Kreatieve Kronkels Archieven

Guitige Gijs Giraf gaat naar Griekenland – Haak jij me?

By Ilse Verhoeven | 2019-01-27 | Comments 15 comments

Een tijd geleden zat ik in de wachtkamer bij de dokter en viel mijn oog op een crowdfunding project op een flyer die daar lag. Er stond een grappig, schattig girafje op de flyer. De droom van de vrouw die de crowdfunding was opgestart was om haar eigen prentenboekje uit te geven van haar ‘Gijs Giraf’ en daar zocht ze sponsors voor. Ik vond dat toen al zo’n geweldig idee! Deze vrouw ging écht voor haar droom! Daar heb ik immens respect voor. Ik nam de flyer mee naar huis, vastbesloten om die mevrouw te steunen, maar uiteindelijk was ik te laat! Het goede nieuws was wel dat ze haar centen bij elkaar had! Wat was ik blij voor haar. Gijs Giraf, het boekje, de mevrouw verdwenen wat uit mijn gedachten. Tot vorige week…

Hé, die Giraf ken ik precies?!

Op mijn facebook tijdlijn kwam er vorige week een foto voorbij van een gehaakte, schattige giraf. Mijn hoofd zei dat ik moest klikken, want ik kende dat girafje precies ergens van?!
Ik werd ook getagd: “Iets voor jou?”- Ja, mijn nieuwsgierigheid was gewekt!

En zo kwam ik terug bij Gijs Giraf uit… Ondertussen is het boekje van Gijs Giraf uitgegeven en is de mama van Gijsje een prachtig project gestart en daar wil ik jullie echt wat meer over vertellen.

Ik nam contact op met ‘de mama’ van Gijs en ze zou me bellen en zo had ik deze week Marijn aan de lijn.

Het telefoontje met Marijn van Gijsje

Marijn heeft een ontwerpster van haakpatronen, namelijk Birdie haakt, onder de arm genomen, om haar Gijsje tot leven te wekken. Ze wil namelijk graag vluchtelingen kinderen, die alles hebben moeten achterlaten, een gehaakt Gijsje kunnen geven…

Marijn vertelde dat haar kinderen vroeger nooit veel vertelden over school als ze thuiskwamen. Ze ontdekte echter dat als ze via een knuffel met haar kinderen sprak, dat de kinderen wel avonturen en geheimen vertelden. Van daaruit groeide haar idee om een diertje in een boekje tot leven te laten komen. Zo werd Gijs geboren.
Vluchtelingenkinderen hebben zoveel verschrikkelijk meegemaakt. Hoe fijn moet het dan zijn als ze hun verhaal kwijt kunnen aan hun eigen Gijs Giraf?

Zo kwam het idee om een project te starten waarbij mensen ‘een knuffel’ konden haken voor deze kinderen in Griekenland. Movement on the ground, het goede doel dat de vluchtelingen in Lesvos goed op te vangen en bij te staan, vond het een geweldig idee.
Er is nog even getwijfeld om mensen niet gewoon alle soorten knuffeltjes te laten haken. Maar movement on the ground vond net de giraf iets moois hebben. Er hangt namelijk niets negatiefs rond een giraf. Een leeuw heeft een heel andere connotatie… Een varken is dom en een uil wijs. Een giraf is gewoon lief en schattig. Er werd dus beslist om enkel Gijsjes te laten maken.

Dat is de mijne

Marijn wil graag dat er straks een berg girafjes naar Lesvos gaat en dat een kind meteen zoiets heeft van: “Dat is de mijne!” Vandaar roept ze ook op om de Gijsjes allemaal een beetje anders te maken. Een andere kleur, een andere vorm van vlek, een attribuut,…
Op de facebookpagina van Gijs Giraf zie je ondertussen al heel wat verschillende girafjes verschijnen.

Haak jij mee?

Wil jij ook een Gijsje haken voor een vluchtelingkind? Dat zou echt geweldig zijn. Het patroon van Gijs is gratis beschikbaar. Er is zowel een Nederlands als een Belgisch adres waar je de afgewerkte Gijsjes naartoe kan sturen.
Ik ben ondertussen klaar met mijn roze Gijsje. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat Marijn genoeg girafjes bij elkaar krijgt!

Gebruik wel enkel katoen garen voor Gijs, want ze moeten echt tegen een stootje kunnen dus ook de was in kunnen als het nodig is!

Win het boekje van Gijs

Het eerste boekje van Marijn, ‘Later als ik groot ben’ van Gijs Giraf kreeg ik ook om aan één van jullie weg te geven. Het boekje gaat over Gijs die zich verveelt. Dan haalt mama een grote koffer tevoorschijn.
Ideaal boekje om voor te lezen voor peuters en kleuters en ook onze beginnende lezer in huis, die veel aan verkleden doet, vindt het een top boekje.

Wat moet je doen?

Volg Gijs Giraf op Instagram (en like zoveel mogelijk Griekse Gijsjes 😉 )
Heb je geen instagram? Volg Gijs Giraf op facebook. (En like zoveel mogelijk Griekse Gijsjes)
Reageer onder deze blogpost met een geldig e-mail adres waarom jij graag het boekje zou winnen.
Like Kreanimo op facebook en deel het Gijsjes bericht voor een extra kans.
Deel de actie op jouw instagram of instagram Stories en tag Kreanimo voor een extra kans.
Op 2 februari maak ik de winnaar bekend. – De winnaar heeft een bericht gekregen via Facebook

Take care en tot snel

Liefs Ilse

Lederbewerker Wendy van Corium vertelt over haar hobby.

By Ilse Verhoeven | 2017-10-23 | Comments 12 comments

Het is een tijdje geleden, maar het blijft een toffe rubriek… De kreatieve kronkels. In deze rubriek neem ik jullie mee op pad om een hobby van iemand beter te leren kennen. Deze week komt Wendy vertellen over haar hobby als lederbewerker.

Vertel eens iets over jezelf

Hey! Ik ben Wendy Verschuere, woon in Opglabbeek en ben 29 jaar. Ik heb een bachelor dierenartsassistente, maar heb hierin spijtig genoeg niet gewerkt. Verschillende jaren heb ik in de horeca gewerkt en daarna in de orthopedische schoenen en steunzolen. Momenteel ben ik werkloos na het ziek vallen met een burn-out. Sinds vorig jaar ben ik ook begonnen met de opleiding veterinair natuurgeneeskundige, waar ik elke vrijdag opnieuw op de schoolbanken zit. Samen met mijn bijberoep als ambachtlijke lederbewerker/ gareelmaker besteed ik zo dus mijn dagen in combi met weer beter worden.

Wat is jouw hobby?

Ik ben altijd wel graag creatief bezig geweest. Als het maar prullen is, iets creëren, met mijn handen bezig zijn. Liever stik kapot op het einde van de dag, dan met mijn vingers zitten te draaien. Vroeger heb ik ook altijd tekenles gevolgd en ik heb zelfs even getwijfeld om kunstschool te gaan volgen.

