Tag: hoogbegaafde kinderen

Metalen constructieset zorgde voor frustratie.

Metalen constructieset zorgde voor frustratie.

Onze zoon van zeven is gek van alle speelgoed wat met bouwen te maken heeft. Uiteraard hoort daar lego bij, maar ook Knex en clickx. Maar hij heeft ook uitdaging nodig en verandering van spijs doet eten, zeggen ze hier soms. Alles wat constructiespeelgoed is, smaakt hij wel! Toen hij dus de metalen constructieset met kruipende dieren van SES voor zijn neus kreeg, begonnen zijn ogen te stralen! 
Niet alleen omdat het constructiespeelgoed was en omdat er een mini schroevendraaier en een mini moersleutel in de doos zat. (Want ja, papa heeft die ook in zijn materiaalkist zitten!) Ook omdat het kruipende dieren waren die je er mee kon bouwen! De schorpioen trok meteen zijn aandacht. Dat wilde hij dus gaan maken!

metalen constructieset kruipende dieren

Metalen constructieset uitpakken.

Ik zei hem dat het belangrijk was om zijn werkplek te organiseren. De handleiding erbij, de spulletjes uit de zakjes, schroevendraaier en moersleutel bij de hand!
Hij begon vol enthousiasme aan het bouwen. 
Ik zat aan mijn bureau en hij aan zijn bureau, die grenzen aan elkaar en ik heb dus zicht op zijn werkveld op die manier. Hij werkt dat alleen, maar toch heb ik wel een inkijk.
Langzaam, maar zeker zag ik frustratie opkomen…

metalen constructieset

Hoogbegaafdheid en asynchroon ontwikkelen.

Ik wil hier even vermelden dat onze zoon hoogbegaafd is. Daardoor ontwikkelt hij asynchroon, wat zoveel wil zeggen dat hij meerdere leeftijden in één lichaam heeft zitten. Motorisch loopt hij wat achter. Zowel op fijne motoriek als of grove motoriek en dat valt soms echt wel op. Zijn denken echter, zit volgens de test bij de psychologe al vaak op een leeftijd van rond de 14 jaar.
Nu moet je jezelf voorstellen dat je hoofd super snel is en alles ook snel door heeft. Maar dat je handen niet meewillen. In een boek las ik eens: “In mijn hoofd zit een racewagen en mijn handen zijn net een oud mannetje met een wandelstok!”
Dat gevoel zag ik dus bij hem stilletjes aan de bovenhand krijgen terwijl hij bezig was met de metalen constructieset.

Lees ook: Last van hoogbegaafdheid

Op een andere manier dan de handleiding

Hij kreeg het niet klaar om de moertjes op de metalen stukjes te zetten, nadat hij de foam onderdelen erop had gezet. Daarom probeerde hij dat deel op een andere manier op te lossen. Hij had de moertjes vastgezet en ging daarna proberen om de foam onderdelen over het moertje te hevelen. Dat lukte wel, maar dan was het gaatje wat uitgerokken en dan schoot dat dus terug los. 
Daar vlogen moertjes en foam de lucht in: “Arghhhh – het lukt niet!”
Frustratie alom! 

Toen ik heb probeerde uit te leggen dat het echt wel in de volgorde van de handleiding moest omdat het anders niet bleef zitten, werd hij nog bozer. Want het lukte hem op die manier helemaal niet!
Ik stelde voor om even het ding aan de kant te leggen en nog eens te proberen als hij rustig was. Maar ook dat was een slecht idee! Opgeven staat namelijk niet in zijn woordenboek. Hij blijft proberen! 

Coaching

Gelukkig heeft hij net een coaching reeks achter te rug bij een coach hoogbegaafdheid. Daar had hij handvaten gekregen om door de frustratie heen te werken. Eén daarvan is het vragen van hulp voor dingen die niet lukken. Dat mag en kan gewoon, want je moet niet alles kunnen! 
“Mama, kan jij dan misschien het moertje vastdraaien?”
Hij kalmeerde en ik hielp een paar moertjes om de metalen schorpioen in elkaar te zetten.

Papa to the rescue

Toen kwam papa binnen en die keek even wat onze zoon aan het proberen was. Bleek dat hij probeerde om het moertje meteen met de moersleutel vast te draaien. ‘Want een moer zet je vast met de moersleutel!” Papa liet hem dus zien hoe hij het moertje eerst even met zijn vingers vast moest zetten. Voor de rest van de tijd hebben we hem niet meer gehoord. Hij zette de schorpioen helemaal zelf in elkaar! 

Wat hebben we geleerd:

  • Hij kan door de frustratie heen werken.
  • Hij durft hulp vragen.
  • Hij weet en kan nog niet alles, dus we moeten er niet vanuit gaan dat hij wist dat hij het moertje met zijn vingers moest aandraaien!

Schorpioen uit metalen constructieset SES

Uiteindelijk bleek de metalen constructieset met kruipende dieren toch echt wel iets voor hem. Al leverde hem dat wel wat frustratie op, maar dat is niet erg. Want hij moet ook leren dat niet alles vanzelf gaat en hoe hij door zijn frustratie heen moet! 
De schorpioen staat op zijn slaapkamer te pronken, hoe lang het de schorpioen gaat blijven weet ik niet, want de spin die er ook mee gemaakt kan worden vind hij ook erg leuk! 

Wil je dit constructiespeelgoed uit metaal met kruipende dieren pinnen voor later?

Dit is dus een toffe tip voor kinderen die gek zijn van bouwen, die ook met schroevendraaiers, moertjes en moersleutels aan de slag willen en/of die gek zijn van kruipende dieren!
Het is in ieder geval een cool en stoer zicht op zijn slaapkamer!

Take care en tot snel!

Liefs Ilse

Perfectionisme: wanneer wordt dat een probleem?

Perfectionisme: wanneer wordt dat een probleem?

Hoogbegaafde (en hoogsensitieve) kinderen hebben vaak een perfectionistisch kantje.
Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, want ‘het goed willen doen’ wordt normaal gezien ook beschouwd als iets positief! Maar het kan ook echt helemaal de verkeerde kant opgaan en dan is het uiteraard wel een probleem! Hou je kind dus goed in het oog als het aankomt op perfectionisme!

perfectionisme

Perfect

Wat is perfect? Zo goed dat het niet te overtreffen is… Maar hoe vaak komt dat echt voor? Bestaat het perfecte huis, de perfecte outfit of de perfecte tekening? Dat is uiteraard subjectief.
Hoe komt het dan dat perfectionisme zo vaak voorkomt bij hoogbegaafde kinderen? Voor een stuk is dat aanleg. Ze zijn vaak gewoon in staat om zo ver door te denken dat een meer perfecte oplossing een mogelijkheid is om te bereiken.

Wanneer wordt dan perfectionisme een probleem?

Als een kind de lat zo hoog legt dat er faalangst begint te ontwikkelen. Of ze gaan dingen mijden die ook wel eens fout zouden kunnen aflopen, dan wordt perfectionisme wel een probleem.
En uiteraard is net het maken van fouten wel helemaal oké. Want uit je fouten kan je leren! En net dat leren leren is vaak bij hoogbegaafden een ding. Want hoe leer je ‘leren’ als de meeste dingen gewoon vanzelf gaan?

