Lederbewerker Wendy van Corium vertelt over haar hobby.
Het is een tijdje geleden, maar het blijft een toffe rubriek… De kreatieve kronkels. In deze rubriek neem ik jullie mee op pad om een hobby van iemand beter te leren kennen. Deze week komt Wendy vertellen over haar hobby als lederbewerker.
Vertel eens iets over jezelf
Hey! Ik ben Wendy Verschuere, woon in Opglabbeek en ben 29 jaar. Ik heb een bachelor dierenartsassistente, maar heb hierin spijtig genoeg niet gewerkt. Verschillende jaren heb ik in de horeca gewerkt en daarna in de orthopedische schoenen en steunzolen. Momenteel ben ik werkloos na het ziek vallen met een burn-out. Sinds vorig jaar ben ik ook begonnen met de opleiding veterinair natuurgeneeskundige, waar ik elke vrijdag opnieuw op de schoolbanken zit. Samen met mijn bijberoep als ambachtlijke lederbewerker/ gareelmaker besteed ik zo dus mijn dagen in combi met weer beter worden.
Wat is jouw hobby?
Ik ben altijd wel graag creatief bezig geweest. Als het maar prullen is, iets creëren, met mijn handen bezig zijn. Liever stik kapot op het einde van de dag, dan met mijn vingers zitten te draaien. Vroeger heb ik ook altijd tekenles gevolgd en ik heb zelfs even getwijfeld om kunstschool te gaan volgen.
Ik ben altijd met paarden bezig geweest, dit is best wel een grote passie. En op een bepaald moment zag ik de cursus gareelmaker voorbij komen. Dit sprak me direct aan, iedereen verklaarde me voor gek, maar ik moest en zou die cursus gaan volgen. Lederbewerker bleek toen ook echt wel mijn ding. Zelf iets creatief maken binnen de marges van de opdracht, toch mijn eigen draai eraan geven, en de veelzijdigheid van leer, maakten me duidelijk dat ik hier echt wel meer mee moest gaan doen. We leerden de verschillende technieken en van daaruit ben ik verder gaan zoeken naar wat nog mogelijkheden waren.
Omdat ik het zo leuk vond wou ik ook graag schoenmaker erbij leren en ben toen bij de orthopedische schoenen uitgekomen. Elke keer weer uitzoeken hoe ik zo een kapotte schoen er weer mooi kon laten uitzien, was een leuke uitdaging. Ondertussen was ik ook nog gestart aan de opleiding tot schoendesigner. Zelf je eigen schoenen maken, die mooi maar toch ook makkelijk zit, leek me een super uitgangspunt. Spijtig genoeg heb ik hier wel het laatst jaar niet afgemaakt, omdat ik begonnen ben aan de opleiding veterinair natuurgeneeskundige, maar misschien dat ik dit ooit nog wel inhaal.
Hoe lang ben je al lederbewerker
Sinds juli 2015 ben ik gestart in bijberoep, maar de 2 jaar van de opleiding tellen natuurlijk ook mee.
Hoe heb je het ambacht van lederbewerker voor het eerst ontdekt?
Bij mijn meter in het dorp zat een gareelmaker/ schoenmaker. Ik vond dit vroeger altijd wel al interessant, en was overtuigd van zijn kunnen. Ik ben voor ik de opleiding begon eens bij hem geweest met de vraag of ik het van hem mocht leren. “ja, maar das zwaar werk, niks voor een vrouw, dan ga je je moeten bewijzen” waren zijn woorden. Hij leerde me mijn eigen pekdraad maken en een stukje naaien en was helemaal verkocht. Ik mocht het bij hem leren, spijtig genoeg is het niet doorgegaan door problemen in zijn familie.
Dit vind ik nog steeds super spijtig, de oude knepen van het vak leren, het echt ambacht, dat was precies wat ik wou. Dit was ook het uitgangspunt waarom ik het wou leren. Tegenwoordig is er zo’n wegwerpmaatschappij en dit vond ik zo erg. Plus dat er niks nog van kwaliteit is, stoorde mij enorm. Dat is ook waar ik naar streef, kwaliteit.