Ik ben altijd met paarden bezig geweest, dit is best wel een grote passie. En op een bepaald moment zag ik de cursus gareelmaker voorbij komen. Dit sprak me direct aan, iedereen verklaarde me voor gek, maar ik moest en zou die cursus gaan volgen. Lederbewerker bleek toen ook echt wel mijn ding. Zelf iets creatief maken binnen de marges van de opdracht, toch mijn eigen draai eraan geven, en de veelzijdigheid van leer, maakten me duidelijk dat ik hier echt wel meer mee moest gaan doen. We leerden de verschillende technieken en van daaruit ben ik verder gaan zoeken naar wat nog mogelijkheden waren.

Omdat ik het zo leuk vond wou ik ook graag schoenmaker erbij leren en ben toen bij de orthopedische schoenen uitgekomen. Elke keer weer uitzoeken hoe ik zo een kapotte schoen er weer mooi kon laten uitzien, was een leuke uitdaging. Ondertussen was ik ook nog gestart aan de opleiding tot schoendesigner. Zelf je eigen schoenen maken, die mooi maar toch ook makkelijk zit, leek me een super uitgangspunt. Spijtig genoeg heb ik hier wel het laatst jaar niet afgemaakt, omdat ik begonnen ben aan de opleiding veterinair natuurgeneeskundige, maar misschien dat ik dit ooit nog wel inhaal.

Hoe lang ben je al lederbewerker

Sinds juli 2015 ben ik gestart in bijberoep, maar de 2 jaar van de opleiding tellen natuurlijk ook mee.

Hoe heb je het ambacht van lederbewerker voor het eerst ontdekt?

Bij mijn meter in het dorp zat een gareelmaker/ schoenmaker. Ik vond dit vroeger altijd wel al interessant, en was overtuigd van zijn kunnen. Ik ben voor ik de opleiding begon eens bij hem geweest met de vraag of ik het van hem mocht leren. “ja, maar das zwaar werk, niks voor een vrouw, dan ga je je moeten bewijzen” waren zijn woorden. Hij leerde me mijn eigen pekdraad maken en een stukje naaien en was helemaal verkocht. Ik mocht het bij hem leren, spijtig genoeg is het niet doorgegaan door problemen in zijn familie.

Dit vind ik nog steeds super spijtig, de oude knepen van het vak leren, het echt ambacht, dat was precies wat ik wou. Dit was ook het uitgangspunt waarom ik het wou leren. Tegenwoordig is er zo’n wegwerpmaatschappij en dit vond ik zo erg. Plus dat er niks nog van kwaliteit is, stoorde mij enorm. Dat is ook waar ik naar streef, kwaliteit.

Wist je meteen: “Dat wil ik ook doen/kunnen?”

Ik wou altijd liever iets met mijn handen gaan doen, dat ik deze weg op ging gaan, wist ik echter niet. De passie heeft me echt gepakt door er mee bezig te zijn. Er zijn zoveel mogelijkheden met leer, het is echt iets dat mee evolueert met mij.

Wat is er nu net zo leuk aan lederbewerker zijn?

Mensen blij maken met iets uniek, hun eigen goesting, en handgemaakt. De positieve commentaren die ik achteraf krijg, of de zin “dat is nu eens vakmanschap” doen me echt vleugels krijgen, daar doe ik het voor! Ik vraag ook dikwijls achteraf of er mankementen zouden zijn, of wat beter zou kunnen,.. Ik wil echt een goed product afgeven, en hoop hier steeds beter in te worden.

Op welk ‘werkstuk’ ben je het meest trots en waarom?

Dit is best een moeilijke, meestal gaat het dan over de grotere projecten, waar meerdere technieken gebruikt worden, en die echt zo uniek zijn, dat ze mij echt specifiek zijn komen opzoeken.

Ik denk hier bijvoorbeeld aan een tas voor een geweer, een patronengordel, een draagsysteem voor een draailier,…

De patronengordel wordt zelfs niet gebruikt. Eerst zei die persoon, ik ga reclame voor u maken,…. Nu heeft hij die in zijn jachtkamer hangen, omdat hij die zo mooi vindt en het dus zonde vind om te gaan gebruiken.

Zou je van je hobby je beroep kunnen/willen maken?

Zeer graag zelfs, met men handen bezig zijn, elke dag het contact met de mensen, … dit is hoe ik het mij voorstel. Graag zou ik in de toekomst mijn leer gaan combineren met mijn opleiding en er zo mijn beroep van kunnen maken. Stilaan is er al een soort verweving. Zo maak ik ook Anti-tekenbandjes met EM-keramiek, een natuurlijk en niet chemisch alternatief, en zijn er ook al armbandjes met half edelstenen. Ook wil ik meer workshops gaan geven. Het is leuk om te zien hoe elke cursist er toch wel iets heel anders van maakt.

Wat vind je moeilijk bij het beoefenen van je hobby?

Er is best veel concurrentie, het is precies een hype voor het moment om met leer bezig te zijn. Bovendien moet je op de hoogte blijven van de nieuwste trends, en mee zijn met de sociale media. Je moet je onderscheiden van de rest en je eigen typische stijl ontwikkelen. Alhoewel ik hierin vrij eigenzinnig ben en alleen maak wat ik zelf mooi vind, en zeker niet elke trend zomaar volg. Toch moet je vernieuwend blijven en regelmatig met iets nieuws op de proppen komen. Ook de administratie is wel een struikelblok, je moet van zoveel op de hoogte zijn en dit vergt soms toch nog wel wat tijd.

Kost lederbewerking veel geld en hoe kom je aan je materiaal?

Leder is een vrij duur product, waar, vind ik, met respect mee om moet worden gegaan, want het is ten slotte wel van een dier geweest. Bijna al mijn producten komen van de leerhandel en groothandel, voor accessoires. Ik kies altijd voor kwaliteit, zeker bij paarden materiaal, honden halsbanden/ lijnen,… wil ik ook ergens de zekerheid hebben dat het kwaliteit is en dus ook voldoet aan de aanspraken die er zijn voor het product. Ik wil geen gespen die direct roesten of over breken, en kies liefst inox, spijtig genoeg zijn dit niet altijd de mooiste gespen en is het de afweging maken naargelang het product. Een gesp aan een singel moet tegen veel meer kunnen dan een broekgesp.

Waarom doe je zo graag lederbewerking?

Het is je eigen ding doen, je eigen baas, iets maken wat volledig je ding is. De mensen blij maken en uniek zijn, daar streef ik naar. Er zijn oneindig veel mogelijkheden met leer, dat het nooit gaat vervelen. Ik wil me in de toekomst nog meer gaan richten op schoenen en handtassen, dus nog genoeg om te ontdekken.

Hoeveel tijd steek je erin. Kan je er voldoende tijd in steken naar je gevoel?

