Zo ik zit in de helft van mijn reisfotochallenge! Mijn doel is om 52 foto’s van uitstapjes of reizen te delen… Ik ben dus goed op weg.
Deze uitdaging vond ik op de blog van Thomas Pannenkoek. Neen, hij heet niet ‘echt’ zo!
Maar hij is wel iemand waar ik bijna alles van lees. Het is altijd filosofisch, met een grappige ondertoon en mooi geschreven. Dus al wil je zelf niet meedoen, zijn blogje is wel een bezoekje waard!
Sundern
Deze foto is genomen in ons romantisch hotelletje in Sundern. We waren getrouwd in augustus en in de herfst zijn we naar Duitsland getrokken. Manlief, toen nog vrij pril manlief, had zijn best gedaan om een leuk romantisch hotelletje in Sauerland te boeken!
Ik herinner me nog de roos en de rozenblaadjes, ook op het (superzachte) bed met heerlijke dons!
Sundern is een dorp dat in Sauerland, Duitsland te vinden is.
Het drop was ook mooi en gezellig! Het was al herfst toen wij er waren. Ik denk dat het in de zomer ook echt een hele mooie streek is om te bezoeken!
Wandelen
We hebben er vooral veel gewandeld en genoten van de mooie natuur.
Er was een bos belevenis pad waar er prachtige beelden in oude bomen waren gebeeldhouwd!
Een hele mooie wandeling om met kinderen te doen als je er in de buurt bent.
Ze is 2,3 kilometer lang en dus nog erg goed te doen voor kleine kinderen.
Ze kunnen dieren in beelden herkennen en er hun fantasie de vrije loop laten.
Jawel, ik kan me voorstellen dat mijn kinderen het nu héél erg leuk zouden vinden!
De Duitse taal is nooit echt mijn ding geweest, manlief was er ook niet zo goed in… maar na het vele werk in onder andere Berlijn gaat het spreken hem erg vlot af.
Misschien wat meer of vakantie in Duitsland gaan?8
Wat is jullie favoriete plaats of streek in Duitsland als je er al bent geweest?
Vakantie-tips voor Saint Vith van het familieweekend.
Ik vertelde al dat we vorig weekend met de hele familie (achttien personen, waarvan drie kleine kinderen en twee senioren) op weekend zijn geweest in de Ardennen.
Vandaag wil ik graag een paar tips delen met jullie. Als je (in de buurt van) Saint Vith op vakantie gaat voor een paar dagen, kan je er misschien wel inspiratie uithalen:
Groepsvakantiehuis
We huren al vier jaar, telkens op een andere plaats, een vakantiehuis dat niet te ver weg ligt van bij ons (Belgisch Limburg).
Voor de kinderen, maar zeker ook voor mijn ouders die niet zo lang in de auto willen zitten, is dat echt een must. We gaan ook altijd maar voor een paar dagen. Een lange reistijd vind ik dan sowieso niet zo’n geweldig idee!
Dit jaar hebben we geslapen in het vakantiehuis “Zum Burgknopf” in Saint Vith.
Deze vakantiewoning kan gehuurd worden voor 10, 20 of 28 personen en is erg goed voorzien met zes douches en vijf toiletten en zelfs twee vaatwasmachines en een erg luxueuze keuken!
De eigenaars waren erg behulpzaam en vriendelijk. Het was er netjes en proper.
We hebben het er erg gezellig gehad en ik kan het zeker aanraden.
We bezochten de blauwsteenmijn in Recht. We werden er rondgeleid door een gids.
De mijn was erg indrukwekkend, zeker als je weet dat ze de lange gang hebben gemaakt aan 30 cm. per dag!
Grotere mensen zetten best een helm op (die is ter plekke beschikbaar-, ik had er met mijn 1,63 m. niet zoveel last van 😉 )
Een buggy is geen goed idee, maar een draagdoek kan er wel. (Ik vernoem dit even omdat we in Italië een grot hebben bezocht waar de kleine op de buik moest zitten omdat bij het bukken eventueel het hoofdje tegen de wand zou komen, maar dat was hier dus niet het geval!)
