Wat als… er in de klas een hakenkruis je aanstaart.
Elke leerkracht met een creatieve inslag in sommige delen van zijn vakgebied komt er wel eens één tegen…
een hakenkruis.
Plots, als je het niet verwacht, staart het je in één keer aan.
Vanop een tekening, vanop een kaft, een agenda, in sommige scholen gekrast in een bank (dat is natuurlijk dubbel zo erg, maar dat is weer een ander verhaal).
Als leerkracht ben je dan ook maar mens en het pakt je soms zo onverwacht.
Sommigen worden boos, anderen worden verdrietig, …
En elke leerkracht reageert ook anders. Zeker als je niet had verwacht dat het je zo ineens ‘in your face’ zou aangapen.
Ik was enkele jaren geleden oprecht verschrokken toen ik dat ding een keer op een zelfportret zag verschijnen.
Grijze massa aan het werk.
Meteen begonnen mijn hersenen de draaien…
Zou ik boos worden? Zeggen dat dit ‘echt niet kan’?
Zou ik een notitie in de agenda maken voor de ouders?
Wat moet ik hiermee?
Kalmte kan u redden.
“Wat heb je hier getekend?”
“Cool hè, mevrouw?”
“Euhm, tja, ik vind dat niet zo ‘cool’ eigenlijk… Weet je eigenlijk wel wat je daar getekend hebt?”
“Euhm, is dat niet zoiets als een Yin-Yang teken dan?
De buur wierp een nieuwsgierige blik op de tekening, kreeg grote ogen en zei: “Jooooong, je hebt een hitler teken op je tekening gezet!”
De rode kleur van de artiest in kwestie verried duidelijk dat hij geen idee had waar die hakenkruis voor stond of wat hij op zijn tekening had gezet.
Tijd om de les even stil te leggen
De andere leerlingen merken de commotie uiteraard op. Ze waren allemaal even nieuwsgierig wat er dan wel op dat blad getekend was door hun klasgenoot.
Ik tekende dus het hakenkruis op het bord.
Er klonken aantal verontwaardigde kreetjes, maar er waren ook héél wat gezichten die geen idee hadden wat het probleem was met dat ‘grappige’ teken.
En dan nog… de negatieve betekenis hier in de westerse wereld is er pas van na de tweede wereldoorlog.
Het hakenkruis, afgeleid van een swastika heeft hier in onze leefwereld uiteraard een slechte naam gekregen.
Toch is die swastika er al veel langer dan het hakenkruis en heeft hij zeker niet overal en altijd een negatieve betekenis (gehad).
Er zijn zelfs familiewapens die een swastika dragen, al zijn er velen, na de tweede wereldoorlog, vervangen door iets anders.
In het Hindoeïsme is de swastika een heilig teken…
Dus een totaal andere betekenis dan hier bij ons!
Een beetje geschiedenis
Dus kwam er Hindoeïsme in de les aan bod, het nazisme, bespraken we de verschillen tussen het hakenkruis en de swastika.
Werd er uitleg gegeven waarom het hakenkruis in mijn ogen niet zo cool was.
De les was zo om, er was geen potloodstreep meer op het papier gekomen, maar ze hadden wel degelijk iets geleerd!
Lees ook: energiedrankjes en jongeren.
Wat met het hakenkruis op de tekening?
Uitgummen als het nog kan… maar een mooier beeld is misschien wel dit:
Vraag en luister naar je leerlingen en je kinderen, want soms is het echt niet wat het lijkt te zijn!
Take care en tot snel
Liefs Ilse
21 Replies to “Wat als… er in de klas een hakenkruis je aanstaart.”
Oooh wat leuk idee om er positief vierkant van te maken. Schitterend.
Turn the negative into positive 😉
Goed gedaan! Mooi om je verslag te lezen.
Heel mooie oplossing, dat vierkant. Maar kan me voorstellen dat je echt even schrikt wanneer je het ziet.
