Zover zijn we ondertussen! Waar is mijn leergierig klein ventje gebleven dat als kleuter alles opzoog als een spons en duizend vragen stelde? Hij is nu zeven en hij zei me deze morgen: “Ik wil niet naar school.”
De zin die in zijn hoofd spookte?
Misschien zegt hij eindelijk wat al langer in zijn hoofd spookte, maar niet durfde zeggen? Hij weet nu dat mama en papa weten dat hij ongelukkig is op school en hij klampt zich vast aan die wetenschap.
Dus deze morgen kwam het zinnetje “Ik wil niet naar school!” eruit, maar volgens mij speelt het al veel langer in zijn hoofd!
Hij voelt nu dat hij niet graag naar school hoeft te gaan als dat niet zo is. Hij mag zich ongelukkig voelen en hij mag vertellen waarom dan wel. Maar hoe breng je als zevenjarige zoiets onder woorden?
Hij weet gewoon: “Ik wil niet naar school!”
Ik wil niet naar school, maar ik moet…
Maar helaas ‘moet’ hij wel naar school, ook al ‘wil’ hij eigenlijk helemaal niet!
En het zal niet in 1-2-3 opgelost zijn…
Ondertussen weten we dat hij in januari een uitgebreide test zal mogen doen bij een gespecialiseerd psychologe in Leuven. Het zal twee dagdelen duren en een flinke duit kosten.
Die test is wel betrouwbaar en normaal zou de school er ook iets mee kunnen….
Maar…
Stel nu dat ik toch fout zit? Want dat zou zomaar kunnen! Dat ik zo wanhopig op zoek ben naar het waarom van mijn ongelukkig kind, dat ik er toch naast zit!
Wat dan?
Want de school ziet de problematiek helemaal niet! De juf ziet geen kenmerken. De vragenlijst die de juf invulde bracht niets aan het licht dat zou verwijzen naar de problematiek die ik zie! Zie ik dan echt dingen die er niet zijn?
Deze emotionele rollercoaster, ik ben hem zo beu!
Ga ik mijn kind nu een hele dag een test laten doen, die echt niet goedkoop is, om misschien straks te zien dat ik ongelijk had!
Ja, dus! De test gaat er komen! En als ik ongelijk had, dan weet ik tenminste dat ik die piste moet uitsluiten en op zoek moet naar een andere reden waarom hij deze morgen pertinent ‘Ik wil niet naar school!’ uit zijn mondje gooide!
En dan ga ik gewoon verder op zoek! Samen met hem en zijn papa en alle andere betrokken partijen.
Klant in Koning! Dat roepen we met zijn allen zo vaak als het over klantvriendelijkheid gaat in de winkel. Ook van webshops verwachten we als klant snelle verzending, perfecte verpakking en dat liefst allemaal zo goedkoop mogelijk. En dat is logisch, want onze zuur verdiende centjes geven we niet zomaar af natuurlijk! Maar toch zijn er ook momenten dat de klant zijn koningskroon verliest.
“Nee, ik heb maat 34! Punt uit!”
Ik zie de slanke blondine met het korte kapsel en helemaal ‘in style’ nog toon aanslaan tegen de verkoopster!
Ze had een broek van het merk EDC aan en ze beweerde bij hoog en bij laag dat ze altijd maatje 34 had in dat merk.
Toch zag de verkoopster (en ik trouwens ook) dat die broek echt wel te klein was. Zo te klein van ‘durf niet door je benen te buigen – te klein’.
Maar de klant, met haar koningskroon (als was ze dan in haar ogen wel duidelijk een fashion queen 😉 ) hield voet bij stuk en kocht de te kleine broek!
Mij niet gelaten natuurlijk, als zij graag wil rondlopen in een te kleine jeans, dat is dat haar zaak!
De zin “Veel plezier ermee, mevrouw!”, klonk toch wel een beetje onecht, maar kom!
Kous af!
Of ten minste dat zou je denken! Een week later staat dezelfde blondine terug in de winkel! Je kan het al raden! Met een gescheurde broek!
Vanachter waren de stofjes waar je de riem door kan rijgen doorgescheurd. Heel duidelijk van het proberen de te kleine broek over haar toch net iets te dikke gat voor maatje 34 te trekken!
En kwaad dat ze was! Dit kon toch niet voor het merk EDC by Esprit! Dat moest terug naar de fabriek!
We hebben de broek netjes opgestuurd en natuurlijk ook netjes met scheur erin terug gekregen. Dit was geen fabricagefout, werd er gezegd!
Ik kan me niet meer herinneren of die mevrouw nu toch een maatje groter heeft gekocht, maar ik heb zo’n vermoeden van niet! 😉
De jas met de slechte knopen
Ongeveer zoiets hadden we ook aan de hand met een kinder-jasje! De drukknopen waren gewoon uit de jas gescheurd.
Stevige knoopjes in een stofje en een kind dat er gewoon met een harde ruk aan trekt! Dan krijg je dus scheurtjes in de jas!
Ook deze jas moest terug naar de fabriek van de klant! Sommige merken doen zelfs daar niet moeilijk over en nemen zo’n jasje dat overduidelijk door ruwe behandeling gescheurd is, gewoon terug!
De vuile onderbroeken in de rek
Ik was de stock van het kinderondergoed aan het controleren en ik vind, je gelooft het nooit, twee vuile onderbroeken tussen de zuivere in de rek. Twee verschillende maatjes, twee vuile onderbroeken van kinderen!
