Momenten dat een klant zijn koningskroon verliest!

Klant in Koning! Dat roepen we met zijn allen zo vaak als het over klantvriendelijkheid gaat in de winkel. Ook van webshops verwachten we als klant snelle verzending, perfecte verpakking en dat liefst allemaal zo goedkoop mogelijk. En dat is logisch, want onze zuur verdiende centjes geven we niet zomaar af natuurlijk! Maar toch zijn er ook momenten dat de klant zijn koningskroon verliest.

Geen idee of jullie het al wisten, maar ik heb vroeger in een kledingzaak gewerkt. Vanaf mijn 16de deed ik er weekendwerk en vakantiewerk en daar heb ik echt wel wat dingen meegemaakt! Soms echt te gek voor woorden! Er is zelfs één keer geweest dat ik mezelf niet kon inhouden en een klant ter plekke, in de winkel, op zijn plaats heb gezet!

De mevrouw die een broek een maat te klein kocht

“Nee, ik heb maat 34! Punt uit!”
Ik zie de slanke blondine met het korte kapsel en helemaal ‘in style’ nog toon aanslaan tegen de verkoopster!
Ze had een broek van het merk EDC aan en ze beweerde bij hoog en bij laag dat ze altijd maatje 34 had in dat merk.
Toch zag de verkoopster (en  ik trouwens ook) dat die broek echt wel te klein was. Zo te klein van ‘durf niet door je benen te buigen – te klein’.
Maar de klant, met haar koningskroon (als was ze dan in haar ogen wel duidelijk een fashion queen 😉 ) hield voet bij stuk en kocht de te kleine broek!

Mij niet gelaten natuurlijk, als zij graag wil rondlopen in een te kleine jeans, dat is dat haar zaak!
De zin “Veel plezier ermee, mevrouw!”, klonk toch wel een beetje onecht, maar kom!
Kous af!

Of ten minste dat zou je denken! Een week later staat dezelfde blondine terug in de winkel! Je kan het al raden! Met een gescheurde broek!
Vanachter waren de stofjes waar je de riem door kan rijgen doorgescheurd. Heel duidelijk van het proberen de te kleine broek over haar toch net iets te dikke gat voor maatje 34 te trekken!
En kwaad dat ze was! Dit kon toch niet voor het merk EDC by Esprit! Dat moest terug naar de fabriek!

We hebben de broek netjes opgestuurd en natuurlijk ook netjes met scheur erin terug gekregen. Dit was geen fabricagefout, werd er gezegd!

Ik kan me niet meer herinneren of die mevrouw nu toch een maatje groter heeft gekocht, maar ik heb zo’n vermoeden van niet! 😉

De jas met de slechte knopen

Ongeveer zoiets hadden we ook aan de hand met een kinder-jasje! De drukknopen waren gewoon uit de jas gescheurd.
Stevige knoopjes in een stofje en een kind dat er gewoon met een harde ruk aan trekt! Dan krijg je dus scheurtjes in de jas!
Ook deze jas moest terug naar de fabriek van de klant! Sommige merken doen zelfs daar niet moeilijk over en nemen zo’n jasje dat overduidelijk door ruwe behandeling gescheurd is, gewoon terug!

De vuile onderbroeken in de rek

Ik was de stock van het kinderondergoed aan het controleren en ik vind, je gelooft het nooit, twee vuile onderbroeken tussen de zuivere in de rek. Twee verschillende maatjes, twee vuile onderbroeken van kinderen!

Nu weet ik wel dat dit strikt genomen geen ‘klant’ is geweest, maar een dief! Toch is het iets waar ik met ongeloof naar stond te kijken!
Er is dus gewoon een mama geweest die in de winkel of in het paskamertje haar kinderen een zuivere onderbroek van de winkel heeft aangedaan en de vuile in de rek heeft gelegd!

Wat een opvoeding?! Ik begrijp nog steeds niet dat je zoiets kan doen!

De klant met koningskroon die mijn collega beledigde

“Haal uwe baas er maar eens bij meiske! Wat is dat voor een belachelijke regel!”
“Meneer, onze baas heeft die regels opgesteld, hij gaat ze voor u zeker niet veranderen!”
“Meiske, nu luister eens goed, gij gaat NU uwe baas voor mij halen! Wat is dat hier voor een k*t winkel! Hier zet ik van mijn leven geen voet meer binnen als ge niet rap maakt dat dit in orde is!”
Door zijn geroep stond de collega aan de kassa naast mij gewoon te huilen, zo lelijk had hij gedaan!
En doen knakte er iets in mij en ik kon dit niet zomaar pikken en heb toen gezegd:
“Meneer, een winkel als deze heeft een klant zoals u echt niet nodig om te overleven. Als u mensen nog niet op een respectvolle manier kan behandelen en beleefd kan blijven, dan staat daar de deur, u kunt gaan!”

De klanten die achter hem in de rij stonden gaven me allemaal gelijk! Zo hoef je niet te doen. Niet als klant, niet als eender wie! Respect en beleefdheid mogen echt nog wel hoor!

Een klant mag dus zijn koningskroon van mij soms gewoon afzetten

Eender wie je bent, eender wat je doet, wat je job is, hoeveel geld je hebt of net niet… gedraag je fatsoenlijk tegenover je medemens!

Toen mijn man deze week van de klant van zijn werk een bedreiging kreeg dat het persoonlijke gevolgen zou hebben als hij (alweer ) naar huis zou gaan, heeft hij hen ook bijna letterlijk een middelvinger gegeven.
Zijn moeke wordt maar één keer 90, over een paar jaar is het geheim van de Sint geen geheim meer en hij heeft gewoon drie kinderen die ook graag hun papa zien! En ik ben dat alleenstaande mama zijn ook wel beu!

Toen de kindjes gisteren wakker werden, piepte de oudste dochter in onze slaapkamer! Want papa zou donderdag terugkomen. Dat was echter donderdagavond en laat, dus voor hen is hij er pas vandaag, want ze moeten zo laat al in bed liggen op een schooldag!
Dat had ik hen ook al wel gezegd, maar ze had me horen vertellen tegen iemand dat hij donderdag zou terugkomen! De teleurstelling op haar gezicht toen ze zag dat er niemand in het bed lag…  Ik wilde dat die klant met zijn koningskroon gezien had hoe mijn hart, samen met dat van haar, brak! Geen geld in de wereld kan een papa vervangen. Geen dreigement in de wereld zal mijn man van zijn kinderen weghouden!

Een pleidooi voor menselijkheid en empathie is hier gedegen op zijn plaats, lijkt mij!
Want ook deze klant, al is het er dan misschien geen ‘klant’ van mij of van ons, is in mijn ogen zijn koningskroon helemaal niet waard!

Take care en tot snel

liefs Ilse

Wanneer verliest een klant in jouw ogen zijn koningskroon?