Zelfzorg en me-time Archieven

De purpuz planner: Een planner om je doel te halen?

By Ilse Verhoeven | 2019-10-20 | Comments 0 Comment

Ik was zo iemand die meende geen planner nodig te hebben. Alles sloeg ik op in mijn kopje. Een agenda bekeek ik zelden of nooit en toch lukte het me redelijk om alles bij te houden. Maar met kinderen, werk, bloggen, vrijwilligerswerk en meer werd dat op een keer toch wel een beetje chaos. Sinds ik vorig jaar november burnout ging, lukt het écht niet meer zonder agenda. Ik zag de Purpuz planner al een aantal keren verschijnen op sociale media. Dé planner die helpt je doel te halen… Maar ik was nog niet toe aan een gedetailleerde planning. Ik wilde vooral terug rust en uitzoeken welk doel ik eigenlijk belangrijk vond…

De Purpuz planner toch proberen

Maar uiteindelijk ben ik toch gezwicht voor de mooie tekst op de buitenzijde van de Purpuz Planner:

“Iedereen kent het wel… je hebt een goed voornemen, en mooi plan en doet het niet. Met Purpuz haal je wel je doelen.”

Eén plek voor al je ideeën, afspraken, lijstjes, do-do’s, quotes en reflectie… Ja, dat sprak me wel aan, want ik ben iemand die op tien plekken wel iets heeft liggen van lijstje. Het leek me dus wel ideaal om een planner te hebben waar alles in één boek kon.

Een grote planner!

De Purpuz planner is geen agendaatje, het is écht véél meer dan dat. Voor mij is het dus ook geen ‘meeneem planner’. Deze hoort op je bureau en je moet er tijd voor maken. Het vraagt ook even tijd om het systeem te leren kennen, maar plannen brengt wel rust. Hij helpt je in ieder geval wel inzien wat je belangrijk vindt en wat minder. Want ik heb nog veel doelen, maar sinds ik ze in de planner op een rijtje zette, bleek héél duidelijk waar juist mijn prioriteiten op dit moment liggen en ook dat brengt me wel rust. Het is oké om een paar dingen gewoon even te laten liggen. 😉

De opdeling van Purpuz Planner

Waarom deze planner: Vertelt over hoe Clen Verkleij, de uitvinder van Purpuz tot het idee kwam en waar hij kan helpen. (Clen ging zelf ook burnout, dat vond ik ook intrigerend!)
Van wie is de planner: Je gegevens en welke beloning je geeft aan de eerlijke vinder 😉
Jaaroverzicht van twee jaren
365 redenen voor feest: alle feestdagen op een rijtje
Hoe de planner werkt met de tools en voorbeelden erbij.
Werkboek: stappenplan naar jouw doel om in te vullen
Tips om te plannen
Agenda met maandplanning, weken van de maand en reflectie pagina’s
Creatieve ruimte
Negatieve gedachten omzetten
Dingen die me energie kosten (voor mij kunnen dat ook écht mensen zijn!)

Werkt die Purpuz Planner écht?

Deze planner is erg overzichtelijk, heeft alles wat je nodig hebt om te plannen op één plaats en geeft je inzicht in je doelen zodat je er gericht aan kan werken.
Ik test hem nu nog maar een paar weken, dus helemaal zeker zijn kan ik niet, ook geef ik mezelf nog de tijd om het systeem goed te leren kennen. Ik was erg blij met de 2019 Purpuz die je bij Bol even goedkoper kon krijgen. Op die manier kon ik zien of het echt iets voor mij was of niet en het systeem leren kennen.
Ik heb nu de Purpuz 2020 in het roze klaar liggen om volgend jaar helemaal doelgericht te kunnen werken met veel overzicht.

Lees ook: een weekplanning voor structuur in je gezin.