Nu weet ik wel dat dit strikt genomen geen ‘klant’ is geweest, maar een dief! Toch is het iets waar ik met ongeloof naar stond te kijken!
Er is dus gewoon een mama geweest die in de winkel of in het paskamertje haar kinderen een zuivere onderbroek van de winkel heeft aangedaan en de vuile in de rek heeft gelegd!
Wat een opvoeding?! Ik begrijp nog steeds niet dat je zoiets kan doen!
De klant met koningskroon die mijn collega beledigde
“Haal uwe baas er maar eens bij meiske! Wat is dat voor een belachelijke regel!”
“Meneer, onze baas heeft die regels opgesteld, hij gaat ze voor u zeker niet veranderen!”
“Meiske, nu luister eens goed, gij gaat NU uwe baas voor mij halen! Wat is dat hier voor een k*t winkel! Hier zet ik van mijn leven geen voet meer binnen als ge niet rap maakt dat dit in orde is!”
Door zijn geroep stond de collega aan de kassa naast mij gewoon te huilen, zo lelijk had hij gedaan!
En doen knakte er iets in mij en ik kon dit niet zomaar pikken en heb toen gezegd:
“Meneer, een winkel als deze heeft een klant zoals u echt niet nodig om te overleven. Als u mensen nog niet op een respectvolle manier kan behandelen en beleefd kan blijven, dan staat daar de deur, u kunt gaan!”
De klanten die achter hem in de rij stonden gaven me allemaal gelijk! Zo hoef je niet te doen. Niet als klant, niet als eender wie! Respect en beleefdheid mogen echt nog wel hoor!
Een klant mag dus zijn koningskroon van mij soms gewoon afzetten
Eender wie je bent, eender wat je doet, wat je job is, hoeveel geld je hebt of net niet… gedraag je fatsoenlijk tegenover je medemens!
Toen de kindjes gisteren wakker werden, piepte de oudste dochter in onze slaapkamer! Want papa zou donderdag terugkomen. Dat was echter donderdagavond en laat, dus voor hen is hij er pas vandaag, want ze moeten zo laat al in bed liggen op een schooldag!
Dat had ik hen ook al wel gezegd, maar ze had me horen vertellen tegen iemand dat hij donderdag zou terugkomen! De teleurstelling op haar gezicht toen ze zag dat er niemand in het bed lag…Â Ik wilde dat die klant met zijn koningskroon gezien had hoe mijn hart, samen met dat van haar, brak! Geen geld in de wereld kan een papa vervangen. Geen dreigement in de wereld zal mijn man van zijn kinderen weghouden!
Een pleidooi voor menselijkheid en empathie is hier gedegen op zijn plaats, lijkt mij!
Want ook deze klant, al is het er dan misschien geen ‘klant’ van mij of van ons, is in mijn ogen zijn koningskroon helemaal niet waard!
Take care en tot snel
liefs Ilse
Wanneer verliest een klant in jouw ogen zijn koningskroon?
‘Normaal’ komt er op dinsdag een overzichtje van de foto’s van instagram van de voorbije week op mijn blog. Vandaag zal dat echter niet zo zijn, want toen ik gisteren die post online ‘moest’ gaan inplannen lag mijn moederhart in 1000 stukjes. Ik had geen zin om de blije fotootjes nog eens uit te halen…
En omdat dit nog steeds mijn hobby is en ik op het internet ‘smijt’ wat ik graag wil en dit er gewoon uit moet… vandaag een persoonlijk stukje over momenten dat je moederhart in 1000 stukjes ligt. Geen dagen voorbereiden aan een artikel of foto’s bewerken. Niet inplannen weken van ter voren. Gewoon NU, vlam, zoals het uit mijn vingers vloeit….
Elke mama heeft ze wel eens. De momenten dat je moederhart in 1000 stukjes uit elkaar breekt en dat de tranen oncontroleerbaar over je wangen rollen. In mijn zevenjarig mama-zijn, heb ik er al een paar meegemaakt:
Het angstige kereltje dat onder de grond wilde kruipen.
Ik weet al niet meer hoe oud hij juist was, maar hij was nog klein en hij kon al lopen. Ik denk dus 18 maanden oud of zo. Mijn man en ik hadden een hoogoplopende discussie. Die hebben we niet vaak en meestal wordt er ook niet echt geroepen, maar toen wel. Tot ik naar ons zoontje keek. Met grote angstige ogen keek hij van mijn man naar mij en omgekeerd. Hij holde weg naar het verste hoekje van het huis, waar toevallig ook de zetel staat. Daar kroop hij weg achter een kussen met grote ogen.
Oh, wat voelde ik me schuldig! Daar werd dus afgesproken dat als er iets moest worden uitgepraat we dat zouden doen als de kinderen er niet bij waren. En dat lukt redelijk goed. De angst op zijn gezichtje vergeet ik nooit! Hoe klein kinderen ook zijn, ze pakken echt wel op als er ‘ruzie’ is!
Het meisje dat papa zo hard miste
De allereerste keer dat mijn man voor langere periode in China zat voor Disney werd zijn verblijf nog verlengd. Ik ging op school zeggen dat mijn man langer moest blijven omdat ik wist dat de oudste dochter er echt wel veel problemen mee had. De juf zei: “Ocharme Inthe.”
Ik vroeg of ze dan zoveel verschil merkten.
“Ja, ze zit hier op de speelplaats elke pauze te huilen en ze kan niet vertellen waarom.”
KRAK
Weer een moederhart in 1000 stukjes! Ik wist wel waar het van kwam. Die avond heb ik mijn man ‘verplicht’ om te skypen en om haar duidelijk te maken dat hij echt nog wel naar huis kwam. Ik denk echt dat zij in de veronderstelling was dat hij nooit meer thuis zou komen!
