Zijn zussen, hou ze in het oog, zei de psychologe!

Vanaf het moment dat onze oudste, de zoon in het gezin, naar het eerste leerjaar ging begon hij te veranderen. Hij was altijd enthousiast geweest over school, vertelde honderduit, was leergierig en wilde dat je sommige boeken twintig keer voor zou lezen, zodat hij maar alles zou onthouden wat erin stond. Ik stak het toen op de verandering… van de kleuterklas naar het leerjaar is voor zo’n ventje toch echt wel een hele overgang! Daarbij komt nog dat hij van oktober is. De meeste kinderen van zijn klas waren dus al 6, hij was nog maar vijf. Hij sakkerde over de speeltijd die te kort was en dat hij het spelen miste. Tja, … weinig aan te doen natuurlijk! Ondertussen gingen zijn zussen beiden naar de kleuterklas en ook zij gingen/gaan wel graag naar daar!

Het was veel erger dan ‘gewoon’ overgangsperikelen

In november, toen hij in het tweede leerjaar zat, werd ik uitgenodigd op zorgcontact. Onze zoon was ongelukkig in de klas en daar begonnen mijn tranen te stromen! Dat doet pijn als ze je dat zeggen over jouw kind!
Uiteindelijk, na een hele lange weg afgelegd te hebben, blijkt dat Warre hoogbegaafd is. Dat brengt heel wat problemen met zich mee en ik weet dat het een hele lange weg zal blijven om ervoor te zorgen dat hij zich goed voelt op school en thuis! Want het is echt allemaal geen rozengeur en maneschijn als je kind hoogbegaafd is, geloof me vrij!

Lees ook: Misverstanden over hoogbegaafdheid

Toen we de nabespreking van zijn IQ test hadden bij de psychologe kwamen de dingen die ze vertelde soms echt hard binnen!
“Hij denkt als een 14-jarige op sommige vlakken.”
“Hij heeft een visueel ruimtelijke leerstijl die het lezen moeilijker maakt.”
Alles viel op zijn plaats…

Maar toen zei ze nog iets, de psychologe:

“Hou zijn zussen goed in het oog”

*slik*

“Bij zijn type van hoogbegaafdheid zien we vaak dat er meerdere of allemaal de broertjes en zusjes ook hoogbegaafd zijn. Hou zijn zussen dus goed in het oog om problemen voor te zijn! De erfelijkheidsfactor speelt hier echt wel een rol.”

En daar begon mijn grijze massa te werken.
Bij Warre waren me na verloop van tijd echt wel dingen beginnen opvallen. Maar was dat bij zijn zussen dan ook zo? Het zijn drie totaal andere kinderen, dus als ze alle drie of misschien één van de twee zussen ook hoogbegaafd zijn, dan zullen ze er ook anders mee omgaan.

Zijn er dan kenmerken bij Inthe?

Inthe is zo totaal anders dan Warre, maar ze is een echte auto-didact! Ze liep op 10 maand, heeft zichzelf leren fietsen en ook zichzelf voor een groot stuk leren zwemmen. Toen we vorig jaar naar Macau vertrokken had ze net een paar lesjes gehad en door vijf weken aan een zwembad te leven, leerde ze zichzelf zwemmen. Inthe is ook iemand die leeft in extremen. Ze kan enorm boos zijn, is super gevoelig en ook super verdrietig. Als peuter had ze enorme uitbarstingen, vaak om ‘domme’ dingen die hadden kunnen voorkomen worden. Ze is heel handig en staat op motorisch vlak zo ver voor. (Wat bij Warre dan weer totaal niet is). Ze lost ingewikkelde puzzels op en kan zich ook super concentreren.
Op de nieuwe school meldde de juf bij het oudercontact dat Inthe al een paar keer uit de klas is gehaald met de meer intelligente kinderen om wat meer uitdaging te bieden.

En hoe zit het dan met Leni

Leni is ook super taalvaardig en zelfstandig voor haar leeftijd. Ze puzzelt graag en op een vreemde manier, ze bedenkt originele oplossingen voor problemen. Concentreren kan ze ook goed!
Ze weet perfect de situatie zo te manipuleren naar haar voordeel, ze is nog maar drie,…
Leni is, net als Warre, super gevoelig voor geluid en staat dus ook vaak haar oren te bedekken bij luide geluiden.

En weer kom ik op het punt… ik WEET het niet… ik heb geen vergelijking. Ik ken mijn kinderen al altijd zoals ze zijn.

In de winkel vroeg een mevrouw me een paar weken geleden hoe oud Leni was. Toen ik haar de leeftijd vertelde zei ze: “Amai, ik heb jaren lesgegeven aan die leeftijd als kleuterjuf, maar zij is echt wel heel welbespraakt voor die leeftijd!”

Zijn zussen hou ik dus ook in het oog.

Er zijn dus wel kenmerken, al zijn ze niet zo uitgesproken als bij hun broer naar mijn gevoel.
En laat me één ding duidelijk zeggen: Ik heb het liever niet! Als ik zie wat een ‘miserie’ we al met Warre hebben gehad, hoop ik op een IQ zoals het mijne, een pak makkelijker hoor!

Maar omdat ik weet wat er kan gebeuren, ben ik extra waakzaam! Als een waakhond hou ik mijn dochters in het oog! Zeker als Inthe volgend jaar naar het eerste leerjaar gaat!

Want de weg van Warre willen we koste wat het kost vermijden!

De enige juf die mijn kinderen alle drie in de klas heeft gehad zei me wel in november: “Ik ben eens benieuwd naar zijn zussen, want die drie zijn intellectueel aan elkaar gewaagd!”
Maar nogmaals, ik weet het niet en als ik kon kiezen, dan koos ik voor een ‘gewoon gemiddeld IQ’.

Ook ik ben dus benieuwd wat de toekomst brengt, ik hou je zeker op de hoogte!

Take care en tot snel

liefs Ilse