Hoogbegaafd?! Waarom dacht ik dat ons kind dat was?

Hoogbegaafd?! Waarom dacht ik dat ons kind dat was?

We weten nu dat onze zoontje hoogbegaafd is. Al jaren zag ik dingen bij hem en al jaren versterkte alles mijn vermoeden. Maar het bleef een vermoeden. Nu weten we het wel zeker en hopen we dat we de juiste aanpak, samen met de school, zullen kunnen vinden. Veel mensen vroegen me waarom ik dacht dat mijn kind hoogbegaafd was. Waaraan ik dat dan had gezien? Het is niet één ding, maar honderden kleine dingen bij elkaar… En ik heb achter heel veel dingen zelf ook nooit hoogbegaafdheid gezien. Dat kwam pas na het gesprek met hoogbloeier en het lezen van heel wat boeken. Ik wil jullie dus vertellen wat ik allemaal had gezien. Welke puzzelstukjes ik zelf had ontdekt en welke puzzelstukjes langzaam aan, na meer informatie,op zijn plaats vielen… Ik wil er wel duidelijk bij vertellen dat dit dingen zijn die ik bij onze zoon heb gezien. Ze zijn niet bij alle mensen of kinderen die hoogbegaafd zijn van toepassing.

de zoektocht

Welke kenmerken van hoogbegaafd zijn had ik al gezien:

Als baby en peuter

Prikkels

Warre is altijd een alerte baby geweest die erg gevoelig was voor prikkels. Al vroeg had ik door dat hij bijvoorbeeld na een feestje, zelfs al had hij er als baby doorheen geslapen, overprikkeld was. Daar komt ook mijn behoefte aan structuur uit voort. Ik zat namelijk gewoon met een ontregeld kind als ik niet op tijd naar huis ging en het te veel en te vermoeiend voor hem was geweest.
Harde geluiden konden hem vreselijk hard laten verschrikken. Maar daar zocht ik helemaal niets achter, want welke baby verschrikt er niet van een hard geluid?

Concentratie

Toen ik hoogzwanger was van zijn eerste zusje, ging ik met hem naar de speeltuin. Hij had een schepje en een emmertje bij. Ik heb me op een bankje gezet en hij zat voor me in de zandbak. Bijna twee uur heb ik daar gezeten en zat hij gewoon rustig te scheppen. Er kwam een papa voorbij, die achter zijn peuter aanliep: “Zit je hier nu nog? Amai, die kan al flink spelen!”. Maar ik wist niet beter. Hij was toen 20 maanden oud, maar hij was mijn eerste kindje, voor mij was het normaal dat hij zo lang en zo geconcentreerd met iets bezig kon zijn.

Behoefte aan rust

Zelfs bij de onthaalmoeder zonderde hij zich soms af. Hij glipte naar de woonkamer vanuit de speelhoek en ging helemaal alleen met zijn tutje in de zetel zitten.
Nog steeds heeft hij behoefte aan rust, net als zijn papa ‘moet’ hij zich dan even afzonderen.
Hij weet perfect wanneer het hem te veel wordt, toch begrijpen sommige mensen dat niet.

Kleuter

Taal

Al vroeg sprak hij volledige zinnen en kende hij héél veel woordjes. Hoe klein in gestalte hij ook was, als hij zijn mondje open deed, konden mensen verbaasd staan staren.

Alles willen weten

Honderdduizend vragen kon hij stellen, alles wilde hij weten. Vooral over dieren, planten, planeten en dinosaurussen. Het was een echte spons.
Toen hij 3,5 was stelde hij zich al vragen rond de dood en was hij daar echt mee bezig. “Wat als mama en papa doodgaan? Ik kan nog niet voor mezelf zorgen! En ik wil ’s morgens nog allemaal samen knuffelen in het grote bed!”
Ook vragen als: “Mama, hoe komt het eigenlijk dat we op aarde kunnen ademen en op de maan niet?!
Hij was nog steeds een kleuter. Hij zat toen in de tweede kleuterklas.

Details onthouden

Toen hij 2,5 was, gingen we op vakantie op een camping in Toscane. toen hij daar 2 jaar later terugkwam wist hij nog precies waar de vorige keer de tent had gestaan en liep hij recht naar de sanitaire blok.
Als je niet mee weet wie er juist mee is geweest op uitstap een jaar geleden, dan kan je dat aan Warre vragen. Hij faalt nooit!
Toen we in de Efteling waren en we naar een attractie wandelden vroeg hij: “Mama is dat die attractie waarbij…. (een hele gedetailleerde beschrijving van de omgeving en de styling van de attractie met kleuren en nauwkeurige beschrijving van de beelden die er stonden, volgde.)
Ik zei eerlijk: “Jongen, DAT weet ik echt niet!” om dan de hoek om te lopen en verbaasd zijn hele beschrijving te zien verschijnen.

