Staat er JUF op mijn voorhoofd? Vertel het me maar!
Een dikke twee maand geleden zijn onze drie kinderen van school veranderd. Nieuwe locatie, nieuwe klas, nieuwe juf en nieuwe vriendjes. Toen ze gingen veranderen hebben we natuurlijk alle voordelen van de nieuwe school op een rijtje gezet voor de kinderen. Eén van die voordelen was het feit dat de nieuwe school vlak naast de speeltuin van het dorp ligt. Je moet dus gewoon even de weg oversteken en voilà! Ik had dus gezegd dat als het mooi weer zou worden, we wel eens een middagpauze in de speeltuin zouden doen op het moment dat ze normaal thuis konden komen eten. De laatste dagen is het prachtig weer geweest, dus kon ik er ook niet meer onderuit! We gingen lunchen in de speeltuin.
Bende kinderen met hun juf
Er waren nog scholen in de buurt die het lumineuze idee hadden gehad om hun schoolreisjes te vervroegen of een extra speelmoment in te lassen! De speeltuin zat vol met kinderen met rugtasjes. Hier en daar stond een juf in de kring, er werd gespeeld en gegeten. De kinderen zagen al lekker vuil van het spelen! Héérlijk.
Plekje zoeken
Ik nam plaats op een bankje en deelde fruit en broodjes uit aan mijn kinderen. Ik begon rustig zelf aan mijn slaatje en plots stond er een kindje voor mijn neus van een jaar of vier. Het had een brooddoosje vast en keek van het doosje naar mij en terug.
“Krijg je het niet open? Wil je dat ik help?” en het kindje knikte. Ik deed het doosje open en ze ging een beetje verder zitten.
De slak
Ik nam nog een hap en plots duwde een jongetje een picknickbordje met een slak onder mijn neus. “Kijk ik heb deze gevonden!”
“Oh wat leuk!”
” We gaan een naam voor hem zoeken en hij wordt mijn nieuwe huisdier!” en hij rende weer weg.
De toiletten
Ondertussen waren mijn eigen kinderen beginnen spelen, hun lunch was op. (Of ze hadden geen tijd meer om te eten, want ze wilden spelen?!)
De jongste moest plassen en dus liep ik met haar naar de toiletten. Er was nog een mama met haar dochter en er liepen een heleboel kinderen (zonder juf) binnen en buiten bij de toiletten. Een meisje zag me. Ze stond in haar blote achterwerk in de toiletten. Her en der lag haar onderbroek, short, één sok en schoenen op de grond van de toiletten verspreid. Eén sok hield ze omhoog: “Deze is nat!”
De andere mama vroeg: “Bent u de juf?”
“Nee, gewoon hier om te picknicken onder de middagpauze met mijn eigen kinderen”
“Waar is jouw juf? Misschien moet je haar even gaan roepen, maar ik zou toch eerst even terug een broekje aandoen!”
Het petje
Ik wandelde terug naar mijn plekje en nam plaats. Mijn kinderen waren aan het spelen, mijn slaatje was op en ik keek rustig rond.
En daar was weer een ander meisje, een jaar of drie deze keer. Ze hield me haar petje voor waarvan de sluiting met gesp helemaal los was. Ze vroeg niets, maar ze wilde duidelijk dat ik haar hielp met haar petje terug op te zetten.
Ik deed het gespje terug vast en zette het op haar hoofd.
De zonnecrème
Naast me probeerde een grote zus een kleine zus zonnecrème op haar gezicht te smeren. “Flink dat je dat doet, maar let op dat je het niet in haar oogjes smeert hoor!” – Ik kon het niet laten, ook al was ik haar juf niet!
Ondertussen was de slakkenjongen terug: “Wilt u even op hem passen?” en hij zette het bordje naast me op de bank…
Ik ben een juf, zo blijkt
Elk kind dat in die speeltuin zat dacht dat ik een juf was geloof ik!
“Ik ben wel geen juf hè.” Zei ik op een bepaald moment tegen een kindje. Maar dat was buiten onze zoon gerekend: “Je bent wel juf, alleen ben je niet hun juf, hè mama!”
Lees ook: 5 nadelen van een job in het onderwijs.
Lees ook: sportdag avonturen door de jaren heen.
Helemaal gelijk natuurlijk! Volgens mij staat er ook gewoon JUF op mijn voorhoofd zonder dat ik het zelf kan zien!
Mijn rustige lunchpauze was toch niet iets anders uitgedraaid. Terwijl we de toiletten passeerden op onze weg terug naar school zag ik een juf nog tegen het kindje zonder broekje praten. “Maar zijn dan je schoenen en je shortje gebleven?”
Take care en tot snel
Liefs Ilse
Gaan jullie ook ooit iets leuks doen tijdens de middagpauze van jullie kinderen?
13 Replies to “Staat er JUF op mijn voorhoofd? Vertel het me maar!”
Volgens mij straal je gewoon vertrouwen uit. Wel leuk dat je zo kan genieten van het mooie weer en ook nog even tussendoor.
Ja. Zo fijn… carpe diem.
Oh heerlijk! Klinkt als een drukke lunch, maar wel leuk 🙂 Leuk stukje!
Dankjewel 😊
Erg gezellig zo’n picknick. Ik heb dat ook altijd (en ik ben ook juf😉). Overal waar ik ben komen kindjes bij me om mij om hulp te vragen of om iets te delen. Waarschijnlijk komt het doordat juffen op een bepaalde manier kinderen observeren…dat zien ze. En als je eenmaal oogcontact hebt met kinderen, ben je een onderdeel van hun.
Het zal dat zijn…. best grappig wel.
Haha, dit zou mij ook kunnen overkomen. Als juffen voelen we ons op één of andere manier sneller verantwoordelijk of zo?
Dat kan het ook zijn…
Het verwonderde me niet, dat alle die kindjes naar je toe kwamen.
Je straalt zoiets uit, denk ik.
Ik zal het moeten geloven! 😉
Haha, daar zal je ook niet snel van af komen, van dat stempel. 😉 Had het zelf altijd bij de vriendinnetjes van mijn kinderen, die noemden me de hele basisschooltijd juf.
Echt waar?! Wat grappig!
Wat een leuk idee!