Het zorgcontact van de oudste
En gisteren zat ik te huilen bij de juf en de zorgjuf bij het zorgcontact. Toen de zorgjuf de zin: “Hij voelt zich echt niet gelukkig in de klas!” uitsprak…
Ik had al wel signalen opgevangen en die was ik ook van plan te bespreken en dat heb ik ook gedaan. Het enige wat telt als mama is dat je kind gelukkig is. Als er dan wordt uitgesproken dat jouw kind op school echt ongelukkig is, dan breekt je moederhart in 1000 stukjes!
Vandaag ben ik dus een emotioneel wrak en staat me het huilen nader dan het lachen.
Ik zou het zo graag voor hem oplossen, nu meteen. Maar ik weet dat er een lange weg voor ons ligt en dat hij niet gemakkelijk gaat zijn.
Het CLB is gebeld, er zijn stappen ondernomen. We gaan eraan werken…. Maar mijn moederhart heeft nog wel wat knuffels nodig om terug te bekomen!
Een ouder moederhart in 1000 stukjes
Ik vertelde deze middag tegen een paar collega’s hoe het zorgcontact was gelopen en hoe erg ik het vond, zegt een oudere collega: “Bij mijn zoon heeft zijn lief het uitgemaakt, dan breekt je moederhart ook in 1000 stukjes…!”
Dus zelfs als ze ouder worden blijft je hart in stukken breken!
Gelukkig krijg je er ook zoveel liefde van hè, anders zou geen mama het moederschap overleven denk ik!
De Zoef zoef dieren van Vtech zijn met velen! Zebra’s, krokodillen, koeien en schildpadden en nog zoveel meer! Wij mochten Simone Schaap en Koko Konijn voor jullie uittesten.
Koko en Simone zijn pluche Zoef Zoef dieren. Dat maakt hen extra knuffelachtig voor de kleintjes.
Ik ben Simone Schaap.
De jongste eigende zich Simone Schaap toe. Simone heeft onderaan een aan-uit knopje. De kinderen hadden dat sneller gevonden dan ikzelf! (Ik dacht eerst dat ze niet uit te zetten waren. Je kent ze wel, van die speelgoedjes met geluid die je in de speelgoedkist gooit en waarvan je ’s avonds dan denkt: “Oh nee, die is nog steeds aan het zingen!” – Gewoon omdat het knopje nog wat ingedrukt is!)
Gelukkig is er dus een aan-uit knopje. Maar Vtech had er sowieso al wel rekening mee gehouden, want er is ook een automatische uitschakeling. Als er dus lang geen handjes aan de knopjes komen, zwijgt Simone vanzelf na een tijdje!
Simone vertelt van alles. Ze zegt dat ze een schaap is, dat haar vacht lekker zacht is (dat rijmt, hè mama!) en ze gooit er af en toe een ‘Mèèèèèèèè’ tussen. De gezongen stukjes zijn super makkelijk te onthouden. De driejarige zingt ze ook al vrolijk mee!
Simone speelt graag met haar vriendjes in de wei. Ze gaat graag op reis en ze wandelt graag in de bergen. Ze vertelt ook aan de kinderen dat ze graag gras eet.
Ik ben Koko Koniijn
De oudste dochter ging met Koko Konijn spelen. Ook Koko heeft een aan-uit knop en automatische uitschakeling. Hij heeft ook een lekker zacht vachtje.
Koko maakt een springeluidje en zegt dat hij een konijn is. Hij huppelt graag. Koko eet ook graag wortels en sla en eet altijd alles op. (Flinke Koko! ) Net als Simone speelt Koko graag met zijn vriendjes. Met zijn lange oren hoort Koko ook goed en ook dat vertelde hij aan de kinderen. Koko vindt het fijn als je hem aait en door zijn zachte vacht nodigt hij de kinderen zeker uit om dat te doen.
Ook leuk zonder speelset?
Zijn die diertjes dus ook zonder speelset leuk? Zeker weten! Wij hebben namelijk geen speelset en ook zonder de boomhut of de dierentuin speelset van Vtech vinden de kinderen ze super. Persoonlijk vind ik de pluche versies echt wel leuker dan de ‘gewone’ Zoef Zoef dieren. Gewoon omdat de aaibaarheidsfactor zo echt wel omhoog gaat.
Denk je nu: “Wat zijn die leuk en wat is hun vacht vast echt lekker zacht” 😉 dan kan je jouw kans wagen om zelf Koko en Simone te winnen. Wat moet je doen?
geef een reactie op het instagram bericht van deze winactie
De winnaar wordt bekend gemaakt op de facebookpagina van mijn blog EN op instagram op maandag 21 november.
Nog meer ….
Omdat hier nu veel mama’s voorbij komen wil ik ook nog even vertellen dat op 18 november er nog een Sinterklaas hop online komt bij een heleboel creatieve bloggers. Zowel op deze blog als op de blogs van mijn deelnemende collega’s kunnen jullie dan super leuke DIY artikelen vinden rond Sinterklaas en ook weer leuke dingen winnen.
En… mijn blog bestaat op 26 december 2 jaar in zijn huidige vorm. Daarvoor heb ik ook al heel wat spulletjes bij elkaar om aan mijn lezers te geven. Kom dus zeker nog een keertje langs! 😉
Verder hoppen
Morgen, dinsdag 14 november, kunnen jullie bij Monique van moonoloog kans maken op de ballenbulldozer.
