Toen een half jaar geleden bleek dat onze zoon problemen had, schreef ik er open over op mijn blog, maar eerder verdoken. Ik benoemde niets en liet lezers een beetje in het ongewisse. Ik deed dit heel bewust! Ik wist namelijk dat als zou uitkomen wat ik dacht ik al snel de stoefende mama stempel zou riskeren en daar had ik helemaal geen zin in! Na het ‘verdict’ heb ik toch bewust gekozen om wel over hoogbegaafdheid te schrijven. Héél bewust en met een doel!

Mijn zoon blijft mijn zoon

Die stempel hoogbegaafd klinkt bij veel mensen zo hautain en natuurlijk zullen er vast wel mensen zijn die me de ‘stoefende mama’ stempel geven. Maar eerlijk gezegd kunnen die mensen me wat!
Een eerlijke en open beeld schetsen van wat hoogbegaafdheid is naar de buitenwereld kan volgens mij veel mensen helpen en daarom dat ik toch de registers open heb getrokken! Open en eerlijk naar buiten, niet om te de stoefende mama de spelen, maar om anderen in dezelfde situatie een hart onder de riem te steken en de juiste richting uit te wijzen!
Warre blijft Warre, hij blijft ons zoontje, ik zie hem niet liever of minder graag omdat hij hoogbegaafd is. Feit is dat hij er wel heel wat problemen van ondervond en nog steeds ondervindt en dat het opvoeden van een kind dat hoogbegaafd is niet altijd even simpel is. Zeker als je zelf maar een normaal IQ hebt! 😉

Lees ook: Ik wil niet naar school mama.

Het verkeerde beeld van hoogbegaafdheid

Helaas is het nog altijd zo dat héél veel mensen een verkeerd beeld hebben van wat hoogbegaafdheid eigenlijk juist is. Vaak denkt men dat ze alles al kunnen en niets moeten leren. Het is toch zo fijn om hoogbegaafd te zijn, volgens sommige mensen, want dan gaat alles vanzelf…
Maar in een onderwijssysteem dat gemaakt is voor de gemiddelde leerlingen, vallen er veel kinderen gewoon uit de boot!

1. De kinderen met een lager IQ of een zware leerstoornis
2. De kinderen met een hoger IQ (en soms nog een leerstoornis erbovenop)

Lees ook: Misverstanden over hoogbegaafdheid

Stel nu dat hij aan de andere kant was uitgekomen van de Gauss-curve?

“Ja, ja”, hoor ik mensen denken, “jij hebt makkelijk praten, want jouw zoontje heeft een hoog IQ, maar wat als dat nu net niet zo was geweest? Was je er dan ook zo mee naar buiten gekomen?”

En het antwoord is :”Ja!”
Ik geef namelijk al jaren met hart en ziel les aan leerlingen in de B-stroom van het Belgisch Onderwijs. Dat zijn kinderen die het moeilijker hebben op school. Uit mijn jarenlange ervaring (goh, nu klink ik weer oud!) weet ik dat kinderen het best presteren als ze onderwijs krijgen op hun niveau.
Kinderen die bij ons in het secundair instromen en die een bijzonder lager onderwijs hebben gevolgd, doen het over het algemeen veel beter dan leerlingen die in het gewone onderwijs zijn gebleven, terwijl ze daar niet thuis hoorden.
Als dus Warre naar het BLO had moeten gaan, als dat het was geweest wat hem gelukkiger had gemaakt, dan was dat de weg geweest die we zouden hebben gekozen. Zonder pardon, omdat ik weet dat het voor kinderen waar het voor nodig is, gewoon de beste oplossing is.

M-decreet

Daarom word ik ook zo boos over dat hele M-decreet, want ik geloof er niet in! In mijn ogen is het gewoon een verdoken inkrimping van middelen die door de regering verpakt wordt als een mooi woord ‘inclusief onderwijs’. Ik zie op de werkvloer wat het met de leerkrachten doet en ik geloof niet dat dit voor de kinderen beter is. Maar we moeten roeien met de riemen die we hebben en daar hoort dat decreet gewoon bij, helaas!

