Jaloezie – Wat ik wil overnemen van een andere ouder.
Jaloezie! Bah, zoiets lelijk eigenlijk! Daarom misschien ook dat ik dit tot nu toe de moeilijkste van de ouderzonden vond om over te schrijven! Wat zou ik van een andere ouder willen overnemen? Nee, niet gemakkelijk deze.
Toen ik pas mama was
Ja, toen ik pas mama was geworden had ik misschien wel wat dingen willen overnemen van andere mama’s. Want als nieuwbakken mama ben je toch wel wat onzeker soms. Toen ik dat trouwens eens aan een vriendin vertelde zei ze pertinent: “Jij? Aleeeeeee – Jij leek mij altijd een mama die het vanaf het begin allemaal goed wist aan te pakken!” – NIET dus! 😉
Sleuren
Ook ik sleepte veel te veel mee bij de eerste kleine. Het lijkt wel, hoe meer baby’s je op de wereld hebt gezet, hoe minder je nodig blijkt te hebben. In het begin sleurde ik echt zoveel mee! Man man – ongelofelijk. Bij baby nummer drie frotte ik de meeste dingen gewoon in mijn handtas! Die luiertas was compleet overbodig geworden!
Mag ik hier borstvoeding geven
De eerste keer in de Ikea in Nederland dat mijn baby honger kreeg, ben ik gewoon gaan vragen of ik borstvoeding mocht geven! Whahahahahaha! Ongelofelijk. Die mevrouw waaraan ik het vroeg keek me trouwens aan met een bijzonder vreemd gezicht. Zo van: “Waarom in hemelsnaam kom je dat vragen?!”
Ook daar ben ik gaandeweg heel veel in gegroeid hoor! Geen haar in mijn hoofd dat bij baby nummer drie er nog maar aan dacht om te vragen of ik mijn kindje eten mocht geven als het honger had!
Oh nee, hij is ziek
Of de eerste keer dat de baby echt ziek was en de koorts niet wilde zakken! Argh! Doemscenario’s door de verhalen van wijlen mijn oma die een kindje verloor aan de koortsstuipen beslopen me! Ik weet niet meer hoeveel keer ik de thermometer heb gebruikt. Nu zijn mijn lippen en mijn handen ‘de eerste thermometer’ om te zien of het de moeite is om het echte ding boven te halen.
Er was dus jaloezie van mezelf op mezelf?!
Dus … als prille mama had ik wel wat meer zelfverzekerder willen zijn…
Maar ondertussen heb ik dat wel geleerd, dus laat me zeggen dat mijn prille mama-ik jaloers was op de doorwinterde mama van drie die ik nu ben! Maar dat wist ik toen nog niet! Hoe het kan verkeren hè!?
Jaloezie op mensen die hun hele huis in orde hebben…
Een hele tijd heb ik dat toch echt wel gehad, jaloezie op al die perfecte woningen! Wij wonen hier nu 12 jaar en nog steeds moet er zoveel gebeuren aan onze verbouwing! We hebben veel zelf gedaan en doordat mijn man zoveel reist, blijft er wel eens iets langer liggen.
Rondom me zag ik koppels die op een paar jaar tijd hun hele huis in orde hadden. Ik begreep/begrijp dat nog steeds niet helemaal… Hoe doen jullie dat toch?!
Beter kijken…
Maar door beter te kijken zag ik dat iedereen gewoon zijn prioriteiten anders legt. Hier gaat er veel geld naar uitstapjes en reizen. Maar ook naar degelijk technisch materiaal.
En als er iets aan de verbouwing wordt gedaan, dan gaan we ook wel voor kwaliteit…
Nadruk op materieel is vaak niet zo goed.
Deze zomer ging er een koppel uit elkaar dat wij goed kennen. Ik was er echt van ondersteboven en had het helemaal niet zien aankomen. Ze hadden echt alles om gelukkig te zijn en toch bleek het niet genoeg! Hun hele huis was bijvoorbeeld ‘af’ …
Toen ik dat tegen iemand vertelde zei deze persoon: “Ik heb al vaker gemerkt dat als koppels vooral veel energie steken in het materiële, zoals hun huis, dat die relaties vaak niet goed meer zijn.
Daar heb ik toen een hele lange tijd over nagedacht…
En ja – ik ken inderdaad meerdere koppels die alles perfect in orde leken te hebben en dan uit elkaar zijn gegaan. Het zal, zoals altijd, niet bij alle paartjes kloppen. Maar ergens zit er wel een zweem van waarheid in!
En ja, ik had mijn echtgenoot ook kunnen vragen om als hij dan eens thuis was, om verder te werken aan de verbouwing… maar ik vond dan dat hij tijd met de kinderen moest doorbrengen en dat we herinneringen moesten maken. Mijn badkamer op dat moment was klein, aftands en oud… maar we konden ons wassen. Dus stelden we de badkamerrenovatie uit! Samen reizen wilden we namelijk wel doen!
Ik heb dus tegen mezelf gezegd dat ik geen jaloezie meer mag hebben voor mensen die het perfect in orde lijken te hebben. Want je WEET je niet zeker! De buitenkant kan iets heel anders laten zien dan wat er werkelijk speelt!
Ik probeer in plaats van jaloezie voor anderen te kijken naar ons gezinnetje en dankbaar te zijn voor alles wat we wel hebben! En dat is zoveel!