Het is sterk afhankelijk van de periode, bijvoorbeeld tegen kerst is het veel drukker. Of dat er aanvragen zijn van mensen, of dat ik een marktje ga doen. Er zijn dus weken dat ik niks doen, en weken dat ik er regelmatig mee bezig ben. Effectief een uur erop plakken is vrij moeilijk. Met mijn burn-out kon ik ook niet altijd zoveel doen als ik wou. Langs de andere kant heeft het mij ook al geholpen! Het is echt iets wat ik graag doe en waarin ik mezelf echt kan verliezen. Ik ga er helemaal in op als ik er mee bezig ben.

Wat wil je zeker nog graag doen met betrekking tot je hobby?

Ik denk voornamelijk er mijn beroep van kunnen maken en me er volledig in smijten zonder steeds nog met andere dingen bezig te moeten zijn.

Bedankt, Wendy voor je bijdrage aan deze kreatieve kronkel rubriek! Ik wens je veel succes met het uitbouwen van een fulltime job als lederbewerker/verkoper/workshopgever

Lezers die heel nieuwsgierig zijn geworden naar Wendy haar spulletjes kunnen haar terugvinden op facebook.

Als er nog iemand is die graag zijn of haar hobby in Kreatieve Kronkels in de kijker wil zetten, dan hoor ik het graag via Ilse@kreanimo.be.

Take care en tot snel

liefs Ilse

LOVY luxe kindersieraden – kreatieve kronkels

By Ilse Verhoeven | 2017-06-19 | Comments 8 comments

Ook vandaag heb ik weer een creatieveling gevonden die over haar hobby wil komen vertellen! Laura heeft gewoon haar eigen sieradenmerk LOVY luxe kindersieraden uit de grond gestampt! Daarover komt ze vandaag wat meer vertellen. Ik geef het woord aan Laura:

Mijn naam is Laura van den Brink en sinds 2009 run ik mijn eigen sieradenmerk LOVY luxe kindersieraden. Ik heb een marketing- en communicatie achtergrond en die kan ik goed gebruiken in mijn huidige werkzaamheden. Ooit ben ik begonnen met het maken van luxe baby armbandjes en die lijn heb ik verder doorgetrokken naar andere zilveren kindersieraden, baby armbandjes met naam: naamarmbandjes, jongenssieraden en mama sieraden. Toen ik kinderen kreeg ben ik parttime gaan werken als communicatie adviseur, maar ik deed er altijd iets bij. Zo verkocht ik jaren geleden luxe kinderkleding via Marktplaats en dat groeide uit tot een eigen webshop die ik in mijn vrije uren runde. Ik switchte uiteindelijk naar zelfgemaakte babysieraden, onder andere door ruimtegebrek, en dat sloeg goed aan. Op dat moment bestond er nog niet zo’n soort sieradenlijn, speciaal voor baby’s en kinderen. Het was mijn droom om op een gegeven moment mijn baan op te kunnen zeggen en dat is – na jaren hard aan mijn eigen merk werken – gelukt.

Sieraden populair als kraamcadeau

Inmiddels werk ik al meer dan 5 jaar vanuit mijn eigen studio in Den Haag, waar ik elke dag mijn sieraden maak en verstuur. De verschillende kindersieraden die ik maak hebben vaak een speciale betekenis en zijn zeer persoonlijk. Bijvoorbeeld mijn baby armbandjes, die worden vaak gegeven als origineel kraamcadeau en de mama sieraden zijn erg populair rondom Moederdag en de feestdagen.

Lees ook: glazen cabochon oorbellen zelf maken.

Zilveren belletjes met een bijzondere betekenis

Eigenlijk ben ik heel trots op alle sieraden die ik maak. Zeker wanneer ik na afloop een enthousiast mailtje van een klant krijg die heel tevreden is of een mooi verhaal vertelt over hoe een kersverse moeder een traan moest laten toen ze haar sieraad kreeg. Soms hoor ik verdrietige verhalen, maar ook dan is het mooi als een sieraad juist troost kan bieden. Wat me is bijgebleven was het verhaal van een moeder die een armbandje met een geluksbelletje kocht voor haar dochtertje. De kleine had een spierziekte in haar arm, waardoor ze deze goed moest blijven bewegen. Het belletje zorgde ervoor dat ze haar armpje steeds vaker ging bewegen en dat was natuurlijk heel fijn om te horen.

Meer dan alleen kindersieraden maken

Ik werk ongeveer 40 uur per week aan LOVY. Dat betekent niet dat ik ook al die uren in mijn studio zit of dat ik dan sieraden maak. Ongeveer de helft van mijn tijd ben ik bezig met marketing en klantenservice. Het is namelijk best veel werk om goed in Google te scoren en nieuwe klanten te trekken. Vaak vinden klanten mij doordat ze in Google zoeken naar ‘kraamcadeau’ of ‘kindersieraden’. En ook via social media heb ik inmiddels een flinke achterban opgebouwd waar ik veel contact mee onderhoud. Elke dag krijg ik ook tientallen vragen via de mail, dus dat is ook een flink onderdeel van mijn werk.

Perfecte combinatie

LOVY is voor mij de perfecte combinatie van een flexibele en creatieve baan, waar ik zelf de touwtjes in handen heb en waarmee ik mijn salaris kan verdienen. Ik kan me niet meer voorstellen ooit voor een baas te gaan werken, haha. Eigen baas zijn betekent lusten en lasten. Maar doordat ik mijn tijd zo flexibel kan indelen, werkt dat heel goed in combinatie met mijn gezin. En dat is uiteindelijk het allerbelangrijkste. Ik hoop nog heel veel jaren met LOVY aan de slag te blijven en veel persoonlijke sieraden te mogen maken.

Waar kan je Laura en Lovy vinden?

Bedankt Laura, voor dit inspirerende interview. Het lijkt me super om van je hobby zo’n mooi beroep te maken. De speciale momenten die jij voor mensen nog meer bijzonder kan maken met jouw juwelen… dat is zo geweldig!
Nog héél veel succes!

Zelf zin gekregen om juwelen te maken? Begin dan met deze tutorial voor een armband in zwart wit!

Veren beschilderen! Kreatieve kronkel van Elke

By Ilse Verhoeven | 2017-06-12 | Comments 20 comments

Het is een tijdje geleden dat deze rubriek nog eens naar boven kwam, maar toen ik de hobby van Elke tegenkwam, zij doet aan veren beschilderen, moest Ik het vragen. Ik kon niet anders dan vragen of ze zin had om eraan mee te werken. Gelukkig voor mij en voor jullie, was dat wel het geval! Vandaag zal Elke dus het woord krijgen over haar bijzondere hobby: veren beschilderen.