Het risico ‘stoefende mama’

Ik nam dus een dikke drie maand geleden bewust een keuze om open en eerlijk over de problematiek van onze zoon te schrijven. Want hoe je het ook draait of keert, hij heeft er last van, wij ondervinden er moeilijkheden mee en voor de leerkracht is het ook echt geen peulschil!

Twijfel verdween

De twijfel over het opentrekken van de registers verdween héél erg snel. Want telkens ik iets schreef over hoogbegaafdheid, kreeg ik privé berichtjes van mama’s of papa’s die met hetzelfde probleem worstelden of hadden geworsteld. Mensen vroegen raad, wilden hun ei kwijt en ze waren met een aantal.
Aan de schoolpoort werd ik aangeklampt en ik kreeg e-mailtjes… en ook dankwoordjes!

2,5 kind op 100 is hoogbegaafd en ze worden echt niet altijd opgemerkt en God weet dat het problemen met zich kan meebrengen.
Een mama vertelde me in vertrouwen dat haar zoon van 7 was komen vertellen dat hij dood wilde, dat hij zich ‘ne niks’ voelde! En dat kind is niet de enige die die woorden over zijn lippen heeft laten komen!
Warre was echt heel ongelukkig en een schim van het ventje dat hij ooit was geweest…

De bezorgde mama

Voelt dit als een stoefende mama? Ik was en ben een ongeruste mama die graag haar kind gelukkig ziet. En ik hoop echt dat met open te schrijven over dit onderwerp, dat ik mensen kan helpen om zich niet zo alleen te voelen.

Als je dus nog eens een ouder hoort vertellen over hun hoogbegaafde kind, ga dan niet meteen oordelen. Misschien, heel misschien heeft die ouder gewoon nood aan een luisterend oor…
Misschien is het geen stoefende mama of papa, maar één die even niet goed meer weet hoe of wat en die even een verhaal kwijt moet.

Take care en tot snel

liefs Ilse

Hou jij je ooit stil naar de buitenwereld toe over iets waar je best wel over zou willen vertellen?

Gisteren mochten we nog een keer naar de  nieuwe school. Een paar weken geleden zaten we al eens samen met een hele delegatie om de aanpak van Warre te bespreken. Nu mochten we nog een keertje komen bij zijn klas-juf voor zijn eerste rapportbespreking op de nieuwe school.

Haasten haasten….

We hadden op ons formuliertje 16 uur gezet. Op een ‘normale’ schooldag zou het net lukken om naar ons gehucht te rijden, de kinderen bij mijn vriendin af te zetten, mijn man op te pikken en terug te rijden. Helaas regende het, wat maakt dat het bij de altijd al drukke schoolpoort extra druk was, uiteraard. Daarbij zijn ze aan het werken aan de ring rond het centrum van ons dorp en dat maakte dat het verkeer hier en daar wel wat strop zat! En als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel te laat komen!

Net op tijd voor de eerste rapportbespreking

We gingen net op de stoeltjes in de gang zitten, toen de juf de deur open deed om de ouders die voor ons waren, buiten te laten! Oef! Net op tijd voor de eerste rapportbespreking dus!

Getalletjes

Natuurlijk staan er getalletjes op zo’n rapport, maar die zijn voor ons absoluut ondergeschikt op dit moment! We wilden weten hoe Warre zich voelt en gedraagt in de klas en daarbuiten…
Ik vond het super spannend!

Lezen

Door zijn visueel ruimtelijke leerstijl gaat het lezen wat trager. Thuis heb ik een duidelijk verschil gemerkt met pakweg een maand of drie geleden. Hij is van verkapt lezen nu echt afgestapt. De juf wist ook te vertellen dat hij altijd lezen kiest als activiteit als hij met oefeningen klaar is. Om de paar weken gaan ze met de klas naar de bibliotheek en daar kiest hij een leesboek op zijn niveau en een weetjesboek. Hij begint altijd in het weetjesboek. We zijn op de goede weg met lezen.