Veel succes aan alle deelnemers en veel hop-plezier de komende dagen!
Voor nu
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met een bedrijf. De producten werden ons opgestuurd ter review. Dit in onze eerlijke mening over het product.
Maarten, Klaas of Claus en de verwarring voor de kinderen.
Toch was het echt Sinterklaas die langs kwam en niet Sint-Maarten. Gewoon om te vragen wat de kindjes op hun verlanglijstje hadden staan hoor. Maar toch!
Blijkbaar zijn er al Sinten toegekomen hier en daar en worden ook de speelgoedwinkels al bezocht door hem en zijn hulp-Sinten.
Maar als straks de intocht op TV komt en die Sinten zijn al overal aan het rondgaan, dan snappen die kinderen toch ook dat er iets niet klopt.
Ach dan roepen we de hulp-Sint ten tonele.
Ach de ‘echte’ Sint dan niet overal zijn, dus komen de hulp-Sinten ten tonele. En als je dan zo’n pienter kereltje hebt als wij, dan kan je dus ook gaan uitleggen waarom de Kerstman hier geen pakjes onder de boom legt en dat in Amerika wel doet.
“Het zijn te veel kindjes jongen. De Sint en de Kerstman hebben gewoon afgesproken om het werk te verdelen!”
En we liegen de boel nog maar wat op. Of we nu Maarten, Klaas of Claus vieren. we liegen met zijn allen wat af. En we geven draaien aan de waarheid tot en met! Professionele leugenaars dat zijn wij! 😉
Toch, als ik de verwondering op de gezichtjes van de kinderen zie, dan weet ik weer waarom ik lieg. Onze oudste is zeven, nog even en dan begint ook voor hem ‘real life’. Dan weet hij ook het grote geheim… en ja ik vind dat jammer. Dat is dan weer een periode die voorbij zal zijn en waar het loslaten weer zal moeten gebeuren.
Bij ons staan de cadeautjes ’s morgens uitgestald. Niet ingepakt, gewoon naast elkaar met snoepgoed ertussen. Je kan meteen zien wat je gekregen hebt. Geen rollen inpakpapier voor ons. Maar bij de buren twee straten verder, daar heeft de Sint wel alles ingepakt! Prachtige cadeautjes is wat de kinderen krijgen. Met mooi Sint en zwarte Piet papier en strikken!
Oh ja en hij heeft daar alles op ‘pakjesavond’ gebracht. Terwijl bij de Belgen de pakjes ’s morgens, als de kindjes opstaan, pas uitgestald staan. Bij ons is het dus pakjes ochtend. Of ja speelgoed dat al uitgestald staat – ochtend!
Had ik het al gehad over het paard? Volgens mij heeft die goede oude man er twee. Of ten minste, dat maakte ik mijn kinderen wijs. In Nederland heet het beest Amerigo en in Vlaanderen ‘Slecht weer vandaag!”
Bij mijn schoonouders ga ik niet meer naar de intocht in hun dorp kijken met de kinderen. Gewoon omdat al die verschillen verwarring zaaien bij de kinderen. Want ook dat is een grensgemeenten en daar proberen ze ook de Kerk in het midden te houden met dat paard en die pieten…
Vroeger en door elkaar
Het lijkt mij alsof de Sint alsmaar vroeger aankomt en zichzelf vertoond en gaat vragen wat de kinderen op hun lijstje hebben staan. Maar goed, ik verwar hem dan misschien soms met Sint-Maarten?!
Claus staat al in de winkel terwijl Sint-Maarten vandaag bij vele kinderen speelgoed en chocolade gaat brengen. Bij ons zal vanavond de geknutselde lantaarn aangaan en ik ga genieten van de trotse dochter die er even mee rond mag wandelen… want ze wordt zo snel groot en straks wil ze niet meer rondwandelen met een lantaarn!
Straks zijn het pubers en is de magie van het hele Sint (Maarten of Klaas) gebeuren verdwenen…
Tradities zijn wat ze zijn. Ieder geeft er toch op zijn manier invulling aan.
En of het nu Maarten, Klaas of Claus is die je kinderen laat glimlachen en laat braaf zijn, dat maakt op zich niet uit! Laten we vooral niet vergeten om te genieten van de magie en respect op te brengen voor elkaars tradities, want ze zijn toch allemaal even mooi – gewoon omdat het tradities zijn!
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Ps: wij vieren vanavond Sint-Maarten gewoon door een lantaarn aan te doen en binnenkort tellen we af naar Sinterklaas, die brengt speelgoed en lekkers. Om af te tellen gebruiken we deze aftelkalender die jullie ook gewoon kunnen downloaden!
Ik weet het nog zo goed, toen mijn schoonbroer en zijn vrouw me kwamen vragen of ik meter wilde worden van hun kleintje, dat toen nog niet geboren was! Het was helemaal onverwacht omdat mijn man al peter was van hun oudste. Geweldig vond ik het en dat is nog steeds zo! Als geboortegeschenk haakte ik voor haar een “Call the midwife” dekentje! Grappig dat het net af was toen ze werd geboren, want de uitgerekende datum was eigenlijk iets later!
Tijdens het feestje van vorig weekend, haar allereerste verjaardag, kreeg ze van mij een gepersonaliseerd boek cadeau. Hoe ik daarbij kwam en waarom ik net voor dit boek heb gekozen vertel ik jullie vandaag.
Wat geef je aan een 1-jarige?
