Categorie: Kids
Nintendo Switch – Nu zoveel meer dan een spelcomputer!

Nintendo Switch – Nu zoveel meer dan een spelcomputer!

By | | Comments 13 comments

Vanaf vandaag stapt de laatste nieuwe spelcomputer van Nintendo, namelijk Nintendo Switch, een trapje hoger op de ladder van top speelgoed. Wij waren al fan sinds onze zoon vorig jaar van zijn gespaarde centjes van zijn communie een Nintendo Switch had gekocht. Deze spelcomputer had op zich al enorm veel voordelen! Je kan hem in zijn docking station zetten en de (gekleurde) joy-cons eraf  doen en klikken op een houdertje en hup, je kan spelen op de TV. Wil mama of papa TV kijken of ga je ergens naartoe? Dan klik je gewoon de joy-cons terug op je console, haalt hem uit je docking station en je neemt hem gewoon mee. Met twee spelen is ook geen enkel probleem. Elke speler één joy-con en je bent vertrokken. Alles in één en je switcht gewoon! Super toch?!

Nintendo Labo

Vanaf vandaag kan je echter nog zoveel meer met die Nintendo Switch! Vandaag wordt jouw spelcomputer een piano, een autootje, een vishengel, een interactief huis, een stuur van een motor of je wordt zelf een robot in je eigen spel door een robot pak in elkaar te zetten!

Wij mochten naar Nintendo in Nederland om Nintendo labo uit te testen en het was echt super!

Het begon al in de ontvangstruimte waar een tijdslijn van spelcomputers stond. Ik zag mijn oude gameboy ‘baksteen’ en besefte dat het nog niet eens zo lang geleden was dat ik Tetris speelde!

Bloggers

Het is altijd fijn om andere bloggers te ontmoeten in real life. Linda van go or no go, Fleur van Mama’s liefste en Lodi van Lodi blogt kende ik al, maar ik leerde ook een paar nieuwe mensen kennen! Altijd fijn!

Nintendo Switch Labo – mix pakket:

https://www.youtube.com/watch?v=zCwd6-W_2Vo

De auto, de hengel, het huisje, de motor en de piano zitten allemaal in één pakket. Uren bouwplezier en speelplezier in één doosje dus!

nintendo switch labo

Alles moet eerst in elkaar worden gezet om er daarna mee te kunnen spelen! Het is echt eerst bouwen, dan spelen en voor diegenen die willen nog een stapje verder: het ontdekken en uitvinder worden. Je kan ook zien hoe alles werkt aan de binnenkant!

Nintendo labo: robotpakket

Warre vond het mix pakket héél tof en had nog uren kunnen vissen denk ik! Maar het robotpakket, dat is ook een bijzonder ding!

https://www.youtube.com/watch?v=jBYi34yMeAc

 

Mogelijkheden van Nintendo Labo

De kinderen hadden nog uren kunnen spelen met alles wat er in het labo te doen was. Ze hebben zich echt geen minuut verveeld! Het bouwen is al geweldig, het spelen ook super tof en dan kan je nog echt gaan leren hoe alles in elkaar zit! Je kan uitvinder worden! Ik vond dit als leerkracht ook iets héél bijzonder.
Er zit zoveel in deze pakketten. De kinderen gaan hier zoveel van opsteken! En het leuke is dat alles van karton is en dus ook helemaal te personaliseren! Je kan alles in kleuren en beplakken en versieren! Het was héél mooi om te zien hoe de autootjes al snel veranderden in kevers en vliegende wezentjes!

De kosten

Als je al een Nintendo Switch hebt is het nog wel te doen vind ik persoonlijk. Vooral omdat ik gezien heb wat je er allemaal mee kan en hoeveel uren speelplezier er in zo’n doosje zitten!
Het mix pakket kost bij bol bijvoorbeeld net geen 70 euro. Maar daar heb je wel al vijf bouwpakketten voor waar zowel het bouwen als het spelen gegarandeerd veel plezier zal opleveren.

De robot

Het robot pakket is iets duurder. Warre was wel meteen daarvoor te vinden en hij wil het ook heel graag hebben. Het is een ideaal cadeautje voor zijn verjaardag om samen te leggen of voor hem om voor te sparen.

Het karton

Mijn man stelde terecht de vraag of de kartonnen platen ook apart verkrijgbaar zouden zijn. Het is natuurlijk karton en bij intensief gebruik lijkt het ons toch wel wat te verduren te krijgen. Je hebt in je pakket de software al zitten, dus zou het gek zijn om het volledige pakket opnieuw te moeten kopen als het karton het gehad heeft.
Nu moet ik wel zeggen dat het stevig karton was en dat het er allemaal wel nog vrij goed uitzag op een paar deukjes na.
Voorlopig zijn de platen nog niet apart verkrijgbaar, maar wie weet dat Nintendo er zelf toch wel de nood van gaat inzien na ver loop van tijd. Wie weet!

Ons besluit over het Nintendo Labo van Nintendo Switch

Nintendo Labo is echt een super uitvinding! Het is gaming ‘next level.’
Dit moet volgens ons echt een schot in de roos worden. Het enthousiasme van de kinderen op het labo sprak dan ook boekdelen! Ze hadden er nog kunnen blijven zitten tot volgende week! 😉

https://www.youtube.com/watch?v=7pWyAPdlAks

 

Steam – Nintendo op school?

Steam oftewel Science, Technology, engineering, arts and maths is een dingetje hier in het onderwijs de laatste jaren. Veel scholen bieden steam of stem uurtjes aan en laten zien wat zij aan stem of steam te bieden hebben aan hun leerlingen omdat het belang ervan steeds meer duidelijk is geworden.