Een planner blijft voor mij iets wat voor iedereen anders is. Of hij dus voor jou kan werken is iets wat je écht zelf moet beslissen. Ik las bij sommige reviews dat de planner te groot is en het is inderdaad geen klein ding. Het is een kwalitatieve planner uit degelijk materiaal. Zoals ik al zei, ligt hij bij mij op mij bureau en maak ik er effectief tijd voor om aan te gaan zitten.
Purpuz is overzichtelijk en helpt je doelen te visualiseren en er in stappen naartoe te werken.
Sinds ik hem invulde en prioriteiten van minder belangrijke doelen kon uitfilteren, heb ik wel een beter zicht op waar ik naartoe wil.
Ik ga in 2020 dus nog even verder met Purpuz om te zien of hij me echt zo goed kan helpen als ik denk dat hij kan.

Nog een leuk weetje?
In 2018 en 2019 was deze planner de best verkochte via Bol.com

Als je nog vragen hebt, mag je ze me altijd stellen in de reacties of via een mailtje!

Take care en tot snel

Ilse

De reden van mijn crash uitzoeken.

By Ilse Verhoeven | 2019-09-10 | Comments 5 comments

In november 2018 ben ik gecrasht! Hard en diep! Ondertussen zijn we ongeveer negen maand verder en ben ik al een stuk uit mijn put gekropen. Maar om te voorkomen dat ik nog eens terug die kant op ga, moest ik wel op zoek naar het waarom van mijn crash. Dat klinkt misschien gek, want de meeste mensen rondom mij zeiden: “Dat was toch logisch, jij had gewoon te veel hooi op je vork genomen, natuurlijk ging je plat.!” In het begin ging ik daar nog enigszins in mee, maar later in mijn proces besefte ik dat het dieper zat dan dat. Ik moest de reden van mijn crash uitzoeken, want daar zat een stuk zelfkennis die ik blijkbaar had gemist.

Naar de psycholoog voor mijn crash

De beste man deed zijn best, maar na drie keer stuurde hij me wandelen omdat, zo zei hij zelf, hij zich onnuttig voelde. Ik maakte op drie weken enorme sprongen in inzicht en wist eigenlijk al vrij snel waar ik naartoe moest en wilde en kon perfect benoemen waar het fout gegaan was. Hij vertelde me dat ik ‘gewoon’ moest leren knopen door te hakken.

Het echte inzicht

Maar het echte inzicht kwam bij mij tijdens de opleiding tot expert hoogbegaafdheid. Eén van de laatste opleidingsdagen was het thema motivatie. En toen ik daar zat kwamen er enkele dingen kei hard binnen! Want daar, in de zelfdeterminatietheorie van Ryan and Deci, daar kon ik zo de linkjes leggen naar mijn diepe dal…

Automomie

In mijn job had ik totaal nul inspraak over de richting waar ik naartoe wilde. Directie worden, daar had ik geen ambitie voor, want dan zou ik, naar mijn gevoel, te ver van de leerlingen komen te staan. Maar ik deed al 15 jaar hetzelfde! En hoewel ik echt wel probeerde om daar zelf variatie in te brengen (Ik paste bijvoorbeeld elk jaar mijn jaarplan voor 75 procent aan met nieuwe ideeën), was ik leerkracht PO en dat zou ik blijven tot ik 65 (67, 68,…) was. Ik had al langer het gevoel van ‘Is het dit nu?’
En toen vond ik iets waarvan ik zag dat er nog veel werk was in het onderwijs: Zorg voor hoogbegaafden. Vol enthousiasme gooide ik me daarop! Dit kon ik! Dit wilde ik! Hier kon ik een verschil maken. Helaas ging dat niet op! Er was geen tijd, geen budget, er waren afspraken binnen de scholengemeenschap over opleidingen,… wat de redenen ook waren, het doet er eigenlijk niet toe. Ik kon de weg die ik op wilde gaan niet doen, het mocht/kon niet. En terugkijkend, is dat het punt waarop ik ben geknakt.
Ik was leerkracht PO en ik zou dat altijd moeten blijven! De benoeming voelde als mijn gouden kooi. Want wie, met zijn volle verstand, gooit dat nu weg? Een mooie job in het onderwijs, goed loon, veel vakantie en een goed pensioen? Zo reageerde mijn omgeving in het algemeen, tenminste. Ik voelde me gevangen.