Als leerling

Te ver doordenken

Als ik fouten zag op toetsen en ik vroeg hem waarom hij iets had ingevuld, dan kon ik daar altijd uit afleiden dat hij soms gewoon veel te ver nadacht.

Berekeningen overslaan

Bij het optellen van grotere getallen moeten ze in het tweede leerjaar vaak getallen opsplitsen. Die splitsingen doet hij meer dan eens fout. De uitkomst zonder de splitsingen doet hij wel juist, als hij de berekening kan overslaan. Ook bij Bingel, het online oefenprogramma, slaat hij berekeningen over. Tijd brengt hem daar enorm veel stress.
Hoogbegaafden maken berekeningen namelijk met een omweg. Ze tellen sommige stukken van het getal er bij op, die ze er daarna terug af trekken. Voor hen houden die getalsplitsingen, zoals die in de klas worden aangeboden, geen steek, ze begrijpen niet wat dat daar staat te doen, het is iets wat voor hen onnodig is en niet logisch in hun denkpatroon.
Door de omweg in hun denken, hebben ze meer tijd nodig. Dit resulteert in stress als er een tijdsbalkje of een klokje aan te pas komt.

Tafels niet automatiseren

Tafels blijft hij uitrekenen. Automatiseren doet hij gewoonweg niet. Mijn man zei daarop: “Ja, en? Ik bereken dat ook nog altijd! Dat gaat nu sneller dan toen ik in het tweede leerjaar zat, maar ik heb die nooit uit het hoofd geleerd. Dat is toch niet nodig. Het systeem is toch duidelijk.

Omgevingsgeluiden zijn enorm storend

Vaak kunnen omgevingsgeluiden hem vreselijk uit zijn concentratie brengen. Toen ik hem vroeg waarom hij tijdens het knutselen in de klas zijn hoofdtelefoon wilde opzetten zei hij: “Ik hoor wat iedereen zegt, ik hoor scharen knippen en stoelen schuiven, ik hoor potloden vallen…”
En mijn man vulde aan: “Dat is inderdaad zo, in een ruimte waar veel mensen babbelen, ook al is dat ‘stil’, hoor ik alle gesprekken tegelijk in mijn hoofd. Ik hoor alle printers en het koffieapparaat op kantoor. Alle geluiden komen tegelijk binnen.”
Ik kan me dus wel voorstellen dat het Warre in de klas, tijdens het knutselen kan storen.

Niet leuk…

“Rekenen kan ik goed, het is niet leuk! ” – daar kwam hij mee aanzetten toen we het hadden over een beroep kiezen dat je graag doet. Ik wilde hem duidelijk maken dat het belangrijk is dat je later een job vindt die je later graag doet. Daarbij zei ik dat hij dan iets met rekenen moest zoeken en niet met lezen, want rekenen is leuk en lezen niet.
Maar dat was voor hem dus geen goede vergelijking, want rekenen is ook niet leuk.
Niets in de klas is nog leuk. Spelling en tafels zeker niet. Een hoogbegaafd kind heeft vaak een hekel aan stampwerk en het blijven herhalen van dezelfde leerstof…

Plannetjes en de weg vinden is leuk

In de dierentuin of de Efteling vind hij het plan vaak leuker dan de attracties zelf. Hij is diegene die rondloopt met de wegenkaart! Op het plan van Macau kon hij zonder moeite aanwijzen welke dingen we al waren gaan bezichtigen. Locaties waar ik het moeilijk mee had om te plaatsen op de kaart, vond hij op 1-2-3.
Tijdens de voorbije kerstvakantie zijn we naar Brugge geweest. We bezochten de ijssculpturen om dan iets te gaan eten in het centrum en dan terug naar het station te wandelen en daar de auto naar Gent te nemen om de musical ‘De kleine zeemeermin’ te gaan kijken.
Op weg terug van het centrum hield hij plots halt. “Euhm, we moeten wel hierlangs, daar zijn we op de heenweg ook langsgekomen.”
In Brugge – waar alles op elkaar lijkt, waar hij nooit eerder was geweest – had hij de gewandelde weg opgeslagen.
Ik keek omhoog en begon me te oriënteren, want ik liep eigenlijk blind achter mijn man aan die met Google Maps door de stad liep. Meteen kwam het besef dat hij ook hier helemaal gelijk in had.