Het Nintendo labo vind ik een hele mooie steam uitwerking. Alles van steam zit erin! De kinderen kunnen zelf bouwen door instructies te volgen, ze kunnen dingen gaan uitvinden in de werkplaats en ze kunnen binnen in de toycons gaan kijken hoe het werkt en welke technologie ze gebruiken. Het feit dat ze zelf ook de vormgeving in handen hebben versterk het kunstige stukje in het hele gebeuren. Ze kunnen zelf kleurtjes kiezen en versieren, onderdelen extra eraan maken en ga zo maar door!
Ik denk dat Nintendo labo in veel scholen ook dienst kan doen voor de sterkere leerlingen die projectwerk aangeboden krijgen. Zeker omdat het stukje ‘ontdekken hoe het werk’ erin zit.

Warre was super onder de indruk, wij waren super onder de indruk en we zijn zeker dat we niet de enigen gaan zijn!

Go, Nintendo labo, go!

Lees ook: Mario Party en Toy-Con 3 pakket (voertuigen)

Lees ook: het nintendo Labo VR-Pakket

Take care en tot snel

Liefs Ilse

het kasteel met de duizend kamers
Het kasteel met de duizend kamers – boekentip

Het kasteel met de duizend kamers – boekentip

By | | Comments 0 Comment

Toen ik de perstekst over de boekjes “Het kasteel met de duizend kamers” las, dacht ik meteen dan onze zoon het wel tof zou vinden. Een kasteel, ridders, muizen,… Op het moment dat ik de boekjes aan kreeg, had ik verwacht dat onze zoon ze over een paar maanden wel zou kunnen lezen,…. maar dat draaide anders uit!

Het lezen ging niet zo vlot.

Onze zoon is ongelofelijk vlot geweest met taal als kleuter. Hij sprak vroeg en meteen met volledige zinnen en gebruikte woorden waarvan anderen hun wenkbrauwen ging fronsen: “Waar haalt hij dat woord vandaan?”.
Ik verwachtte dus dat hij in het eerste leerjaar vlot zou gaan lezen! Maar dat was dus helemaal niet waar! Het ging super traag en het frustreerde hem enorm. Hij bleef verkapt lezen! Het kasteel met de duizend kamers bleef te moeilijk om zelf te lezen en het bleef dus liggen. Ik had het kunnen voorlezen, maar dat wilde hij niet! Het was een boekje dat hij zelf moest kunnen lezen, maar dat lukte voor geen meter!

Tweede leerjaar

Rondom me hoorde ik mama’s vertellen over het AVI niveau van hun kinderen, hoe fijn het was dat ze konden lezen en hoe blij ze waren dat hun kind zo van boeken hield.
Wel, onze zoon heeft altijd van boeken gehouden. Vooral als er veel prenten instonden en hij hield van voorlezen! Maar lezen lukte, ook in het tweede leerjaar, niet zo vlot!

Het frustreerde hem steeds erger en ik wilde niet pushen over dat lezen! Het was zo moeilijk, want ik wilde hem graag motiveren, maar de lijn tussen motiveren en pushen om te oefenen werd toch erg dun op bepaalde momenten!

Waarom hij niet vlot leerde lezen

In januari van dit jaar, kwamen we erachter waarom dat lezen niet zo vlot ging! Nu hij eindelijk wist hoe het kwam en dat hij dat lezen echt wel ging leren, konden we hem terug motiveren! Hoera! Op een paar maanden tijd heeft hij echt vooruitgang gemaakt. Het verkapt lezen is nu verleden tijd. Hij leest nog traag, maar juist en vaak al met intonatie! Hij komt er wel! En eindelijk kon hij ook zelf beginnen aan het kasteel met de duizend kamers!

Lees ook: Niet alle hoogbegaafde kinderen leren zichzelf lezen en schrijven.

Lees ook: Last van hoogbegaafdheid

Het Kasteel met de duizend kamers

De hoofdpersonages in het boek zijn Bob en Lot. Het zijn twee muizen die ter hulp worden geroepen door de ridder met de gouden Krul. Hij woont in het kasteel met de duizend kamers en wil graag dat Bob en Lot komen helpen met een aantal problemen in het kasteel.

De reis naar het kasteel met de duizend kamers doet een beetje denken aan het verhaal van Narnia! 😉
De muizen ontmoeten ridders, prinsessen, heksen en draken, maar ook zwarte Piet loopt er ergens rond in één van de kamers!

In dit boekje maakte onze zoon voor het eerst kennis met cliffhangers op het einde van een hoofdstuk. Ook moest er een raadsel worden opgelost! Allemaal dingen die hem heel erg in het boek trokken! Leuk om te zien!

Op het einde van het eerste boek weet je al dat er nog een tweede gaat volgen, want het verhaal is nog niet af!

In elke kamer ontdekken de muizen weer een nieuw personage en beleven ze weer een nieuw avontuur.

De zinnetjes en de hoofdstukken van de boeken Het kasteel met de duizend kamers zijn kort. Op het einde van elk hoofdstuk staat er een zinnetje in het blauw, zo is het voor de jonge lezers duidelijk dat het einde van het hoofdstuk is aangekomen.

Het kasteel met de duizend kamers is gelezen (eindelijk) en goedgekeurd! Het was grappig, spannend en vooral… hij heeft het zelf kunnen lezen!

De boekjes ‘Het kasteel met de duizend kamers’ deel één en twee zijn uitgegeven bij uitgeverij Droomvallei. De verhalen werden geschreven door Esther van der Ham. De boekjes kosten repectievelijk €14,95 en € 15,95.
De illustraties zijn mooi.

Take care en tot morgen!

Liefs

Ilse

Ging bij jouw kind het lezen vlot of net niet? Was er een boekje dat heeft geholpen de klik te maken?

Deze boekjes werden ons meer dan een jaar geleden bezorgd door uitgeverij Droomvallei, waarvoor dank. We zijn zo blij dat het hem gelukt is om ze zelf te lezen!

Tandenfee inspiratie van jullie allemaal!