1 jaar is zo een moeilijke leeftijd om een cadeautje te kiezen. Of ligt dat nu aan mij? Het kind zelf heeft nog niet echt een voorkeur natuurlijk!
Bij mijn metekindje komt er dan nog bij dat ze al een grotere zus heeft! Dus heel veel spulletjes die vroeger van de zus zijn geweest, kunnen ook weer dienen voor haar.
De familie is ook niet echt ‘klein’, dus er komt al snel een overload aan cadeautjes aan te pas! Ik vond het dus echt wel een moeilijke beslissing!
Voor haar doopsel heb ik een gepersonaliseerd armbandje laten maken. Ik heb het dus duidelijk wel voor persoonlijke cadeautjes, zoals je merkt!
Het gepersonaliseerd boek van onze jongste.
Onze jongste dochter kreeg voor haar 1ste verjaardag (of was het nu haar doopsel?) ook een gepersonaliseerd boekje. De oudste twee vinden dan nog steeds jammer dat ze zo een boekje ook niet voor zichzelf hebben!
Dat bracht me dus al wel op het idee om misschien iets met zo een cadeautje te doen.
Uit de lucht
Toevallig contacteerde smartphoto.be me een dikke maand voor het feestje voor een eventuele samenwerking.
Op het eerste moment wist ik het niet goed, want ik had geen fotoboek nodig of fotokalender in de planning staan. Maar toen ik op hun site ging kijken werd ik blij verrast door de vele andere en nieuwe mogelijke cadeautjes die bij hen aangeboden worden!
Het gepersonaliseerd boek
Tussen die nieuwe producten stond ook het boekje dat ik voor mijn metekindje uiteindelijk heb gekozen! Smartphoto heeft dus ook nieuwe producten, waaronder super leuke gepersonaliseerde boekjes. Er zijn boekjes waar je echt een fotootje kan toevoegen en waarbij het kindje dus een hoofdrol speelt in het boek zelf.
Ik koos voor Nienke echter het gepersonaliseerde boek ‘MyNameBook’ uit! Op de voorkant kwam haar naam te staan. Aan de binnenzijde kon ik heel fijn een persoonlijke boodschap toevoegen. Dit vond ik vooral voor later heel leuk! Uiteraard heeft ze daar nu nog niet zoveel aan!
Het boek verzamelt alle letters van de naam van het kindje waarvoor je het boekje laat maken. Bij elke letter hoort een beroep, met een talent! Het verhaaltje stapelt dus de verschillende talenten van het kindje op per letter van de naam.
Ik vond dit een bijzonder mooie boodschap met zich meedragen. Elk kind heeft namelijk zijn talent en het is aan ons ouders (en leerkrachten 😉 ) om die talenten te helpen ontdekken en de kinderen erin te ondersteunen! Of je nu winkeljuffrouw gaat worden of advocate, als je maar gelukkig bent en je talenten gebruikt!
Op het einde van het boekje staat nog het liedje van vader/broeder Jacob uitgeschreven.
En dat leren ze nog steeds aan hoor, niks oubollig aan, want gisteren hoorde ik toevallig aan de kassa een meisje luidkeels ‘Bim Bam Bom’ zingen!
Het gepersonaliseerd boek samenstellen doe je zo:
Het maken van het boek is echt heel erg simpel. Je kiest gewoon jongen of meisje (sorry voor diegenen die niet genderspecifiek opvoeden 😉 )
Je vult dan de voornaam en de familienaam van het kindje en en je kiest een kaft! Hier kan je wel perfect kiezen om een blauwe kaft voor een meisje, trouwens!
Daarna vul je, als je dat graag wil, een gepersonaliseerde boodschap in voor het kindje waarvoor je het boek laat maken.
Je kan dan nog kiezen om een harde of een zachte kaft te nemen. Ik nam een harde, gewoon omdat ik weet dat boekjes soms bij kinderhandjes nogal eens wat te verduren krijgen! 😉
Je klikt dan nog op bevestigen en je kan jouw gegeven invullen en de betaling kiezen!
Een paar dagen later zit je boekje al in de brievenbus in een stevige doos!
Tevreden
Ik ben echt blij met het resultaat van het boekje. De oma van Nienke vond het ook een heel mooi boekje.
De mama en Nienke zelf hadden het uiteraard op het feestje veel te druk met voor de gasten te zorgen en cadeautjes uit te pakken om al echt goed te kijken waar het boekje over ging!
Ik vind dit dus zeker een goede tip als gepersonaliseerd cadeautje!
Take care en tot snel
liefs Ilse
–> Het boekje werd mij aangeboden door SmartPhoto.be ter review.
Bloemen, ik zie ze graag, ik krijg ze graag. Ik krijg ze wel eens spontaan van mijn man… Bloemen zijn fijn, ze fleuren je huis op! Een bos bloemen krijgen is fijn! Toch?!
Beginnen bij het begin
Mijn man zou normaal morgen naar huis komen van Macau. Hij zit daar alweer een hele tijd. Toen we zaterdag aan het skypen waren zei ik: “Zo papa, we kunnen beginnen met aftellen!”
“Ja, daar moeten we het nog eens over hebben…”
Ai!
Dus hij moest nog een beetje langer blijven! Voor mij is dat uiteraard niet fijn, maar voor de kinderen nog minder. Als je wil beginnen met aftellen en er komen dan ineens meer dan 7 dagen extra bij… leg dat een kind maar eens uit. Bovendien hebben de twee jongsten nog geen echte notie van tijd. Gisteren en vandaag, het is voor hen nog allemaal hetzelfde. De oudste heeft dat besef wel.