In Sri Lanka en op Bali kom je ze ook overal tegen. Ik vond dat best heftig, maar ja, die swastika’s betekenen het tegenovergestelde en zijn er al zo veel langer. Goed om er alert op te zijn trouwens.
Ja. Het is wel belangrijk vind ik.
Goed dat je in de les hier op in ging, want zeker als blijkt dat een kind niet eens weet wat het betekent is dat erg belangrijk.
Educatie blijkt maar weer eens essentieel!
Wat heb je dit fantastisch opgepakt. Het is weer een inspirerende blog van je. Mooi dat je ook de swastika aankaart. Ik was namelijk een jaartje of 15 toen ik voor het eerst naar Indonesië ging. Daar zag ik de ‘hakenkruis’ (want zo kende ik ze alleen vanuit onze kant van de wereld) op beelden staan. Ik schrok er erg van en begreep maar niet waarom die lieve mensen in Indonesië dat teken hadden. Maar mijn ouders legden uit dat het geen betekenis had zoals de hakenkruis. En dat het bij ons zo ingeprent is door Hitler, maar dat het in Azië al veel langer bestaat. Mooi dus om dat hier ook terug te lezen.
Mooi stukje!
Bedankt voor het compliment.
Graag gedaan. Je blog staat vermeld in mijn ‘sharing van blogposts’ rubriek ?.
Oh, wat lief! Dankjewel!
Wat een goed idee om hier extra bij stil te staan!
Waar ik dan nieuwsgierig naar ben: met welke intentie had hij het getekend? Ook omdat hij het vergelijkt met een yin yang teken.
Goed ook dat je er niet boos om bent geworden, dan was het vast niet zo’n goede les geweest als nu.
Daar ben ik ook blij om… Het is iets waar ik de laatste jaren sowieso op let: Eerst vragen waarom, zoeken naar de reden… dan beslissen wat ik ermee doe!
Wat heb je dat adequaat opgepakt. Ik kwam het tijdens een schooluitwisseling tegen in Polen op een schoolboek. Schrok er ook van. Tot op heden geen idee wat de betekenis daarvan was.
Het kan misschien aan mij liggen hoor, maar ik ben eerlijk gezegd best wel verbaasd dat kinderen dat soort dingen blijkbaar thuis niet meer leren. Ik vind het heel goed van je dat je het gesprek bent aangegaan op zo’n positieve manier!
Wel, dat vind ik eerlijk gezegd ook!
Een tijdje geleden zei de minister van onderwijs hier in België ook iets in de stijl van ‘ouders moeten de opvoedende taak niet uitsluitend bij de scholen leggen.’
Hele rel, want ze haalde ook aan dat de peuters niet altijd zindelijk zijn. Ik begrijp dat al de mama’s die zo hard hun best doen voor hun kinderen daar wel wat boos over waren, want niet elk kind is even snel klaar om zindelijkheidstraining te beginnen.
Maar ik sta ook aan de andere kant en ik zie dan dingen zoals dit gebeuren en ik denk dan: “Ze heeft écht wel een punt!”.
Wat heb je dat goed opgepakt zeg! En een heel nuttige les zo voor je leerlingen.
Dat denk ik ook. En dat is ook het flexibele van het onderwijs, maar vooral van mijn vak, daar is die vrijheid nog wat meer dan bij de theorievakken.
Great blog article, Ilse! I had to translate the article to English with Google Translate so I am not sure I got the “pure” language, but I enjoyed it! My students have rarely used Nazi symbols in their art, but I always have a “chat” with them about it. Here in the American South, the more common symbol of racism is the Confederate flag from our Civil War of the 19th century, after which slavery was abolished. Students think this flag only represents “pride in southern roots,” they don’t realize the larger meaning. I am signing on to get updates! Perhaps we can set up an exchange program for our students one day!
How cool you tried to translate it!
I added you to my bloggers reading list too! 🙂