Maarten, Klaas of Claus en de verwarring voor de kinderen.
Deze week vroeg er een mama in één van de Whatsapp groepjes: “Zeg, hier stond net een Sint voor de deur, zomaar, zonder dat ik het wist. Is dat altijd zo hier in de buurt?”
En ik schrok. Ten eerste omdat de Sint hier ook wel aan de deur komt, maar dan wel even op voorhand iets laat weten. Ten tweede omdat het me wel erg vroeg leek om al een Sint aan de deur te hebben. Dus ik ging eens wat rondvragen en net als bij de kinderen voelde ik de verwarring ook bij de ouders. Was het nu Maarten, Klaas of Claus die ze vierden?
Het was vast Maarten!
“Dat was vast geen Sinterklaas, dat was Sint-Maarten!” werd er geopperd. Huh? Oké, vroeger werd er bij ons op school ook gesproken over Sint-Maarten en zijn mantel. Ook mijn oudste dochtertje was de voorbije week helemaal vol lof over deze heilige. Ze kwam ook super fier thuis met een lantaarn. Vandaag gaan er overal in de buurt ‘kampvuurtjes’ worden aangemaakt. Dat is hoe wij hier in Noord-Limburg in België Sint-Maarten vieren. Wist ik veel dat Maarten bij sommige kinderen de rol van de Sinterklaas op zich nam. Ik viel echt uit de lucht.
Maarten, Klaas of Claus?
Toch was het echt Sinterklaas die langs kwam en niet Sint-Maarten. Gewoon om te vragen wat de kindjes op hun verlanglijstje hadden staan hoor. Maar toch!
Blijkbaar zijn er al Sinten toegekomen hier en daar en worden ook de speelgoedwinkels al bezocht door hem en zijn hulp-Sinten.
Maar als straks de intocht op TV komt en die Sinten zijn al overal aan het rondgaan, dan snappen die kinderen toch ook dat er iets niet klopt.
Ach dan roepen we de hulp-Sint ten tonele.
Ach de ‘echte’ Sint dan niet overal zijn, dus komen de hulp-Sinten ten tonele. En als je dan zo’n pienter kereltje hebt als wij, dan kan je dus ook gaan uitleggen waarom de Kerstman hier geen pakjes onder de boom legt en dat in Amerika wel doet.
“Het zijn te veel kindjes jongen. De Sint en de Kerstman hebben gewoon afgesproken om het werk te verdelen!”
En we liegen de boel nog maar wat op. Of we nu Maarten, Klaas of Claus vieren. we liegen met zijn allen wat af. En we geven draaien aan de waarheid tot en met! Professionele leugenaars dat zijn wij! 😉
Dat liegen is trouwen ook een dingetje
Bij ons thuis, ‘vroeghur’ waren er twee dingen echt uit den boze: Een grote mond opzetten en liegen. Die konden echt niet door de beugel.
“Als je één keer tegen me liegt, geloof ik je nooit meer!” zei mijn mama altijd. En dat komt binnen hoor. Dan denk je wel twee keer na voor je gaat liegen!
Je kan je dus voorstellen hoe boos ik was toen ik er dan achter kwam dat mama en papa jarenlang gewoon tegen me hadden gelogen! Woedend was ik!
Hoe konden ze dat nu doen?
Een goedgelovig iemand als ik, die altijd overal de magie in probeerde te zien zo bedriegen. Het heeft echt een tijdje geduurd voor ik hen kon vergeven.
(Ik ben trouwens nog steeds naïef in sommige zaken en ik geloof nog in eenhoorns! 😉 )
Mee liegen
Toch, als ik de verwondering op de gezichtjes van de kinderen zie, dan weet ik weer waarom ik lieg. Onze oudste is zeven, nog even en dan begint ook voor hem ‘real life’. Dan weet hij ook het grote geheim… en ja ik vind dat jammer. Dat is dan weer een periode die voorbij zal zijn en waar het loslaten weer zal moeten gebeuren.
De verwarring in het grensgebied
Het feit dat we in een grensgebied wonen maakt de boel trouwens ook niet gemakkelijk. Er zijn namelijk nogal wat Nederlanders hier komen wonen. Dat is natuurlijk geen probleem! Dat zijn heel fijne mensen. Maar met hen kwamen ook hun tradities rond de Sint mee.
Ik heb namelijk vroeger nooit één pepernoot gezien. De Sint bracht die niet hoor, hier in België. Ondertussen zijn die kruidnoten al net zo ingeburgerd als de Nederlanders die ze meebrachten! 😉
Bij ons staan de cadeautjes ’s morgens uitgestald. Niet ingepakt, gewoon naast elkaar met snoepgoed ertussen. Je kan meteen zien wat je gekregen hebt. Geen rollen inpakpapier voor ons. Maar bij de buren twee straten verder, daar heeft de Sint wel alles ingepakt! Prachtige cadeautjes is wat de kinderen krijgen. Met mooi Sint en zwarte Piet papier en strikken!