Wat meer over de kunstenares:

Hallo. Mijn naam is Elke Blaauwendraat. Ik ben moeder van 3, inmiddels volwassen kinderen. Tot drie en een half jaar geleden was ik werkzaam als administratief medewerker. Ik ben toen werkeloos geworden en zocht naar werk. Helaas mocht dit niet baten. Op mijn leeftijd is het niet makkelijk om weer aan het werk te komen. En vanaf toen ben ik op zoek gegaan naar alternatieven. Hobby’s, sporten en noem maar op. Een ding is zeker. Sporten is echt niet mijn ding. Dat viel dus al heel snel af. In het grijze verleden heb ik wel eens een snuffelcursus schilderen en tekenen gedaan. En ineens herinnerde ik mij dat. Toevallig kwam ik een vriendin tegen die een eigen atelier heeft en op sommige dagen mensen begeleidt tijdens het schilderen.

Wat is de kreatieve kronkel van Elke?

Ik heb nogal veel creatieve kronkels. Van textielverven tot haken, breien en knutselen. Alles heb ik al gedaan en sommige dingen doe ik nog steeds. Maar het blijkt dat ik voor schilderen op veren aanleg heb. Ik zelf ben nogal kritisch op mijzelf, maar anderen zeggen dat ik mooie dingen maak. Ik begin het steeds meer te geloven. Haha.

Hoe lang doe je al aan veren beschilderen?

Ik schilder nu een jaar, elke maandag avond met wisselend succes. Haha, de ene keer lukt het beter dan de andere keer. Sinds 2 maanden ben ik aan het schilderen op veren.

Hoe ontdekte je deze hobby?

Mijn vriendin, die van de schilderles, doet dit al jaren. Toen ik het dus ook een keer probeerde was ik verkocht. Heerlijk relaxed en bevrijdend.
Ik wist meteen dat ik dit ook wilde doen. Ik was zelfs een beetje jaloers op mijn vriendin. Kon ik dat ook maar. Want je moet daarvoor echt wel kunnen schilderen en ik vond mezelf dus een prutser. Ahum…

Waarom net de hobby van veren met kunstwerkjes beschilderen?

Mijn hobby is zo leuk omdat het telkens een uitdaging is de juiste veer met het juiste motief te combineren. Geloof me, dat is echt niet makkelijk. De juiste veer is net zo belangrijk als het kunnen schilderen. Ook liggen veren niet zo voor het oprapen. Dus veel lobbyen en daarna mooie motieven vinden. Voor mij is de grootste uitdaging om vooral niet te snel op te willen geven. Ik loop er regelmatig tegen aan dat ik denk: oh jee, dit wordt helemaal niks. En dan moet ik maar even stoppen en later weer doorgaan. De ijsvogel is daar een goed voorbeeld van. Bijna was hij in de prullenbak beland.

Wat is jouw pronkstuk en waarom?

Eh…..allemaal eigenlijk. Maar de meest recente werken worden steeds beter. Neem nou maar de Zeearend. Die veer is 51 cm. Dus de kop van dat beest is best groot op de veer. En dan moet alles kloppen. Met kleinere motieven kun je wel een smokkelen. Haha

Zou je dit ook als beroep willen doen?

Oh ja, echt wel. Maar ik ben bang dat de markt op gegeven moment wel verzadigd zal zijn. Maar het is zo leuk om te doen en omdat ik alles met facebook doe is het leggen van al die contacten ook zo leuk. Ik heb al menig leuk gesprek gehad. Wie weet. Ik zou het leuk vinden om van mijn hobby mijn beroep te maken.

Wat maakt veren beschilderen moeilijk?

Eigenlijk niks. Ok, mijn eigen karakter dan. Alles meteen helemaal in orde willen hebben, veel te zelfkritisch zijn en mijn ongeduld. Dingen die ik moet afleren dus.

Wat zijn de kosten die met jouw hobby verbonden zijn?

Mijn hobby heeft in het begin geld gekost. Maar je moet voor iets wat je heel leuk vind wel wat over hebben. Als je dat kunt althans. En ik heb er ook veel energie in gestoken om er iets van te maken en contacten te leggen. Ik ben bijvoorbeeld heel druk met Facebook bezig. Dat kost me op dit moment meer tijd dan het schilderen. En omdat ik nu veren verkoop heb ik een beetje geld om te investeren in nieuwe materialen.

Waarom doe je het veren beschilderen zo graag?

Ik hou ervan om creatief bezig te zijn. Het geeft mij voldoening om er iets leuks mee te kunnen creëren. Als ik dan de blije mensen zie of de leuke reacties lees ben ik zelf ook heel blij. Het leven kan zoooooo leuk zijn. We moeten het alleen zelf leuk maken. Geloof me, het gaat mij niet alleen maar voor de wind. In mijn privéleven zijn er voldoende zware tegenslagen geweest. Gelukkig heb ik een man en kinderen die mij in alles steunen!

Hoeveel tijd steek je erin?

Aangezien ik geen werk meer heb kan ik er zoveel tijd in investeren als ik zelf wil. En dat is op dit moment veel. Dank zij mijn lieve man, die het e.e.a. van mij overneemt in het huishouden. En nee lady’s, ik sta hem niet af!!! Hij is van mij!!!

Wat wil je nog bereiken met jouw hobby?

Ik wil nog veel leren en veel meer creëren. En hopelijk met mijn talent een hoop mensen blij maken.

Waar kunnen je nieuwe fans je werk vinden?

Ik heb een facebookpagina Elke’s homemade gifts en daar kunnen mensen mijn werkjes vinden! Het is zo leuk om daar mijn kunstwerkjes aan jullie te tonen. Ik zou het dan ook super vinden als jullie mijn pagina zouden willen liken!

Blijkbaar vinden mensen het op een smartphone niet altijd makkelijk om die ‘vind ik leuk’ knop te vinden, ik krijg daar echt veel vragen over. Vandaar dat ik het toch even wil uitleggen:

Zie je hier die drie puntjes aan de rechtse kant? Dus even klikken op ‘meer’ en dan kan je ‘vind ik leuk’ klikken. Ik zou het echt heel fijn vinden als jullie daar komen volgen.

Volgen kan op Facebook – Twitter–Instagram –Pinterest –Youtube

Bedankt, Elke dat je wilde meewerken. Ik vind het prachtig wat je doet!
Nog iemand onder de lezers die dit wel eens zou willen proberen?

Glaskralen – Gerlie verwerkt iets bijzonder in haar kralen.

By Ilse Verhoeven | 2016-08-01 | Comments 2 comments

Deze week een interview met Gerlie van “De Glas Kraal”. Ze heeft nog iets bijzonders wat ze doet met haar eigen gemaakte glaskralen:

Vertel de lezers eens wat meer over jezelf:

Ik ben Gerlie Sprenger, moeder van 2 dochters, Celine is 18 jaar en Kaylee 13 jaar.

Ik en 45 jaar en ik ben nu bijna 3 jaar geleden van Weert (Nederland) naar Overpelt (België) verhuisd.

Wat is jouw ‘Kreatieve Kronkel?’