Warre was als vijfjarige erg onder de indruk van alles wat hij zag en ook Inthe heeft flink de hele rondleiding van een uurtje mee gestapt en de oogjes de kost gegeven!
De toegang is 8 euro, maar in groep is het goedkoper.
Kinderen tot 4 jaar mogen gratis binnen.
Er is ook een speciaal gezinstarief.
Lekker eten.
Taverne An den Linden
Traditiegetrouw gaan we ook een keertje uit eten met de hele groep.
We hadden gereserveerd in de kleine taverne ‘An Den Linden’ in Saint Vith. Met onze groep zat het kleine restaurantje zo goed als vol!
Ze waren er zeer (kind)vriendelijk en het eten kwam ook best snel.
Toch hebben we gemerkt dat ze niet echt gewoon waren van voor grote groepen te koken.
Ze hebben vier keer iets mis gedaan (verkeerde drank, een slecht wijntje – dat wel onmiddellijk vervangen werd -, een gerecht teveel en één verkeerd – dat wel aan het goedkoper tarief van het effectief bestelde gerecht werd aangerekend).
Maar het eten was er wel erg lekker!
Een nagerecht zou ik er niet meer bestellen, dat stond in schril contrast met de lekkere gerechten op de kaart en het was duidelijk dat daar de focus niet op lag.
Met onze groep hebben we voor 509 euro gegeten. De prijzen variëren van 10 tot 30 euro voor een gerecht.
Een aanrader, maar laat het nagerecht voor wat het is!
Geschiedenis en zo.
Burg Reuland
De Burcht Reuland is gratis te bezoeken en zeker wel de moeite.
Parkeren bij de Burcht is niet mogelijk en we vonden beneden ook niet meteen plaats…
Ouderen of mensen die slecht te been zijn, zet je best boven af en ga dan beneden parkeren.
De toren beklimmen en de trappen afdalen spreekt kinderen zeker tot de verbeelding.
Let wel op dat er niets in de put valt!
anekdote: Tijdens het weekend had de grootmoeder van mijn kindjes flesjes frisdrank bij met een verrassing. Helaas voor Warre waren het enkel ‘prinsessenverrassingen’. Hij baalde er enorm van, maar hing uiteindelijk toch zijn ‘prinsessenhangertje’ aan zijn jas. Toen hij echter bij Burg Reuhland boven de put ging hangen viel zijn ‘prinsesje’ in de put. (Er lig een rooster over, kindjes kunnen er zeker niet invallen!) Wat vond hij dat erg! (Hij was vooral doodmoe van het grote plezier dat ze de avond ervoor hadden gehad: met drie kindjes op één kamer slapen is groot jolijt, natuurlijk!). De mannen van het gezelschap probeerden allemaal met stokjes en zo het hangertje op te vissen, maar één verkeerde beweging en het onbenullig ding zou helemaal naar beneden vallen. Uiteindelijk lukte het mijn broer om met een stokje, een gevonden cable-tie en een ijzertje dat hij omplooide tot haak, om het hangertje onder luid applaus van de hele groep die erop stond te kijken, terug naar boven te halen, met een overgelukkige Warre tot gevolg. Mijn broer: de Macgyver in het gezelschap! 😀
Wandelingen.
Er zijn prachtige wandelingen in de buurt, maar hou wel rekening met steile beklimmingen en afdalingen! 😉
Zijn er nog dingen in de buurt die ik bij een volgende bezoek in de buurt niet zou mogen missen? Is er een tip die je wil onthouden?
In 2009 gingen manlief en ik met zijn tweetjes (één van de laatste keren zonder kinderen) op vakantie naar Frankrijk.
We reden met de auto naar Nantes.
Nantes op zich is een héél mooie stad, we hebben er lekker gegeten en gewandeld.
Maar wat er het meest indruk heeft gemaakt was de gigantische mechanische olifant van twaalf meter die voorbij gelopen kwam met een puffend geluid.
De straal water uit de slurf kon op een warme dag voor verfrissing zorgen.
Boven in de olifant zaten allemaal mensen die meereden met de olifant.
Wonderbaarlijk was het.
Ik vraag me af wat mijn kinderen ervan zouden vinden. Warre vindt het vast geweldig, misschien is het tijd om nog eens naar Nantes te gaan?