Hoe zit het bij onze zoon?

Als je zijn kamer binnenkomt zal je echt niet denken dat hij een perfectionistisch kantje heeft! Het ziet er altijd ontploft uit, behalve als de hulp net is geweest! (En ik probeer hier en daar wel wat te fatsoeneren zonder ‘zijn systeem’ in de war te brengen.)
Toch heeft hij wel een perfectionistisch kantje. Dat zit hem vooral in het vormen van letters bijvoorbeeld. Als de juf zegt hoe een letter moet geschreven worden, zal hij er alles aan doen om ervoor te zorgen dat de letter ook perfect zo wordt geschreven. Daar komt dan vaak doorhalen bij, want de letter was niet helemaal zoals het hoorde!

Lees ook: waarom je zoon helpen zijn paspoort te tekenen een stom idee is

Toetsen bespreken met hem

Als hij toetsen mee naar huis krijgt, dan bespreek ik met hem de fouten die hij heeft gemaakt. Dat gaf in het begin echt gedoe. Hij begreep toen niet zo goed waarom ik dat wilde doen. Hij zag het als hem met de neus op de feiten drukken. Want hij wil geen fouten maken en toch, door de chaos in zijn hoofd, maakt hij ze wel. Hij vindt dat zelf super erg, dus toen ik dan ook nog kwam ‘zeuren’ over zijn fouten, vond hij dat echt héél erg vervelend.

 

Lees ook: Het belang van mindset + groeimindset kaarten printables

Ik heb echt moeten drukken op het feit dat het helemaal niet erg was dat hij fouten had gemaakt! Het ging niet over de fouten op zich, wel over wat je eruit kan leren!

Fouten maken blijft wel een ding

Als je hem nu wijst op iets wat hij anders had kunnen doen, dan voelt hij zich vaak nog aangevallen. We moeten dan steeds verduidelijken dat het geen persoonlijke aanval is, maar een tip voor hem om sommige dingen die fout lopen te vermijden in de toekomst! En weer moeten we op het hart drukken dan fouten maken oké is!

Lees ook: Last van hoogbegaafdheid.

Het meisje dat nooit fouten maakte – boekentip

In de klas en ook thuis is het belangrijk om een ‘growth mindset’ te stimuleren. Dat klinkt voor mensen die totaal niet thuis zijn in het onderwijs misschien moeilijk in de oren. Maar het komt gewoon neer op het feit dat je kinderen moet leren dat fouten maken oké is. Dat je net uit je fouten veel kan leren en dat de weg ergens naartoe vaak belangrijker is dan het resultaat.

Uitgeverij Bazalt

Uitgeverij Bazalt heeft een reeks van bijzondere kinderboeken. Het zijn boeken die in de klasbibliotheek vaak echt niet mogen ontbreken en ook thuis een meerwaarde kunnen bieden. Een van hun laatste nieuwe boeken is het boek over Isabella: “Het meisje dat nooit fouten maakte.”

Het verhaal – Het meisje dat nooit fouten maakte

Isabella is de perfectie zelf. Ze heeft, echt waar, nog nooit een fout gemaakt! Maar dan op een gegeven moment maakt ze ‘bijna een fout’. Ze kan niet stoppen met denken aan die ‘bijna fout’.
Ze is wel ‘het meisje dat nooit fouten maakte!’
Ze kan toch echt geen fout gaan maken?!

Mijn mening

Ik ben een softie hè, en zeker als dingen herkenbaar zijn, dan zit ik al snel met tranen in mijn ogen! Het is echt een prachtig boek. Het is zo’n bewustwording voor kinderen! Je hoeft niet alles meteen goed te doen, je hoeft zelfs niet alles goed te doen. Want dingen fouten doen, dat kan ook gewoon héél leuk zijn!
Isabella maakt in het boek een mindset shift. Kinderen gaan het zich echt kunnen voorstellen!
In het boek staat ook een linkje waarop je het lesplan kan downloaden. Voorlopig staat er nog niets, want het boek is nog te nieuw en het lesplan zou pas ergens in de loop van juli worden geplaatst! Maar het komt zeker! Altijd handig om er ook echt mee aan de slag te gaan in de klas!
‘Het meisje dat nooit fouten maakte’ is naar mijn inziens een echte aanrader voor leerkrachten die rond een groeimindset willen werken in de klas. Maar ook voor ouders van kinderen die neigen naar faalangst, waarbij het perfectionisme de kop op steekt, een echte must-have!

Gegevens “Het meisjes dat nooit fouten maakte”

Het meisje dat nooit fouten maakte
Mark Pett en Gary Rubinstein
Illustraties: Mark Pett
ISBN: 978-94-6118-252-4
Te koop via deze link voor 14,95 

Andere mindset boeken op mijn lijstje kan je hier vinden. 

Pinnen voor later:

het meisje dat nooit fouten maakte

Het boek werd opgestuurd ter review – Het artikel is wel mijn eerlijke mening.

Zijn zussen, hou ze in het oog, zei de psychologe!

Zijn zussen, hou ze in het oog, zei de psychologe!

Vanaf het moment dat onze oudste, de zoon in het gezin, naar het eerste leerjaar ging begon hij te veranderen. Hij was altijd enthousiast geweest over school, vertelde honderduit, was leergierig en wilde dat je sommige boeken twintig keer voor zou lezen, zodat hij maar alles zou onthouden wat erin stond. Ik stak het toen op de verandering… van de kleuterklas naar het leerjaar is voor zo’n ventje toch echt wel een hele overgang! Daarbij komt nog dat hij van oktober is. De meeste kinderen van zijn klas waren dus al 6, hij was nog maar vijf. Hij sakkerde over de speeltijd die te kort was en dat hij het spelen miste. Tja, … weinig aan te doen natuurlijk! Ondertussen gingen zijn zussen beiden naar de kleuterklas en ook zij gingen/gaan wel graag naar daar!

Het was veel erger dan ‘gewoon’ overgangsperikelen

In november, toen hij in het tweede leerjaar zat, werd ik uitgenodigd op zorgcontact. Onze zoon was ongelukkig in de klas en daar begonnen mijn tranen te stromen! Dat doet pijn als ze je dat zeggen over jouw kind!
Uiteindelijk, na een hele lange weg afgelegd te hebben, blijkt dat Warre hoogbegaafd is. Dat brengt heel wat problemen met zich mee en ik weet dat het een hele lange weg zal blijven om ervoor te zorgen dat hij zich goed voelt op school en thuis! Want het is echt allemaal geen rozengeur en maneschijn als je kind hoogbegaafd is, geloof me vrij!

Lees ook: Misverstanden over hoogbegaafdheid

Toen we de nabespreking van zijn IQ test hadden bij de psychologe kwamen de dingen die ze vertelde soms echt hard binnen!
“Hij denkt als een 14-jarige op sommige vlakken.”
“Hij heeft een visueel ruimtelijke leerstijl die het lezen moeilijker maakt.”
Alles viel op zijn plaats…

Maar toen zei ze nog iets, de psychologe:

“Hou zijn zussen goed in het oog”

*slik*

“Bij zijn type van hoogbegaafdheid zien we vaak dat er meerdere of allemaal de broertjes en zusjes ook hoogbegaafd zijn. Hou zijn zussen dus goed in het oog om problemen voor te zijn! De erfelijkheidsfactor speelt hier echt wel een rol.”