Ik ben als kind altijd al creatief geweest.
Tekenen en knutselen waren mijn hobby’s.
Toen de kinderen klein waren, had ik het grootste plezier in samen met hen knutselwerkjes te maken.
Leuke persoonlijke dingen maken voor moeder- of vaderdag en zeker ook voor de opa’s en oma’s, waren de favoriete bezigheden.
Met mijn handen werken heb ik altijd leuk gevonden.
Uiteindelijk ben ik de laatste jaren vooral met glaskralen bezig.

Hoe is het allemaal begonnen?

Drie jaar geleden wilde mijn dochter een armbandje namaken vanuit een winkel
Ik zei: “Begin maar, we hebben nog wel wat kralen ijzerdraad of elastiek liggen.”
We hadden ook een hobby-winkel in de buurt waar we soms materiaal en kralen kochten.
Ze zette een foto van het resultaat voor de grap op haar facebookpagina en kreeg héél veel reactie’s…
Zo is de liefde begonnen, ik ging haar helpen met het maken van de spulletjes en probeerde ze dan te verkopen.
Zo zijn we begonnen met een facebookpagina: Lovely Jewels
We maakten van alles: armbandjes, oorbellen, sleutelhangers…
Celine kreeg minder tijd door school en ik nam de pagina van haar over, ze hielp wel nog vaak mee!

Hoe kwam je dan bij glaskralen maken terecht?

Twee jaar geleden waren we op een markt in Boxtel,
En daar was een mevrouw die van glas sieraden maakte.
Ik was meteen verliefd !!!!!

Het was dus liefde op het eerste gezicht met die glaskralen?

Ja, ik wist het meteen zeker, ik wilde ook met glas gaan werken,
Thuis ben ik op Google gaan zoeken en kwam ik cursussen tegen om glaskralen te maken.
Ik heb meteen informatie opgevraagd en ben onmiddellijk met een cursus begonnen!
Trots ging ik na 4 uur met 8 glazen kralen naar huis!
Ze waren niet allemaal rond en even mooi, maar wat was ik trots!
Ik maakte een nieuwe facebookpagina, specifiek voor glaskralen. Die kreeg de naam: “De Glas Kraal“.
Sinds januari 2016 ben ik met Lovely Jewels gestopt, omdat ik het niet meer kon combineren.

Wat maakt jouw hobby nu zo geweldig?

Het is zo geweldig om in zo’n vlam, met glas bezig te zijn! En dat er dan later een kraal uit voort komt! (Als ik hem niet laat verbranden) 😉
De prachtige kleuren maken het helemaal af!

Wat is tot nu toe je pronkstuk?

Het meest trots ben ik op mijn eerste glaskraal waar ik de crematie as in heb verwerkt van mijn overleden vader.
Dit vond ik zo mooi om te doen.
Ik heb deze cursus gedaan bij Ester kerkhof in Oss. Van haar mocht ik mijn eigen as kraal maken.
Ik ben haar nu nog dankbaar.

Zou je van je hobby je beroep willen maken?

Natuurlijk wil ik van mijn sieraden mijn werk maken! Ik wil over een tijd echt wel de deuren openen van mijn eigen zaak.
Nu heb ik wel al eens een open dag bij mij thuis,
En er komen best wel al klanten naar toe!
Van het bedrag wat ik dan verdien, kan ik weer nieuw materiaal en glas kopen.

Wat is er moeilijk aan jouw glaskralen hobby?

Het blijft altijd moeilijk, en een geluk als er een mooie ronde kraal uit je oven komt.

Gelijke basis kralen voor oorbellen is nog altijd een kunst, want niemand wil met 2 verschillende maten kralen rondlopen.

Hoe kom je aan je materiaal?

Mijn materiaal zoals: ijzerdraad, kralenkapjes, oorbelhaakjes en de rest bestel ik via winkels op internet.
Mijn glas en glas materialen koop ik bij een winkel in Eindhoven.

Waarom doe je net dit zo graag?

Als ik iets voorbij zie komen op facebook of in de winkel denk ik vaak: “Dat kan ik ook maken!”
Dan ga ik thuis om zoek naar materiaal en begin ik eraan. Meestal word het toch iets anders. Dat is helemaal niet erg, want het moet ook ‘van mij’ komen, van mijn fantasie!

Hoeveel tijd steek je er in?

Ik ben er elke dag mee bezig, tussen de 2 en 4 uur zeker.
Het is niet alleen het maken, maar ook opdrachten aannemen via facebook, opdrachten bespreken met de klanten.
Nieuwe sieraden bedenken en bijna elke dag glaskralen maken.

Wat wil je nog graag bereiken met betrekking tot je hobby?

Ik wil van mijn hobby mijn beroep maken.
Ik volg soms nog glas cursussen, alles is leuk om nog bij te leren
Ik wil hartjes, bloemetjes noem maar op…kunnen maken!
Ook ben ik gestart met een cursus zilver klei, ook hier zie ik weer toekomst in!

Waar vinden we jouw werk terug?

Je kan me vinden op mijn facebookpagina: De Glas Kraal
Zo, dat was het verhaal van Gerlie met de Glaskralen! 😉
Bedankt Gerlie dat je wilde meewerken!
Ik wens je super veel succes met het verwezenlijken van je droom!
Ik vind het héél bijzonder dat je crematie-as in de kralen verwerkt, daar zit vast wel werk in!

Amigurumist DenDennis in kreatieve kronkels

By Ilse Verhoeven | 2016-07-25 | Comments 7 comments

Geweldig trots ben ik deze week! Ik ben zo blij dat Amigurumist DenDennis wilde meewerken aan mijn bescheiden blogje!
Zoals velen van jullie weten, haak ik zelf ook en het leukst om te maken vind ik nog steeds amigurumi.
Amigurumi (voor de niet-hakers) zijn popjes, knuffeltjes,… die in het rond worden gehaakt.
Er zijn héél wat goede Amigurumisten, ééntje waar ik enorm naar opkijk is DenDennis en hij wilde graag het interview voor mijn blog invullen.
Hier gaan we:

Amugurimist DenDennis - Barley Bear — Barley Bear van DenDennis

Wie is DenDennis?

Ik ben een zeer gelukkig, getrouwde vader. Ik heb een dochter van bijna 17 en nu net een pas geboren zoontje, samen met mijn vrouw wonen we met zijn viertjes in het prachtige Amsterdam. Overdag run ik een eigen grafisch ontwerp bureau genaamd De Hazen (www.dehazen.nl). Samen met 3 fantastische medewerkers werken wij voor een diverse klantenkring. Van Rituals Cosmetics tot de Leprastichting. Mijn bedrijf bestaat dit jaar alweer 10 jaar. Ik ben ooit in een ver verleden begonnen aan de opleiding voor tekenleraar, deze heb ik helaas nooit afgerond en ben daarna verder gegaan met grafische opleiding.