Tandenfee inspiratie van jullie allemaal!

By | | Comments 2 comments

Een paar weken geleden vertelde ik hoe ik mijn vleugeltjes voor het eerst had aangetrokken om tandenfee te spelen. Ik vroeg aan mijn lezers of ze ook al voor tandenfee hadden gespeeld en als ze dat niet deden, hoe ze dat dan verklaarden bij de kinderen… Mijn lezers bezorgden me zo heel wat tandenfee inspiratie.

tandenfee inspiratie

Tandenfee inspiratie om niet mee te doen.

  • De tandenfee is een verzinsel zoals draken en elfjes, dus natuurlijk komt die niet op bezoek. Zo hebben we het ook aan de kinderen uitgelegd.
  • De tandefee bestaat niet. Net als de Kerstman niet bestaat. In Amerika waren de mensen jaloers op onze Sinterklaas en daarom hebben ze de Kerstman verzonnen. Maar die is natuurlijk helemaal niet echt. En voor de SInt was het uiteraard gewoon te ver en te veel!
  • Wij hebben gewoon gezegd dat de tandenfee een TV-figuur is en dat ze niet echt is.
  • Hier komt ze niet, maar we hebben wel een heel mooi doosje om de tandjes in te bewaren!

Tandenfee inspiratie voor wat extra magie

  • Wij leggen een centje onder het kussen. (De meesten van mijn lezers leggen blijkbaar 2 euro, maar het bedrag verschilt hier en daar nog wel wat!)
  • Onze zoon kwam zelf aanzetten dat de tandenfee een chocolade munt legt, dus bij ons legt ze ook een chocolade munt! (Maar wel goed poetsen dan!)
  • De eerste keer dat de tandenfee langs komt, krijgt ze een heel mooi zakje om haar centjes in te bewaren.
  • Wij strooien glittertjes bij de deur voor een extra toets van magie.
  • Geen centje, maar een hele mooie steen leggen wij onder het kussen. Wij leggen ook een mooi tasje de eerste keer, daar kunnen dan de steentjes in worden bewaard!
  • Glitters bij het raam en een centje onder het kussen.

 

Meningen verschillen, dus ieder zijn eigen keuze!

Sommigen mensen zijn echt helemaal tegen de tandenfee. Ze bestaat niet, het is onnozel en de kinderen geloven het sowieso niet. Dat kan en dat mag, uiteraard.
Als het duidelijk is voor de kinderen en er afspraken zijn gemaakt, komt het wel in orde!

Wij hebben er nu voor gekozen om wel mee te doen. Ik vind een tikje magie nog altijd wel leuk. Het zijn kinderen en ze zijn maar even klein, denk ik dan!
Ik vind de glitters op zich een héél mooi idee, maar na het fiasco met de glitters van een dikke maand geleden, waar ik nog steeds de bewijzen hier en daar van kan terugvinden, denk ik dat ik het bij centjes ga houden!

Ik vond het super leuk om de tandenfee inspiratie van mijn lezers te weten te komen.

Lees ook: Maarten, Claus of Klaas – is het niet wat verwarrend? 

Lees ook: bangmakers uit mijn kindertijd. 

Sommigen maken er echt wel werk van! De kinderen zullen volgens mij nogal genieten als je beslist om er wel aan mee te doen!

pinnen voor later?

tandenfee

Take care en tot snel

liefs Ilse

 
Week van de hoogbegaafdheid – misverstanden uit de wereld

Week van de hoogbegaafdheid – misverstanden uit de wereld

By | | Comments 3 comments

Nog steeds worden hoogbegaafden als wonderkinderen en geniën gezien waarvan het broodje wel gebakken is! Helaas zijn deze mensen en kinderen bijzonder kwetsbaar en hebben ze vaak last van hun hoogbegaafdheid. Dat hoeft niet, dat zou zo niet moeten zijn… maar het is nog wel een feit. Sinds ik naar buiten bracht dat onze zoon hoogbegaafd is, heb ik al vele privé berichten gehad en gesprekjes met mensen die even aan mijn mouw kwamen trekken: “Wij hebben er ook zo ene!” met de bijhorende gesprekken en zorgen… Die week van de hoogbegaafdheid is dus echt een mooie zaak!

Ik zet een paar misverstanden op een rij.

Ik ben trouwens geen psychologe en (nog) geen coach hoogbegaafdheid (inderdaad, die bestaan!), maar gewone mama en leerkracht die zich verdiept heeft in de materie om haar kind beter te kunnen ondersteunen…

Week van de hoogbegaafdheid

Uiteraard is een hoog IQ één van de kenmerken van een hoogbegaafd iemand. Toch is dat hoog IQ maar een klein deeltje van dat hoogbegaafd zijn. Het gaat over wie die persoon is, hoe hij de wereld ziet en er tegenaan kijkt,…. Het “zijn”is anders dan een niet hoogbegaafd persoon. 

Week van de hoogbegaafdheid

Hoogbegaafden krijgen vaak veem extra oefeningen aangeboden in de klas.
Extra oefeningen van dezelfde leerstof werken de verveling en schoolmoeheid nog meer in de hand.

Compacten is de boodschap. Dit wil zeggen dat de leerlingen minder oefeningen zouden moeten maken. (Ja, inderdaad, je leest het goed, minder! Tenminste… minder van dezelfde leerstof.)
Van zodra een hoogbegaafd kind een stuk leerstof onder de knie heeft, zouden er verrijkingsoefeningen moeten worden aangeboden. Moeilijkere oefeningen, oefeningen op een ander level van de taxonomie van Bloom.

Deze kinderen leren namelijk vanuit inzicht. ‘Gewoon’ vanbuiten leren zonder het nut daarvan in te zien is dan ook een ramp bij de meeste hoogbegaafde kinderen.