Wist je meteen: “Dat wil ik ook doen/kunnen?”
Ik wou altijd liever iets met mijn handen gaan doen, dat ik deze weg op ging gaan, wist ik echter niet. De passie heeft me echt gepakt door er mee bezig te zijn. Er zijn zoveel mogelijkheden met leer, het is echt iets dat mee evolueert met mij.
Wat is er nu net zo leuk aan lederbewerker zijn?
Mensen blij maken met iets uniek, hun eigen goesting, en handgemaakt. De positieve commentaren die ik achteraf krijg, of de zin “dat is nu eens vakmanschap” doen me echt vleugels krijgen, daar doe ik het voor! Ik vraag ook dikwijls achteraf of er mankementen zouden zijn, of wat beter zou kunnen,.. Ik wil echt een goed product afgeven, en hoop hier steeds beter in te worden.
Op welk ‘werkstuk’ ben je het meest trots en waarom?
Dit is best een moeilijke, meestal gaat het dan over de grotere projecten, waar meerdere technieken gebruikt worden, en die echt zo uniek zijn, dat ze mij echt specifiek zijn komen opzoeken.
Ik denk hier bijvoorbeeld aan een tas voor een geweer, een patronengordel, een draagsysteem voor een draailier,…
De patronengordel wordt zelfs niet gebruikt. Eerst zei die persoon, ik ga reclame voor u maken,…. Nu heeft hij die in zijn jachtkamer hangen, omdat hij die zo mooi vindt en het dus zonde vind om te gaan gebruiken.
Zou je van je hobby je beroep kunnen/willen maken?
Zeer graag zelfs, met men handen bezig zijn, elke dag het contact met de mensen, … dit is hoe ik het mij voorstel. Graag zou ik in de toekomst mijn leer gaan combineren met mijn opleiding en er zo mijn beroep van kunnen maken. Stilaan is er al een soort verweving. Zo maak ik ook Anti-tekenbandjes met EM-keramiek, een natuurlijk en niet chemisch alternatief, en zijn er ook al armbandjes met half edelstenen. Ook wil ik meer workshops gaan geven. Het is leuk om te zien hoe elke cursist er toch wel iets heel anders van maakt.
Wat vind je moeilijk bij het beoefenen van je hobby?
Er is best veel concurrentie, het is precies een hype voor het moment om met leer bezig te zijn. Bovendien moet je op de hoogte blijven van de nieuwste trends, en mee zijn met de sociale media. Je moet je onderscheiden van de rest en je eigen typische stijl ontwikkelen. Alhoewel ik hierin vrij eigenzinnig ben en alleen maak wat ik zelf mooi vind, en zeker niet elke trend zomaar volg. Toch moet je vernieuwend blijven en regelmatig met iets nieuws op de proppen komen. Ook de administratie is wel een struikelblok, je moet van zoveel op de hoogte zijn en dit vergt soms toch nog wel wat tijd.
Kost lederbewerking veel geld en hoe kom je aan je materiaal?
Leder is een vrij duur product, waar, vind ik, met respect mee om moet worden gegaan, want het is ten slotte wel van een dier geweest. Bijna al mijn producten komen van de leerhandel en groothandel, voor accessoires. Ik kies altijd voor kwaliteit, zeker bij paarden materiaal, honden halsbanden/ lijnen,… wil ik ook ergens de zekerheid hebben dat het kwaliteit is en dus ook voldoet aan de aanspraken die er zijn voor het product. Ik wil geen gespen die direct roesten of over breken, en kies liefst inox, spijtig genoeg zijn dit niet altijd de mooiste gespen en is het de afweging maken naargelang het product. Een gesp aan een singel moet tegen veel meer kunnen dan een broekgesp.
Waarom doe je zo graag lederbewerking?
