SAY WHAT? U leest mijn blog?

Iets meer dan een half jaar geleden kwam bij mij het besef dat mijn blogje meer werd gelezen dan ik dacht.
Ik ben puur voor de lol begonnen, omdat ik altijd graag heb geschreven.  Van brieven tot artikeltjes voor het lokale krantje, verhalen en gedichten, ik deed het allemaal graag.
Het was niet ‘drie man en een paardenkop’, zoals hier een spreekwoord zegt, die aan het meelez(v)enwaren, het waren er véél meer.
Veel lezers reageren niet op een blog, dus ik had het pas door toen ik door ‘wildvreemden’ werd aangesproken over dingen waar ik over geschreven had.

SAY WHAT? U leest mijn blog?

Dan toch maar eens het veel besproken ‘google analytics’ installeren om te zien hoeveel mensen dan echt wel niet aan het lezen waren.
Dat bleken er zo’n 250 te zijn.

Dat is wel een aangenaam gevoel, weten dat mensen het leuk vinden om je verhaaltjes te lezen.
Ik besefte dat er misschien wel iets meer in zat dan die 250… en begon te lezen.
Op facebookgroepen, op websites,…

Ik volgde een aantal blog-tips op en leerde een beetje werken met die analytics (want – wow wat een cijfertjes!)

Ik wilde eens zien of ik met een beetje meer inzet en moeite en wat meer ‘know how’ die 250 nog een beetje omhoog kon krijgen.
Ik heb niet de illusie dat dit een mega-blog zal worden, maar zolang ik dit leuk blijf vinden wil ik het ook blijven doen.
Met meer lezers heb je meer interactie en leek het me nog leuker te moeten worden.

Twee weken geleden vond ik dan in die eerder vernoemde google analytics hoeveel unieke bezoekers er in het eerste kwartaal van 2016 zijn langsgekomen:
3315
Ik viel stijl achterover!  Wie had dat gedacht?  Ik alvast niet! Na een half jaartje de blog wat professioneler aanpakken zijn er meer dan 3000 mensen komen lezen wat ik te vertellen heb.

Omdat ik best wel trots was op mijn aantal lezers van het vorige kwartaal, vond ik dat ik deze nog wel eens mocht verwennen!
Een dikke dankjewel voor al die mensen die komen lezen, of ze nu reageren of niet!  Ik ben vereerd dat jullie de moeite nemen om in het overvolle blogland, toch even langs te komen bij mij. (Of moet ik zeggen bij ons?)

Ik vertelde vorige week over de drie favoriete boekjes van de kinderen als papa van huis is.
Dit weekend vond ik toevallig, tijdens het shoppen, de ‘mama versie’ van één van de vernoemde boekjes, met een bijbehorende knuffel ‘mama-beer.’
Met moederdag in aantocht leek me dit een super leuke give-away voor jullie!  Jullie kunnen hem vinden op de facebookpagina.