De hoofdtelefoon

We vonden het opvallend dat de juf aangaf dat hij zijn hoofdtelefoon maar weinig boven haalt.
Vooral tijdens de muzo momenten grijpt hij er naar. Ook toen de juf een ‘bom’ op het bord had gezet als tijdsaanduiding (de oefeningen moesten af zijn voor de bom ontplofte) had hij zijn hoofdtelefoon opgezet tegen dat het lontje op was. De bom maakte echter veel minder lawaai dan hij had voorzien, dus ik denk dat hij de volgende keer hem wel zal aflaten! 😉

Rekenen

Voor rekenen hebben ze hem meteen uitdaging gegeven. Als het niet zou lukken, konden ze hem nog altijd terug ‘minderen’ om het zo maar te zeggen. Maar hij doet het daar goed en ze houden hem in het oog. Warre maakt, zonder het te weten, de oefeningen met de sterkere leerlingen van de klas.

Sociaal

Hij heeft het op de speelplaats al voor een meisje opgenomen toen hij zag dat er iets niet eerlijk verliep. Dus ook op zijn nieuwe school springt hij in de bres. Dat was ook fijn om te horen. In een nieuwe klas komen, waar de dynamiek al vast ligt, is niet simpel. Maar hij houdt zich staande.
Hij is vrolijk in de klas en doet mee!

Warre thuis

We hebben Warre terug in positieve zin zien veranderen. Hij is vrolijker en actiever.
Hij stelt weer meer vragen en vertelt enthousiast over dingen in de klas. Hij zeurt niet meer dat hij naar school moet. Hij klaagt minder over hoofdpijn.

De stap zetten om van school te veranderen was echt niet zo gemakkelijk, maar voorlopig lijkt het nog steeds de juiste beslissing!

Take care en tot snel

Liefs Ilse

Dit artikel is ook 29/30 van 40 dagen bloggen.

Ik ga eerlijk zijn! Toen ik mijn oudste dochter op donderdag namiddag in de auto hartverscheurend zag huilen flitste er door mijn hoofd: “Wat heb je nu toch gedaan?”.  Iedereen zei dat het dapper was, moedig, knap… maar ik had wel mijn kinderen uit hun bekende omgeving geplukt! Weg van hun vriendjes en vriendinnetjes. Weg van het vertrouwde. Beiden meisjes waren ook gewoon nog wel gelukkig op school! Ik heb geen oog dicht gedaan de nacht voor de nieuwe eerste schooldag!

Eerste schooldag op 2 februari

Die ochtend, vrijdag 2 februari, zat ik met twee enthousiaste kinderen aan de ontbijttafel. Inthe die eerst heel hard had gehuild, was nu vooral begaan met haar outfit voor de nieuwe klas. De jongste begreep er nog steeds niets van! Die dacht dat ze nog gewoon naar haar juf van altijd ging….
En toen kwam de Facebook herinnering op mijn wall. Inthe was precies op de dag, drie jaar geleden, voor het eerst naar school gegaan als 2,5 jarige. Net de helft van haar leven heeft ze op de oude school gezeten. En nu zou ze opnieuw moeten beginnen…

Het ontvangst.

Warre vertrok voor het eerst in anderhalf jaar met een lach op zijn gezicht naar school. Hij keek er echt enorm naar uit. Hopelijk blijft dit ook zo. Want dat is natuurlijk wel héél erg spannend de komende weken! Maar als ik nog twijfel had, dan nam hij die met zijn glimlach wel voor een stuk weg.
Hij werd door zijn nieuwe juf opgevangen en ze liet hem zijn nieuwe klaslokaal zien. Hij was open en vertelde over zijn fascinatie voor Star Wars en zag ook meteen dat ze andere hoofdletters hadden geleerd.
Op de speelplaats waren er al kindjes van zijn klas die hem kwamen begroeten en die hem de toiletten en zo wilden laten zien. Hij was vertrokken voor zijn nieuwe eerste schooldag!