Tja, wat moet ik zeggen? Het is niet anders!
Emmertje is vol
Maar naast het feit dat dit voor ons thuisblijvers niet fijn is, geeft mijn man zelf aan dat zijn emmertje bijna vol is. Hij heeft een gezin met nog drie kleine kinderen. Vanaf 1 juli tot nu is hij net geen drie weken thuis geweest. Ook omdat we op vakantie zijn geweest, maar ook omdat hij zoveel in Macau zat!
En steeds meer voel ik dat hij er geen zin meer in heeft!
“This is not what I signed up for!” – dat gevoel…
En dat heeft hij dus ook aangegeven op zijn werk….
De bos bloemen
En daar was dus de bos bloemen – zomaar aan mijn deur. De man die ze kwam afleveren zag de verrassing op mijn gezicht.
Er hing een bedankkaartje aan. Voor mij en de kinderen, van het werk van mijn man.
Euhm?
Bedankt? Waarom?
Bedankt dat ik hem niet verplicht heb om onmiddellijk het vliegtuig naar huis te nemen zodat hij nog hier op tijd zou zijn voor de verjaardag van onze oudste?
Daarvoor moet je mij niet bedanken!
Ik hoor vaak van mensen “Bij mij zou het niet waar zijn dat hij zoveel weg was.” – Wel zolang hij daar gelukkig mee is, trek ik mijn plan! Samen met mijn kinderen! Ik zal nooit zeggen dat hij iets niet mag of dat hij iets moet!
Uiteraard kan ik aangeven dat ik het soms te veel vind, dat het niet leuk is en dat de kinderen en ik hem missen! Maar ik zal hem nooit dwingen tot iets! Dat is niet gezond in een relatie en zo zit die van ons ook niet in elkaar! Vrijheid is een belangrijk stukje.
Het wordt natuurlijk anders als ik zie dat hij niet meer gelukkig is in zijn job en als ik zie dat hij het anders wil….
Het dubbel gevoel
Die bloemen gaven me dus het gevoel. Alsof ik iets in de pap te brokken heb in de keuzes die mijn man gaat maken volgens hen.
Het voelt als een zoethoudertje…
Mijn man blijft erbij dat die bloemen zo echt niet zijn bedoeld, dat ze met de beste overwegingen gestuurd zijn en dat ze gewoon beseffen dat het voor mij zwaar is! En dat kan dan misschien wel zo zijn, maar dat gevoel geven ze mij niet!
Ik heb de bloemen op de kast gezet, ze waren te mooi om zomaar weg te gooien.
Maar beste baas, moest je dit lezen, ik wil je even iets vertellen.
Als mijn man zijn ontslag indient, dan is dat volledig zijn beslissing! Welke keuze hij daar ook in zal maken, ik zal achter hem staan. Ik zal hem nooit dwingen dit werk op te geven als hij dat zelf niet wil. Dat is ongezond voor onze relatie en dat zou hij me ooit wel eens kunnen verwijten. Daar doe ik dus niet aan mee.
Maar als hij zelf beslist dat dit werk hem niet meer gelukkig maakt en dat hij andere uitdagingen wil aangaan, dan zal ik ook diegenen zijn die hem zal steunen in die beslissing. Daar kan geen bos bloemen verandering in brengen hoor!
Als ik dan weer een aantal maanden alleen moet zijn met de kinderen, dan doe ik dat! I’m a bad-ass mama! Ik kan dat! Ik jongleer met mijn tijd met twee vingers in mijn neus! (Vooral door mijn geweldige sociale vangnet, dat moet ik er wel even bij zeggen!)
De toekomst
Ik weet niet wat de toekomst zal brengen… ik hoop alleen dat er geen bos bloemen meer komt waarvan ik niet weet of ik ze nu gewoon op de kast wil zetten of gewoon heel hard wil schreeuwen: “Steek ze waar de zon niet schijnt!”…
Zo… dat moest er even uit! 😉
Take care en tot snel!
liefs Ilse
Landal Sonnenberg: waarom wij ‘alweer’ op vakantie gaan
“Oh, dan kan ik niet, dan zijn we op vakantie”, zei ik deze week tegen een collega die een super tof voorstel deed voor een uitje tijdens de herfstvakantie. Ze schoot in de lach:”Ja, want jullie zijn nog niet weg geweest!” en ze gaf er een dikke vette knipoog achter. Wij gaan inderdaad ‘alweer’ op vakantie over een paar weken. We gaan terug naar Landal Sonnenberg, net als vorig jaar.
Waarom dan wel terug op vakantie in een Landal park?
’t is nodig
Dat klinkt natuurlijk belachelijk, maar dat is het niet. Macau was heel fijn en ik zou het ook meteen terug opnieuw doen als ik nu terugdenk! Maar een rustige vakantie kan je het niet noemen. Alleen het reizen al (44 uur in totaal met heen- en terugreis samen geteld) is al vermoeiend en dan is Macau ook niet echt een rustige plaats. Het is een super drukke stad met hoge gebouwen, lampjes, geflikker en overal muziek of geluid. Voor de rust ga je niet naar daar. Gelukkig lag ons hotel wel op een rustig plaatsje.
De warmte trekt ook energie uit je lijf. Je raakt er gelukkig wel wat aan gewoon.
Dus ik boekte, onmiddellijk na thuiskomst van Kroatië, terug een weekje in Landal Sonnenberg.
Voor de rust.
Omdat mijn man in Kroatie ook nog de helft van de tijd gewerkt heeft.
Omdat hij de voorbije weken zoveel overuren heeft gedraaid, in het buitenland, ver weg van ons!