Het is je eigen ding doen, je eigen baas, iets maken wat volledig je ding is. De mensen blij maken en uniek zijn, daar streef ik naar. Er zijn oneindig veel mogelijkheden met leer, dat het nooit gaat vervelen. Ik wil me in de toekomst nog meer gaan richten op schoenen en handtassen, dus nog genoeg om te ontdekken.
Hoeveel tijd steek je erin. Kan je er voldoende tijd in steken naar je gevoel?
Het is sterk afhankelijk van de periode, bijvoorbeeld tegen kerst is het veel drukker. Of dat er aanvragen zijn van mensen, of dat ik een marktje ga doen. Er zijn dus weken dat ik niks doen, en weken dat ik er regelmatig mee bezig ben. Effectief een uur erop plakken is vrij moeilijk. Met mijn burn-out kon ik ook niet altijd zoveel doen als ik wou. Langs de andere kant heeft het mij ook al geholpen! Het is echt iets wat ik graag doe en waarin ik mezelf echt kan verliezen. Ik ga er helemaal in op als ik er mee bezig ben.
Wat wil je zeker nog graag doen met betrekking tot je hobby?
Ik denk voornamelijk er mijn beroep van kunnen maken en me er volledig in smijten zonder steeds nog met andere dingen bezig te moeten zijn.
Bedankt, Wendy voor je bijdrage aan deze kreatieve kronkel rubriek! Ik wens je veel succes met het uitbouwen van een fulltime job als lederbewerker/verkoper/workshopgever
Lezers die heel nieuwsgierig zijn geworden naar Wendy haar spulletjes kunnen haar terugvinden op facebook.
Als er nog iemand is die graag zijn of haar hobby in Kreatieve Kronkels in de kijker wil zetten, dan hoor ik het graag via Ilse@kreanimo.be.
Take care en tot snel
liefs Ilse
12 Replies to “Lederbewerker Wendy van Corium vertelt over haar hobby.”
Wat een gave hobby, dit heb ikzelf nog nooit gedaan. Zou het zelf ook wel eens willen proberen.
Ziet er tof uit hè! Ik vind ook dat ze echt mooie dingen maakt!
Leerbewerking is zo leuk. Ik kan alleen de basis, met leren lijkt me echt geweldig, maar het is inderdaad prijzig.
Het is knap als je het kan hè. 🙂
Ik heb zelf nog nooit leer bewerkt, maar heb wel altijd veel respect gehad voor het vak. Wat gaaf dat je dat doet, en zo lekker met je handen bezig bent. Ik hoop dat je alsnog iemand vindt waar je het oude ambacht van kunt leren en dat je van je hobby je beroep kunt maken.
Zo tof en bijzonder dat ieder van ons een eigen passie en doel heeft in het leven. Heel mooi!
Interessant artikel en leuk om meer te lezen over jouw passie. Zo heeft iedereen iets dat hij of zij leuk vindt 🙂
Wat een leuke hobby! Hopelijk lukt het om er je beroep van te maken!
Gaaf! En ik ben het helemaal met je eens. Consuminderen zou een veel beter idee zijn voor velen van ons. Ik ben er overigens (deels) ook schuldig aan. Het is soms heel aanlokkelijk. Aan de andere kant ‘doe’ ik heel lang met mijn kleding en accessoires en eigenlijk alle spullen. Mijn favoriete lederen riem die ik nagenoeg iedere dag draag is alweer een jaartje of 26 oud. Vorig jaar heb ik ‘m nog laten maken, toen een stiksel los was geraakt. Een echt kwaliteits (lederen) artikel…
Wat een interessante en boeiende hobby zeg! Dat hoor je niet zo vaak he?
Ik ben altijd al gek geweest op leer producten. Het heeft iets robuust en stoer. Ik vond het al mooi voordat het zo’n trend is geworden zoals nu. Dus een mooi stukje leer kan ik zeker waarderen. En al helemaal als het hand gemaakt is.
Ik heb nog nooit van deze hobby gehoord maar het is wel heel interessant.