Week van de hoogbegaafdheid

Als een berekening niet wordt opgeschreven komt het zinnetje ‘Hij wil niet’ al snel naar boven.
Een hoogbegaafde collega verwoordde het zoals de afbeelding.

Als jij het niet nodig hebt om een berekening op te schrijven… waarom zou je dat dan doen?
Bovendien is de berekening van de hoogbegaafde vaak totaal anders dan ‘aangeleerd’.

Niet willen en het nut er niet van inzien zijn twee totaal verschillende dingen!

Een hoogbegaafde collega van mij had een heel mooie anekdote. Toen hij een andere collega over haar zoon (ook hoogbegaafd) hoorde vertellen dat hij ‘niet wil’.
“Stop daar nu eens mee met dat te zeggen! Er is een fundamenteel verschil tussen iets niet willen en het nut er niet van inzien. Ik heb in mijn schoolcarrière één keer beslist om voor een leerkracht iets niet meer te willen doen. We hadden met twee slecht gescoord op een toets van Aardrijkskunde. De andere leerling had een 5 en die kreeg iets te horen in de aard van: “Jammer!”, maar ik kreeg een hele litanie over dat het toch echt niet kon dat ik een 5 haalde en dat ik beter mijn best moest doen! Dat was in mijn ogen totaal oneerlijk! Ik heb toen op dat moment beslist: ‘Voor u doe ik dit schooljaar niets meer!’. Het heeft vaak niet met ‘niet willen’ te maken!

Week van de hoogbegaafdheid

Het is niet omdat de juf het niet ziet, dat het ook niet zo is! (En nee, de juf/meester kan er echt niet altijd iets aan doen!)

Hoogbegaafde kinderen of kleuters met een ontwikkelingsvoorsprong worden niet altijd opgemerkt in de klas. Ze hebben de gave om zich aan te passen aan het niveau rondom zich.

Veel ouders hebben thuis een totaal ander kind dan dat de juf ziet in de klas.

Bij onze zoon viel ik van mijn stoel toen de juf van de eerste kleuterklas (3 jarigen) vertelde dat hij zijn pen-greep fout deed. Dit had hij thuis nooit verkeerd gedaan. Ik begreep er (toen) niets van!

Week van de hoogbegaafdheid

Ook héél veel mensen denken dat hoogbegaafden zichzelf altijd leren rekenen en lezen. Eerlijk is eerlijk, dat is ook wat mij deed twijfelen bij onze zoon.

Maar kinderen met een visueel ruimtelijke leerstijl (beelddenkers) en hoogbegaafden met dyslexie hebben gewoon een leerprobleem op het gebied van lezen.

De psychologe verwoordde het zo: “Er is een extra klik die gemaakt moet worden en die komt er ook wel, maar het heeft wat tijd nodig!”

Week van de hoogbegaafdheid

“Hij is nog maar vier hè!”
Dat kreeg ik eens te horen toen ik ergens aan tafel een vraag beantwoordde van onze zoon.
Ja, hij was nog maar vier! Maar hij wilde (en wil) graag alles weten en stelt dus honderden vragen.

Als hij geen antwoord krijgt, is hij teleurgesteld. Ik probeer dus altijd een antwoord te formuleren. (Of op te zoeken  )
Wij pushen ons kind dus niet, al lijkt dat misschien voor anderen zo. Hij wil echt wel héél graag van alles en nog wat weten en denkt over heel veel dingen heel ver na. Soms krijgt hij stress van het niet begrijpen…

“Mama, hoe komt het dat we op de aarde kunnen ademen en op de maan niet?” (4 jaar)
“Gaan jullie dan ook ooit dood?” (3 jaar)
“Die lijm van papier maché, waar maken ze dat van?” (7 jaar)
“Waarom maakt Hotwheels Star Wars auto’s? Oorlog tussen de sterren… daar rijden toch geen auto’s in de ruimte!”
“Waarom stemmen mensen nu voor een idioot als Trump als President?!”

Ga er dus niet van uit dat er pushende ouders achter de hoogbegaafde kinderen staan. Meestal is het gewoon de drive van de kinderen zelf die ervoor zorgt dat ouders meegaan met het enthousiasme en de leerhonger van hun kind.

Week van de hoogbegaafdheid

“Dat moet toch fijn zijn, zo hoogbegaafd zijn?! Dan kan je alles in één keer en moet je niets leren! Geweldig toch?!”
 
Euhm – Sorry to burst your bubble, maar niet dus!
 
Hoogbegaafden hebben ook ondersteuning en hulp nodig en aangepast onderwijs. Ze springen inderdaad in de beginjaren vaak over de leerkuil, maar lopen dan wat later vast omdat ze zich geen studeer strategieën hebben aangeleerd.
Het nieuwe boek van Tessa Kieboom, waar hoogbegaafdheid met topsport wordt vergeleken is hier een echte aanrader, trouwens!

 
Hoogbegaafden hebben een grote kans op depressie en de zelfdodingscijfers liggen ook een pak hoger.
 
Veel hoogbegaafden presteren totaal onder hun niveau en zullen hun begaafdheid nooit ten volle kunnen ontwikkelen zonder hulp.
 
Hoogbegaafden zijn vaak erg perfectionistisch, wat ook problemen meebrengt.
 
Hoogbegaafden zijn vaak op één of ander vlak hoogsensitief en raken dus overprikkeld.
 
Het kan dus vaak ‘alles behalve fijn’ zijn. Het kan een heleboel problemen met zich meebrengen.
Onze zoon is zeven en was héél ongelukkig. Hij dacht van zichzelf dat hij dom was…. Gewoon omdat hij anders leerde dan de anderen rondom zich. Gewoon omdat hij voelde dat hij ‘anders’ was en er zijn vinger niet op kon leggen.
 