En daar begon mijn grijze massa te werken.
Bij Warre waren me na verloop van tijd echt wel dingen beginnen opvallen. Maar was dat bij zijn zussen dan ook zo? Het zijn drie totaal andere kinderen, dus als ze alle drie of misschien één van de twee zussen ook hoogbegaafd zijn, dan zullen ze er ook anders mee omgaan.

Zijn er dan kenmerken bij Inthe?

Inthe is zo totaal anders dan Warre, maar ze is een echte auto-didact! Ze liep op 10 maand, heeft zichzelf leren fietsen en ook zichzelf voor een groot stuk leren zwemmen. Toen we vorig jaar naar Macau vertrokken had ze net een paar lesjes gehad en door vijf weken aan een zwembad te leven, leerde ze zichzelf zwemmen. Inthe is ook iemand die leeft in extremen. Ze kan enorm boos zijn, is super gevoelig en ook super verdrietig. Als peuter had ze enorme uitbarstingen, vaak om ‘domme’ dingen die hadden kunnen voorkomen worden. Ze is heel handig en staat op motorisch vlak zo ver voor. (Wat bij Warre dan weer totaal niet is). Ze lost ingewikkelde puzzels op en kan zich ook super concentreren.
Op de nieuwe school meldde de juf bij het oudercontact dat Inthe al een paar keer uit de klas is gehaald met de meer intelligente kinderen om wat meer uitdaging te bieden.

En hoe zit het dan met Leni

Leni is ook super taalvaardig en zelfstandig voor haar leeftijd. Ze puzzelt graag en op een vreemde manier, ze bedenkt originele oplossingen voor problemen. Concentreren kan ze ook goed!
Ze weet perfect de situatie zo te manipuleren naar haar voordeel, ze is nog maar drie,…
Leni is, net als Warre, super gevoelig voor geluid en staat dus ook vaak haar oren te bedekken bij luide geluiden.

En weer kom ik op het punt… ik WEET het niet… ik heb geen vergelijking. Ik ken mijn kinderen al altijd zoals ze zijn.

In de winkel vroeg een mevrouw me een paar weken geleden hoe oud Leni was. Toen ik haar de leeftijd vertelde zei ze: “Amai, ik heb jaren lesgegeven aan die leeftijd als kleuterjuf, maar zij is echt wel heel welbespraakt voor die leeftijd!”

zijn zussen

Zijn zussen hou ik dus ook in het oog.

Er zijn dus wel kenmerken, al zijn ze niet zo uitgesproken als bij hun broer naar mijn gevoel.
En laat me één ding duidelijk zeggen: Ik heb het liever niet! Als ik zie wat een ‘miserie’ we al met Warre hebben gehad, hoop ik op een IQ zoals het mijne, een pak makkelijker hoor!

Maar omdat ik weet wat er kan gebeuren, ben ik extra waakzaam! Als een waakhond hou ik mijn dochters in het oog! Zeker als Inthe volgend jaar naar het eerste leerjaar gaat!

Want de weg van Warre willen we koste wat het kost vermijden!

De enige juf die mijn kinderen alle drie in de klas heeft gehad zei me wel in november: “Ik ben eens benieuwd naar zijn zussen, want die drie zijn intellectueel aan elkaar gewaagd!”
Maar nogmaals, ik weet het niet en als ik kon kiezen, dan koos ik voor een ‘gewoon gemiddeld IQ’.

Ook ik ben dus benieuwd wat de toekomst brengt, ik hou je zeker op de hoogte!

Take care en tot snel

liefs Ilse

Waarom ik bang ben voor de schoolloopbaan van onze zoon.

Waarom ik bang ben voor de schoolloopbaan van onze zoon.

Ja, ik weet het wel, hij zit in het tweede leerjaar, gaat volgend jaar naar het derde leerjaar en toch denk ik al héél vaak na over hoe het met hem in het secundair onderwijs zal vergaan, die zoon van ons… Nadenken is zelfs niet echt het juiste woord, ik ben gewoon bang voor als het zover is. Dat heeft verschillende redenen, maar het komt vooral omdat ik zelf in het secundair lesgeef en omdat ik weet hoe collega’s zullen reageren op wat er voorvalt. En als hij dan gaat puberen en dat slaat verkeerd uit? Ik ben echt bang voor de gevolgen voor zijn schoolloopbaan.

Problemen op school.

Ons zoontje heeft al een paar jaar problemen op school. In november van dit schooljaar begon het zo erg te worden dat hij niet meer naar school wilde. We waren onze gelukkige weetjesvreter kwijt en we hadden een dood ongelukkig ventje vol frustratie thuis zitten.

Lees ook: Ik wil niet naar school, mama. (Maar je moet, kleine vriend)

Uiteindelijk bleek, na een IQ test bij een gespecialiseerde psychologe dat hij niet dom was, zoals hij zichzelf had wijsgemaakt, maar dat hij net hoogbegaafd was. Iets wat ik al erg lang dacht in de kleuterklas, maar ik schoof het idee van de baan omdat hij middelmaat presteerde en niet vlot leerde lezen in het eerste leerjaar.

Lees ook: Last van hoogbegaafdheid.

Hij zit nu, na een erg moeilijke periode, op een nieuwe school. Het gaat daar redelijk goed met hem. Hij voelt zich ondertussen thuis en heeft nieuwe vriendjes. Ze doen enorm hun best op school om hem uit te dagen en ze luisteren echt naar de tips en de raadgevingen die wij doorgeven via onze coach hoogbegaafdheid, waar Warre in begeleiding is. Toch loopt het soms nog wel eens mis, maar daar wil ik het nu even niet over hebben. Dit artikel gaan over mijn angst voor het middelbaar voor onze kleine vriend.

Bang voor de chaos in zijn hoofd.

Warre heeft altijd chaos in zijn hoofd! Altijd! En dat zal nooit veranderen. Hij denkt gewoon altijd en overal te ver over na en denkt aan verschillende dingen tegelijk! Voor zijn ’type hoogbegaafheid’ – als ik dat zo mag noemen, want het is gewoon zijn vorm van leerstijl – is het typisch dat hij héél chaotisch is.
Daarbij komt dat hij een perfectionistisch kantje heeft en dan kan je jezelf al voorstellen dat zoiets niet goed samen gaat. Hoe kan je nu perfectionistisch zijn EN chaotisch? Ja, dat geeft dus wel problemen ja!
Hij wist bijvoorbeeld een paar weken geleden niet meer dat hij zijn huistaak voor rekenen al had afgegeven. Ik had gezien dat hij ze gemaakt had en ik had gezien dat hij ze in zijn tas had gestoken, maar hij kon met de beste wil van de wereld niet meer herinneren dat hij dat blad huiswerk had afgegeven.

