stempel hoogbegaafd klinkt bij veel mensen zo hautain en natuurlijk zullen er vast wel mensen zijn die me de ‘stoefende mama’ stempel geven. Maar eerlijk gezegd kunnen die mensen me wat!
Een eerlijke en open beeld schetsen van wat hoogbegaafdheid is naar de buitenwereld kan volgens mij veel mensen helpen en daarom dat ik toch de registers open heb getrokken! Open en eerlijk naar buiten, niet om te de stoefende mama de spelen, maar om anderen in dezelfde situatie een hart onder de riem te steken en de juiste richting uit te wijzen!
Warre blijft Warre, hij blijft ons zoontje, ik zie hem niet liever of minder graag omdat hij hoogbegaafd is. Feit is dat hij er wel heel wat problemen van ondervond en nog steeds ondervindt en dat het opvoeden van een kind dat hoogbegaafd is niet altijd even simpel is. Zeker als je zelf maar een normaal IQ hebt! 😉
Helaas is het nog altijd zo dat héél veel mensen een verkeerd beeld hebben van wat hoogbegaafdheid eigenlijk juist is. Vaak denkt men dat ze alles al kunnen en niets moeten leren. Het is toch zo fijn om hoogbegaafd te zijn, volgens sommige mensen, want dan gaat alles vanzelf…
Maar in een onderwijssysteem dat gemaakt is voor de gemiddelde leerlingen, vallen er veel kinderen gewoon uit de boot!
De kinderen met een lager IQ of een zware leerstoornis
De kinderen met een hoger IQ (en soms nog een leerstoornis erbovenop)
Stel nu dat hij aan de andere kant was uitgekomen van de Gauss-curve?
“Ja, ja”, hoor ik mensen denken, “jij hebt makkelijk praten, want jouw zoontje heeft een hoog IQ, maar wat als dat nu net niet zo was geweest? Was je er dan ook zo mee naar buiten gekomen?”
En het antwoord is :”Ja!”
Ik geef namelijk al jaren met hart en ziel les aan leerlingen in de B-stroom van het Belgisch Onderwijs. Dat zijn kinderen die het moeilijker hebben op school. Uit mijn jarenlange ervaring (goh, nu klink ik weer oud!) weet ik dat kinderen het best presteren als ze onderwijs krijgen op hun niveau.
Kinderen die bij ons in het secundair instromen en die een bijzonder lager onderwijs hebben gevolgd, doen het over het algemeen veel beter dan leerlingen die in het gewone onderwijs zijn gebleven, terwijl ze daar niet thuis hoorden.
Als dus Warre naar het BLO had moeten gaan, als dat het was geweest wat hem gelukkiger had gemaakt, dan was dat de weg geweest die we zouden hebben gekozen. Zonder pardon, omdat ik weet dat het voor kinderen waar het voor nodig is, gewoon de beste oplossing is.
M-decreet
Daarom word ik ook zo boos over dat hele M-decreet, want ik geloof er niet in! In mijn ogen is het gewoon een verdoken inkrimping van middelen die door de regering verpakt wordt als een mooi woord ‘inclusief onderwijs’. Ik zie op de werkvloer wat het met de leerkrachten doet en ik geloof niet dat dit voor de kinderen beter is. Maar we moeten roeien met de riemen die we hebben en daar hoort dat decreet gewoon bij, helaas!
Het risico ‘stoefende mama’
Ik nam dus een dikke drie maand geleden bewust een keuze om open en eerlijk over de problematiek van onze zoon te schrijven. Want hoe je het ook draait of keert, hij heeft er last van, wij ondervinden er moeilijkheden mee en voor de leerkracht is het ook echt geen peulschil!
Twijfel verdween
De twijfel over het opentrekken van de registers verdween héél erg snel. Want telkens ik iets schreef over hoogbegaafdheid, kreeg ik privé berichtjes van mama’s of papa’s die met hetzelfde probleem worstelden of hadden geworsteld. Mensen vroegen raad, wilden hun ei kwijt en ze waren met een aantal.
Aan de schoolpoort werd ik aangeklampt en ik kreeg e-mailtjes… en ook dankwoordjes!
2,5 kind op 100 is hoogbegaafd en ze worden echt niet altijd opgemerkt en God weet dat het problemen met zich kan meebrengen.
Een mama vertelde me in vertrouwen dat haar zoon van 7 was komen vertellen dat hij dood wilde, dat hij zich ‘ne niks’ voelde! En dat kind is niet de enige die die woorden over zijn lippen heeft laten komen!