Wat is jouw Kreatieve Kronkel:

Haha dat is wel een leuke omschrijving een ‘kreatieve kronkel’. Tja eigenlijk ben ik behoorlijk breed ‘kreatief’. Overdag ben ik non-stop bezig ben met vormgeven en ontwerpen, maar dat is bijna altijd achter een computer. Vandaar dat ik ’s avonds en in de weekenden graag met mijn handen bezig ben. Handwerken is dus een heerlijke ontspannen bezigheid voor mij. Ik haak enorm veel, maar daarnaast vind ik borduren, knutselen, origami en tekenen ook erg fijn. Aangezien ik met haken als amigurumist redelijk bekend ben geworden zit daar ook wel mijn meeste tijd in.

Hoe lang ben je al bezig met jouw hobby?

Als je als hobby creatief bezig zijn bedoeld dan al vanaf kinds af aan. Maar haken doe ik nu sinds 2012. Dat is ooit begonnen als ontspannen hobby maar kan je bijna zien als fulltime baan.

Hoe heb je deze hobby voor het eerst ontdekt?

Ooit wilde ik voor mijn bedrijf De Hazen een soort van wortel knuffel maken, die ik dan aan klanten mee kon geven. Ik kwam toen als snel bij haken. Maar helaas kon ik toen het geduld niet vinden om het af te ronden. Enkele jaren later kwam ik bij een vriendin van mij een boek uit China tegen met Amigurumi’s, en eigenlijk was ik gelijk verliefd. Dat wilde ik ook gaan maken. Vlak daarna hoorde ik dat mijn schoonzus zwanger was en kwamen we op het idee dat ik daar wel een knuffel tandje voor ging haken, aangezien ze tandarts is. En voor ik wist werd deze hobby meer dan een hobby.

Wist je meteen: “Dat wil ik ook doen/kunnen?”

Absoluut, zie hierboven. 😉

Wat is er nu net zo leuk aan je hobby?

Handwerken werkt bij mij zeer ontspannend. Na het runnen van een eigen onderneming is het heerlijk om thuis te komen en alle stress van je weg te haken of te freubelen. Daarnaast is het natuurlijk te gek dat je vanuit niks opeens iets kan creëeren als amigurumist.

Op welk ‘werkstuk’ ben je het meest trots en waarom?

Oh jeetje… deze vraag krijg ik wel vaker, maar vind ik echt te lastig om te beantwoorden. Ik ben super trots op al mijn werkjes. Maar ieder boek heeft wel een favoriet bij mij. Uiteraard ben ik trots op Kiesje / Molar aangezien daar alles mee begonnen is.

Ik ben trots op mijn gehaakte versie Dendennis, die beleefd te leuke avontuurtjes. Maar ook Kletsmajoor uit Prettig gestoorde Amigurumi’s, Lama uit CombiGurumi, Pakezel en CrocoJoe uit Dendennis viert feest, Bergje en Toverketel uti Kawaii Haken en Nachtmerrie uit Dendennis zoekt zijn knuffel zijn grote favorieten.

Zou je van je hobby je beroep kunnen/willen maken?

Eigenlijk is dat al gebeurd. Alleen zou ik nooit mijn andere bedrijf hiervoor op willen zeggen. Dat risico is te groot. Ik besef mij maar al te goed dat handwerken en zeker haken een hype is, dat kan ik echt niet tot aan mijn pensioen vol blijven houden. Daarnaast verdiend het nog niet genoeg om mijn gezin er van te onderhouden. Maar qua uren is het soms meer dan een fulltime baan.

Wat vind je moeilijk bij het beoefenen van je hobby?

Wat veel mensen niet beseffen is dat er naast het haken erg veel tijd gaat zitten neven-activiteiten, die er absoluut bij horen. Het actief bij houden van social media, reageren op berichtjes, mailtjes persoonlijke berichten en zo is best een tijdrovende klus. Daar gaat op sommige dagen meer tijd in zitten dan het haken. Daarnaast is het bedenken van originele amigurumi’s ook steeds lastiger. Steeds meer mensen krijgen het idee om amigurumi’s te ontwerpen, waardoor het moeilijker wordt om onderscheidend te zijn.
En wat ook erg moeilijk is, is het illegaal verspreiden van patronen en ontwerpen, ook daar zit erg veel tijd in. Ik krijg regelmatig van oplettende mensen linkjes door waar weer een patroon van mij illegaal verspreid wordt, soms staan mijn boeken een dag na uitkomst al gekopieerd en wel op diverse sites. Dat demotiveert enorm en kan ik ook erg verdrietig van worden.

Kost je hobby veel geld en hoe kom je aan je materiaal?

Op zich is het best een prijzige hobby. Gelukkig krijg ik af en toe wat garen toegestuurd van leveranciers om uit te proberen. Maar ik ben vaak eigenwijs en wil gewoon specifiek garen en kleuren hebben. Dus ga ik liever even naar een hobbywinkel en daar de gewenste garens kopen.

Amigurumist DenDennis: Puff de draak — Puff de draak

Waarom doe je dit zo graag?

Het is erg leuk om al je fantasieën en schetsen tot leven te laten komen. Een amigurumi/knuffel kan je echt opgebouwd zien worden. Eerst een hoofdje, dan een lijfje en opeens heeft ie armpjes en benen en zie je hem zo opstaan en weglopen. Terwijl het ooit als platte schets in mijn schetsboek was.
Hoeveel tijd steek je erin. Kan je er voldoende tijd in steken naar je gevoel?
Ik probeer echt iedere avond minimaal 1 a 2 uur te haken, en dan de weekenden wat meer. Maar het gebeurt heel vaak dat, zodra een deadline voor een boek er aan komt, ik ’s avonds nog 4 tot 6 uur aan het haken ben, ’s morgens voordat ik naar kantoor ga nog even 1 uurtje haak. Dus ik heb eigenlijk nooit genoeg tijd voor mijn hobby. 😉

Wat wil je zeker nog graag doen met betrekking tot je hobby?

Poeh dat is ook een goede vraag. Ik denk eerlijk gezegd dat ik al behoorlijk veel bereikt heb met deze uit de hand gelopen hobby. In 2,5 jaar tijd 5 boeken uitgebracht (bezig met mijn 6e), beurzen geopend, op tv geweest, ambassadeur geworden voor een goed doel en reis het hele binnen- en buitenland door. Dus ik heb eigenlijk niks te klagen, en zou vooral op deze manier door willen blijven gaan. 😀

Waar kunnen we je als amigurumist vinden?

www.dendennis.nl
facebook.com/dendennisamigurumi
instagram/dendennis
twitter.com/nicedendennis

Oef – als ik dit allemaal lees ben ik nog meer onder de indruk dat je met mijn blogje wilde meewerken! Ik wens je nog super veel succes en ben super benieuwd naar je nieuwe boek!
Foto’s van de amigurumi werden met toestemming gebruikt en linken door naar de webshop van DenDennis, waar je patroontje en boeken kan kopen!