De machines, geïnspireerd op Jules Vernes worden gemaakt en vertrekken vanuit een verlaten scheepswerf.
Je kan zien hoe ze van ontwerp groeien tot attracties, waar mensen ook echt op kunnen meereizen door de stad.
Als ik nu op zoek ga op internet, kom ik uit op de website van Les Machine de Nantes
Er is ondertussen een mega carrousel met zeewezens uit de boeken van Vernes bijgekomen.
Hoe meer ik rondklik op de site, hoe meer ik zin krijg om mijn koffer te pakken en terug te gaan naar Nantes, deze keer met de kinderen….
In de buurt ligt ook een prachtig dierenpark, waar je met je auto door mag rijden: Planète sauvages
Daar herinner ik me nog een slappe lach moment met een zebra van, die ergens was waar ik hem niet had verwacht, maar dat is weer een andere verhaal…
Deze serie ‘verhalen’ rond foto’s die gemaakt werden op uitstapjes en reizen is een deelname aan de reisfotochallenge van de blog van Thomas Pannenkoek.
Ik heb er al erg van genoten om in de foto’s te duiken naar herinneringen. Als je mee wil doen, voel je vrij en laat Thomas even weten dat je ook meedoet.
In 2004 ging ik voor de tweede keer met het vliegtuig op reis naar Turkije, samen met vriendlief (nu manlief).
We gingen naar Kusadasi, het duiveneiland en zaten er in een prachtig hotel, gelegen in een hele mooie baai.
Ik durfde nog een mini-rokje dragen en zat volop in mijn lenzenperiode.
In het hotel hebben we menige dag in de hangmat doorgebracht, al lezend.
Zo vaak en zo lang dat ik ’s avonds in mijn bed nog heen en weer leek te wiegen.
Daar hebben we geleerd om niet alle centjes van je vakantie in het verblijf en de all-in formule te steken.
Er waren zoveel leuke excursies, maar helaas konden we die niet betalen. (Na een jaartje werken was er niet zoveel overschot 😉 )
Ik vind dat de all-in formule je ook kluistert aan je hotel en wij zijn cultuurmensen.
We willen, waar we ook zijn, rond gaan kijken, tripjes doen,… en dan is het niet zo verstandig om een all-in te boeken.
Dat doen we dus ook niet meer.
Toen was dat wel de beste oplossing. Zo wisten we precies wat onze vakantie ging kosten.
Wil je meedoen met de reisfoto challenge van Thomas Pannenkoek? Neem eens een kijkje op zijn blog.
Meestal kan ik wel uit de voeten met Engels (of wat Duits). En als dat niet lukt is er altijd de smartphone, ik kan me zelfs een rondleiding achter de schermen in Teatro Real in Madrid herinneren waarbij alle communicatie met de gids via google translate passeerde. Je zou denken, in een land waar handel, vooral export een ontzettend
Alternatieve communicatie met plakband en papier.
groot deel van de economie uitmaakt moet dat ook wel lukken.
Maar in Beijing, was dat een no-go. De gemiddelde Chinees reageert net zoals de gemiddelde baksteen als je hem in het Engels aanspreekt. En andersom kon ik ook ook niet veel meer leren van die gemiddelde baksteen als ik in het Chinees aangesproken werd.
In onze fabriek wordt dat opgelost door een aantal tolken die permanent in dienst zijn, want ja een fabriek vol bakstenen is natuurlijk alleen maar handig als je in bakstenen doet. Je kan natuurlijk ook eens inventief zijn met papier en plakband om toch maar duidelijk te maken welk draadje op welke aansluiting gaat (zoals in de foto).
Ik mocht dan toch nog van geluk spreken dat de supermarkt de moeite had genomen om de huisregels van de lockers in het Engels te vertalen. Zo wist ik tenminste dat ik mijn kip en mijn kat niet samen in de lockers mocht achterlaten.
Poultry and pets aren’t allowed
Het was vooral minder leuk op het moment dat je van kamer moet wisselen omdat je verblijf verlengd wordt en aan de medewerker aan de balie moet gaan uitleggen dat het bed in je nieuwe kamer beslapen is.