Hoogbegaafdheid hoeft niet altijd een probleem op te leveren, maar het kan wel!
Heb je een vermoeden? Wees waakzaam en trek op tijd aan de alarmbel!
De week van de hoogbegaafdheid loopt op zijn einde.
Het was aangenaam om artikels en dingen op TV te zien die gerelateerd waren.
Hopelijk helpen we allemaal samen de misvattingen rondom hoogbegaafdheid stilletjes de wereld uit!
Take care en tot snel
Liefs Ilse
luiheid
Luiheid – Hoe ga je om met de druk als ouder?

Luiheid – Hoe ga je om met de druk als ouder?

By | | Comments 16 comments

En we zijn bij de finale beland van het ouderzonden project! Zeven weken werd ons het vuur aan de schenen gelegd door de zeven hoofdzonden te vertalen naar ouderzonden. Met de bijbehorende vragen gingen heel wat mama bloggers nadenken over bepaalde zaken. Bij sommige dingen had ik nog niet ‘echt’ stilgestaan. Ik vond het dan ook een super reeks om te schrijven! De reeks heeft ervoor gezorgd dat ik naar mezelf als mama ging kijken… zowel hoe het was als beginnende mama van één klein baby jongetje als hoe het nu is als doorwinterde mama van drie die er vaak alleen voor staat. En wat ook leuk was, jullie, de lezers, gaven duidelijk aan dat het fijn was om deze reeks te lezen! Maar aan alle mooie liedjes komt een einde en dus eindigen we vandaan met de laatste hoofdzonde: luiheid!

Wat is druk?

Eerst moest ik voor mezelf bepalen wat druk eigenlijk is… Want ik ben niet zo echt een schaap dat de kudde volgt. Ik doe vooral wat me het beste lijkt. Voor zowel mezelf als voor mijn kinderen. Daarom besliste ik ook een paar jaar geleden om halftijds te gaan werken. Héél bewust om de druk op mezelf te verminderen. Als mijn man in het buitenland zit, ben ik even een alleenstaande mama van drie en daar fulltime bij werken, dat zag ik echt niet zitten. Ook niet in het onderwijs, met zoveel vakantie 😉
Het was dus zeker niet uit luiheid, maar wel uit besef dat mijn kinderen maar één keer klein zijn dat ik deze beslissing, samen met mijn man nam.

Druk  op de kinderen

Er is hier in huis wel structuur, maar druk vind ik toch iets anders.
We eten elke dag op ongeveer dezelfde tijdstippen en we eten normaal gezien ook aan de tafel. Bedtijd ligt vast en daar houden we ons ook in het weekend zo goed mogelijk aan. De kinderen weten heel goed wat ze mogen en wat niet en ook wat van hen wordt verwacht. Maar druk leggen we daar niet op, het is ingebouwde routine.
Schooltasjes staan in de ochtend klaar op de stoelen van het eiland, met hun fruitjes en koek erin. Onze kinderen weten wat hen te wachten staat.

Spelen

Omdat we vast overtuigd zijn dat kinderen vooral leren door te spelen, laten we hen ook dat veel doen. Er sneuvelen daardoor wel eens dingen en mijn huis ligt ook wel eens onder de glitters en de lijm….
Experimenteren in een veilige omgeving kan hier ook gewoon…

Druk op schoolwerk

Dat is een moeilijke, want ik ben vooral van het principe dat kinderen voor zichzelf moeten leren werken en dat geldt dus ook al op school. Bij mij heeft nooit iemand moeten zeggen dat ik moest leren of huiswerk moest maken, van thuis uit werd me ook meegegeven dat het mijn eigen verantwoordelijkheid was en dat wilde ik ook aan mijn kinderen doorgeven.

Maar dan was daar onze oudste zoon. Het lezen wilde niet echt vlot gaan, het ging zelfs tegen alle verwachtingen in, super traag. Als hij zou lezen op het niveau dat hij praatte, dan was er niets aan de hand! 😉
Ik vond het zo vreselijke moeilijk om de balans te vinden! Want zonder te oefenen ging hij het niet leren, maar hij deed het zo tegen zijn goesting! Hij wilde niet lezen! Zo vreemd was dat! Want hij heeft altijd van boekjes gehouden, nu nog, zo lang hij maar niet moest lezen!
En ik wilde hem absoluut geen degout van boeken laten krijgen… Nog steeds ben ik op zoek naar evenwicht daarin. Ik wil hem namelijk niet te ver pushen, maar hij moet natuurlijk wel oefenen om te leren lezen. Ergens ben ik blij dat hij als hoogbegaafde nu toch al wel ergens moeite voor moet doen, zodat hij leert dat niet alles zomaar vanzelf gaat! Maar simpel is het nog steeds niet! Ik ga op zoek naar boeken die wel binnen zijn interessevelden liggen en die niet de kinderlijk zijn…

Luiheid of relax zijn?

Ik ben er van overtuigd dat kinderen tijd nodig hebben om kind te zijn. Dus ik push niet en ik geloof erin dat alles wel in orde komt met mijn drie aapjes! Al zal het bij de ene van de nest misschien toch wat meer bloed en tranen kosten! Luiheid wil ik dat niet noemen. Het is eerder een relax zijn. Leren aan kinderen om te genieten van dingen de ze maken, die ze leren, die ze meemaken. Ervaringen opdoen samen!
Dus hoewel ik ooit wel de luiheid de bovenhand laat krijgen, leg ik het eerder uit als relaxte mama die niet te veel druk legt, maar de kinderen laat genieten….

Dit was de allerlaatste van de ouderzonden! Jammer!
Ik weet nog niet of ik het hierbij ga laten, misschien kan ik andere vraagjes in de stijl van de ouderzonden gebruiken of zo… Ik ben er nog niet uit! 😉

Ouderzonden reeks.