Belonging

Je ergens thuis voelen. Tja, wat moet ik daarop zeggen?! Thuis voelde ik me thuis! 😉

Ik begrijp mensen vaak niet… Waarom zien mensen het grote geheel niet als het over milieu of klimaat gaat? Hoe kunnen volwassenen zich soms zo als kleine kinderen gedragen? Waarom gunnen ze elkaar vaak niets? Hoe kunnen volwassenen soms zo de pestkop uithangen? Waarom maken mensen zich vaak druk om dingen die in mijn ogen belachelijk zijn, maar trekken ze zich niets aan van de echt belangrijke zaken. Ik veralgemeen hier uiteraard…

Er werd me gezegd om ‘gewoon’ mijn job te doen. Eén oor in, ander oor uit principe, weet je wel. Maar met de beste wil van de wereld kan ik me niet voorstellen hoe je dat doet. Ik ben altijd zéér betrokken geweest met mijn job. Ik ken gaan werken ‘voor het geld’ niet.

Ik voelde me teleurgesteld en ik was vooral op mijn dieptepunt heel erg boos op alles en iedereen. Depressief? Absoluut niet! Gewoon enorm boos en teleurgesteld in mezelf, want op dat moment voelde de hele crash als een falen!

Competentie

Een mens moet zich competent voelen. En ook daar voelde ik het knellen. Want ik zat thuis met een hoogbegaafd kind en ik had geen clue hoe ik hem het best kon helpen! Ik zat met hoogbegaafden in mijn klassen en ik wist dat ze méér nodig hadden en wist niet hoe ik daar dan aan moest beginnen. Ik zag kinderen voorbij komen in mijn hoofd die ik nu wel onder ‘vermoedelijk hoogbegaafd’ zou aanduiden, maar die ik de voorbije 15 jaar had gemist. De kennis die ik al wel had wilde ik doodgraag doorgeven aan collega’s, maar dat werd niet altijd in dank afgenomen… Was ik dan ook niet bekwaam om die kennis over te brengen?

Ik voelde me dus niet competent en had geen beslissingsrecht om daar wat dan ook maar aan te veranderen in mijn gouden kooi.
DAT is de reden waarom ik plat ben gegaan – het had totaal niets te maken met mijn 101 projecten, planlast in het onderwijs of mijn man die de jaren daarvoor veel had gereisd voor zijn werk.

https://www.instagram.com/p/B2LiED_IAPJ/

Hoe zit het nu met mij?

Wel ik heb terug mijn eigen (beroeps)leven in handen genomen. Ik verdien er momenteel (bijna) niks mee, ik bouw (nog) geen pensioen op en ik heb zeker niet meer vakantie! 😉
Maar… IK beslis wat ik wel en niet doe en of dat 101 projecten zijn of maar 1. Ik luister goed naar mezelf en mijn lijf, want een tweede keer zo’n crash zie ik niet zitten. Bovendien ben ik er ook nog niet helemaal uit, ik moet blijven opletten. De crash is dan ook nog geen jaar geleden.

Ik heb mijn opleiding ‘expert hoogbegaafdheid’ afgewerkt en examen afgelegd en ik ben met glans geslaagd. Mijn netwerk werd breder en ik leerde nieuwe mensen kennen, mensen die op dezelfde golflengte zitten.
Mensen met dezelfde frustraties.