De China ervaring – Wouter blogt over werken in China
Zoals jullie als trouwe lezers van deze blog wel weten heb ik de voorbije weken in China doorgebracht. Het bedrijf waarvoor ik werk is sinds geruime tijd onderdeel van de show canada groep. Binnen die groep hebben wij een zusterbedrijf dat gevestigd is in Beijing. Op dit moment voeren we met de groep een project uit voor Disney in het kader van het nieuwe Disney Resort in Shanghai. Dat is dan meteen ook alles wat ik over de reden van mijn reisje kwijt kan.
Voor ik vertok kreeg ik het advies van een collega : “Maak je klaar voor één van de ruigste steden ter wereld”.
Ik heb natuurlijk, buiten een aantal steden op het Europese vasteland, weinig om te vergelijken, maar het was zeker de ruigste stad die ik al heb meegemaakt. Hier volgen wat indrukken van deze ruige stad en waarschijnlijk bij uitbreiding de Chinese maatschappij. We beginnen bij het verkeer.
You have been ripped off, my friend !
Wegens omstandigheden was mijn gepland vervoer niet komen opdagen en moest ik maar op eigen houtje op locatie proberen te geraken. Ik had daarvoor op geen ongelukkiger moment kunnen aankomen, midden in de ochtendspits. Maar goed, na wat cash geld uit de muur getrokken te hebben op zoek naar een taxi dus.
De 3 uur durende taxi rit was een eerste onderdompeling in het verkeer van Beijing, China ….
Wegmarkering lijkt enkel als decoratie te fungeren. Enige andere bedoeling die de overheid had met het aanbrengen ervan is blijkbaar niet duidelijk overgebracht naar de bevolking. Idem voor verkeerslichten.
Invoegen, een druk kruispunt oversteken of een U-turn maken ? Gewoon doen, anderen moeten maar stoppen. Gelukkig is de maximale snelheid in de gehele stad beperkt tot 60 km/h. En als je even geen zin meer hebt om te rijden, dan blijft je toch gewoon staan. Alle anderen rijden wel om je heen. Met menig claxonconcert als gevolg.
Aangekomen op de vermeende eindbestemming betaalde ik 600 Yuan. Ik moest gelukkig niet extra betalen voor het tweede ritje want de chauffeur had zich vergist. Later vertelde iemand dat een dergelijke taxirit maar 200 Yuan zou moeten kosten met een vrolijk “You have been ripped off, my friend !” erachter. Maar dan moet je wel een officiele taxi nemen dus.
Alle stickers op een rijtje, je zou toch denken dat het een officiele taxi is.
De expat bus
De meeste expats verblijven in hetzelfde hotel daar in China. Het hotel bevindt zich op een half uurtje rijden van de fabriek. Omdat het er zoveel zijn kan het bedrijf daarvoor dus een eigen busdienst inleggen. Het deed me een beetje denken aan de verhalen over werken bij Philips Eindhoven vele jaren geleden.
De belangrijkste ontdekking bij deze busrit : voertuigverlichting blijkt optioneel. Menig auto, scooter en persoon dook op uit het niets. Geen verlichting, ontbrekende of vuile reflectoren. Respect voor de chauffeur die dit steeds kundig opmerkte en tijdig ontwijkende maneuvers kon uitvoeren, zelfs op dagen dat de smog hoogtij vierde.
Na de vlindertuin op vrijdag konden we nog niet binnen in het hotel waar we de laatste nacht gingen doorbrengen.
Dus gingen we op zoek naar iets te eten.
Ik vond de taverne ‘Hooray’s Birtish Gelato Kitchen’ – Manlief had eigenlijk geen zin in pannenkoeken, maar het zag er kindvriendelijk uit, dus kon ik hem toch overhalen om hier binnen te gaan.
We konden er naar hartenlust zondigen. Pannenkoek, ijs, chocolade, slagroom,….
Inthe haar gezichtje was goud waard bij het zien van de berg lekkers:
Maar dat was nog niet het leukste. Er was een grote speelhoek, met een prachtig poppenhuis, peuter speelgoed, telramen, een winkeltje,….