En dan word ik bang… want ik weet hoe collega’s kunnen doen over leerlingen die ‘alweer’ iets niet bijhebben en waar ze voor de derde keer al in de agenda hebben geschreven dat ze hun taak nog niet hebben afgegeven. Ik hoor op klassenraden hoe irritant ze dat vinden en hoe ze oplossingen proberen te zoeken en de leerling naar de studiemethode willen sturen. Daar zouden ze dan moeten leren om hun schooltas juist te maken, hun agenda te gebruiken en wat weet ik nog allemaal…. En God weet dat ik het allemaal wel begrijp, want ze willen die kinderen helpen, ze willen dat die kinderen dat leren! En nu heb ik hier in huis een exemplaartje dat het gewoon NOOIT zal leren! De chaos in zijn hoofd zal nooit verbeteren, hij zal altijd diegene zijn die dingen vergeet, kwijt doet en als hij 80 wordt zal hij nog steeds een chaoot zijn!

Lees ook – Waarom een hoogbegaafd kind geen Latijn moet kiezen in het secundair. 

Ik haat dat mama, want ik ben zo! Ik kan daar niets aan doen!

Ze zeggen ooit dat zelfkennis het begin is van alle wijsheid, wel dan heb ik echt een héél wijs mannetje in huis.

Op school hebben ze een hele tijd terug gewerkt rond ‘Pietje precies’. Het moet kinderen helpen om bij wijze van spreken de puntjes op de i te zetten. Ze mogen geen hoofdletters en punten vergeten en vooral ook, ze mogen niets ‘vergeten’ in te vullen. En laat dat laatste nu net iets zijn wat Warre echt wel vaak voor heeft. Laat me duidelijk zijn, hij vindt dat super erg als hij iets ‘fout’ doet of iets ‘vergeet’… Maar toen hij erop werd aangesproken, zakte de grond onder zijn voeten letterlijk weg.
Hij werd hier (onbewust en niet met die bedoeling) aangevallen in zijn ‘zijnsluik’, daarom werd hij er ook zo ongelukkig van.

“Ik haat het mama, want ik ben zo! Ik kan daar echt niets aan doen!” en hij heeft gelijk! Hij kan daar niet echt iets aan doen. Hoe hard hij er ook aan zal werken, die chaos in zijn hoofd is deel van hem, van zijn hoogbegaafdheid, van wie hij is.

Dus ik ben bang voor als hij straks in het secundair zit en één van die kinderen zal zijn waar sommige leerkrachten zich blauw aan gaan ergeren.
En ik ben bang dat de wil die hij nu nog heeft om het allemaal nog goed te doen als puber zal omslaan in pure onverschilligheid en waar staan we dan?
Nog veel verder van huis dan dat we tot nu toe al hebben gestaan, dat is zeker!

Uiteraard gaan we hem structuur proberen aan te bieden en gaan we hem er zo goed als het gaat mee leren omgaan, want het zal toch echt wel nodig zijn, maar het zal een issue blijven!

Die chaos is niet het enige wat me bang maakt overigens, maar ik zie dat ik alweer tegen de duizend woorden aanloop! Waar het hart van vol is enzo… Dus voor nu laat ik het hierbij.

Take care en tot morgen!

Liefs Ilse

 

Waarom ik de ‘stoefende mama’ stempel riskeer

Waarom ik de ‘stoefende mama’ stempel riskeer

Toen een half jaar geleden bleek dat onze zoon problemen had, schreef ik er open over op mijn blog, maar eerder verdoken. Ik benoemde niets en liet lezers een beetje in het ongewisse. Ik deed dit heel bewust! Ik wist namelijk dat als zou uitkomen wat ik dacht ik al snel de stoefende mama stempel zou riskeren en daar had ik helemaal geen zin in! Na het ‘verdict’ heb ik toch bewust gekozen om wel over hoogbegaafdheid te schrijven. Héél bewust en met een doel!

Mijn zoon blijft mijn zoon

Die stempel hoogbegaafd klinkt bij veel mensen zo hautain en natuurlijk zullen er vast wel mensen zijn die me de ‘stoefende mama’ stempel geven. Maar eerlijk gezegd kunnen die mensen me wat!
Een eerlijke en open beeld schetsen van wat hoogbegaafdheid is naar de buitenwereld kan volgens mij veel mensen helpen en daarom dat ik toch de registers open heb getrokken! Open en eerlijk naar buiten, niet om te de stoefende mama de spelen, maar om anderen in dezelfde situatie een hart onder de riem te steken en de juiste richting uit te wijzen!
Warre blijft Warre, hij blijft ons zoontje, ik zie hem niet liever of minder graag omdat hij hoogbegaafd is. Feit is dat hij er wel heel wat problemen van ondervond en nog steeds ondervindt en dat het opvoeden van een kind dat hoogbegaafd is niet altijd even simpel is. Zeker als je zelf maar een normaal IQ hebt! 😉

Lees ook: Ik wil niet naar school mama.

Het verkeerde beeld van hoogbegaafdheid

Helaas is het nog altijd zo dat héél veel mensen een verkeerd beeld hebben van wat hoogbegaafdheid eigenlijk juist is. Vaak denkt men dat ze alles al kunnen en niets moeten leren. Het is toch zo fijn om hoogbegaafd te zijn, volgens sommige mensen, want dan gaat alles vanzelf…
Maar in een onderwijssysteem dat gemaakt is voor de gemiddelde leerlingen, vallen er veel kinderen gewoon uit de boot!

  1. De kinderen met een lager IQ of een zware leerstoornis
  2. De kinderen met een hoger IQ (en soms nog een leerstoornis erbovenop)

Lees ook: Misverstanden over hoogbegaafdheid

Stel nu dat hij aan de andere kant was uitgekomen van de Gauss-curve?

“Ja, ja”, hoor ik mensen denken, “jij hebt makkelijk praten, want jouw zoontje heeft een hoog IQ, maar wat als dat nu net niet zo was geweest? Was je er dan ook zo mee naar buiten gekomen?”

En het antwoord is :”Ja!”
Ik geef namelijk al jaren met hart en ziel les aan leerlingen in de B-stroom van het Belgisch Onderwijs. Dat zijn kinderen die het moeilijker hebben op school. Uit mijn jarenlange ervaring (goh, nu klink ik weer oud!) weet ik dat kinderen het best presteren als ze onderwijs krijgen op hun niveau.
Kinderen die bij ons in het secundair instromen en die een bijzonder lager onderwijs hebben gevolgd, doen het over het algemeen veel beter dan leerlingen die in het gewone onderwijs zijn gebleven, terwijl ze daar niet thuis hoorden.
Als dus Warre naar het BLO had moeten gaan, als dat het was geweest wat hem gelukkiger had gemaakt, dan was dat de weg geweest die we zouden hebben gekozen. Zonder pardon, omdat ik weet dat het voor kinderen waar het voor nodig is, gewoon de beste oplossing is.

M-decreet

Daarom word ik ook zo boos over dat hele M-decreet, want ik geloof er niet in! In mijn ogen is het gewoon een verdoken inkrimping van middelen die door de regering verpakt wordt als een mooi woord ‘inclusief onderwijs’. Ik zie op de werkvloer wat het met de leerkrachten doet en ik geloof niet dat dit voor de kinderen beter is. Maar we moeten roeien met de riemen die we hebben en daar hoort dat decreet gewoon bij, helaas!