Dit artikel werd geschreven als onderdeel van de reeks ouderzonden. Deze reeks werd bedacht door Romina en Annelore

De voorgaande artikelen in deze reeks kan je hier vinden:

Hoogmoed: waarom ik een goede mama ben
Hebzucht: wat ik niet deel met mijn kinderen
Lust: wat doe ik om mezelf graag te blijven zien.
Jaloezie: wat zou ik onmiddellijk overnemen van andere ouders als dat zou kunnen?
Vraatzucht: Wat weiger ik mijn kinderen nooit?
Woede: Hoe kunnen mijn kinderen op mijn spreekwoordelijke knoppen duwen?

Dit artikel is ook deel 31/40 van 40 dagen bloggen. 

Take care en tot morgen

Liefs Ilse

tandenfee
Tandenfee spelen is niks voor mij… of wel?

Tandenfee spelen is niks voor mij… of wel?

By | | Comments 19 comments

Met Sinterklaas en de Paashaas was ik helemaal mee, voor de Kerstman hadden we duidelijk gemaakt dat de Sint en Santa afspraken hadden gemaakt! Iets met te veel kindjes in de wereld om allemaal tegelijk te bedienen en afstanden die voor paarden en rendieren, ook al zijn ze magisch en zo, toch wel wat te ver werden. Toen onze zoon een paar jaar geleden begon te wisselen, kwam echter de tandenfee naar boven. Wie? Juist ja, de tandenfee!

tandenfee

Amerikaanse films

Uiteraard had ik al wel van haar gehoord hè, het magische mevrouwtje dat de tandjes die onder de kussens van de kindjes liggen komt halen en een centje in de plaats legt. Maar die fee is mij vroeger wel ALTIJD vergeten! Wij hadden een tandendoosje, geen feetje dat komt wisselen. (Grappige woordspeling bedenk ik me nu 😉 )
In films uit Amerika komt ze wel vaker voor hè. In de film Rise of the Guardians leerde ik de tandenfee echt goed kennen en die film hebben de kinderen natuurlijk ook gezien!

Mag mijn tand onder mijn kussen?

Toen onze zoon dan begon met wisselen en kwam aandragen met het tandenfee idee was ik best verbaasd. Wie is daar ooit hier in Europa mee begonnen dan? Want ‘vruegur’ was dat hier toch niet zo? Of ben ik dat gewoon totaal vergeten dan?
We spraken met onze zoon af dat we de tanden zouden verzamelen en dat we ze dan allemaal tegelijk onder zijn kussen zouden leggen als ze allemaal uit waren. Ik hield daarbij in mijn achterhoofd dat hij tegen de laatste tand het geheim wel zou ontcijferd hebben en dat ik er dan gemakkelijker vanaf zou komen! 😉

De zus

Maar dat was een beetje buiten onze oudste dochter gerekend! Een paar dagen geleden verloor ze op haar vijf jaar ook haar eerste tandje. Ze had het tegen me gezegd en ik had haar gefeliciteerd. De dag dat hij was uitgevallen had ik een hele drukke dag. Ik had ’s avonds nog nocturne van de tentoonstelling van mijn klasje en het was dus een dag geweest van rennen van het één naar het ander. De tandenfee was totaal niet in mijn gedachten die dag…

tot ze de dag erna opstond met een teleurgesteld gezicht.
“De Tandenfee is niet langs geweest!”
Ai! Epic Mommy Fail!

Maar ik had dus ook geen idee dat ze van plan was geweest om haar tandje onder haar kussen te leggen! Die fee was helemaal niet in mijn hoofd geweest!

Papa redt de dag

“Ah, maar dan heeft de tandenfee het gewoon héél druk gehad! We proberen straks nog een keer!”
Fieuw! Dat was een slimme oplossing!

Mama in tandenfee kostuum!

Ik trok dus mijn vleugels aan en zette een kroontje op mijn hoofd en sloop héél stilletjes haar kamer binnen. “Normaal” geeft ze geen piep als ik binnen ga! Maar deze keer ging ze draaien en wat geluid maken!
Oehhhhh SPANNEND, zo fee spelen!
Mijn hand gleed onder het kussen naar het papieren zakdoekje waar het tandje was ingedraaid en ik legde 2 euro in de plaats!
Stilletjes sloop ik de kamer terug uit!

YESS! Euforisch gevoel hoor! Ik begrijp nu echt helemaal waarom mensen ook tandenfee willen spelen in Europa! 😉

Wel of geen tandenfee?

Er is veel te zeggen en te denken over het al dan niet tandenfee spelen. Moeten we alles zomaar klakkeloos overnemen van andere landen? Ergens vind ik van niet.
Maar de wereld wordt alle dagen kleiner door het internet en social media.
Er zijn zoveel dingen die we nu zien en weten van andere landen en continenten die helemaal niet zo leuk zijn…
Maar dit… een beetje magie… Kinderen nog kind laten zijn en laten dromen over de tandenfee… Ik zie er echt geen graten in.
Dus vanaf nu zal ik vaker mijn vleugeltjes aantrekken en wie weet laat ik wel een spoor van glittertjes achter de volgende keer! 😉

Spelen jullie ook voor tandenfee of tandentovenaar?

Lees ook: tandenfee inspiratie van mijn volgers.

Take care en tot snel

Liefs Ilse

Dit artikel is ook 26/40 van 40 dagen bloggen

 
Een weekendje weg – een Engel op bezoek!

Een weekendje weg – een Engel op bezoek!

By | | Comments 3 comments

Hoeveel ouders zouden er wel niet zijn die ’s avonds verhaaltjes vertellen aan hun kinderen? Hier in huis is het vooral verhaaltjes voorlezen, niet zo zeer zelf verhaaltjes verzinnen om te vertellen. Bart van der Linden vertelde echter echt zelfverzonnen verhaaltjes aan zijn kinderen voordat ze naar dromenland gingen. Vandaag zijn die verhalen een heus eerste boekje geworden met de titel een weekendje weg!