Jaloezie is dus niet echt aan mij besteed…
Ouderzonden reeks.
Dit artikel werd geschreven als onderdeel van de reeks ouderzonden. Deze reeks werd bedacht door Romina en Annelore
De voorgaande artikelen in deze reeks kan je hier vinden:
Hoogmoed: waarom ik een goede mama ben
Hebzucht: wat ik niet deel met mijn kinderen
Lust: wat doe ik om mezelf graag te blijven zien.
Dit artikel is ook 10/40 van 40 dagen bloggen
25 Replies to “Jaloezie – Wat ik wil overnemen van een andere ouder.”
Leuke onderwerpen om te lezen, ik heb er nu al een paar gelezen en ze zijn super verschillend allemaal.
Ja, dat merk ik ook! Grappig hoe ze zo verschillen.
Toch zijn er ook overeenkomsten!
Jaloezie vind ik geen fijne emotie. Die wil ik eigenlijk ook niet hebben dus!
Ik ook niet. Ik heb er dus ook hard over moeten nadenken…
Kan me helemaal vinden in wat je schrijft. Ook dat met je huis. Ik ben altijd een tikkeltje jaloers op hoe spik en span het ergens anders is, en zo mooi gestyled. Dat is hier namelijk echt niet. Ik vraag me dan ook af waarom mij dat niet lukt. Eigenlijk wel mooi hoe je omschrijft dat de prioriteiten waarschijnlijk anders liggen, daar zit wel wat in. Ik sta liever te kokkerellen en als de kindern uit school zijn of in het weekend leuke dingen samen doen, dan weer de vloer te dweilen of de ramen te lappen. Leuke reeks dit 🙂
We leven maar één keer en we moeten er gewoon van genieten. Jij kookt inderdaad graag, dus moet je daar je tijd ook insteken!
Carpe Diem! 🙂
Iedereen is wel eens jaloers op de ander. Bijvoorbeeld op hoe hij/zij iets doet of wat hij zegt. Toch is het gras niet altijd groener aan de overkant.
Dat is zeker een feit!
Jaloezie is geen mooi gevoel. Geen mooi woord. Maar het overkomt iedereen. Niemand is perfect. Anders zou het leven ook maar saai zijn
Ik ben wel jaloers op mensen die nooit rommel lijken te hebben. Hier is het telkens weer rommelig na een paar dagen, vermoeiend! Over het moederschap kan ik niet meepraten, maar ik begrijp zeker dat je de eerste keer onzelfzeker bent en veel te veel meesleurt. Zouden alle mama’s dat niet hebben bij hun eerste kindje?
Wat leuk om te lezen en aan je verhaal merk ik goed dat je steeds groeit en de meeste dingen hebben gewoon tijd nodig. Alles dat je voor het eerst doet is eng, spannen en moeilijk maar je leert er van.
Tijd brengt raad zeggen ze soms! 🙂
Ik zie jaloezie als en middel om te kunnen dromen en als druk om je dromen waar te maken. Wie niet jaloers is, zal nooit iets hebben om naar te streven. Hoe je met de jaloezie omgaat maakt het verschil tussen lelijk en mooi.
Ik ben ontzettend jaloers op al die ouders met kindjes die zo heerlijk kunnen slapen…maar elke dag droom ik van de dag dat onze kleine dame ook eens gewoon lekker gaat slapen (en hoop ik heeeeeeeeel hard dat die dag niet al te lang op zich laat wachten? ?)
Mooie manier om over jaloezie na te denken zeg!
Die van mij slapen goed, zijn alleen wel vroege vogels – tja – net de papa!
Ik herken mezelf in dit verhaal. Wat geeft het veel rust om niet zoveel om materiële zaken te geven hè?
Dat is zeker zo!
Dit is echt zo’n fijne reeks!
Waarschijnlijkheid dit een van de hele weinige zonden die ik niet en gekend in de echte kleine kindperiode. Alles was noodzaak en ik had niet de luxe om stil te staan bij de manier waarop het op een ander ging.
Bij mij is de fase wat later gekomen, maar na echt hoed te kijken zoals je zegt, hebben wij het heerlijk samen en is jaloezie nergens voor nodig.
Ik vind het ook een super reeks om te schrijven. Het doet me echt nadenken over dingen!
Soms lijkt het gras altijd groener aan de overkant maar je weet niet wat hij/zij ervoor doen om het zo gras te houden. Dan kan je of jaloers zijn of er ook voor zorgen dat je gras groen wordt.
Mest en water ?❤
Mooi om te lezen, er zijn zó veel herkenbare punten!
En ook ‘mooi’ om te lezen hoe je vooral jaloers bent op jezelf eigenlijk, in vergelijking met baby 1 en baby 3! Leuk aangepakt dit artikel!
Dankjewel voor het compliment.
Herkenbaar. Volgens mij voelen alle mama’s zich af en toe weleens zo. Er zijn volgens mij ook heel veel mama’s die heel goed kunnen doen alsof zij het allemaal voor elkaar hebben. haha.
Ik omschrijf het zelf altijd als positieve jaloezie en haal er mijn lering uit. Er komt niks zomaar bij anderen aanwaaien dat realiseer ik me maar al te goed, jaloezie is dan meer iets van respect
Mooie manier om er naar te kijken, Marjolein!