last van hoogbegaafdheid

Begin 2018 kwamen wij erachter dat onze zoon hoogbegaafd is! Dat we erachter kwamen zorgde ervoor dat ik in de boeken dook en dat ik de lectuur over het onderwerp. Mensen hebben nog steeds zo een verkeerd beeld van hoogbegaafden! En ik moet er eerlijk ik zijn, ik eigenlijk ook! Onze zoon blijft ondertussen natuurlijk gewoon onze zoon! Dat woordje hoogbegaafd verandert daar helemaal niets aan! Maar we weten nu wel waar hij last van heeft! Zoals een mama in één van de boeken omschreef: Mijn kind heeft last van hoogbegaafdheid!

Last van hoogbegaafdheid? Je maakt een grapje zeker?

“Oh, dat is toch kei-goed, dat hij hoogbegaafd is!”
Ik trok een vreemd gezicht toen ik deze opmerking hoorde!
Onze zevenjarige was echt doodongelukkig, wilde niet meer naar school en dacht dat hij dom was! Tof hoor, hoogbegaafd zijn! 😉
Hij heeft last van zijn hoogbegaafdheid en ik zal eens een paar pijnpuntjes op een rijtje zetten:

Meerdere leeftijden in één lichaam

Hoogbegaafde kinderen ontwikkelen asynchroon. Dat wil dus zeggen dat er veel leeftijden in één lichaam zitten en dat is voor een kind een bijzonder vreemde ervaring. Bij onze zoon ontwikkelt de motoriek trager en dat heeft hem altijd al parten gespeeld.

Als kleuter, omdat hij wilde tekenen, maar hij niet op papier kreeg wat hij wilde tekenen.

Op school, nu nog steeds heeft hij daar ook last van, omdat hij traag schrijft.

Zelfs bij de afname van zijn IQ-test gaf de psychologe aan dat ze blij was dat er maar weinig onderdelen waren in de test waarbij hij zijn motoriek nodig had. Hij heeft namelijk punten laten liggen in de test door zijn motoriek! De psychologe gaf ook aan dat ze dus ook zeker wist dat zijn resultaat een totale onderschatting was van zijn werkelijke IQ.

In omgang met mensen zijn die verschillende leeftijden ook ‘vervelend’.  Hij komt vaak in zijn gesprekken niet over als een zevenjarige. Hij had bijvoorbeeld tegen zijn juf gezegd dat hij nog geen vrienden had in zijn nieuwe school. De juf gaf ook aan dat ze dat zo hard vond overkomen voor een zevenjarige. Maar voor onze zoon is het gewoon het weergeven van een feit: Hij heeft nog geen vriendjes, want hij zit nog maar pas op die school, dat KAN gewoon nog niet!  Als een andere zevenjarige dat aangeeft, is dat een beetje zielig, maar onze zoon kan dat perfect relativeren!

Mensen die hoogebegaafden niet gewoon zijn, die kijken soms vreemd op! Ook in de wachtkamer van de spoedgevallen trokken mensen vreemde gezichten toen hij naar het nieuws aan het kijken was en Puigdemont op TV zag. “Is die premiër van Catalonië nu nog steeds in België?” 😉

Uiteraard komt dit wel in orde, hij komt op een keer wel met al zijn verschillende leeftijden op gelijk niveau! Maar voorlopig zal hij nog wel een tijdje last hebben!

Grote zorgen voor een klein kind

Kinderen zouden onbezorgd moeten zijn! Maar hoogbegaafden zijn helemaal niet onbezorgd als kind! Ook op dat vlak hebben ze last van hoogbegaafdheid.

Onze zoon was als driejarige (!) totaal in paniek toen hij erachter kwam dat mama en papa ook dood zouden gaan! Hij was totaal ontredderd! Hij kon nog niet voor zichzelf zorgen! Hoe moest dat dan!

“Raakt de olie ooit op?!”
Paniek in zijn ogen! Want olie daar rijden auto’s mee en daar verwarmen we mee… wat dan als de voorraad op is!?

En uiteraard alles in de wereld wat oneerlijk is, dat trekken ze zich enorm aan! En ja, dat is nogal wat!

Het kopje weigert!

*zucht*
Het is echt niet dat hij die tafels niet wil studeren hoor! Maar zijn kopje weigert gewoon mee te werken! Het systeem is duidelijk, daar steekt zijn grijze massa gewoon geen energie meer in!
De zooi is natuurlijk dat hij ze wel zou moeten automatiseren! Want met zijn omwegen blijven uittellen kost hem tijd, terwijl de tafels wel met toetsen op tijd worden afgenomen!

