Keuren van inktvisjes voor couveusekindjes: hoe doe je dat?

By Ilse Verhoeven | 2015-05-12 | Comments 1 comment

Inhoud verberg

1 Ambassadrice

2 Keuren van inktvisjes

2.1 Stap 1: Meten

2.2 Stap 2: controle op gaten

2.3 Stap 3: controle op losse onderdelen of losse steken.

2.4 Stap 4: controle van dikte van tentakels en de plaats waar de inktvis is dichtgemaakt.

2.5 Stap 5: controle vulling.

2.6 Stap zes (vul ik in ondertussen dat ik alles controleer, natuurlijk 😉 ): alle bevindingen op het controleblad:

2.7 Stap 7: Wasmachine zuiver maken.

2.8 Stap 8: Foto’s maken van de inktvisjes en hun kaartjes, zodat ik weet welke inktvis van wie is en zodat de kaartjes terug bij de juist inktvis komen te zitten…

2.9 Stap 9: Inktvisjes wassen met neutraal wasmiddel op 60°

2.10 Stap 10: laten drogen.

2.11 Stap 11: controleren op pluis. – bij twijfel van garen brandproef. – Deze proef doe ik ook soms van ter voren als ik al twijfel aan het garen.

2.12 En dan nog:

Ambassadrice

Ik ben al een tijdje ambassadrice voor het project ‘Inktvisjes voor couveusekindjes’ van het ziekenhuis van Overpelt.
Altijd heb ik wel een aantal inktvisjes klaarliggen om te keuren.

De inktvissen moeten aan erg strenge voorwaarden voldoen en de keuring is dan ook erg belangrijk!

Mensen denken soms dat ik “gewoon wat tentakeltjes moet meten”, maar niets is minder waar.
Vandaar dat ik het proces van het keuren even uitschrijf hier. Gewoon om even te illustreren wat zo’n keuring nu allemaal inhoudt:

Keuren van inktvisjes

Stap 1: Meten

A) DOORSNEDE KOP

keuren — Elk inktvisje moet minstens 4,5 cm in doorsnede zijn op zijn breedste punt, anders is het te klein. We noemen dit ook de WC-rol test. Als het inktvisjes door een wc-rol past is het te klein. Helaas zijn niet alle wc-rolletjes even breed, dus meet ik ze liever gewoon na met de lintmeter.

B) LENGTE KOP

Het kopje mag niet langer zijn dan 10 cm.

C) LENGTE TENTAKELS

Niet korter dan 10 centimeter (anders kan het kindje ze niet goed grijpen)

In uitgerokken toestand niet langer dan 20 cm. (Anders is het gevaarlijk voor verstikking).

Stap 2: controle op gaten

Lucifertest: past er een lucifer in het gaatje? (een lucifer heeft de dikte van een vingertje van een couveusebaby) Dan is het gaatje helaas te groot.

Stap 3: controle op losse onderdelen of losse steken.

Ook vastgenaaide ogen en hoedjes of strikjes worden erg goed gecontroleerd.

oogjes te los — Oogjes zitten vaak veel te los geborduurd, als dat zo is haal ik ze los. Beter geen ogen dan gevaarlijke! De maakster krijgt dat natuurlijk te horen, zo kan ze er rekening mee houden de volgende keer. Te losse oogjes is bij mij zowat de meest voorkomende ‘fout’

Stap 4: controle van dikte van tentakels en de plaats waar de inktvis is dichtgemaakt.

Ik bekijk de onderkant en ga er even aan prutsen… Zit het goed vast, zijn de afhechtdraden netjes weggewerkt en zitten ze vast? Zijn de tentakels te dik? Dan kunnen de kindjes ze niet grijpen.

Stap 5: controle vulling.

Ik duw met een dunne haaknaald de vulling naar buiten. Zit hij in een panty? Ik voel het inktvisje na. Zitten er harde stukken in of is de panty geknoopt ipv genaaid? Harde onderdelen zijn niet aangenaam, dus die horen er niet in.

Stap zes (vul ik in ondertussen dat ik alles controleer, natuurlijk 😉 ): alle bevindingen op het controleblad:

Stap 7: Wasmachine zuiver maken.

Heel de machine gaat draaien op 90 graden. Het bakje voor waspoeder en dergelijke wordt helemaal zuiver gemaakt.

Stap 8: Foto’s maken van de inktvisjes en hun kaartjes, zodat ik weet welke inktvis van wie is en zodat de kaartjes terug bij de juist inktvis komen te zitten…

Stap 9: Inktvisjes wassen met neutraal wasmiddel op 60°

Stap 10: laten drogen.

Stap 11: controleren op pluis. – bij twijfel van garen brandproef. – Deze proef doe ik ook soms van ter voren als ik al twijfel aan het garen.

“De eenvoudigste manier om te weten of een gebruikte vezel plantaardig, dierlijk of synthetisch is, is de brandproef. Je haalt de vezel naar een kleine vlam (lucifer of aansteker volstaat). Smelt de vezel en trekt hij weg van de vlam en vormt daarbij een smeltparel: synthetische vezel. Brandt de vezel en vormt as en ruikt naar verbrand haar: dierlijke vezel. Verbrand de vezel en vormt as en ruikt naar verbrand papier: plantaardige vezel.”

En dan nog:

Stap 12: alle haaksters op de hoogte brengen of hun inktvisjes geslaagd zijn.

Stap 13: afspraak maken om de inktvisjes te brengen naar de was-dames van het ziekenhuis

Stap 14: inktvisjes brengen, afspraak maken met materniteit voor inpakken.

Stap 15: inpakken met tablet erbij met de foto’s erop zodat de kaartjes in de zijzakjes van het plastic zakje kunnen.

Afgekeurde inktvisjes die nog wel veilig zijn voor volwassenen, gaan naar de afdeling dementerenden van het bejaardentehuis of de broertjes en zusjes bak.
Ik heb meestal erg veel geluk met mijn haaksters! Waarvoor extra dank! 🙂

Volgen kan op Facebook – Twitter–Instagram –Pinterest –Youtube

One Reply to “Keuren van inktvisjes voor couveusekindjes: hoe doe je dat?”

Pingback: Keuren van inktvisjes voor couveusekindjes: hoe doe je dat? – Kreanimo – Global Blog

Geef een reactie Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.