Glaskunstenaar – Kreatieve Kronkels deel 7

By Ilse Verhoeven | 2016-07-11 | Comments 5 comments

Ik was bijzonder onder de indruk van de glaskunstenaar Marco, die ik op een facebook groepje tegen kwam en vroeg hem of hij niet wilde meewerken aan mijn blog.
Het werd een aangename chat over zijn passie: werken met glas. Ik ben héél blij dat Marco wilde meewerken. Hij maakt echt prachtige dingen…
Lees hier meer over hoe hij zijn hobby beleeft:

Vertel eens wat meer over jezelf:

Ik ben Marco van den Bos, ik ben 45 jaar en altijd al met techniek bezig geweest. Ik heb middelbaar beroepsonderwijs gevolgd. Eerst pijpfitter/constructiebankwerker later loodgieter/verwarmings/servicemonteur.
Sinds 2008 ben ik paswerker/gereedschapmaker van spuitgietmatrijzen

Wat is jouw Kreatieve Kronkel:

Glas en voornamelijk glasblazen aan de brander

Hoe lang ben je al bezig met jouw hobby?

Dat wordt nu 9 jaar.

Hoe heb je deze hobby voor het eerst ontdekt?

Als kind liep ik op een braderie te kijken naar wat daar allemaal gebeurde.
Er waren toen ook nog meerder oude ambachten te bewonderen. In een hoek zat een oude man glazen beeldjes te maken. Heel sierlijk trok hij uit staafjes de meest mooie dingen.
Beeldjes van dieren, scheepjes, sieraden en dat allemaal in de mooiste kleuren.
Ik was zo verwonderd dat het allemaal kon met een staaf glas en een vlam. Geweldig vond ik het ik heb uren staan kijken!

Ik wilde het onmiddellijk ook doen, maar mijn ouders prikten de droom ook even snel weer stuk. Ze vonden het absoluut geen goed idee om met vuur te spelen. Dat is natuurlijk ook logisch, achteraf bekeken.
Het idee om zelf glas te blazen was dus van de baan.

Ik werd ouder en er gebeurde veel in mijn leven. Ik werd loodgieter dus met vuur spelen was er nog altijd bij!
Ik had echter geen tijd voor meer voor hobby’s.

In 2008 kwam daar verandering in. Ik kreeg een nieuwe baan en had ineens veel vrije tijd.
Zo zat ik rustig wat te kijken op internet en kwam ik een filmpje tegen van een glasblazer. Dat wakkerde het vuur terug aan en tot heden ten dage ben ik er volop mee bezig.
De opleiding loodgieter kwam enorm van pas bij het begrijpen hoe branders en gas en elektra werken.
Ik heb inmiddels een klein atelier en ik maak, zoals die man ooit op de braderie van alles wat er in mij opkomt.
Liefst werk ik met zo mooi mogelijke krullen en kleuren, ik maak het mezelf dus best nog moeilijk ook.
Het duurt jaren voor je een goed glasblazer bent, maar in ieder geval ben ik hard op weg er eentje te worden van die ouwe stiel!
Dit ambacht mag niet verloren gaan.

Wist je meteen: “Dat wil ik ook doen/kunnen?”

Ja, het was voor mij echt liefde op het eerste gezicht.
Wat is er nu net zo leuk aan je hobby?
Het glas heeft een eigen snelheid, je kunt niet sneller of trager werken. Een Amerikaan vertelde me ooit “Glass will teach you to know when you’re ready “

Het is ook een heel veelzijdige hobby. De opdrachten draaien meestal rond geboorte, liefde, verdriet, geluk en zelfs dood.

Op welk ‘werkstuk’ ben je het meest trots en waarom?

Dat is een heel moeilijke vraag. Voor mij is het een soort van spel, een uitdaging. Als het gelukt is, heb ik een nieuwe uitdaging nodig.
Ik kan heel blij worden van retticellohangers of een mooie bloemimplosie.
Ik heb ooit een giraf gemaakt, geïnspireerd op een ooievaar die een baby breng. De trotse moeder (die ook giraffen verzamelde) kreeg tranen in de ogen toen ze dat beeldje zag. Dat was voor mij wel een moment dat ik besefte “Oké, ik doe iets goed “

Zou je van je hobby je beroep kunnen/willen maken?

Vorig jaar zijn we ingeschreven bij de kvk (Kamer van Koophandel) omdat mijn hangers goed gingen verkopen (via Facebook)
Ze gaan inmiddels de hele wereldbol rond!
Moest het ooit kunnen, heel graag!

Wat vind je moeilijk bij het beoefenen van je hobby?

Soms heb ik weinig geduld (niet heel vaak hoor) dan kan ik beter stoppen, want dit kun je niet forceren

Kost je hobby veel geld en hoe kom je aan je materiaal?

Ja, dit is een heel dure hobby/beroep . Om glas te smelten (smelt bij 1600 graden) heb je heel veel warmte nodig. Met een speciale brander, gas en zuurstof kun je dat bereiken. Ook is er een computergestuurde oven nodig om tot een goed eindproduct te komen.
Ook kost het heel veel glas vooraleer je ermee weg bent. Je handen moeten als het ware leren in 1 lijn synchroon te kunnen werken . Als je een staaf smelt, wordt het hete gedeelte net honing, maar dat loopt weg. Door steeds constant te draaien en met de zwaartekracht te werken moet je het doel bereiken.

Waarom doe je dit zo graag?

Het geeft me ook rust , soms als je heel geconcentreerd bezig bent is het net meditatie , elk streepje of dotje glas elk lasje moet precies op de goeie plek komen. Alles moet van de eerste keer goed zijn anders kun je opnieuw beginnen.
Ook hou ik van ambachten, het is zonde dat die stilletjes aan het verdwijnen zijn.
Hoeveel tijd steek je erin? Kan je er voldoende tijd in steken naar je gevoel?
Ik werk sinds 2009 in een vaste nachtploeg, door de week heb ik ’s middags veel tijd en in het weekend kan ik ’s nachts lekker rustig werken.

Wat wil je zeker nog graag doen met betrekking tot je hobby?