de zoektocht
Photo by JESHOOTS.COM on Unsplash

Algemeen

Asynchrone ontwikkeling

Warre ontwikkelt ook opvallend asynchroon. Dit is een typisch kenmerk van een hoogbegaafd kind. Asynchroon wil zoveel zeggen dat hij veel leeftijden in één lichaam is op vlak van ontwikkeling. Fietsen moest hij op basis van zijn leeftijd al lang kunnen, maar het lukte hem gewoon niet!
Zijn twee jaar jongere zusje stak hem voorbij met hinkelen.
Als kleuter kon tekeningen maken hem héél erg frustreren. Hij wilde iets tekenen, maar hij kreeg het niet op papier zoals in zijn hoofd had en dat maakte hem zo vreselijk boos!
Nog steeds loopt hij op vlak van (fijne) motoriek achter op zijn leeftijdsgenoten. Dat resulteert in een erg laag schrijftempo en ook wederom frustratie.

Rechtvaardigheidsgevoel

‘Dat is niet eerlijk!’ – Hoe vaak ik dat heb moeten horen, dat kan ik echt niet meer tellen!
Altijd en overal moet alles rechtvaardig worden verdeeld. En o wee als je een belofte niet nakomt! Dan kan je maar zorgen dat je een héél gegronde reden hebt om dat te verklaren!
Ook dit is een typisch kenmerk voor iemand die hoogbegaafd is.

Maar

Hij leerde zichzelf niet lezen, dat ging/gaat zelfs nog steeds heel moeizaam en dat frustreert hem enorm.
En zijn punten waren gemiddeld. (Laat ik even de hoge score van WO buiten beschouwing), dus ik dacht zelf ook dat ik spoken had gezien, dat het toch niet zo zou zijn dat hij hoogbegaafd was en ik schoof het idee aan de kant. Tot op het moment dat hij ongelukkig werd in de klas en ik toch de noodzaak voelde om mijn originele idee terug op te pikken….

Wordt (morgen) vervolgd

35 Replies to “Hoogbegaafd?! Waarom dacht ik dat ons kind dat was?”

  1. Poe, dat zijn inderdaad een hele hoop kenmerken en opvallendheden bij elkaar. Wat goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd en het hebt uitgezocht. Nu kan er in elk geval een plan van aanpak worden gemaakt voor Warre wat hem gaat helpen.

  2. Wat een uitgebreide uitleg. Ik vind dit erg interessant omdat ik er veel van herken bij de oudste. Ook het leesgedeelte. Benieuwd naar het vervolg en hopelijk vinden jullie een goede manier om hem hierin te begeleiden.

    1. Het is daarom dat ik beslist heb om hierover te schrijven. Ik merk dat er (nog steeds) veel onduidelijkheid is over hoogbegaafdheid. Dat veel mensen er de stereotype beelden op nahouden dat een hoogbegaafd kind op zijn kousenvoeten door zijn schoolcarrière wandelt. Ik dacht zelf ook dat hoogbegaafden altijd vlot konden lezen of leerde lezen, maar niet dus!
      Dit is allemaal heel persoonlijk, maar als er ook maar één mama is die dit herkent en misschien het ongelukkig zijn daardoor kan voorkomen, dan vind ik het waard om zo persoonlijk te gaan.

    1. Dat kan, want dat komt zeker ook voor bij hoogbegaafden. Maar hij doet bijvoorbeeld spelling van lange ij en korte ei erg goed…
      Hij kwam wel als beelddenker uit het verslag en een visueel ruimtelijke manier van leren. Dat wil dan weer zoveel zeggen dan hij voorwerpen in zijn hoofd onmiddellijk in 3D kan voorstellen en ze rond kan draaien. Dat is natuurlijk vervelend bij letters als bdpq als je die letters in je hoofd ronddraaien, want dan komen ze altijd wel ergens overeen! Als hij het woordbeeld als geheel heeft opgeslagen zou het beter moeten gaan. Eigenlijk leert hij gewoon totaal op een andere manier lezen.
      Ik ben nu de methodiek van ‘ik leer anders’ – het boek – aan het doornemen en met hem daarmee aan de slag gegaan. Maar dyslexie hou ik ook in het achterhoofd!

