Hoogmoed – Ik ben een goede mama! Ouderzonde 1
Annelore en Romina, twee collega bloggers bedachten het ouderzonden project waarbij ze de zeven hoofdzonden uit de Bijbel vertaalden naar zeven ouderzonden. Ik schreef me enthousiast in voor het project, maar omdat ik even zo druk was met effectief ouder te zijn, was ik het even uit het oog verloren! Tijd dus om van belofte schuld te maken en jullie te vertellen over mijn zeven hoofdzonden. Ik was een beetje later omdat ik druk bezig was met hoofdzonde nummer 1 live uit te voeren: Hoogmoed! – Ik ben een goede mama! Hier is ouderzonde nummer 1!
Ik ben een goede mama! Hoogmoed
Pfoe! Gek hoor om dat zo neer te schrijven! En ja, ergens klinkt het wel een beetje uit de hoogte hè. Hoogmoed boven! 😉
En eerlijk is eerlijk ik twijfel soms echt wel aan het feit of ik een goede mama ben en ik denk echt dat elke mama dat wel heeft! Maar diep van binnen weet ik dat ik een goede mama ben! (En jij ook!)
In het prille begin als mama
Ik heb het moeten leren hoor! Afgaan op mijn gevoel en soms gewoon grofweg mensen negeren die met goedbedoelde raad me helemaal van de wijs brachten! Op een gegeven moment was het zo ver dat ik in het consultatiebureau gewoon loog over het feit dat onze zoon nog niet doorsliep.
“Hij is nu toch echt groot genoeg, geef hem een tutje in plaats van hem te laten drinken!” had ik als raad meegekregen tijdens het voorgaande bezoek.
Ik heb dat ook echt geprobeerd en dat resulteerde in anderhalf uur gehuil en pogingen van mij om hem toch maar te laten inslapen met een tutje! Eén nacht heb ik dat dus geprobeerd en daarna heb ik hem gewoon elke nacht als hij wakker werd wel vijf minuten laten drinken.
Bij de tweede baby was ik al een stuk zekerder van mezelf! Toen de vroedvrouw me vroeg waarom ik haar ‘alweer’ liet drinken ben ik uit mijn kram geschoten. Ik steek het op de hormonen van het pas bevallen zijn! 😉
Ik bulderde: “Borstvoeding is op vraag en het zijn mijn borsten!” Oeps! Het was een beetje onbeleefd, maar ik was één brok emotioneel en pas bevallen hoopje!
En ik loog ook niet meer over de onderbroken nachten op het consultatiebureau. Ik heb zelfs eens letterlijk gezegd: “Neen, ze slaapt nog niet door. Ik heb er geen problemen mee om haar te laten drinken, waarom zou u daar dan een probleem van moeten maken?”.
Al doende leert men
Natuurlijk weet je als mama niet altijd alles en maak je fouten, dat is ook helemaal niet erg! Je leert van de ‘fouten’ die je maakt! Je merkt ook dat elk kind een andere aanpak nodig heeft. Wat voor de één werkt, kan voor het andere kind net helemaal ‘fout’ zijn!
Nu we weten dat onze zoon hoogbegaafd is en daar boeken over gingen lezen hebben we gemerkt dat onze opvoedingsstijl onbewust al wat was aangepast op zijn manier van denken.
Hij moet namelijk altijd weten “waarom”. Het zinnetje ‘Daarom!’ of ‘Omdat mama en papa het zeggen!’ heeft totaal het verkeerde effect bij hem. Dat hadden we al afgeleerd om te gebruiken bij hem!
De leeuwin
Toen ik twee kinderen met een stok op mijn kinderen zag aflopen in de speeltuin had ik ze letterlijk bij hun kraag vast! Soms komt er echt een leeuwin in me boven die zich voor haar jongen in de ravijn zou gooien als het nodig blijkt te zijn!
Dat eeuwige mama gevoel
Hoe meer ik ermee te maken krijg, hoe vaker ik merk dat het mama gevoel het zowat altijd bij het rechte eind heeft. Of het nu gaat over merken dat je kind ziek gaan worden of al jaren afvragen of je zoontje toch niet hoogbegaafd is.
Ik leer om telkens meer en meer te vertrouwen op het buikgevoel…
Bewijzen
De reacties van de kinderen zijn trouwens het grootste bewijs dat ik het gewoon super doe! 😉
Een paar maanden geleden zat ik met een rapport van onze zoon in mijn handen. Ik bekeek het wel, maar klapte het dicht en zei: “Best oké toch!? En ach die punten dat is ook niet het belangrijkste!”
“Neen? Wat dan wel?”
“Dat jij gelukkig bent hè vriend!”
De knuffel die ik toen kreeg sprak boekdelen!
Of de spontane liefdesverklaringen:
“Mama, ik hou van jou!”
“Ik ook van jou!”
“Ik hou ook van papa en van Warre en Inthe hoor!”
Dan smelt je toch!
En als het ik in de toekomst toch nog eens twijfel of ik wel een goede mama ben… dan kan ik hier even komen lezen om mezelf eraan te herinneren dat ik niet meer kan doen dan mijn best en dat ik echt wel goed bezig ben! Nah!
Take care en tot snel
Liefs Ilse
PS: Dit artikel over hoogmoed werd geschreven voor de reeks ouderzonden. Andere deelnemende bloggers hun artikelen kan je lezen door te klikken op de link. Het volgende is hebzucht/gierigheid!