En de toekomst…

Ik heb dus werkelijk geen idee! Het onderwijs laat me niet los en graag zou ik mijn nieuwe kennis en mijn 15 jaar onderwijs ervaring ergens samen kunnen inzetten. Maar tot ik een opportuniteit kan vinden waar ik dat kan doen, zet ik zelf kleine stapjes in de juiste richting van mijn grote doel.
In mijn droom is de zorg voor hoogbegaafden geen werkpunt meer voor scholen, maar een goed onderbouwd onderdeel van het dagelijkse schoolleven. Elk kind, hoogbegaafd of niet, zou zich in mijn droom goed voelen op school. Een utopie, maar elke kleine stap in de juiste richting is er één!

Diep vanbinnen voel ik me nog steeds een leerkracht. Eéntje die onbewust al jaren werkt aan een groeimindset, nog voor ik ooit van fixie en growie had gehoord. Nooit strevend naar perfectie in het product, maar altijd naar kinderen zelf laten ontdekken, proberen, falen en leren. En ik denk dat ik me hoe dan ook altijd diep vanbinnen een beetje leerkracht zal blijven voelen.
De crash zie ik niet meer als falen. Het was mijn wake-up call dat ik iets anders nodig had, iets anders wilde doen.

Take care

Ilse

Carrière-switch in de lucht? + 9 tips om het zelf te doen

By Ilse Verhoeven | 2019-07-05 | Comments 29 comments

Zo’n burn-out is een lelijk beestje! Je lichaam is op, je psyche is boos en als het één ding echt met je doet is het je laten nadenken. Ik ben een persoon die sowieso veel nadenkt! Te veel, ik maal te lang en ik zit met een hele reeks ‘wat als’ vragen in mijn hoofd. Dat ik even echt rust moest nemen was duidelijk. Ik koos om even helemaal uit het onderwijs te stappen en met loopbaanonderbreking te gaan. Ondertussen zou ik starten met de opleiding tot expert hoogbegaafdheid, want ik wist wel dat ik dat heel graag wilde voltooien. Wat er dan zou volgen, of ik nog terug zou gaan naar het onderwijs, daar was ik totaal niet mee bezig! Zou er uiteindelijk een carrière-switch komen?

De opleiding in Gent

In april ben ik gestart met die ene opleiding die ik zo graag wilde doen. Ik ging elke opleidingsdag met de trein naar Gent. Dat is vanuit mijn dorp 2 uur en 35 minuten onderweg met 2 overstappen. Maar ik deed het!
Daar leerde ik nieuwe mensen kennen en voerde ik zeer aangename gesprekken met onder andere psychologen, coaches, beleidsmedewerkers binnen het onderwijs en zorgcoördinatoren. Het was zo fijn om die verruiming mee te maken van visies van gelijkgezinden. Mijn netwerk werd zoveel meer verrijkend dan dat ik ooit had durven hopen!

De thema avonden

Omdat wij in Limburg nooit geen thema avonden hadden van het expertisecentrum, stelde ik ondertussen ook voor om een reeks van zes te helpen organiseren in Limburg. Bjorn, de coach van onze zoon vond dat een goed idee. We hebben ondertussen een hele reeks achter de rug en het was echt een succes!
Tijdens die avonden werd er weer eens duidelijk dat goede hulp hier in Limburg soms ver te zoeken is. Er zitten bijvoorbeeld geen partners van Hoogbloeier in Limburg, het is hier een groot zwart vlak op dat gebied.

September komt eraan – nadenken over een carrière-switch

De uren en de opdrachten op school voor volgend schooljaar moeten worden verdeeld. Het werd tijd om knopen door te hakken, want mijn papieren voor het aanvragen van een verlofstelsel zaten in de brievenbus.