De kleutertjes hun eerste schooldag

We wandelden met een zorgjuf naar de overkant van de straat, want daar gaan de meisjes zitten. Voor Inthe was ik het meest bang! Zij had zo hard gehuild! Maar ze ging nieuwsgierig  het nieuwe klaslokaal in en ging meteen kijken wat er allemaal te beleven viel. De kinderen gingen op de bankjes zitten in de gang en ze plantte zich er meteen tussen en begon al te babbelen.
Leni ging al laten zien dat ze haar jasje kon uitdoen en ophangen…

Mama haar nieuwe eerste schooldag

En mama? Die stond te huilen als een klein kind. Geen enkele eerste schooldag heb ik zo hard gehuild als vorige vrijdag. Ze waren altijd zo klaar om naar school te gaan! Hadden er altijd zin in en ik vond het ook altijd de meest logische volgende stap!
Dit was anders! Ik zag dat ik me veel te veel zorgen had gemaakt om de meisjes! Ze gingen dat super doen! Inthe is ook héél sociaal en speelt altijd met iedereen! Dat zou hier niet anders zijn!

De andere mama’s en vriendjes

Ik kreeg telefoontjes, berichtjes en appjes om ons succes te wensen en ook vragen over hoe het was gelopen…  Dat deed zo goed! Dikke merci iedereen die aan ons heeft gedacht.

’s middags

We gingen de kinderen ophalen en er kwamen al leuke verhalen naar boven. Inthe had al geknutseld en er was een meisje dat graag met nieuwe kindjes speelde. “En ik ben een nieuw kindje, mama!”
Leni antwoordde daarop: “Ik ben ook een nieuw kindje, mama!”
Beiden juffen van de dames wisten te vertellen dat ze al flink hadden meegewerkt en ook al van alles kwamen vertellen. Ze voelden zich dus al veilig om dat te komen doen!

Warre wist te vertellen dat er een ander bord was en een andere bank in zijn nieuwe klas. Ook hadden ze andere hoofdletters en tafels geleerd dan in zijn vorige klas! Hij had complimenten gekregen over zijn tekening van een skelet en alle kindjes wilden vriendjes zijn. Dat laatste was erg overweldigend voor hem. Ook omdat hij al heel goed weet dat vriendschap iets complex is. Maar al bij al was het een hele fijne start voor alle drie!

Oef

Maar toch…

Mijn grootste angst is nog steeds Warre zelf. Want hij vertrok met een glimlach en ik hoop zo dat hij dat zal blijven doen. Maar ik vertrouw op hem en op mijn buikgevoel dat het wel goed zal komen. Zijn hoogbegaafdheid zal hem vaak parten blijven spelen. Het begon al met die vragen om vriendjes te worden. Hij weet dat je geen vriend wordt door te vragen: ‘Wil je mijn vriendje zijn?”. Vriendschap is veel complexer dan dat…

Oude vriendschappen onderhouden...

Leni was nog uitgenodigd op een feestje van een vriendje van de vorige school gisteren. We namen Inthe ook mee en er was ook een vriendje van haar vorige klas! Dat was zo fijn! Nu weten ze dat vriendschap niet hoeft te stoppen als je niet bij elkaar in de klas zit. Natuurlijk zal dit voor een stuk wel wat verwateren, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn! Dat hang voor een groot stuk van ons af, de ouders! Tot ze kunnen Whatsappen dan toch 😉

Warre zijn beste vriend vroeg hem dit weekend al mee naar de opendeurdag van de tekenacademie. We denken eraan om hem in september ook daar te laten starten zodat hij nog samen met zijn beste vriend eenzelfde hobby heeft. Hij ziet dat alvast helemaal zitten!

Tijd

De tijd zal uitwijzen of deze beslissing de juiste was. Maar zoals jullie weten is mijn buikgevoel al vaker gewoon juist geweest. Vooralsnog voelt het nog altijd als de stap in de juiste richting!