Het risico ‘stoefende mama’

Ik nam dus een dikke drie maand geleden bewust een keuze om open en eerlijk over de problematiek van onze zoon te schrijven. Want hoe je het ook draait of keert, hij heeft er last van, wij ondervinden er moeilijkheden mee en voor de leerkracht is het ook echt geen peulschil!

Twijfel verdween

De twijfel over het opentrekken van de registers verdween héél erg snel. Want telkens ik iets schreef over hoogbegaafdheid, kreeg ik privé berichtjes van mama’s of papa’s die met hetzelfde probleem worstelden of hadden geworsteld. Mensen vroegen raad, wilden hun ei kwijt en ze waren met een aantal.
Aan de schoolpoort werd ik aangeklampt en ik kreeg e-mailtjes… en ook dankwoordjes!

2,5 kind op 100 is hoogbegaafd en ze worden echt niet altijd opgemerkt en God weet dat het problemen met zich kan meebrengen.
Een mama vertelde me in vertrouwen dat haar zoon van 7 was komen vertellen dat hij dood wilde, dat hij zich ‘ne niks’ voelde! En dat kind is niet de enige die die woorden over zijn lippen heeft laten komen!
Warre was echt heel ongelukkig en een schim van het ventje dat hij ooit was geweest…

De bezorgde mama

Voelt dit als een stoefende mama? Ik was en ben een ongeruste mama die graag haar kind gelukkig ziet. En ik hoop echt dat met open te schrijven over dit onderwerp, dat ik mensen kan helpen om zich niet zo alleen te voelen.

Als je dus nog eens een ouder hoort vertellen over hun hoogbegaafde kind, ga dan niet meteen oordelen. Misschien, heel misschien heeft die ouder gewoon nood aan een luisterend oor…
Misschien is het geen stoefende mama of papa, maar één die even niet goed meer weet hoe of wat en die even een verhaal kwijt moet.

Take care en tot snel

liefs Ilse

Hou jij je ooit stil naar de buitenwereld toe over iets waar je best wel over zou willen vertellen?

Week van de hoogbegaafdheid – misverstanden uit de wereld

Week van de hoogbegaafdheid – misverstanden uit de wereld

Nog steeds worden hoogbegaafden als wonderkinderen en geniën gezien waarvan het broodje wel gebakken is! Helaas zijn deze mensen en kinderen bijzonder kwetsbaar en hebben ze vaak last van hun hoogbegaafdheid. Dat hoeft niet, dat zou zo niet moeten zijn… maar het is nog wel een feit. Sinds ik naar buiten bracht dat onze zoon hoogbegaafd is, heb ik al vele privé berichten gehad en gesprekjes met mensen die even aan mijn mouw kwamen trekken: “Wij hebben er ook zo ene!” met de bijhorende gesprekken en zorgen… Die week van de hoogbegaafdheid is dus echt een mooie zaak!

Ik zet een paar misverstanden op een rij.

Ik ben trouwens geen psychologe en (nog) geen coach hoogbegaafdheid (inderdaad, die bestaan!), maar gewone mama en leerkracht die zich verdiept heeft in de materie om haar kind beter te kunnen ondersteunen…

Week van de hoogbegaafdheid

Uiteraard is een hoog IQ één van de kenmerken van een hoogbegaafd iemand. Toch is dat hoog IQ maar een klein deeltje van dat hoogbegaafd zijn. Het gaat over wie die persoon is, hoe hij de wereld ziet en er tegenaan kijkt,…. Het “zijn”is anders dan een niet hoogbegaafd persoon. 

Week van de hoogbegaafdheid

Hoogbegaafden krijgen vaak veem extra oefeningen aangeboden in de klas.
Extra oefeningen van dezelfde leerstof werken de verveling en schoolmoeheid nog meer in de hand.

Compacten is de boodschap. Dit wil zeggen dat de leerlingen minder oefeningen zouden moeten maken. (Ja, inderdaad, je leest het goed, minder! Tenminste… minder van dezelfde leerstof.)
Van zodra een hoogbegaafd kind een stuk leerstof onder de knie heeft, zouden er verrijkingsoefeningen moeten worden aangeboden. Moeilijkere oefeningen, oefeningen op een ander level van de taxonomie van Bloom.

Deze kinderen leren namelijk vanuit inzicht. ‘Gewoon’ vanbuiten leren zonder het nut daarvan in te zien is dan ook een ramp bij de meeste hoogbegaafde kinderen.

Week van de hoogbegaafdheid

Als een berekening niet wordt opgeschreven komt het zinnetje ‘Hij wil niet’ al snel naar boven.
Een hoogbegaafde collega verwoordde het zoals de afbeelding.

Als jij het niet nodig hebt om een berekening op te schrijven… waarom zou je dat dan doen?
Bovendien is de berekening van de hoogbegaafde vaak totaal anders dan ‘aangeleerd’.

Niet willen en het nut er niet van inzien zijn twee totaal verschillende dingen!

Een hoogbegaafde collega van mij had een heel mooie anekdote. Toen hij een andere collega over haar zoon (ook hoogbegaafd) hoorde vertellen dat hij ‘niet wil’.
“Stop daar nu eens mee met dat te zeggen! Er is een fundamenteel verschil tussen iets niet willen en het nut er niet van inzien. Ik heb in mijn schoolcarrière één keer beslist om voor een leerkracht iets niet meer te willen doen. We hadden met twee slecht gescoord op een toets van Aardrijkskunde. De andere leerling had een 5 en die kreeg iets te horen in de aard van: “Jammer!”, maar ik kreeg een hele litanie over dat het toch echt niet kon dat ik een 5 haalde en dat ik beter mijn best moest doen! Dat was in mijn ogen totaal oneerlijk! Ik heb toen op dat moment beslist: ‘Voor u doe ik dit schooljaar niets meer!’. Het heeft vaak niet met ‘niet willen’ te maken!

Week van de hoogbegaafdheid

Het is niet omdat de juf het niet ziet, dat het ook niet zo is! (En nee, de juf/meester kan er echt niet altijd iets aan doen!)

Hoogbegaafde kinderen of kleuters met een ontwikkelingsvoorsprong worden niet altijd opgemerkt in de klas. Ze hebben de gave om zich aan te passen aan het niveau rondom zich.

Veel ouders hebben thuis een totaal ander kind dan dat de juf ziet in de klas.

Bij onze zoon viel ik van mijn stoel toen de juf van de eerste kleuterklas (3 jarigen) vertelde dat hij zijn pen-greep fout deed. Dit had hij thuis nooit verkeerd gedaan. Ik begreep er (toen) niets van!

Week van de hoogbegaafdheid

Ook héél veel mensen denken dat hoogbegaafden zichzelf altijd leren rekenen en lezen. Eerlijk is eerlijk, dat is ook wat mij deed twijfelen bij onze zoon.

Maar kinderen met een visueel ruimtelijke leerstijl (beelddenkers) en hoogbegaafden met dyslexie hebben gewoon een leerprobleem op het gebied van lezen.

De psychologe verwoordde het zo: “Er is een extra klik die gemaakt moet worden en die komt er ook wel, maar het heeft wat tijd nodig!”