Met de opleiding tot expert hoogbegaafdheid en mijn pedagogische achtergrond kan ik starten als coach van zodra ik slaag op mijn examen. Voor mezelf heb ik dan beslist dat ik wil ook wil doen, maar dat ik me ook nog verder wil professionaliseren. Een opleiding tot kindercoach vond ik online bij nha. Ze hebben veel online cursussen die je op je eigen tempo kan doen, met ondersteuning. Er zijn nog coaches die daar een opleiding hebben genoten en zij zijn tevreden. Aangezien ‘Starten voor je klaar bent, want je bent nooit echt klaar!’ ook een tip was die me werd gegeven, ga ik dat ook gewoon doen! Toch wil ik nog blijven bijleren!

Maar wat dan met mijn passie voor onderwijs?

Want één van de mensen die samen met mij de opleiding volgt, zei me ook dat ze voelde dat ik nog vol vuur over het onderwijs sprak. En ze heeft een punt. Ik zit nog vol passie voor het onderwijs en zou er doodgraag nog iets voor willen betekenen met de kennis die ik nu heb. Scholen ondersteunen met het zorgbeleid opzetten, leerlingen coachen die aan het onderpresteren zijn of een mindset probleem hebben, leerkrachten ondersteunen met pluswerking of tips, … maar dan binnen een functie op school, dat zou toch moeten kunnen?! Op die manier zou het voor ouders die het financieel wat moeilijker hebben en een HB kind hebben namelijk wel een oplossing zijn. Op die manier kan een school dat kind zelf coachen binnen de muren… Ik droom groots en heb een visie!

Een tip die ik kreeg was om ‘The ten coffees” te doen. “Ga gesprekken aan met tien mensen binnen de sector of sectoren en waar je graag aan de slag gaat en laat je inspireren door hen. Tast af en ga op zoek naar mensen die je visie delen… ”
Er zijn ondertussen afspraken gemaakt voor die kopjes koffie, al zal het geen koffie worden, want dat krijg ik niet weg! 😉

Stap voor stap

Voorlopig staat erop mijn verlofstelsel nog een jaar loopbaanonderbreking, maar moest er een optie zijn om binnen het onderwijs aan de slag te gaan als expert, dan is dat zeker wel een piste die ik wil bekijken.
Eerst ga ik nog verder met studeren aan mijn cursus expert, beginnen met mijn 10 gesprekken, mijn examen afleggen (en hopelijk slagen – ja, ik heb soms wat last van een vaste mindset 😉 ), starten als coach en starten met de opleiding als kindercoach als extra ondersteuning. Stap voor stap naar mijn grotere doel!

Mijn tips voor een carrière-switch – uit ervaring

Zoek uit waar je blij van wordt, waar je het verschil kan en wil maken.
Zoek uit waar je energie van krijgt en waar je energie van verliest. (Dat kunnen ook personen zijn, trouwens!)
Ga opleidingen volgen, nieuwe mensen zijn nieuwe visies – even ‘een andere wereld’ in.
Ga tien gesprekken voeren met mensen binnen de sector waar je graag wil werken of met mensen wie zijn job je wel zou willen doen
Blijf niet hangen in ‘wat als’ – hak die knoop!
Droom groots – ook al weet je dat het misschien (nog) niet kan – je gaat er energie van krijgen!
Luister niet naar mensen die zeuren over wat een zonde het is dat die carrière-switch wil maken. Jij bent baas over jouw leven. Als jij een andere job wil, dan is dat jouw recht!
Geloof dat je nog iets anders kan dan wat je nu doet!
Kom je er echt niet uit, ga loopbaanbegeleiding volgen.

Wat grappig om nu dit artikel terug te lezen voor ik op publiceren ga klikken, trouwens! Het uitschrijven geeft me ineens zo een duidelijkheid! 😉

Take care en tot snel

Liefs Ilse

Even tot 10 tellen: hét boek voor drukke mama’s

By Ilse Verhoeven | 2019-02-15 | Comments 0 Comment

Het moet maar lukken hè, om al die ballen in de lucht te houden. Mama’s hebben vaak een baan, een huishouden, hobby’s en daar tussen lopen nog een paar kinderen. Nu zeg ik het natuurlijk verkeerd, want wij mama’s vinden allemaal dat onze kinderen op de eerste plaats komen. Maar soms, zo héél soms mislukken we daar toch grondig in. Hét leukste boek boordevol tips om die drukke mama’s te helpen moet het boek ‘Even tot 10 tellen wel zijn!’

