Eerste schooldag midden in een schooljaar…

Ik ga eerlijk zijn! Toen ik mijn oudste dochter op donderdag namiddag in de auto hartverscheurend zag huilen flitste er door mijn hoofd: “Wat heb je nu toch gedaan?”.  Iedereen zei dat het dapper was, moedig, knap… maar ik had wel mijn kinderen uit hun bekende omgeving geplukt! Weg van hun vriendjes en vriendinnetjes. Weg van het vertrouwde. Beiden meisjes waren ook gewoon nog wel gelukkig op school! Ik heb geen oog dicht gedaan de nacht voor de nieuwe eerste schooldag!

Eerste schooldag op 2 februari

Die ochtend, vrijdag 2 februari, zat ik met twee enthousiaste kinderen aan de ontbijttafel. Inthe die eerst heel hard had gehuild, was nu vooral begaan met haar outfit voor de nieuwe klas. De jongste begreep er nog steeds niets van! Die dacht dat ze nog gewoon naar haar juf van altijd ging….
En toen kwam de Facebook herinnering op mijn wall. Inthe was precies op de dag, drie jaar geleden, voor het eerst naar school gegaan als 2,5 jarige. Net de helft van haar leven heeft ze op de oude school gezeten. En nu zou ze opnieuw moeten beginnen…

Het ontvangst.

Warre vertrok voor het eerst in anderhalf jaar met een lach op zijn gezicht naar school. Hij keek er echt enorm naar uit. Hopelijk blijft dit ook zo. Want dat is natuurlijk wel héél erg spannend de komende weken! Maar als ik nog twijfel had, dan nam hij die met zijn glimlach wel voor een stuk weg.
Hij werd door zijn nieuwe juf opgevangen en ze liet hem zijn nieuwe klaslokaal zien. Hij was open en vertelde over zijn fascinatie voor Star Wars en zag ook meteen dat ze andere hoofdletters hadden geleerd.
Op de speelplaats waren er al kindjes van zijn klas die hem kwamen begroeten en die hem de toiletten en zo wilden laten zien. Hij was vertrokken voor zijn nieuwe eerste schooldag!

De kleutertjes hun eerste schooldag

We wandelden met een zorgjuf naar de overkant van de straat, want daar gaan de meisjes zitten. Voor Inthe was ik het meest bang! Zij had zo hard gehuild! Maar ze ging nieuwsgierig  het nieuwe klaslokaal in en ging meteen kijken wat er allemaal te beleven viel. De kinderen gingen op de bankjes zitten in de gang en ze plantte zich er meteen tussen en begon al te babbelen.
Leni ging al laten zien dat ze haar jasje kon uitdoen en ophangen…

Mama haar nieuwe eerste schooldag

En mama? Die stond te huilen als een klein kind. Geen enkele eerste schooldag heb ik zo hard gehuild als vorige vrijdag. Ze waren altijd zo klaar om naar school te gaan! Hadden er altijd zin in en ik vond het ook altijd de meest logische volgende stap!
Dit was anders! Ik zag dat ik me veel te veel zorgen had gemaakt om de meisjes! Ze gingen dat super doen! Inthe is ook héél sociaal en speelt altijd met iedereen! Dat zou hier niet anders zijn!

De andere mama’s en vriendjes

Ik kreeg telefoontjes, berichtjes en appjes om ons succes te wensen en ook vragen over hoe het was gelopen…  Dat deed zo goed! Dikke merci iedereen die aan ons heeft gedacht.

’s middags

We gingen de kinderen ophalen en er kwamen al leuke verhalen naar boven. Inthe had al geknutseld en er was een meisje dat graag met nieuwe kindjes speelde. “En ik ben een nieuw kindje, mama!”
Leni antwoordde daarop: “Ik ben ook een nieuw kindje, mama!”
Beiden juffen van de dames wisten te vertellen dat ze al flink hadden meegewerkt en ook al van alles kwamen vertellen. Ze voelden zich dus al veilig om dat te komen doen!

Warre wist te vertellen dat er een ander bord was en een andere bank in zijn nieuwe klas. Ook hadden ze andere hoofdletters en tafels geleerd dan in zijn vorige klas! Hij had complimenten gekregen over zijn tekening van een skelet en alle kindjes wilden vriendjes zijn. Dat laatste was erg overweldigend voor hem. Ook omdat hij al heel goed weet dat vriendschap iets complex is. Maar al bij al was het een hele fijne start voor alle drie!

Oef

Maar toch…

Mijn grootste angst is nog steeds Warre zelf. Want hij vertrok met een glimlach en ik hoop zo dat hij dat zal blijven doen. Maar ik vertrouw op hem en op mijn buikgevoel dat het wel goed zal komen. Zijn hoogbegaafdheid zal hem vaak parten blijven spelen. Het begon al met die vragen om vriendjes te worden. Hij weet dat je geen vriend wordt door te vragen: ‘Wil je mijn vriendje zijn?”. Vriendschap is veel complexer dan dat…

Oude vriendschappen onderhouden...

Leni was nog uitgenodigd op een feestje van een vriendje van de vorige school gisteren. We namen Inthe ook mee en er was ook een vriendje van haar vorige klas! Dat was zo fijn! Nu weten ze dat vriendschap niet hoeft te stoppen als je niet bij elkaar in de klas zit. Natuurlijk zal dit voor een stuk wel wat verwateren, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn! Dat hang voor een groot stuk van ons af, de ouders! Tot ze kunnen Whatsappen dan toch 😉

Warre zijn beste vriend vroeg hem dit weekend al mee naar de opendeurdag van de tekenacademie. We denken eraan om hem in september ook daar te laten starten zodat hij nog samen met zijn beste vriend eenzelfde hobby heeft. Hij ziet dat alvast helemaal zitten!

Tijd

De tijd zal uitwijzen of deze beslissing de juiste was. Maar zoals jullie weten is mijn buikgevoel al vaker gewoon juist geweest. Vooralsnog voelt het nog altijd als de stap in de juiste richting!

Take care en tot snel

Liefs Ilse