Take care en tot snel

Liefs Ilse

Ondertussen heb ik al heel wat gelezen over hoogbegaafdheid, aangezien we nu weten dat onze oudste effectief hoogbegaafd is. Mensen vroegen me al verschillende keren welke nuttige lectuur over hoogbegaafdheid ik dan allemaal had gelezen. Vandaar dat ik vandaag mijn persoonlijke leeslijst met boeken en webartikels over hoogbegaafdheid ga delen. Waarschijnlijk zal deze lijst nog worden uitgebreid, want als mama wil je gewoon zoveel mogelijk weten om je kind zo goed mogelijk te kunnen bijstaan.

Nuttige lectuur over hoogbegaafdheid: Boeken

1. Hoogbegaafd, als je kind (g)een Einstein is – Tessa Kieboom
   
   Als er één naam bekend is in Nederland en Vlaanderen om haar deskundigheid rond hoogbegaafdheid, dan is dat uiteraard Professor Dokter Tessa Kieboom.
   Dit boek nuttige lectuur over hoogbegaafdheid en is een onmisbare basis voor zowel ouders als voor leerkrachten!Het boek is mooi opgedeeld. Het begint met de uitleg wat hoogbegaafdheid eigenlijk is. Ik haalde bijvoorbeeld daaruit dat een kind een hoog IQ kan hebben en toch niet hoogbegaafd is… Bij hoogbegaafdheid is er een zijns-luik dat niet mag onderschat worden.
   De misverstanden en het stereotype beeld van de hoogbegaafde wordt uitgelegd en geloof me, dat zijn er nog echt veel! Het idee van het wonderkind wordt in dat deel gewoon onderuit gehaald…

   Daarna gaat het boek over naar hoogbegaafdheid op school. Dat deel zou in mijn ogen verplichte lectuur moeten zijn in de lerarenopleiding en voor alle leerkrachten. Signaleren, hoe met ouders omgaan die komen vertellen dat hun kind hoogbegaafd is, …
   Ben je leerkracht? Lees dat deeltje (en liefst gewoon de hele boek! 😉 )

   Dan komt het deeltje voor de ouders. Je kind IS anders en daar moet je dus je opvoeding ook op afstemmen. Veel dingen hadden we zelf gaandeweg al wel aangepast. We weten dat Warre heel opstandig kan reageren bij dingen die niet eerlijk zijn en dat hij altijd moet weten ‘waarom’. Soms komt er nog wel eens: “Omdat ik het zeg!” uit mijn mond, maar ik weet dat zoiets eigenlijk totaal geen zin heeft. Als ik hem een goede uitleg geef waarom, dat zakt de opstandigheid meteen weg. Ik durf de vraag tegenwoordig ook terugkaatsen: “Waarom mag je nu geen frisdrank drinken?” – “Het is geen feestje, we hebben geen frietjes gegeten en het is te laat, want dat is niet goed om rustig te slapen.”
   Keywords: respect en vertrouwen. – maar dat geldt in mijn ogen bij elk kind dat je aan het opvoeden bent! 😉

   Het boek eindigt met een paar mooie stukjes ‘uit het leven gegrepen’, waar ouders van deze kinderen enorm veel herkenning in zullen vinden!

2. De begeleiding van hoogbegaafde kinderen, herziene editie – James T. Webb, Edward R Amend, Janet L. Gore, Arlene R. Devries. Dit boek is uit het Engels vertaald en bevat enorm veel tips om hoogbegaafde kinderen op te voeden. Ook dit boek is voor ouders en leerkrachten in mijn ogen onmisbare lectuur.
   Handvatten en voorbeelden in overvloed om mee aan de slag te gaan!
3. Hoogbegaafd, ‘Nou en’ – Wendy Lammers van Toorenburg
   
   Dit boek was vooral voor Warre zelf een hele mooie ontdekking. Toen we bij Hoogbloeier, het expertisecentrum, vandaan kwamen en dit boek hadden besteld werd ook duidelijk dat we ‘iets’ tegen Warre zelf moesten gaan uitleggen. Hij moest weten ‘waarom’ hij naar die speciale dokter moest en ook waarom we dachten dat hij zich wat anders voelde dan de andere kindjes.’We denken dat er een snelle computer in je hoofd zit.”
   “Pffff, hoe kan dat nu? Ik kan maar super traag lezen!”
   Daar kwam al een stukje frustratie naar boven! Hij geloofde zelf niet dat hij een snelle computer in zijn hoofd had, want hij las traag en de tafels krijgt hij er niet in! (Niet geautomatiseerd in ieder geval! 😉 )Maar hij herkende wel veel van de andere voorbeelden en het ‘anders’ voelen.

