Land’s End – reisfotochallenge 3

We zijn november 2011 op deze foto en we staan bij Land’s End.
Warre zijn eerste echte reis; met de ferry naar Groot-Brittannië, richting Cornwall.
Met een tussenstop bij Stonehenge, want dat wilden zowel mama, papa als reis-compagnon Lotte toch écht eens een keer gezien hebben.
Op deze foto straaaaaaaaaalen we! Het was mooi, droog weer en Land’s End is prachtig.  Zeker als je buiten het seizoen gaat en het er erg rustig vertoeven is.

Maar hoe mooi het weer ook was en hoe fenomenaal mooi Land’s end wel niet is, DAT was niet de reden dat we zo straalden.
Ik wist op die foto net een week of drie dat ik terug zwanger was.  Ik wilde het nog verbergen, want ik was nog geen twaalf weken ver, maar doordat ik zo onnoemelijk ziek was en de hele tijd moest overgeven, kon ik het niet meer voor Lotte verstoppen.  Ze werd wel tot geheimhouding gedwongen.
En hoe misselijk ik me ook voelde, ik was zo gelukkig!

Op die reis heb ik wel een degout gekregen van het Engelse eten.  Met grote dank aan ‘little chef’ – geloof me, blijf daar ver van weg.
Natuurlijk, door het zwanger zijn en de misselijkheid was het ook niet makkelijk om iets te vinden dat ik wel kon smaken.
Ik had een lasagne besteld.  BAH – ik heb echt bijna een jaar geen lasagne durven eten.  Als ik nog maar dacht aan die ‘vettige nest’ draaide mijn maag om en kon ik naar de toiletpot spurten.
Ik haalde gewoon de vetbolletjes zo uit mijn mond.  Echt walgelijk…
Ondertussen, sinds onze laatste reis richting Engeland, heb ik die eet-angst samen met mijn smaakpapillen terug overwonnen.  Je kan in Engeland echt wel lekker eten, je moet gewoon weten waar.

Er lag ook een ‘berenfabriek‘ in de buurt.
Kindjes kunnen daar een beer kiezen en laten vullen.  Ze zien dan hun beer ‘geboren worden.’
Warre koos Cornie.  Een bruine beer met een wit shirtje met de Engelse vlag erop.
Hij moest ook een ‘hartje of een sterretje kiezen’ dat als ‘hartje’ zou dienen voor de beer.
Hij grabbelde met zijn peuterhandje in de bak met verschillende kleuren van sterren en hartjes.
Hij viste er een zachtroze sterretje uit…

En hoe belachelijk dit in sommige mensen hun oren ook zal klinken… daar op dat moment, toen Warre een roze hartje grabbelde voor zijn ongeboren broer of zus, wist ik: “Dit wordt een meisje”
En een dikke zeven maand later, werd Inthe geboren.
Zin om mee te doen aan de reisfotochallenge?  Meer informatie kan je vinden op de blog van Thomas Pannenkoek.