Oh ja en hij heeft daar alles op ‘pakjesavond’ gebracht. Terwijl bij de Belgen de pakjes ’s morgens, als de kindjes opstaan, pas uitgestald staan. Bij ons is het dus pakjes ochtend. Of ja speelgoed dat al uitgestald staat – ochtend!
Had ik het al gehad over het paard? Volgens mij heeft die goede oude man er twee. Of ten minste, dat maakte ik mijn kinderen wijs. In Nederland heet het beest Amerigo en in Vlaanderen ‘Slecht weer vandaag!”
Bij mijn schoonouders ga ik niet meer naar de intocht in hun dorp kijken met de kinderen. Gewoon omdat al die verschillen verwarring zaaien bij de kinderen. Want ook dat is een grensgemeenten en daar proberen ze ook de Kerk in het midden te houden met dat paard en die pieten…
Vroeger en door elkaar
Het lijkt mij alsof de Sint alsmaar vroeger aankomt en zichzelf vertoond en gaat vragen wat de kinderen op hun lijstje hebben staan. Maar goed, ik verwar hem dan misschien soms met Sint-Maarten?!
Claus staat al in de winkel terwijl Sint-Maarten vandaag bij vele kinderen speelgoed en chocolade gaat brengen. Bij ons zal vanavond de geknutselde lantaarn aangaan en ik ga genieten van de trotse dochter die er even mee rond mag wandelen… want ze wordt zo snel groot en straks wil ze niet meer rondwandelen met een lantaarn!
Straks zijn het pubers en is de magie van het hele Sint (Maarten of Klaas) gebeuren verdwenen…
Tradities zijn wat ze zijn. Ieder geeft er toch op zijn manier invulling aan.
En of het nu Maarten, Klaas of Claus is die je kinderen laat glimlachen en laat braaf zijn, dat maakt op zich niet uit! Laten we vooral niet vergeten om te genieten van de magie en respect op te brengen voor elkaars tradities, want ze zijn toch allemaal even mooi – gewoon omdat het tradities zijn!
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Ps: wij vieren vanavond Sint-Maarten gewoon door een lantaarn aan te doen en binnenkort tellen we af naar Sinterklaas, die brengt speelgoed en lekkers. Om af te tellen gebruiken we deze aftelkalender die jullie ook gewoon kunnen downloaden!
7 Replies to “Maarten, Klaas of Claus en de verwarring voor de kinderen.”
St Maarten speelt hier in de randstad niet zo, misschien in de kleinere dorpen dus van die verwarring heb ik gelukkig nooit last gehad.
Sinterklaas geeft natuurlijk in z’n uppie al verwarring genoeg. Toch heb ik altijd geprobeerd niet al te veel leugens te vertellen en kon me meestal wel redden met , “tja goede vraag , ik zou dat ook wel willen weten maar Sinterklaas heeft toch wel veel geheimen voor ons”. dat had het voordeel dat ik ze later in “die geheimen” kon inwijden, met het meest waarschijnlijke verhaal van de vroegere bisschop die veel goed deed voor kinderen en dat álle ouders als een soort herdenk feestje in het geheim leuke dingen doen voor alle kleine kinderen….en vooral… dat ze nu groot genoeg waren om mee te mogen helpen. Ze waren zeer vereerd dat ze mee mochten doen en niet teleurgesteld.
Ja. Ik ken iemand die altijd de waarheid heeft verteld. Ze herdenken de Sint inderdaad, maar het geheim is nooit een geheim geweest… op zich ook een heel goede aanpak, lijkt me.
Gelukkig speelt dit dilemma hier niet. Wij zijn hier niet zo bekend met Maarten. Maar ik snap dat dit voor kinderen heel verwarrend is.
Wat lastig die verwarring! Sint Maarten leeft hier totaal niet, dus dat probleem heb ik gelukkig niet.
Prijs je inderdaad gelukkig ?
Wat een leuk artikel zeg, leuk om de verschillen tussen jullie Belgische Sinterklaas en onze Nederlandse te leren. Wij wonen in het noorden van Nederland en daar wordt Sint Maarten gevierd, een week vantevoren wordt er een lampion op school geknutseld en ’s avonds op 11 november gaan de kinderen langs de deuren met hun lampion om een liedje te zingen. Daar krijgen ze dan een snoepje voor. Het is hier ook heel gewoon dat er pas over Sinterklaas gesproken wordt NA 11 november.
Nadeel is wel dat ik nu met een bak snoep zit die op normaal snoeptempo niet voor maart op zou zijn 😉
Ik vond het wel heel vreemd om te lezen dat jullie de cadeautjes niet inpakken, daar kan ik me echt niks bij voorstellen. Hier is het echt een avondvullend programma met alle cadeautjes één voor één uitpakken en rijms erbij voor te lezen.
Ja, het lijkt me stiekem leuker, Iris, pakjes uitpakken!