Gisteren kwam onze vakantiebrochure aan met tips om in de streek te doen. Er overviel me een gevoel van rust!
‘Normaal’ doen we dan zelden of nooit, twee keer dezelfde plaats bezoeken. Maar Sonnenberg heeft vorig jaar een plekje in ons hartje veroverd.
Toen ik de kinderen vertelde dat we terug zouden gaan werden ze helemaal gek!
“Jaaaaaaa, naar Bollo de Beer!” (de mascotte van de Landal parken!)
“Ohhh, daar kan je hertjes voederen, eh mama!”
“Dat is op die berg!”
Ook zij hadden het gevoeld – mama en papa waren daar echt tot rust gekomen! Dus: Landal Sonnenberg, here we come again!
Take care en tot snel
liefs Ilse
Kinderboekenweek – Welk boek las jij als kind? + Winactie
Vandaag ging de kinderboekenweek van start in Nederland. In België hebben we al een jeugdboekenmaand gehad in maart!
Mijn kinderen zijn gek op boekjes en sinds een paar weken hebben ze ook echt de bibliotheek ontdekt! In boeken zit zoveel fantasie, herkenning, spanning en je kan er zoveel uit leren! Gelukkig heb ik echte boekenkinderen!
Welke boek las ik als kind?
Nijntje
Als kind lazen mijn mama en mijn zestien jaar oudere zus heel vaak boekjes voor. De eerste die ik zelf koos in de bibliotheek waren die van Nijntje…
Elke avond lazen ze me een boekje voor! Bij de Nijntje boeken is de rijm ook zo leuk! Af en toe probeerden ze wel eens een bladzijde over te slaan, maar ik kende de boekjes uit mijn hoofd, dus zei ik boos: “Neen, neen, eerst komt nog….!”
Wipneus en Pim
Wat later, toen ik dan zelf kon lezen, heb ik de hele reeks van de kabouters Wipneus en Pim verslonden. Een kabouterprins, zijn vriendje, elfen en heksen… Goh wat waren ze spannend.
Ik heb dan ook een heel aantal van de boekjes in de Action gekocht een tijdje terug. Hopelijk gaan mijn kinderen, als ze zover zijn met lezen, ook verzot zijn op de boekjes! Vooral de humor en de spanning wist ik wel te smaken.
Alhoewel er niet veel prentjes in stonden, kon ik ze echt wel smaken!
Jawel, Nijntje blijft een topper! De jongste is er er helemaal gek op! Maar ook de andere twee kunnen de rijm nog wel smaken!
Geronimo Stilton
Onze zoon heeft Stilton ontdekt en hij vindt ze wel leuk. Ik weet nog die keer dat ik die dikke boek met de geurtjes voor het eerst in mijn handen had – die dingen maakten ze vroeger toch niet hè.
Disney verhalen
De Disney boekjes van de Action zijn hier ook een grote hit. Vooral die van Frozen met de kleine verhaaltjes bijvoorbeeld. Maar ook Sneeuwwitje werd al vaak uit de rek gehaald.
Wetenschapsboeken.
Onze zoon duikt ook graag in boeken over planeten, de kinderatlas en de jeugdencyclopedie!
Omdat de kinderboekenweek deze week begon, stuurde Difrax ook vijf boekjes naar ons op. Bij die vijf boekjes zaten er ook twee waar wij al niets meer mee zijn!
Het Stop met Foppen boek en het Droge broeken boek. Onze kinderen zijn al zindelijk en onze jongste is een duimertje, dus ze heeft geen fopspeen!
Vandaar dat ik even een winactie koppel aan dit mooie cadeautje dat ik kreeg. Boekjes waar wij niets mee zijn kunnen dus twee andere kinderen heel gelukkig maken…
Winactie voorwaarden:
Laat een reactie achter onder dit artikel met een geldig e-mail adres.
Zie je de actie op de facebookpagina van Kreanimo, dan mag je het daar ook een duimpje omhoog geven en een reactie eronder zetten.
Volgende week donderdag 12 oktober maken wij de winnaar bekend.
Herken jij een aantal boekjes uit mijn lijst als je eigen favorieten of lezen je kinderen ook iets uit de lijst van mijn kinderen? Ik ben benieuwd.
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Via Bol.com kan krijg je, zolang de voorraad strekt een gratis kinderboek bij een bestelling van ten minste 10 euro aan Nederlandstalige kinderboeken. (Zie banner rechts) Dit artikel bevat affiliate links. Moest je overgaan tot een aankoop via deze linkjes, kost je dat niets extra’s, maar krijgen wij een kopje koffie.Â
Lolly’s Weetjesschap: Wetenschap verpakt op kindermaat!
Vorige zaterdag maakten wij in Technopolis kennis met Lolly Lolbroek in levende lijve! Ze was daar, samen met Studio 100 TV om haar nieuwe programma Lolly’s weetjesschap voor te stellen. Nu zie ik sommigen van jullie denken: “Lolly Lolbroek? En als ik eerlijk ben, moet ik bekennen dat ik hetzelfde dacht toen ik de aanvraag voor de avant première kreeg. Ik kende haar helemaal niet en heb dus ook even getwijfeld of we wel zouden gaan.
Meet Lolly Lolbroek…
Lolly heeft al een programma lopen op Studio 100 TV. Het feit dat ze enkel te zien is op die zender was de reden waarom wij Lolly helemaal nog niet kenden. Studio 100 TV zit niet in de bundel van onze digitale TV provider. Toch kennen onze kinderen de zender wel van mij make en pake en van bij oma en opa, want die hebben hem wel in hun pakket. Lolly Lolbroek hadden we blijkbaar telkens net gemist als we bij hen naar TV keken.