Ik weet dat het echt jaren duurt eer je echt alles kan! Ik hoop dat ik, als ik met pensioen ben, hiermee nog wat kan bijverdienen en de mensen kan vermaken op de ambacht markten.
Het zou natuurlijk dan fantastisch zijn als er dan ook eens zo’n kereltje het glasvirus op doet.

https://animoto.com/play/3NCHVr0X6CTBT1zVYCp3Rw

Waar kunnen we je werk vinden:

Mijn persoonlijke Facebook : https://www.facebook.com/mvandenbos3
De facebookpagina van mijn glaskunst: https://www.facebook.com/Van-den-Bos-Glaskunst-1534305446792544/
Instagram : https://www.instagram.com/vandenbosglaskunst/
Etsy : https://www.etsy.com/nl/shop/VandenBosGlaskunst?ref=hdr_shop_menu

Bij deze wil ik Marco nog eens bedanken voor zijn bijdrage. Ik vind het allemaal héél erg mooi en ik denk er zelfs aan om een hanger te kopen – het is gewoon de vraag welke dan! 😉
Als er nog mensen zijn die graag hun creatieve hobby hier op de blog in de rubriek ‘Kreatieve Kronkels’ willen laten blinken, net zoals Marco, de glaskunstenaar, dan mogen die mensen me altijd mailen op Ilse@kreanimo.be

Urbex fotograaf: kreatieve kronkels deel 3

By Ilse Verhoeven | 2016-06-13 | Comments 35 comments

Hier zijn we weer met een nieuwe Kreatieve Kronkel op maandag. Deze week is het de beurt aan Kristel die Urbex fotograaf is. Ze doet met haar foto-camera aan Urban Exploring oftewel het fotograferen van verlaten, vervallen gebouwen… dit noemt men kortweg Urbex

Vertel eens iets over jezelf:

Mijn naam is Kristel van de Laar, ik ben 36 en woon in het mooie Belgische Limburg. 16 jaar geleden heb ik een grafische opleiding afgerond aan het Antwerpse Sint-Maria. Momenteel werkzaam als huishoudhulp, een baan met veel waardering!

Wat is jouw Kreatieve Kronkel:

Ik ben altijd zeer creatief geweest, en ben vaak aan de knutsel.. dit van het ontwerpen van visitekaartjes, tot het maken van decoratieve spulletjes voor in het huis. Ongeveer een half jaar geleden heb ik mijn oude hobby fotografie weer opgepakt en sinds dat moment elk weekend op pad met mijn camera als urbex fotograaf.

Hoe lang ben je al bezig met jouw hobby?

Ik was als kind al erg in de ban van foto’s maken! Als we op vakantie waren in het mooie Frankrijk zocht ik altijd de oude stadjes op en was ik vaak te vinden op oude begraafplaatsen. De schoonheid van het oude, het vergane, was iets wat me toen al boeide! Op school voor het eerst leren werken met een oude analoge spiegelreflex camera, en nu zo veel jaren later een eerste digitale spiegelreflex camera gekocht.

Hoe heb je deze hobby voor het eerst ontdekt?

Het ontdekken gebeurde dus al in mijn kindertijd, en ben er ook altijd mee bezig gebleven. Er zijn zo veel dingen die ik leuk vind om vast te leggen op foto, maar sinds een half jaar ben ik voornamelijk bezig met ‘Urban Exploring’ (fotograferen van verlaten en vervallen panden) oftewel urbex

Wist je meteen: “Ik wil urbex fotograaf worden?”

Ja, ik heb het altijd fascinerend gevonden, en na een eerste ‘explore’ had ik de smaak te pakken! Ik heb meteen een nieuwe camera gekocht en ben sinds een half jaar nu elk weekend op pad om zo de mooiste locaties te bezoeken!

Wat is er nu net zo leuk aan je hobby?

Het is spannend, je stippelt je route uit en gaat op verkenning, je stapt je wagen in en komt op de mooiste plaatsen! Tot nu toe ben ik in België, Nederland, Frankrijk en Duitsland gaan exploren, maar zal ongetwijfeld nog verder reizen om nog zo veel moois te zien! Het geeft ook een bepaalde kick, omdat het verlaten plaatsen zijn, je er eigenlijk niet mag komen, en het vaak ontzettend gevaarlijke bouwvallen zijn met veel instortingsgevaar! Het is vaak een geweldig avontuur.. de locaties zijn moeilijk te vinden dus je begint met een hoop opzoekwerk. Je gaat googelen, je kijkt in google maps/earth en duikt virtueel de desbetreffende straten in om te kijken hoe je je bestemming het beste kan bereiken. Dit is niet altijd vanzelfsprekend, want de meeste bestemmingen zijn niet makkelijk toegankelijk. Of ze liggen midden in een bos, worden streng bewaakt door boswachters, zijn dichtgetimmerd of zelfs gemetseld, en je loopt een risico betrapt te worden op een terrein waar je eigenlijk niets te zoeken hebt. Alles bij elkaar is het een groot avontuur van A tot Z! En als je daadwerkelijk je doel bereikt hebt en met een kaartje vol foto’s weer naar huis rijdt, is je missie geslaagd!

Op welk ‘werkstuk’ ben je het meest trots en waarom?

Dat zijn er meerdere, maar heb tot nu toe wel wat favorieten! Deze staan op mijn foto pagina getiteld als ‘Chateau Noisy’, ‘Chateau H. (Return of the king)’, Chateau N. (It’s like a fairytale..)’ . Het zijn stuk voor stuk prachtige panden die al ruim 30 jaar leeg staan, die deels al erg ingestort zijn en waar prachtige decay te zien is!

Zou je van je hobby je beroep kunnen/willen maken?

Ja, zeker wel! Maar het is niet echt gebruikelijk omdat de locaties bijna altijd op iemands privé terrein staan, en het niet de bedoeling is om er zomaar naartoe te wandelen zoals je ook een supermarkt binnen stapt. Het is delicaat, risicovol en daarom ook uniek!

Wat vind je moeilijk bij het beoefenen van je hobby?

De risico’s die je kan lopen, vooral op het gebied van betrapt worden en de straffen/boetes die je kan krijgen.

Kost je hobby veel geld en hoe kom je aan je materiaal?

De aanschaf van een goede camera kost geld, en in mijn geval probeer ik mezelf vaak te overtreffen om iedere keer weer wat beter te worden. Dit houdt in dat je toch telkens weer beter materiaal wilt kopen. Ook het reizen van en naar een locatie, de brandstof, een etentje hier, en een etentje daar.. maar het is het allemaal waard, en ik beleef er een hoop plezier aan!

Waarom doe je dit zo graag?

De spanning, de kick, het avontuur, en de beelden die het opleverd! Ik ben avonden lang bezig met het nabewerken van mijn foto’s en kan daar ontzettend van genieten! Ik krijg hier heel veel positieve energie van, en het voldane gevoel dat ik als kind ook had als ik een hele dag in de zandbak had gespeeld!

Hoeveel tijd steek je erin. Kan je er voldoende tijd in steken naar je gevoel?

Ik ga elk weekend, 1 a 2 dagen, plan dan ook meerdere locaties op een dag, en ook in de nabewerking zitten dus veel avonduurtjes! Momenteel heb ik daar veel tijd voor, en hoef me niet te vervelen!

Wat wil je zeker nog graag doen met betrekking tot je hobby?

Ik wil graag nog veel verder reizen en er is nog zo veel te zien! Dus het is voorlopig een hobby (lees passie) geworden waar ik nog lang niet klaar mee ben.

Waar kunnen we je werk bezichtigen?

https://www.facebook.com/kvdl.photography/

Kristel deed een poos later ook een Urbex fotoshoot met onze communiecant!
Daar kan je ook meer over lezen:

Lees ook: Urbex communieshoot