We zijn er dus gewoon meer dan een uur blijven zitten. De kindjes konden rustig spelen en mama en papa konden toekijken bij een kop koffie (papa) en iets fris (mama).
Hooray’s gelato Kitchen bleek een super goede keuze te zijn. De kwaliteit was ook goed en ok, gezond was het niet echt, maar af en toe serieus zondigen mag – zeker op vakantie.
Vlindertuin in Stratford-upon-avon – Butterflyfarm
Stratford-upon-Avon, het geboortedorp van William Shakespeare hebben wij al een paar keer bezocht. Dat kwam omdat mijn man daar moest werken in ‘The Swan Theatre’ van The Royal Shakespeare Company. Veel van de leuke plaatsen in het dropje hebben trouwens een naam met ‘Swan’. Swan fountain, Swan theatre, The Swan Pub,… Ik begreep er niets van in het begin, tot ik alle zwanen ontdekte die op de Avon, de rivier daar, zwommen. Het dorpje straalt sowieso prachtige Engelse charme uit! Héérlijk! Maar er is ook echt wel wat te doen voor kinderen. Onder andere de vlindertuin wordt vaak bezocht met ouders en kinderen! Terecht, want het is een prachtige stukje tropen in een Engels dorp!
De vlindertuin in Stratford
Aan de ingang kon je jassen en sjaals weghangen. Dat is echt een aanrader, want binnen is het uiteraard tropisch warm. Het is de grootste tropische tuin in Groot-Brittannië.
Het heet misschien wel de vlindertuin, maar er wonen ook parkieten, leguanen en spinnen. Die laatste veilig en wel in terraria, want anders was ik met mijn spinnenfobie heel snel de andere kant op gerend!
Kinderen en vlinders
Het blijft een beetje een magisch wezen zo een vlinder, toch. Kinderen zijn er meestal fan van. Ze vliegen en hebben prachtige kleuren! Er waren echt hele mooie, grote exemplaren. Er zijn ook een aantal voedingsplaatsen in de vlindertuin aanwezig. Daar ligt dan fruit en daar kan je de vlinders zien eten met hun uitgerolde roltong. Heel mooi om dat eens een keer van dichtbij te bekijken!
Paniek ik de keet
Maar de middelste schrok zich wel bijna te pletter toen er een grote fladderaar besliste om op haar schouder te landen! Ze schreeuwde de hele boel bij elkaar. En daarna keek ze, vooral naar de grotere exemplaren héél erg oplettend. Ze wilde liever niet dat er nog één op haar kwam zitten.
Best dat je dus je kinderen even een waarschuwing geeft dat het zo maar zou kunnen dat er een vlinder op hen komt zitten. Dat ze vriendjes willen worden en kennis willen maken en niets kwaad van zin zijn. Het had misschien bij ons wel een beetje kunnen helpen op die manier!
Een ticket is de heel dag geldig
Als je een ingangsticketje voor de tuin met vlinders koopt, ben je er ook de hele verdere dag nog welkom! Dat wil dus zeggen dat je nog wel een keer kan gaan kijken op dezelfde dag, nadat je bent gaan lunchen of zo.
Onze zoon wilde absoluut nog een keer! Want het was ook heel leerrijk om de kweekbakken te bestuderen en de poppen te zien hangen!
De zus ging, stoer als ze is, ook nog wel een keertje mee, maar ze bleef met argwaan kijken naar alle fladdervlinders die in haar richting kwamen.
Oh ja, niet aanraken
Uiteraard is het niet slim om de vlinders aan te raken. Dat zeg je ook best even op voorhand tegen je kinderen. De delicate vleugeltjes kunnen daar namelijk niet zo héél goed tegen. Als je rustig blijft zitten, heb je grote kans dat de vlinders gewoon op je komen zitten zonder dat je er zelf actief achter gaan vangen.
Een impressie van de butterfly farm
Meer informatie voor een bezoek aan de vlindertuin:
Je bent ongeveer een uurtje aan het bekijken als je het rustig aan doet en ook de terraria en de voederplaatsen bekijkt. Het winkeltje heeft allerlei grappig vlinder prullaria.
Een aanrader om met kinderen te doen! Sowiewo!