Gaan we er dan wel naartoe?
Vooraleer ik dus wilde toezeggen op de uitnodiging ging ik op zoek naar Lolly Lolbroek op Google. En ik vond enkele afleveringen op youtube met een liedje dat uren in je hoofd blijft spoken! 😉
Ik liet de kinderen enkele afleveringen kijken en met naar hun gezichtjes te kijken wist ik al genoeg! Dit vonden ze leuk! Lolly heeft een beetje een pippi Langkous uitstraling naar mijn gevoel! Ze draagt vrolijke, kleurrijke kleding en heeft een opvallend kapsel met een strik van haar eigen haar op haar hoofd. Haar vader is uitvinder en dat sprak ons zoontje dan weer heel erg aan.
Het nieuwe programma: “Weetjesschap”
In de uitnodiging voor de Avant première van het nieuwe programma stelden ze het nieuwe programma ook een beetje voor. In deze nieuwe reeks speelt Lolly Lolbroek nog steeds de hoofdrol, maar de nadruk ligt deze keer op “weetjesschap” oftewel wetenschap dus. Dat overtuigde me nog meer om toe te zeggen op het event. Want de kinderen zaten al vol interesse naar de afleveringen van Lolly op Youtube te kijken en dan zijn ze ook nog eens heel geïnteresseerd in wetenschap, zeker onze zoon. De beslissing was gevallen en ik zegde toe op de uitnodiging voor de avant première. Samen met de twee oudsten en mijn nichtje zijn we dus vorige zaterdag naar Technopolis gegaan!
Technopolis opent haar deuren voor Lolly Lolbroek en Studio 100 TV
Vanaf half tien in de ochtend werden we verwacht in Technopolis in Mechelen, want welke plaats is er beter geschikt om een nieuw kinderprogramma over wetenschap voor te stellen dan Technopolis? De vlaggen van Studio100 TV wapperden vrolijk om ons te verwelkomen. We werden naar de filmzaal begeleid en daar kregen we een inleiding van Kobe Van Herwegen. De vroegere ketnet wrapper en DE man van AbraKodabra kon de kinderen nog steeds prima opwarmen:
De snoetjes zeggen genoeg, lijkt mij! Daar was ze dan… de enige echte Lolly Lolbroek:
Het programma Lolly’s weetjesschap
Lolly kwam uiteraard wat meer vertellen over haar nieuwe programma! Elke aflevering van Lolly’s weetjesschap gaan over een bepaald thema. Zo kregen wij de eerste twee afleveringen te zien en de thema’s waren ‘slaap’ en ‘eten en drinken’. Met kleine proefjes maakt Lolly, samen met haar papa Lex, in Lolly’s weetjesschap een aantal dingen op een speelse manier duidelijk aan de kinderen. Op het einde van elke aflevering duikt Lolly nog in haar Lollige weetjesschapsboek en leest ze drie weetjes voor die over het thema van de voorbije aflevering gaan. Ik zag dat het bij mijn zoontje behoorlijk indruk maakte dat suiker eten voor het slapengaan echt niet zo’n goed idee is. Als Lolly dat uit het grote weetjesschapsboek voorleest, dan hechten kinderen daar blijkbaar veel meer waarde aan dan wanneer mama van die gekke dingen loopt te beweren! 😉
De kinderen gingen in ieder geval helemaal op in het programma! Ik heb vaak naar hun gezichtjes gekeken … ik zag dat het indruk maakte!
Wat vond ik ervan?
Ik was aangenaam verrast door het programma Lolly Weetjesschap. Het is een kort maar krachtig stukje TV met een grote educatieve waarde. Aangezien ik in het onderwijs sta en het hele STEAM (Science, technology, engineering, Arts and Maths) gebeuren een opmars zie maken, denk ik dat dit programma een goed opstapje is om kinderen in contact te brengen met wetenschap op een heel speelse manier. Ik denk dat deze filmpjes eigenlijk ook heel bruikbaar zouden zijn in het klasgebeuren! Hopelijk komen ze ook op YouTube over een tijdje 😉 Een extra pluspuntje is dat Lolly laat zien dan wetenschap ook voor meisjes is!
Meet en greet met Lolly
Na de avant première van Lolly’s weetjesschap kregen we nog de kans om met Lolly op de foto te gaan. De kinderen kregen ook nog een sleutelhanger van studio 100 TV en een stickervel met Studio 100 figuurtjes erop.
Oktober is wetenschapssmaand op Studio 100 TV en vanaf 7 oktober kunnen jullie allemaal ook naar Lolly’s Weetjesschap kijken! Wij zijn in ieder geval fan!
Dagje Technopolis
Na het hele gebeuren rond Lolly en haar prachtige nieuwe programma mochten we zelf nog meer weetjes ontdekken in Technopolis. Geloof me vrij, ze wilden eigenlijk nog niet naar huis toen we moesten vertrekken….
Technopolis gaan we nog een keertje doen als papa er ook bij is, want die vond het heel jammer dat hij er niet kon bij zijn!
Voor ons allereerste event kan dit wel tellen, lijkt me zo! Bedankt Studio 100 TV voor het vertrouwen! Merci Lolly voor de fijne meet and greet! Bedankt Technopolis voor het fijne ontvangst!
Wat denken jullie? Lijkt Lolly’s weetjesschap een leuk programma en wie gaat het kijken?
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.