Een weekendje weg

Het uitzicht van het boekje

Op de cover van het kleine boekje staat een super schattig engeltje afgebeeld. Het formaat is goed gekozen, want het boek ‘Een weekendje weg’ is speciaal geschreven voor kinderen van 7 tot 12 jaar. Voor de kleinere kinderen is het een voorleesboek, maar de oudere kunnen het prima zelf lezen. De hoofdstukken zijn kort, de zinnetjes duidelijk! Het boekje is niet te dik. Ik hou er niet van als je een boek amper kan vasthouden. En dat lijkt me voor kinderen ook niet praktisch!

Het verhaal

Als je altijd in de hemel moet zitten, dan wordt dat voor een nieuwsgierig klein engeltje met de naam Fabiola toch wel wat saai! Ze trekt haar stoute schoentjes aan en kan daardoor een weekendje weg naar de aarde!
Daar sluit ze vriendschap met twee kinderen en hun ouders. Ze beleven super fijne avonturen samen!

Fantasie

Ik vond het een héél fijn boekje om te lezen! Verhalen waar fantasie centraal in staan vind ik sowieso altijd zelf fijn om te lezen! Het is zo belangrijk om net in boeken een stuk creativiteit naar boven te laten komen. Bart laat duidelijk zijn fantasie de vrije loop. Natuurlijk komen er gekke situaties uit voort als een engeltje naar de aarde komt. Zeker ook omdat het engeltje zelf helemaal niet zo goed weet welke impact ze heeft op aarde. Engelen magie brengt problemen, maar lost ook heel wat op! Het boekje bevat spanning en humor! Mijn kinderen hebben er van genoten in ieder geval!

een weekendje weg

Droom die werkelijkheid wordt

Het lijkt me zo bijzonder, wat Bart heeft gedaan! Je vertelt met veel fantasie verhaaltjes voor je kinderen en dan worden die verhaaltjes samen gewoon een boek dat wordt uitgegeven! Geweldig gevoel moet dat zijn!
Toen ik hoorde over het boekje en het verhaal erachter was ik erg nieuwsgierig geworden! Ik ben dan ook erg blij dat Bart me het vertrouwen gaf om zijn boekje (voor) te lezen (aan mijn kinderen) en mijn mening erover te geven!

Ook een weekendje weg?

Ben je nieuwsgierig geworden? Wil je Bart steunen? Het boekje is via Bol te koop voor een mooi prijsje!

Liefs Ilse

 

woede
Woede – Waarmee helpen mijn kinderen mijn dag om zeep?

Woede – Waarmee helpen mijn kinderen mijn dag om zeep?

By | | Comments 11 comments

Nee, ik ga echt niet beweren dat ik nooit boos word. Hoe lief en schattig ‘onze kinders’ ook zijn… ze kunnen soms echt het bloed van onder onze nagels halen! Hier in huis is dat dan vooral de middelste. Ze hebben alle drie wel een koppigheid in hun karakter, maar de oudste dochter spant de kroon! En ja, dan verlies ik mijn geduld nog wel eens! Ik zet vandaag in het kader van de ouderzonden mijn woede aanvallen waar mijn kinderen voor kunnen zorgen op een rijtje!

Als ze misbruik maken van wat papa niet weet!

Klinkt heel grof natuurlijk! Maar zoals jullie weten is mijn man vaak in het buitenland voor zijn werk en uiteraard worden er dan ‘afspraken’ gemaakt met de kinderen waar hij niets van weet. We proberen alles af te stemmen, zodat we wel aan hetzelfde zeel trekken, maar bij sommige dingen loopt dat dus wel eens mis. Dat resulteerde een paar weken geleden in een huis vol glitters. Arrghhhhh

De afspraak was: “Niet zonder mama met de glitters spelen!”
Maar mama was naar de winkel en papa was er wel en die zei dat ze het wel mochten (en ook nog zonder papa!)! Stout natuurlijk, want de dames weten echt wel wat de afspraak is!
Ik kwam dus thuis in een huis vol glitters, ze hadden alles onder gestrooid en ondertussen waren ze van naar de woonkamer verhuisd om TV te kijken… Dus ook heel de living en de zetel… ALLES zat onder de glitters. Ik heb alles gepoetst en ondertussen is de huishoudhulp al twee keer geweest, maar ik ontdek nog steeds glitters! De jongste was gaan plassen, haar potje staat in de badkamer… De oudste dochter had drinken genomen in de keuken, met de glitters aan haar kousen.
Oh en de glitter werkjes lagen in de living op de kast te drogen….
OVERAL glitters! OVERAL!

Woede als ze niet praten

Onze oudste dochter is, zoals ik al zei, de koppigste uit het rijtje. Vaak is ze boos en boos zijn, dat mag! Verdrietig zijn dat mag!
Maar als je boos bent om iets en je niet vertelt waarom, dan kunnen mama en papa ook geen oplossing aanbieden!
Het is een echt leerproces dat nog steeds loopt! “Meisje: VERTEL wat er je dwars zit, dan kunnen we misschien helpen!”
En als ze daar dan koppig staat te wezen, dan word ik dus wel eens kwaad!

Geen geduld hebben.