“Mama,…..?”

Hoe vaak zeg je nog ‘Momentje, ik ben nog een mailtje aan het lezen!’ of ‘Kan je nog héél even wachten, lieverd, ik moet dit echt eerst even opschrijven!’ als je kind naast je staat om iets te vragen of te tonen?
En ja, kinderen moeten leren wachten, maar soms hoorde ik mezelf dat soort zinnetjes toch net iets te vaak zeggen.

Even tot 10 tellen

Het boekje ‘Even tot tien tellen’ werd uitgegeven bij uitgeverij Trichis, geschreven door Eva Brouwer. Ze was tien jaar lang televisiepresentator in Nederland. De tekeningen in het boek zijn van Theresa Hartgers.

Het boekje staat boordevol tips van vrouwelijke power-vrouwen.

Nicole Offenberg: een expert in keuzes maken en je leven leiden op jouw voorwaarden.
Angelique Piternella: een alleenstaande mama die succesvolle ondernemers helpt om hun onderneming te laten groeien.
Paulien Timmer schreef ondertussen al twee boeken. Eén over het succes van een gelukkig huwelijk en één met concrete relatietips.
Marieke Anthonisse is een topondernemer die zelfstandigen, die ook mama zijn, hoe ze hun bedrijf met structuur kunnen laten groeien.
Elma Maaskant: stampte haar eigen make-up merk uit de grond!
Astrid Mast: een imago en businesscoach.
Hanneke van Zessen: nieuwslezer bij radio 538.
Claire van Den Heuvel: bekend van de Easy Peasy kookboeken.
Simone Levi: de bekendste businesscoach van Nederland!
Tischa Neve: kinderpsychologe en opvoedkundige.

Allemaal geven ze concrete tips in het boekje waar je echt onmiddellijk mee aan de slag kan als drukke mama!

Samen tijd doorbrengen met je kinderen

Het boekje laat heel duidelijk merken dat je bewust keuzes moet maken in je leven en hoe je dat dan het best kan aanpakken.
Ik hou er wel van als de boodschap die iemand probeert uit te sturen ook echt voelbaar is in zijn product. Het boek ‘Even tot 10 tellen’ is een draaiboek. Aan de ene kant vind je al de tips en als je het boekje omdraait kan je met jouw kinderen samen leren tot tien tellen. Er staan dan ook een paar momenten in getekend waar mama mee worstelt. Het geeft een mooie visuele voorstelling voor het kind dat meekijkt in het boek!

Het tellen tot tien is hier nu misschien even wat achterhaald, aangezien ik thuis zit. Maar centjes, ladders in kousen en vallen over speelgoed, komt hier zeker ook nog voor! Hahaha
En dat thuiszitten is ook niet voor eeuwig, dus ik hou het toch maar bij de hand! 😉

Heb je er écht wat aan?

Ja, ik heb er wel wat dingen uit gehaald. En ja, sommige dingen wéét je ook wel, maar het lezen helpt je er nog eens aan denken om het ook effectief toe te gaan passen!

Informatie ‘Even tot 10 tellen’

Titel: Even tot 10 tellen
Uitgeverij Trichis
Schrijver: Eva Brouwer
Illustraties van: Theresa Hartgers
ISBN: 9789492881229
Even tot 10 tellen kopen. (Normaal te koop vanaf vandaag, maar ik zie dat het nog niet beschikbaar is. Een exemplaar reserveren kan wel al)

Take care en tot snel

Liefs Ilse

lees ook: 21 tofste voorleesboeken voor kinderen die mijn lezers aanraden.

Dit boekje werd mijn opgestuurd ter review.