  3. Los van elkaar zijn het allemaal dingen die je bij veel kinderen wel eens ziet. Maar alles bij elkaar, vallen nu de puzzelstukjes op z’n plaats. Het is niet één van deze kenmerken, maar allemaal samen. Nu kun je hopelijk vooruit en concrete stappen zetten om hem terug gelukkig te maken.

  4. Wat een zoektocht he, veel valt ook samen met hooggevoeligheid zie ik. Ik ben erg benieuwd naar hoe het nu verder gaat! Mijn dochter was vorig jaar ook niet meer gelukkig op school, wij geven nu een jaar huisonderwijs. Moest je daar meer over willen weten…

    X Lazy Bird

  5. interessant om te lezen, sommige dingen zie ik ook bij ons zoontje, maar denk inderdaad niet dat hij hoogbegaafd is.
    Hij is nu net 4 jaar oud, maar weet bijvoorbeeld nog heel veel van dingen die 2 jr geleden zijn gebeurd en inderdaad routes onthoud hij ook heel goed.
    Hij vraagt overal uitleg over en ook veel over de natuurlijk, daarom hebben wij hem op een vrije school gedaan, daar is meer tijd voor de basis, de uitleg en leren door dingen te doen. Hij kan uren het zelfde doen, elke dag weer, hier is ruimte voor op zijn school. Op het moment zit hij elke dag met de knikkerbaan. Praten doet hij al volledig, hij telt al tot 20 en kan ook al de letters en cijfers lezen, dit heeft hij helemaal zelf aangeleerd, want voor ons hoeft hij dat echt nog niet te kennen. Ik ben enorm benieuwd hoe hij zich gaat ontwikkelen .

  6. Ik hoop met jullie mee dat hij snel weer gelukkig kan worden in de klas. Want dat is inderdaad het belangrijkste, dat je kind gelukkig is, zich goed voelt en zichzelf kan zijn! Goed dat jullie je buikgevoel gevolgd hebben!

  7. Wat een verhaal als je alles zo onder elkaar leest. Ik kan me voorstellen dat je hierdoor al wel een vermoeden had. Fijn dat het nu bevestigd is en hopelijk vind hij snel zijn plek in de klas

  8. Wat een verhaal zeg, wat fijn dat jullie nu meer helderheid hebben! Toch vind ik een aantal dingen ook klinken als een ASS. Ik ben benieuwd naar het volgende deel.

    1. Mooi dat je dat opmerkt, Kimberly! Want er zijn inderdaad overeenkomsten. Uiteindelijk is Asperger ook een vorm van ASS met een hoge intelligentie.
      De diagnose is dan ook erg vaak verkeerd.

  9. Mooi complete post. Ik ben altijd erg geïnteresseerd in dit soort dingen. Leert ons verder te kijken dan onze neus lang is en als er 1 ding is in het leven wat we echt moeten leren lezen dan is het wel onze kinderen. Heel veel succes met de begeleiding! Kennis hierover is al een hele winst!

  10. Fijn dat er duidelijkheid is. Nu snap je hem ook meteen beter. En zal hij zich vast meer begrepen worden. Ik herken veel van mijn oudste in je verhaal.

  11. Voor onze vierjarige zoon zit het ook in mijn hoofd, ik herken veel dingen. Hij gaat nu net pas naar school, dus we zullen zien hoe dat loopt. Na jouw verhalen te hebben gelezen, hoop ik dat ik ook sterk genoeg zal zijn om tijdig aan de bel te trekken. Ach, misschien is ons mannetje wel gewoon wat meer een ‘slimme-kat uit te boom kijker’

  12. Ik denk dat je met dit artikel veel mensen zult helpen, omdat je het zeer concreet vertelt. Blij dat jullie duidelijkheid hebben en nu concreet kunnen zoeken naar handvaten om je zoontje te helpen !

    1. Van jou vind ik dat nu een extra groot compliment! Dankjewel!
      Ik hoop het ook. Ik heb de indruk dat het hem beter afgaat nu. Volgens mijn dacht hij echt dat hij ‘dom’ was. Zijn klasgenootjes lezen al super vlot en bij hem lukte dat maar niet en zijn klasgenootjes kunnen de tafels super snel en hij is veel trager omdat hij ze blijft uitrekenen. Als hij een keer het nut gaat inzien van het automatiseren, bij bijvoorbeeld moeilijkere sommen en dergelijke, zal dat ook wel beteren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.