Week van de hoogbegaafdheid

“Hij is nog maar vier hè!”
Dat kreeg ik eens te horen toen ik ergens aan tafel een vraag beantwoordde van onze zoon.
Ja, hij was nog maar vier! Maar hij wilde (en wil) graag alles weten en stelt dus honderden vragen.

Als hij geen antwoord krijgt, is hij teleurgesteld. Ik probeer dus altijd een antwoord te formuleren. (Of op te zoeken  )
Wij pushen ons kind dus niet, al lijkt dat misschien voor anderen zo. Hij wil echt wel héél graag van alles en nog wat weten en denkt over heel veel dingen heel ver na. Soms krijgt hij stress van het niet begrijpen…

“Mama, hoe komt het dat we op de aarde kunnen ademen en op de maan niet?” (4 jaar)
“Gaan jullie dan ook ooit dood?” (3 jaar)
“Die lijm van papier maché, waar maken ze dat van?” (7 jaar)
“Waarom maakt Hotwheels Star Wars auto’s? Oorlog tussen de sterren… daar rijden toch geen auto’s in de ruimte!”
“Waarom stemmen mensen nu voor een idioot als Trump als President?!”

Ga er dus niet van uit dat er pushende ouders achter de hoogbegaafde kinderen staan. Meestal is het gewoon de drive van de kinderen zelf die ervoor zorgt dat ouders meegaan met het enthousiasme en de leerhonger van hun kind.

Week van de hoogbegaafdheid

“Dat moet toch fijn zijn, zo hoogbegaafd zijn?! Dan kan je alles in één keer en moet je niets leren! Geweldig toch?!”
 
Euhm – Sorry to burst your bubble, maar niet dus!
 
Hoogbegaafden hebben ook ondersteuning en hulp nodig en aangepast onderwijs. Ze springen inderdaad in de beginjaren vaak over de leerkuil, maar lopen dan wat later vast omdat ze zich geen studeer strategieën hebben aangeleerd.
Het nieuwe boek van Tessa Kieboom, waar hoogbegaafdheid met topsport wordt vergeleken is hier een echte aanrader, trouwens!

 
Hoogbegaafden hebben een grote kans op depressie en de zelfdodingscijfers liggen ook een pak hoger.
 
Veel hoogbegaafden presteren totaal onder hun niveau en zullen hun begaafdheid nooit ten volle kunnen ontwikkelen zonder hulp.
 
Hoogbegaafden zijn vaak erg perfectionistisch, wat ook problemen meebrengt.
 
Hoogbegaafden zijn vaak op één of ander vlak hoogsensitief en raken dus overprikkeld.
 
Het kan dus vaak ‘alles behalve fijn’ zijn. Het kan een heleboel problemen met zich meebrengen.
Onze zoon is zeven en was héél ongelukkig. Hij dacht van zichzelf dat hij dom was…. Gewoon omdat hij anders leerde dan de anderen rondom zich. Gewoon omdat hij voelde dat hij ‘anders’ was en er zijn vinger niet op kon leggen.
 
Hoogbegaafdheid hoeft niet altijd een probleem op te leveren, maar het kan wel!
Heb je een vermoeden? Wees waakzaam en trek op tijd aan de alarmbel!
De week van de hoogbegaafdheid loopt op zijn einde.
Het was aangenaam om artikels en dingen op TV te zien die gerelateerd waren.
Hopelijk helpen we allemaal samen de misvattingen rondom hoogbegaafdheid stilletjes de wereld uit!
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Eerste rapportbespreking op de nieuwe school

Eerste rapportbespreking op de nieuwe school

Gisteren mochten we nog een keer naar de  nieuwe school. Een paar weken geleden zaten we al eens samen met een hele delegatie om de aanpak van Warre te bespreken. Nu mochten we nog een keertje komen bij zijn klas-juf voor zijn eerste rapportbespreking op de nieuwe school.

Haasten haasten….

We hadden op ons formuliertje 16 uur gezet. Op een ‘normale’ schooldag zou het net lukken om naar ons gehucht te rijden, de kinderen bij mijn vriendin af te zetten, mijn man op te pikken en terug te rijden. Helaas regende het, wat maakt dat het bij de altijd al drukke schoolpoort extra druk was, uiteraard. Daarbij zijn ze aan het werken aan de ring rond het centrum van ons dorp en dat maakte dat het verkeer hier en daar wel wat strop zat! En als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel te laat komen!

Net op tijd voor de eerste rapportbespreking

We gingen net op de stoeltjes in de gang zitten, toen de juf de deur open deed om de ouders die voor ons waren, buiten te laten! Oef! Net op tijd voor de eerste rapportbespreking dus!

Getalletjes

Natuurlijk staan er getalletjes op zo’n rapport, maar die zijn voor ons absoluut ondergeschikt op dit moment! We wilden weten hoe Warre zich voelt en gedraagt in de klas en daarbuiten…
Ik vond het super spannend!

Lezen

Door zijn visueel ruimtelijke leerstijl gaat het lezen wat trager. Thuis heb ik een duidelijk verschil gemerkt met pakweg een maand of drie geleden. Hij is van verkapt lezen nu echt afgestapt. De juf wist ook te vertellen dat hij altijd lezen kiest als activiteit als hij met oefeningen klaar is. Om de paar weken gaan ze met de klas naar de bibliotheek en daar kiest hij een leesboek op zijn niveau en een weetjesboek. Hij begint altijd in het weetjesboek. We zijn op de goede weg met lezen.

De hoofdtelefoon

We vonden het opvallend dat de juf aangaf dat hij zijn hoofdtelefoon maar weinig boven haalt.
Vooral tijdens de muzo momenten grijpt hij er naar. Ook toen de juf een ‘bom’ op het bord had gezet als tijdsaanduiding (de oefeningen moesten af zijn voor de bom ontplofte) had hij zijn hoofdtelefoon opgezet tegen dat het lontje op was. De bom maakte echter veel minder lawaai dan hij had voorzien, dus ik denk dat hij de volgende keer hem wel zal aflaten! 😉

Rekenen

Voor rekenen hebben ze hem meteen uitdaging gegeven. Als het niet zou lukken, konden ze hem nog altijd terug ‘minderen’ om het zo maar te zeggen. Maar hij doet het daar goed en ze houden hem in het oog. Warre maakt, zonder het te weten, de oefeningen met de sterkere leerlingen van de klas.

Sociaal

Hij heeft het op de speelplaats al voor een meisje opgenomen toen hij zag dat er iets niet eerlijk verliep. Dus ook op zijn nieuwe school springt hij in de bres. Dat was ook fijn om te horen. In een nieuwe klas komen, waar de dynamiek al vast ligt, is niet simpel. Maar hij houdt zich staande.
Hij is vrolijk in de klas en doet mee!

Warre thuis

We hebben Warre terug in positieve zin zien veranderen. Hij is vrolijker en actiever.
Hij stelt weer meer vragen en vertelt enthousiast over dingen in de klas. Hij zeurt niet meer dat hij naar school moet. Hij klaagt minder over hoofdpijn.

De stap zetten om van school te veranderen was echt niet zo gemakkelijk, maar voorlopig lijkt het nog steeds de juiste beslissing!