   We deden de ‘Circle of trust’ – waarbij ze moeten aangeven door een centrum met ringen er rond, wie ze vertrouwen en wie niet. Daar kwamen een paar verrassende resultaten uit.

   We ontdekten ook dat hij vooral zichzelf aan het aanpassen was door de vraagjes uit het boek.

   Hij wist dat hij naar de speciale dokter moest. De dokter die kan zien welk gereedschap je hebt. Want elke persoon heeft een doos met gereedschap meegekregen. De ene heeft echter speciale tangen en hamertjes die de andere niet heeft. Zo werd het uitgelegd in het boek. Heel visueel en enorm veel herkenning voor hem erin!
   Om een kind hoogbegaafdheid uit te leggen is dit boek onmisbaar.

4. Ik leer anders.Dit is een leerwerkboek voor beelddenkers en dus niet specifiek voor hoogbegaafde kinderen. Dit boek kan ook heel nuttig zijn voor mensen met dyslexie of andere leerproblemen. (Zoals je op de cover kan lezen!)

   Warre is iemand die visueel ruimtelijk leert, volgens de test. Het is dus een ‘beelddenker’. Om dan te leren lezen zoals de meeste kinderen leren lezen, is voor hem een extra klik maken. (Zo legde de psychologe het uit!).  Hij moet gewoon ‘omdenken’. En dat gaat hem wel lukken, maar het gaat gewoon langer duren. Dit boek kan daarin helpen.

   Ik ben nu een dikke week met hem bezig, maar ik beperk het wel. Hij zit al zoveel uren op school, ik wil hem niet pushen. Maar ik heb het gevoel dat het wel werkt.

5. Het meisje dat nooit fouten maakte
   Een boek over het aanpakken van perfectionisme met kinderen, in de klas of thuis. Het boek gaat over een meisje dat een mindset shift doormaakt naar een growth mindset.
   Een echte aanrader voor je schoolbibliotheek, met een lesplan dat te downloaden is via de link in het boek.

   Lees ook het complete artikel over “Het meisje dat nooit fouten maakte”.

   

Nuttige lectuur over hoogbegaafdheid: Web-lectuur

Op de blog van Hoogbloeier:

• Het signaleren van hoogbegaafde kinderen in de klas.
• Wie is de hoogbegaafde onderpresteerder?
• Do’s and don’ts bij hoogbegaafdheid in de klas.
• 8 tips om te compacten en te verrijken in de klas.
• Plak niet te snel een label hoogbegaafd bij een kind met een hoog IQ.

Bureau beeldvisie

Dit is ook erg specifiek voor Warre zijn manier van leren en is dus nuttig voor mensen die ook een beelddenker in huis hebben! 😉

• De hoogbegaafde beelddenker

Nuttige filmpjes:

10 mytes over hoogbegaafden (in het Engels)

Groeimindset:

Sommige kinderen (al dan niet hoogbegaafd) komen vast te zitten in een vaste mindset. Om te blijven leren en te blijven groeien hebben ze een groeimindset nodig. Daar is nog heel wat over te vertellen, maar dit filmpje laat het al zien: nooit opgeven!

Dit was mijn persoonlijke lijst van nuttige lectuur over hoogbegaafdheid. Ik hoop dat er velen iets aan zullen hebben. Als er iemand nog vragen heeft, mail of bericht me gerust via sociale media! Als ik kan helpen of verduidelijken, dan doe ik dat graag!

Om af te sluiten nog een hele mooie zin die ik hoorde en ook al las…

Het gaat niet om het labeltje, maar om wat je ermee doet!

Take care en tot snel

Ilse