Luiheid – Hoe ga je om met de druk als ouder?
En we zijn bij de finale beland van het ouderzonden project! Zeven weken werd ons het vuur aan de schenen gelegd door de zeven hoofdzonden te vertalen naar ouderzonden. Met de bijbehorende vragen gingen heel wat mama bloggers nadenken over bepaalde zaken. Bij sommige dingen had ik nog niet ‘echt’ stilgestaan. Ik vond het dan ook een super reeks om te schrijven! De reeks heeft ervoor gezorgd dat ik naar mezelf als mama ging kijken… zowel hoe het was als beginnende mama van één klein baby jongetje als hoe het nu is als doorwinterde mama van drie die er vaak alleen voor staat. En wat ook leuk was, jullie, de lezers, gaven duidelijk aan dat het fijn was om deze reeks te lezen! Maar aan alle mooie liedjes komt een einde en dus eindigen we vandaan met de laatste hoofdzonde: luiheid!
Wat is druk?
Eerst moest ik voor mezelf bepalen wat druk eigenlijk is… Want ik ben niet zo echt een schaap dat de kudde volgt. Ik doe vooral wat me het beste lijkt. Voor zowel mezelf als voor mijn kinderen. Daarom besliste ik ook een paar jaar geleden om halftijds te gaan werken. Héél bewust om de druk op mezelf te verminderen. Als mijn man in het buitenland zit, ben ik even een alleenstaande mama van drie en daar fulltime bij werken, dat zag ik echt niet zitten. Ook niet in het onderwijs, met zoveel vakantie 😉
Het was dus zeker niet uit luiheid, maar wel uit besef dat mijn kinderen maar één keer klein zijn dat ik deze beslissing, samen met mijn man nam.
Druk op de kinderen
Er is hier in huis wel structuur, maar druk vind ik toch iets anders.
We eten elke dag op ongeveer dezelfde tijdstippen en we eten normaal gezien ook aan de tafel. Bedtijd ligt vast en daar houden we ons ook in het weekend zo goed mogelijk aan. De kinderen weten heel goed wat ze mogen en wat niet en ook wat van hen wordt verwacht. Maar druk leggen we daar niet op, het is ingebouwde routine.
Schooltasjes staan in de ochtend klaar op de stoelen van het eiland, met hun fruitjes en koek erin. Onze kinderen weten wat hen te wachten staat.
Spelen
Omdat we vast overtuigd zijn dat kinderen vooral leren door te spelen, laten we hen ook dat veel doen. Er sneuvelen daardoor wel eens dingen en mijn huis ligt ook wel eens onder de glitters en de lijm….
Experimenteren in een veilige omgeving kan hier ook gewoon…
Druk op schoolwerk
Dat is een moeilijke, want ik ben vooral van het principe dat kinderen voor zichzelf moeten leren werken en dat geldt dus ook al op school. Bij mij heeft nooit iemand moeten zeggen dat ik moest leren of huiswerk moest maken, van thuis uit werd me ook meegegeven dat het mijn eigen verantwoordelijkheid was en dat wilde ik ook aan mijn kinderen doorgeven.
Maar dan was daar onze oudste zoon. Het lezen wilde niet echt vlot gaan, het ging zelfs tegen alle verwachtingen in, super traag. Als hij zou lezen op het niveau dat hij praatte, dan was er niets aan de hand! 😉
Ik vond het zo vreselijke moeilijk om de balans te vinden! Want zonder te oefenen ging hij het niet leren, maar hij deed het zo tegen zijn goesting! Hij wilde niet lezen! Zo vreemd was dat! Want hij heeft altijd van boekjes gehouden, nu nog, zo lang hij maar niet moest lezen!
En ik wilde hem absoluut geen degout van boeken laten krijgen… Nog steeds ben ik op zoek naar evenwicht daarin. Ik wil hem namelijk niet te ver pushen, maar hij moet natuurlijk wel oefenen om te leren lezen. Ergens ben ik blij dat hij als hoogbegaafde nu toch al wel ergens moeite voor moet doen, zodat hij leert dat niet alles zomaar vanzelf gaat! Maar simpel is het nog steeds niet! Ik ga op zoek naar boeken die wel binnen zijn interessevelden liggen en die niet de kinderlijk zijn…
Luiheid of relax zijn?
Ik ben er van overtuigd dat kinderen tijd nodig hebben om kind te zijn. Dus ik push niet en ik geloof erin dat alles wel in orde komt met mijn drie aapjes! Al zal het bij de ene van de nest misschien toch wat meer bloed en tranen kosten! Luiheid wil ik dat niet noemen. Het is eerder een relax zijn. Leren aan kinderen om te genieten van dingen de ze maken, die ze leren, die ze meemaken. Ervaringen opdoen samen!