Take care en tot snel

Liefs Ilse

Dit artikel is ook 29/30 van 40 dagen bloggen.

Eerste schooldag midden in een schooljaar…

Eerste schooldag midden in een schooljaar…

Ik ga eerlijk zijn! Toen ik mijn oudste dochter op donderdag namiddag in de auto hartverscheurend zag huilen flitste er door mijn hoofd: “Wat heb je nu toch gedaan?”.  Iedereen zei dat het dapper was, moedig, knap… maar ik had wel mijn kinderen uit hun bekende omgeving geplukt! Weg van hun vriendjes en vriendinnetjes. Weg van het vertrouwde. Beiden meisjes waren ook gewoon nog wel gelukkig op school! Ik heb geen oog dicht gedaan de nacht voor de nieuwe eerste schooldag!

Eerste schooldag op 2 februari

Die ochtend, vrijdag 2 februari, zat ik met twee enthousiaste kinderen aan de ontbijttafel. Inthe die eerst heel hard had gehuild, was nu vooral begaan met haar outfit voor de nieuwe klas. De jongste begreep er nog steeds niets van! Die dacht dat ze nog gewoon naar haar juf van altijd ging….
En toen kwam de Facebook herinnering op mijn wall. Inthe was precies op de dag, drie jaar geleden, voor het eerst naar school gegaan als 2,5 jarige. Net de helft van haar leven heeft ze op de oude school gezeten. En nu zou ze opnieuw moeten beginnen…

Het ontvangst.

Warre vertrok voor het eerst in anderhalf jaar met een lach op zijn gezicht naar school. Hij keek er echt enorm naar uit. Hopelijk blijft dit ook zo. Want dat is natuurlijk wel héél erg spannend de komende weken! Maar als ik nog twijfel had, dan nam hij die met zijn glimlach wel voor een stuk weg.
Hij werd door zijn nieuwe juf opgevangen en ze liet hem zijn nieuwe klaslokaal zien. Hij was open en vertelde over zijn fascinatie voor Star Wars en zag ook meteen dat ze andere hoofdletters hadden geleerd.
Op de speelplaats waren er al kindjes van zijn klas die hem kwamen begroeten en die hem de toiletten en zo wilden laten zien. Hij was vertrokken voor zijn nieuwe eerste schooldag!

De kleutertjes hun eerste schooldag

We wandelden met een zorgjuf naar de overkant van de straat, want daar gaan de meisjes zitten. Voor Inthe was ik het meest bang! Zij had zo hard gehuild! Maar ze ging nieuwsgierig  het nieuwe klaslokaal in en ging meteen kijken wat er allemaal te beleven viel. De kinderen gingen op de bankjes zitten in de gang en ze plantte zich er meteen tussen en begon al te babbelen.
Leni ging al laten zien dat ze haar jasje kon uitdoen en ophangen…

Mama haar nieuwe eerste schooldag

En mama? Die stond te huilen als een klein kind. Geen enkele eerste schooldag heb ik zo hard gehuild als vorige vrijdag. Ze waren altijd zo klaar om naar school te gaan! Hadden er altijd zin in en ik vond het ook altijd de meest logische volgende stap!
Dit was anders! Ik zag dat ik me veel te veel zorgen had gemaakt om de meisjes! Ze gingen dat super doen! Inthe is ook héél sociaal en speelt altijd met iedereen! Dat zou hier niet anders zijn!

De andere mama’s en vriendjes

Ik kreeg telefoontjes, berichtjes en appjes om ons succes te wensen en ook vragen over hoe het was gelopen…  Dat deed zo goed! Dikke merci iedereen die aan ons heeft gedacht.

’s middags

We gingen de kinderen ophalen en er kwamen al leuke verhalen naar boven. Inthe had al geknutseld en er was een meisje dat graag met nieuwe kindjes speelde. “En ik ben een nieuw kindje, mama!”
Leni antwoordde daarop: “Ik ben ook een nieuw kindje, mama!”
Beiden juffen van de dames wisten te vertellen dat ze al flink hadden meegewerkt en ook al van alles kwamen vertellen. Ze voelden zich dus al veilig om dat te komen doen!

Warre wist te vertellen dat er een ander bord was en een andere bank in zijn nieuwe klas. Ook hadden ze andere hoofdletters en tafels geleerd dan in zijn vorige klas! Hij had complimenten gekregen over zijn tekening van een skelet en alle kindjes wilden vriendjes zijn. Dat laatste was erg overweldigend voor hem. Ook omdat hij al heel goed weet dat vriendschap iets complex is. Maar al bij al was het een hele fijne start voor alle drie!

Oef

Maar toch…

Mijn grootste angst is nog steeds Warre zelf. Want hij vertrok met een glimlach en ik hoop zo dat hij dat zal blijven doen. Maar ik vertrouw op hem en op mijn buikgevoel dat het wel goed zal komen. Zijn hoogbegaafdheid zal hem vaak parten blijven spelen. Het begon al met die vragen om vriendjes te worden. Hij weet dat je geen vriend wordt door te vragen: ‘Wil je mijn vriendje zijn?”. Vriendschap is veel complexer dan dat…

Oude vriendschappen onderhouden...

Leni was nog uitgenodigd op een feestje van een vriendje van de vorige school gisteren. We namen Inthe ook mee en er was ook een vriendje van haar vorige klas! Dat was zo fijn! Nu weten ze dat vriendschap niet hoeft te stoppen als je niet bij elkaar in de klas zit. Natuurlijk zal dit voor een stuk wel wat verwateren, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn! Dat hang voor een groot stuk van ons af, de ouders! Tot ze kunnen Whatsappen dan toch 😉

Warre zijn beste vriend vroeg hem dit weekend al mee naar de opendeurdag van de tekenacademie. We denken eraan om hem in september ook daar te laten starten zodat hij nog samen met zijn beste vriend eenzelfde hobby heeft. Hij ziet dat alvast helemaal zitten!

Tijd

De tijd zal uitwijzen of deze beslissing de juiste was. Maar zoals jullie weten is mijn buikgevoel al vaker gewoon juist geweest. Vooralsnog voelt het nog altijd als de stap in de juiste richting!

Take care en tot snel

Liefs Ilse

Nuttige lectuur over hoogbegaafdheid: mijn persoonlijke lijst.

Nuttige lectuur over hoogbegaafdheid: mijn persoonlijke lijst.

Ondertussen heb ik al heel wat gelezen over hoogbegaafdheid, aangezien we nu weten dat onze oudste effectief hoogbegaafd is. Mensen vroegen me al verschillende keren welke nuttige lectuur over hoogbegaafdheid ik dan allemaal had gelezen. Vandaar dat ik vandaag mijn persoonlijke leeslijst met boeken en webartikels over hoogbegaafdheid ga delen. Waarschijnlijk zal deze lijst nog worden uitgebreid, want als mama wil je gewoon zoveel mogelijk weten om je kind zo goed mogelijk te kunnen bijstaan.