Als zijn hoofd beslist dat iets niet nuttig is, dan houdt het op met volgen en gaat het iets anders doen…

Als zijn kopje weet dat het kan wat het moet kunnen begint het aan andere dingen te denken en worden er fouten gemaakt! Niet bewust, want hij vindt het super erg als hij fouten maakt! Maar om de één of andere manier kan hij zijn hoofd er niet toe dwingen! Je zou kunnen zeggen dat zijn hoofd ‘a mind of his own’ heeft!

Héél

Héél ongelukkig zijn.
Super boos zijn!
Héél blij zijn.
Zéér gevoelig zijn.
Héél….
Niks is gematigd, alles is héél!

Onze zoon is extra gevoelig voor gevoelens van anderen en voor geluiden. Dus als ik me niet zo goed voel, dan probeer ik dat wel eens te verstoppen. Want als mama wil je niet dat je kinderen zien dat er iets scheelt! Helaas pindakaas is dat verloren moeite! Onze zoon komt dan gewoon naast me staan en zegt dan: “Mama, wat is er eigenlijk met je aan de hand?”

En geluiden die kunnen als een bom binnen komen bij hem! Als hij ze verwacht, kan hij er ondertussen redelijk mee om! Maar als er iets onverwacht  voorvalt… dan is dat wat anders!

last van hoogbegaafdheid

Mensen behandelen je als een klein kind.

En dat is natuurlijk logisch, want dat BEN je ook! Onze zoon is zeven, maar je kan met hem een echt gesprek voeren. Hij denkt mee en is geïnteresseerd. Als hij je een vraag stelt, wil hij het ‘echt’ weten en hij wil het ook ‘echt’ begrijpen! En dat is niet gemakkelijk, ook niet als mama. Als je vierjarige komt vragen hoe het komt dat we op aarde kunnen ademen en op de maan niet… Dan moet je even denken om dat uit te leggen op zijn niveau. Maar het moet wel juist zijn wat je vertelt, natuurlijk!
Hij begrijpt al veel meer dan wij denken, weet al veel meer dan wij verwachten. Hij gaat dus ook héél graag om met volwassenen. Toch zullen sommige grote mensen hem teleurstellen, want ze zullen tegen hem praten als tegen een ‘klein kind’. Dat is hij natuurlijk, dat kleine kind, hij is nog maar zeven. Maar op veel vlakken is hij echt geen zevenjarige en dus voelt het raar als mensen zo tegen hem doen.

Een kind heeft dus last van hoogbegaafdheid.

Maar ook volwassenen die hoogbegaafd zijn ondervinden vaak problemen… het is dus helemaal niet zo geweldig langs de ene kant. Vandaar ook dat ik als een waakhond naar mijn dochters kijk, want de psychologe vertelde ook over de erfelijkheidsfactor. 
Maar natuurlijk brengt dit wel mogelijkheden. Hoogbegaafden denken out of the box. Ze kunnen divergent denken en komen met originele oplossingen voor veel problemen aanzetten. Ze zijn een verrijking voor onze maatschappij. Net zoals iedereen in onze maatschappij dragen ze iets bij. Maar laten we voor eens en voor altijd afstappen van het idee dat een hoogbegaafd persoon alles ‘zomaar’ voor de wind zal gaan, want niets is minder waar! En het is ook zo dat ik me nu al druk maak voor als hij naar het secundair onderwijs gaat over een aantal jaren!

Wil je meer weten over de dingen waar hoogbegaafden tegenaan lopen? Dan kan ik ten zeerste het nieuwe boek van Tessa Kieboom aanraden. Ze vergelijkt daar hoogbegaafden met topsporters.

Hoogbegaafden met leerproblemen.

Wist je trouwens dat hoogbegaafden ook een leerprobleem zoals dyslexie kunnen hebben? Ze kunnen het vaak super goed maskeren.
Ook lateralisatieproblemen komen bij deze kinderen voor.

Lees ook: Lateralisatieproblemen: hoe zie je dat? 

Pinnen voor later:

Last van hoogbegaafdheid

 

2 thoughts on “Last van hoogbegaafdheid

  1. Zo herkenbaar. Hier hetzelfde ook een zoon van 7 met wie je kunt praten op vrijwel volwassen niveau. Was op zijn 4 e erg bang wat er moest gebeuren als ons huis in brand zou gaan. De zaken die hij interessant vindt daar kan hij uren mee bezig zijn, maar het nut van school? Dat is saaaaaiiiiii. hoogbegaafde kinderen zijn anders, maar ook zo lief!

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.