We bezochten ook het impressionante Warwick Castle. Het is precies of je in één of andere Britse serie binnen wandelt. Je verwacht op elk moment dat er een ridder te paard voorbij zal komen. Het kasteel ligt ook langs de Avon, net als Stratford-Upon-Avon. De naam van het kasteel verwijst naar de graven van Warwick.
Ons zoontje was danig onder de indruk en vroeg alles van de gids te vertalen.
Er was ook een vogelshow, maar die was voor onze kinderen, die al wat vermoeid waren, wat laat op de dag. Toch was ook dat zeker de moeite.
De figuranten die er rond lopen maken het plaatje helemaal compleet.
Het is zeker niet het goedkoopste uitstapje geweest dat we hebben gemaakt, maar het was echt wel de moeite! Volgens mij is het rond Halloween ook zeker de moeite. We hebben nog wat restanten gezien.
Soms zeggen beelden meer dan woorden, dus wel een aantal fotootjes.
Ons zoontje was geweldig onder de indruk en eerlijk gezegd: so were we:
Warwick CastleWarwick Castle – view from the wallWalking with the family just outside castle walls.
De tentjes en de opgestelde ridder kostuums maakten het allemaal nog net een beetje echter!
A knight, a knight – a real knight (costume)Bird show
Zes jaar geleden was ik al eens in Stratford Upon Avon, het geboortedorpje van William Shakespeare.
Manlief was toen al aan het werk in het theater van ‘Royal Shakespeare Company’.
Het was best grappig om vorige dinsdag dezelfde weg te lopen. Deze keer echter hand in hand met het kindje dat toen nog in mijn buik zat en met de twee meisjes.
Het theater heet niet voor niets ‘The Swan Theatre”
We wandelden langs the Avon naar ‘Trinity Church”, waar Shakespeare begraven ligt.
Ik vind Stratford zo een héérlijk authentiek Engels dorpje. Het leuke was ook dat nu, buiten het seizoen, het niet zo overvol zat met toeristen. Fijn!
In Trinity church was het ook leuk voor de kindjes. Er lagen prenten om te kleuren, leuke boekjes en kleding om je te verkleden zoals in de tijd van ‘The Tudors’
Manlief had een afspraak om 16.00 uur en we waren net iets te vroeg dus stopten we nog even bij ‘The Dirty Duck” waar allemaal gehandtekende foto’s van sterren aan de muur hingen.
Mijn nichtje verkondigde ook meteen te willen verhuizen naar Engeland, al was het maar omdat ze daar bijna nergens moeilijk doen over de hondjes die er bij waren.
We kregen een rondleiding doorheen het theater. “Behind the scènes”.
Zo vreemd dat ik de plaatsing van de stoeltjes herkende van toen ik zes jaar geleden Romeo en Julliet had gezien, maar dat het gewoon een ander theater was dan toen. “The Courtyard” is een kopie die ze een beetje verderop gebouwd hebben terwijl ze het oude gebouw “Swan Theatre” hebben gerenoveerd.
Op dit moment zijn ze “Wendy and Peter Pan” aan het opbouwen en we hebben dus een paar knappe stukjes van het decor gezien.
Warre was helemaal gelukkig met de “machines”
Inthe was dan weer overgelukkig dat ze echte elfjes had gezien. Ze hadden in een oude kast projecties in glazen potten gemaakt. Het was net echt!
En natuurlijk hebben we allemaal een beetje geholpen om de magie bewaard te laten blijven.
De kindjes kozen nog iets uit de shop. Warre een houten zwaard en Inthe elfenvleugeltjes.
Daarna ging het gezelschap naar ‘The One Elm’.
Als je er ooit in de buurt komt: daar gaan eten!
Super lekker, super vriendelijk, super verwelkomend voor de kindjes, nog wel ’te betalen’ en héél gezellig.
Bloggen in ons huisje bleek een geweldige ramp… het was zeker wel de bedoeling, maar ik ergerde me dood en me ergens dood aan ergeren op vakantie, daar had ik geen zin in, dus zijn de blogberichtjes uitgesteld. Ze zullen dus nu allemaal in een snel tempo achter elkaar worden geplaatst… 🙂
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