Nuttige lectuur over hoogbegaafdheid: Boeken

  1. Hoogbegaafd, als je kind (g)een Einstein is – Tessa Kieboom

    Afbeeldingsresultaat voor hoogbegaafd als je kind g een einstein is van tessa kieboomAls er één naam bekend is in Nederland en Vlaanderen om haar deskundigheid rond hoogbegaafdheid, dan is dat uiteraard Professor Dokter Tessa Kieboom.
    Dit boek nuttige lectuur over hoogbegaafdheid en is een onmisbare basis voor zowel ouders als voor leerkrachten!Het boek is mooi opgedeeld. Het begint met de uitleg wat hoogbegaafdheid eigenlijk is. Ik haalde bijvoorbeeld daaruit dat een kind een hoog IQ kan hebben en toch niet hoogbegaafd is… Bij hoogbegaafdheid is er een zijns-luik dat niet mag onderschat worden.
    De misverstanden en het stereotype beeld van de hoogbegaafde wordt uitgelegd en geloof me, dat zijn er nog echt veel! Het idee van het wonderkind wordt in dat deel gewoon onderuit gehaald…

    Daarna gaat het boek over naar hoogbegaafdheid op school. Dat deel zou in mijn ogen verplichte lectuur moeten zijn in de lerarenopleiding en voor alle leerkrachten. Signaleren, hoe met ouders omgaan die komen vertellen dat hun kind hoogbegaafd is, …
    Ben je leerkracht? Lees dat deeltje (en liefst gewoon de hele boek! 😉 )

    Dan komt het deeltje voor de ouders. Je kind IS anders en daar moet je dus je opvoeding ook op afstemmen. Veel dingen hadden we zelf gaandeweg al wel aangepast. We weten dat Warre heel opstandig kan reageren bij dingen die niet eerlijk zijn en dat hij altijd moet weten ‘waarom’. Soms komt er nog wel eens: “Omdat ik het zeg!” uit mijn mond, maar ik weet dat zoiets eigenlijk totaal geen zin heeft. Als ik hem een goede uitleg geef waarom, dat zakt de opstandigheid meteen weg. Ik durf de vraag tegenwoordig ook terugkaatsen: “Waarom mag je nu geen frisdrank drinken?” – “Het is geen feestje, we hebben geen frietjes gegeten en het is te laat, want dat is niet goed om rustig te slapen.”
    Keywords: respect en vertrouwen. – maar dat geldt in mijn ogen bij elk kind dat je aan het opvoeden bent! 😉

    Het boek eindigt met een paar mooie stukjes ‘uit het leven gegrepen’, waar ouders van deze kinderen enorm veel herkenning in zullen vinden!

  2. De begeleiding van hoogbegaafde kinderen, herziene editie – James T. Webb, Edward R Amend, Janet L. Gore, Arlene R. Devries. Dit boek is uit het Engels vertaald en bevat enorm veel tips om hoogbegaafde kinderen op te voeden. Ook dit boek is voor ouders en leerkrachten in mijn ogen onmisbare lectuur.
    Handvatten en voorbeelden in overvloed om mee aan de slag te gaan!
  3. Hoogbegaafd, ‘Nou en’ – Wendy Lammers van Toorenburg

    Dit boek was vooral voor Warre zelf een hele mooie ontdekking. Toen we bij Hoogbloeier, het expertisecentrum, vandaan kwamen en dit boek hadden besteld werd ook duidelijk dat we ‘iets’ tegen Warre zelf moesten gaan uitleggen. Hij moest weten ‘waarom’ hij naar die speciale dokter moest en ook waarom we dachten dat hij zich wat anders voelde dan de andere kindjes.’We denken dat er een snelle computer in je hoofd zit.”
    “Pffff, hoe kan dat nu? Ik kan maar super traag lezen!”
    Daar kwam al een stukje frustratie naar boven! Hij geloofde zelf niet dat hij een snelle computer in zijn hoofd had, want hij las traag en de tafels krijgt hij er niet in! (Niet geautomatiseerd in ieder geval! 😉 )Maar hij herkende wel veel van de andere voorbeelden en het ‘anders’ voelen.

    We deden de ‘Circle of trust’ – waarbij ze moeten aangeven door een centrum met ringen er rond, wie ze vertrouwen en wie niet. Daar kwamen een paar verrassende resultaten uit.

    We ontdekten ook dat hij vooral zichzelf aan het aanpassen was door de vraagjes uit het boek.

    Hij wist dat hij naar de speciale dokter moest. De dokter die kan zien welk gereedschap je hebt. Want elke persoon heeft een doos met gereedschap meegekregen. De ene heeft echter speciale tangen en hamertjes die de andere niet heeft. Zo werd het uitgelegd in het boek. Heel visueel en enorm veel herkenning voor hem erin!
    Om een kind hoogbegaafdheid uit te leggen is dit boek onmisbaar.

  4. Ik leer anders.Afbeeldingsresultaat voor ik leer andersDit is een leerwerkboek voor beelddenkers en dus niet specifiek voor hoogbegaafde kinderen. Dit boek kan ook heel nuttig zijn voor mensen met dyslexie of andere leerproblemen. (Zoals je op de cover kan lezen!)

    Warre is iemand die visueel ruimtelijk leert, volgens de test. Het is dus een ‘beelddenker’. Om dan te leren lezen zoals de meeste kinderen leren lezen, is voor hem een extra klik maken. (Zo legde de psychologe het uit!).  Hij moet gewoon ‘omdenken’. En dat gaat hem wel lukken, maar het gaat gewoon langer duren. Dit boek kan daarin helpen.

    Ik ben nu een dikke week met hem bezig, maar ik beperk het wel. Hij zit al zoveel uren op school, ik wil hem niet pushen. Maar ik heb het gevoel dat het wel werkt.

  5. Het meisje dat nooit fouten maakte
    Een boek over het aanpakken van perfectionisme met kinderen, in de klas of thuis. Het boek gaat over een meisje dat een mindset shift doormaakt naar een growth mindset.
    Een echte aanrader voor je schoolbibliotheek, met een lesplan dat te downloaden is via de link in het boek.

    Lees ook het complete artikel over “Het meisje dat nooit fouten maakte”.

Nuttige lectuur over hoogbegaafdheid: Web-lectuur

Op de blog van Hoogbloeier:

Bureau beeldvisie

Dit is ook erg specifiek voor Warre zijn manier van leren en is dus nuttig voor mensen die ook een beelddenker in huis hebben! 😉

nuttige lectuur over hoogbegaafdheid

Nuttige filmpjes:

10 mytes over hoogbegaafden (in het Engels)

Groeimindset:

Sommige kinderen (al dan niet hoogbegaafd) komen vast te zitten in een vaste mindset. Om te blijven leren en te blijven groeien hebben ze een groeimindset nodig. Daar is nog heel wat over te vertellen, maar dit filmpje laat het al zien: nooit opgeven!

Dit was mijn persoonlijke lijst van nuttige lectuur over hoogbegaafdheid. Ik hoop dat er velen iets aan zullen hebben. Als er iemand nog vragen heeft, mail of bericht me gerust via sociale media! Als ik kan helpen of verduidelijken, dan doe ik dat graag!

Om af te sluiten nog een hele mooie zin die ik hoorde en ook al las…

Het gaat niet om het labeltje, maar om wat je ermee doet!

Take care en tot snel

Ilse