Ook hier spant de oudste dochter de kroon. Als ze iets wil, dan wil ze dat NU.
Toen ik haar ging ophalen bij een speelkameraadje een tijdje terug, had ze gezien dat de grote zus met haar vriendinnetje slijm had gemaakt. Ze wilde dat ook maken. Maar die avond had ik nog een vergadering, moest ik  nog eten klaarmaken en lessen voorbereiden. Slijm maken stond dus niet in de planning en kon er ook  niet meer tussen. En dan kan de bom barsten bij haar. Ze wil dat NU, vandaag, direct…
Maar dat kan natuurlijk niet en dan probeer ik dat rustig uit te leggen! Toch kan het dan uiteindelijk uitlopen in woede van mijn kant! Ik heb ‘neen’ gezegd. Het kan nu gewoon even niet. We zullen dat wel eens doen, maar NIET vandaag, NIET nu!
Uiteindelijk komt ze gewoon knuffelen hoor, maar dat neemt echt wel een tijdje in beslag!

woede

Doe je schoenen aan

Dat is er denk ik één stukje woede dat héél herkenbaar is voor iedereen:

“Doe je aub je schoenen aan?”
“Heb je nu nog je schoenen niet aan?”
“Als je jouw schoenen niet kan vinden, heb je ze niet op de juiste plaats gezet.”
“Hier zijn je schoenen, ik heb ze gevonden, doe ze nu aan!”
“Ik ga vertrekken! Ga je nu op je sokken mee?”
“DOE DIE SCHOENEN AAN, ANDERS ZIJN WE TE LAAT!”
EN DOE DIE JAS DICHT!
Tja… voel je de woede?! 😉

Ouderzonden reeks.

Dit artikel werd geschreven als onderdeel van de reeks ouderzonden. Deze reeks werd bedacht door Romina en Annelore

De voorgaande artikelen in deze reeks kan je hier vinden:

Hoogmoed: waarom ik een goede mama ben
Hebzucht: wat ik niet deel met mijn kinderen
Lust: wat doe ik om mezelf graag te blijven zien.
Jaloezie: Wat ik wil overnemen van anderen ouders.
Vraatzucht: Wat weiger ik mijn kinderen nooit?
Luiheid: 

 

Volgende week de laatste in de opgegeven reeks, maar de ouderzonden zijn leuk om over na te denken. Misschien ga ik er wel een blijvertje van maken. (Op aanraden van één van mijn lezers!)

Take care en tot morgen
liefs Ilse

Dit artikel is ook 24/40 van 40 dagen bloggen. 

vraatzucht
Vraatzucht – wat weiger ik mijn kinderen nooit.

Vraatzucht – wat weiger ik mijn kinderen nooit.

By | | Comments 9 comments

We zijn al bij de vijfde ouderzonde van de reeks gekomen en dat is vraatzucht. De vraag die erbij hoort gaat zo: “Wat kan je je kinderen nooit weigeren als ze erom vragen?”. Ja, die vraatzucht is ook geen gemakkelijke opdracht in de reeks! En ik dacht dat jaloezie al zo moeilijk was!

Wat ik zou willen dat ik nooit zou moeten weigeren

“Mama, kunnen we een spelletje doen?”
“Kom je mee met de lego bouwen, mama?”
“Mama, kom je mee in de zetel zitten?”

Als je daarop nee moet antwoorden, dan knaagt dat toch altijd wel een beetje! Helaas kan het niet altijd en moet ik nog steeds vaak “Neen” zeggen. Maar ik ben wel bewust halftijds gaan werken om wel meer “Ja” te kunnen zeggen tegen deze soort vragen.
Maar soms ben je net een sausje aan het maken of zit je net op het toilet en dan is het even ‘Neen, nu niet, maar zo dadelijk!”

De jongste kan daar trouwens wat van:
“Mama, mag ik drinken?”
“Momentje, ik zet even dit in de oven en dan ga ik je drinken geven.”
*Haalt ondertussen al een beker uit de kast en gaat tussen mij en de oven staan met haar beker!*

“Meisje, ik zei toch, zo meteen, ik moet even dit in de oven zetten. Zet je beker even op het aanrecht, ik ga hem zo vullen!”
“Uhhh, ik heb dorst. Dat wil zeggen dat je drinken moet geven!”
“Dat weet ik meisje, maar laat me nu eerst even die ovenschotel IN de oven zetten!”
Arrghhh! Ik geef het toe – ik verlies dan toch wel eens mijn geduld!

Wat ik wel soms zou moeten weigeren

Onze oudste is wat te zwaar voor zijn leeftijd. Dat heeft niet echt te maken met ongezond eten, maar wel met te veel eten. Er staat soms echt geen maat op! Als héél klein ventje al niet. En dan zei hij ook: “Ik heb nog honger.”
Wat doe je dan als mama? Je zegt niet dat het vraatzucht is, je zegt niet “neen” tegen een kind dat “honger” heeft.
Maar hij heeft dan niet echt honger meer! We beperken zijn eten al, maar nog steeds is hij wel te zwaar en eet hij te veel. Het is een echte Bourgondiër, net de papa!

vraatzucht

Wat ik nooit weiger  – vraatzucht

Een kus, een knuffel en een gemaakte tekening of knutselwerkje … die weiger ik echt nooit!
(Tenzij ik ziek ben of een koortslip heb, uiteraard! – Dan weiger ik de kus, niet de knuffel of de tekening! 😉 )

Een verhaaltje voor het slapengaan weiger ik enkel als het echt veel te laat is, omdat we van een feestje terugkomen of zo.

vraatzucht

“Mogen we buiten spelen.” krijgt ook zelden een “neen”.
Bij mijn weten heb ik het één keer geweigerd en dat was toen de zusjes in hun witte jurkjes in de tuin wilden gaan spelen, zo vlak voor de communie viering van hun broer.
Hahahaha

Ouderzonden reeks.

Dit artikel werd geschreven als onderdeel van de reeks ouderzonden. Deze reeks werd bedacht door Romina en Annelore

De voorgaande artikelen in deze reeks kan je hier vinden:

Hoogmoed: waarom ik een goede mama ben
Hebzucht: wat ik niet deel met mijn kinderen
Lust: wat doe ik om mezelf graag te blijven zien.
Jaloezie: wat zou ik onmiddellijk overnemen van andere ouders als dat zou kunnen?

De volgende in de reeks ouderzonden is woede. Waarmee duwen je kinderen op je spreekwoordelijke knoppen?

Voor vandaag ben ik weer rond en zwaai ik jullie weer uit!
Take care en tot morgen

Ilse

Dit artikel is ook 18/40 van 40 dagen bloggen