Dus hoewel ik ooit wel de luiheid de bovenhand laat krijgen, leg ik het eerder uit als relaxte mama die niet te veel druk legt, maar de kinderen laat genieten….
Dit was de allerlaatste van de ouderzonden! Jammer!
Ik weet nog niet of ik het hierbij ga laten, misschien kan ik andere vraagjes in de stijl van de ouderzonden gebruiken of zo… Ik ben er nog niet uit! 😉
Ouderzonden reeks.
Dit artikel werd geschreven als onderdeel van de reeks ouderzonden. Deze reeks werd bedacht door Romina en Annelore
De voorgaande artikelen in deze reeks kan je hier vinden:
Hoogmoed: waarom ik een goede mama ben
Hebzucht: wat ik niet deel met mijn kinderen
Lust: wat doe ik om mezelf graag te blijven zien.
Jaloezie: wat zou ik onmiddellijk overnemen van andere ouders als dat zou kunnen?
Vraatzucht: Wat weiger ik mijn kinderen nooit?
Woede: Hoe kunnen mijn kinderen op mijn spreekwoordelijke knoppen duwen?
Dit artikel is ook deel 31/40 van 40 dagen bloggen.
Take care en tot morgen
Liefs Ilse
16 Replies to “Luiheid – Hoe ga je om met de druk als ouder?”
wat een mooie onderwerpen waren het deze weken. Hier precies het zelfde, we eten elke dag rond de zelfde tijd, aan tafel. Bedtijd staat vast en ind e ochtend staan hun tassen klaar, ze weten waar ze aan toe zijn en we proberen de druk van het leren zo spelenderwijs mogelijk te houden.
Fijn te lezen dat er toch nog bij meer mensen structuur zit. 😉
Hier ook lekker veel structuur, daar hebben ze gewoon het meeste aan. Duidelijk en weet ze waar ze aan toe is.
Zo is dat!
Oh geweldig, dat jij ook leerde dat je huiswerk je eigen verantwoordelijkheid was. Zo ben ik ook opgevoed, en zo voed ik mijn kinderen ook op. Ik help ze eigenlijk zelden tot nooit met hun huiswerk. Maar soms heb ik het gevoel dat dit anno 2018 niet meer oké is….
Mja, ze komen daar verder mee hoor. 😉
Leuk om een reeks artikelen te schrijven rondom de zeven zonden 🙂 Erg origineel bedacht. Zelf heb ik geen kinderen en kan ik mij hier niet echt in vinden, haha.
Hahahaha – komt misschien nog wel eens! 😉
Wij hebben hier in huis en daarbuiten ook veel structuur. Voor ons meisje is dat het beste, zij kan ook heel slecht tegen verandering. Maar daarnaast laten we haar wel gewoon echt kind zijn en overal van genieten. Wat een ontzettend leuke reeks is dit trouwens.
Ik vond ze ook super om te schrijven!
De druk op kinderen maar ook de druk van kinderen kan groot zijn. De eerste heb je zelf in de hand maar de tweede overkomt je. En dat is niet makkelijk. Als ze klein zijn is het iets vanzelfsprekends, maar als ze ouder zijn (en zelfs uit huis wonen) vind ik het niet altijd fijn dat ik er mee belast word. Want zo voelt dat. Als belastend.
Ik ben helaas geen relaxte moeder.
Hier ook een halftijds werkende leerkracht. Speciaal voor mijn kids, want ze worden zo snel groot.
Zo is dat! Ik wil niet te veel missen…
Kinderen zijn gewoon geen eenheidsworst en daarom heeft het éne kind andere hulp nodig dan het andere maar in principe denk ik ook dat kinderen door tevéél druk zéker niet beter gaan presteren. Ik kan me goed vinden in hoe jij het aanpakt, het heb zelf ook min of meer op dezelfde manier gedaan en genóten van m’n kinderen, en later van m’n kleinkinderen. Nooit geen spijt van gekregen . Het is leuk om van de ( nu middelbare) kinderen te horen dat ze een fijne jeugd hadden
Dat lijkt me ook fijn, Riet! Daar hopen we dan ook maar op!
Mooi stuk om te lezen. Ik heb zelf nog geen kinderen, maar ik zou ze ook in grote lijnen willen opvoeden zoals jij het beschrijft. Vanuit routine en door zelf spelenderwijs een hoop te ontdekken.