Warre was echt heel ongelukkig en een schim van het ventje dat hij ooit was geweest…
De bezorgde mama
Voelt dit als een stoefende mama? Ik was en ben een ongeruste mama die graag haar kind gelukkig ziet. En ik hoop echt dat met open te schrijven over dit onderwerp, dat ik mensen kan helpen om zich niet zo alleen te voelen.
Als je dus nog eens een ouder hoort vertellen over hun hoogbegaafde kind, ga dan niet meteen oordelen. Misschien, heel misschien heeft die ouder gewoon nood aan een luisterend oor…
Misschien is het geen stoefende mama of papa, maar één die even niet goed meer weet hoe of wat en die even een verhaal kwijt moet.
Take care en tot snel
liefs Ilse
Hou jij je ooit stil naar de buitenwereld toe over iets waar je best wel over zou willen vertellen?
Gisteren mochten we nog een keer naar de nieuwe school. Een paar weken geleden zaten we al eens samen met een hele delegatie om de aanpak van Warre te bespreken. Nu mochten we nog een keertje komen bij zijn klas-juf voor zijn eerste rapportbespreking op de nieuwe school.
Haasten haasten….
We hadden op ons formuliertje 16 uur gezet. Op een ‘normale’ schooldag zou het net lukken om naar ons gehucht te rijden, de kinderen bij mijn vriendin af te zetten, mijn man op te pikken en terug te rijden. Helaas regende het, wat maakt dat het bij de altijd al drukke schoolpoort extra druk was, uiteraard. Daarbij zijn ze aan het werken aan de ring rond het centrum van ons dorp en dat maakte dat het verkeer hier en daar wel wat strop zat! En als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel te laat komen!
Net op tijd voor de eerste rapportbespreking
We gingen net op de stoeltjes in de gang zitten, toen de juf de deur open deed om de ouders die voor ons waren, buiten te laten! Oef! Net op tijd voor de eerste rapportbespreking dus!
Getalletjes
Natuurlijk staan er getalletjes op zo’n rapport, maar die zijn voor ons absoluut ondergeschikt op dit moment! We wilden weten hoe Warre zich voelt en gedraagt in de klas en daarbuiten…
Ik vond het super spannend!
Lezen
Door zijn visueel ruimtelijke leerstijl gaat het lezen wat trager. Thuis heb ik een duidelijk verschil gemerkt met pakweg een maand of drie geleden. Hij is van verkapt lezen nu echt afgestapt. De juf wist ook te vertellen dat hij altijd lezen kiest als activiteit als hij met oefeningen klaar is. Om de paar weken gaan ze met de klas naar de bibliotheek en daar kiest hij een leesboek op zijn niveau en een weetjesboek. Hij begint altijd in het weetjesboek. We zijn op de goede weg met lezen.
De hoofdtelefoon
We vonden het opvallend dat de juf aangaf dat hij zijn hoofdtelefoon maar weinig boven haalt.
Vooral tijdens de muzo momenten grijpt hij er naar. Ook toen de juf een ‘bom’ op het bord had gezet als tijdsaanduiding (de oefeningen moesten af zijn voor de bom ontplofte) had hij zijn hoofdtelefoon opgezet tegen dat het lontje op was. De bom maakte echter veel minder lawaai dan hij had voorzien, dus ik denk dat hij de volgende keer hem wel zal aflaten! 😉
Rekenen
Voor rekenen hebben ze hem meteen uitdaging gegeven. Als het niet zou lukken, konden ze hem nog altijd terug ‘minderen’ om het zo maar te zeggen. Maar hij doet het daar goed en ze houden hem in het oog. Warre maakt, zonder het te weten, de oefeningen met de sterkere leerlingen van de klas.
Sociaal
Hij heeft het op de speelplaats al voor een meisje opgenomen toen hij zag dat er iets niet eerlijk verliep. Dus ook op zijn nieuwe school springt hij in de bres. Dat was ook fijn om te horen. In een nieuwe klas komen, waar de dynamiek al vast ligt, is niet simpel. Maar hij houdt zich staande.
Hij is vrolijk in de klas en doet mee!
Warre thuis
We hebben Warre terug in positieve zin zien veranderen. Hij is vrolijker en actiever.
Hij stelt weer meer vragen en vertelt enthousiast over dingen in de klas. Hij zeurt niet meer dat hij naar school moet. Hij klaagt minder over hoofdpijn.
De stap zetten om van school te veranderen was echt niet zo gemakkelijk, maar voorlopig lijkt het nog steeds de juiste beslissing!
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
